Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-12-18 16:51

Re: Een epistel over mijn spagaat tussen welzijn en wensen

Geplaatst: 20-12-18 16:51

Klopt Nikki, maar om hoop te geven dat ondanks dat het weinig gebeurt omdat de kennis veelal ontbreekt, het wel degelijk mogelijk is, schrijf ik mijn post.

**Geplaatst**: 20-12-18 17:01

Geplaatst: 20-12-18 17:01

pien_2010 schreef:
Citaat:
Ergens denk ik soms wel dat daarom veel paarden mennen leuker vinden, dan is er alleen nog maar het bit wat druk geeft en niet nog geknijp en geschop en geprik in zn ribbenkast.

Als het goed is geeft het bit nauwelijks druk, wordt er niet geschopt en geprikt. Een paard dat correct gereden wordt, gebruikt zijn rug goed en heeft een ontspannen knabbelende mond en de hulpen die minimaal zijn komen goed door. Zo'n paard is blij en heeft vrolijke oortjes erop en geniet van het rijden met zijn mens.

Ik denk dat het daar in zit.. correct gereden.
Nu beweer ik niet dat ik dat kan, ik ben maar een boscrosser. Daarom kies ik juist voor bitloos.

**Geplaatst**: 20-12-18 17:08

Re: Een epistel over mijn spagaat tussen welzijn en wensen

Geplaatst: 20-12-18 17:08

Druk is ook niet per se verkeerd. Contact is ook druk. En het idee is om het paard uit te nodigen zelf contact te zoeken en te nemen, en op die manier is het het paard dat de druk bepaalt. Ik denk niet dat dat verkeerd is. Wat ik niet denk dat goed is, is zelf als ruiter veel druk zetten en dan het paard op die manier naar beneden rijden, dan ben je zonder meer van voor naar achter aan het rijden, maar ik kan me ook voorstellen dat het dan voor het paard niet fijn is, en zelfs pijnlijk, omdat de druk niet als fijn ervaren wordt.
Het is ook lastig om paarden die op die manier angst voor de druk hebben gekregen, mentaal ook zo ver te krijgen dat ze de ruiterhand weer durven vertrouwen en zelf dat contact opzoeken.

**Geplaatst**: 20-12-18 18:06

Geplaatst: 20-12-18 18:06

Olikea schreef:
Ik denk dat het daar in zit.. correct gereden.
Nu beweer ik niet dat ik dat kan, ik ben maar een boscrosser. Daarom kies ik juist voor bitloos.

Mijn persoonlijke mening is dat als correct rijden niet gekend wordt inderdaad beter bitloos een paard in de natuurlijke houding gereden kan worden. Dat dit vele male minder slecht is voor een paard als fout gereden worden. De mond wordt dan niet beschadigd dat is zeker. Dan ga ik ervan uit dat paard zonder zware druk op de neus gereden wordt. Dat lijkt me namelijk ook schadelijk.

**Geplaatst**: 20-12-18 18:26

Re: Een epistel over mijn spagaat tussen welzijn en wensen

Geplaatst: 20-12-18 18:26

Hoi TS,

Ik houdt mijn Eigen mening even voor me maar je bent alleen verplicht een bit te gebruiken bij het Mennen als jij officeel wilt wedstrijd rijden. Wat jij thuis doet is helemaal aan je zelf..
(Weet niet hoe dit werkt in een vezekerings kwestie)

**Geplaatst**: 27-12-18 15:45

Geplaatst: 27-12-18 15:45

Ik herken me deels in je verhaal. Gelukkig ben ik in een manege gestart die voor die tijd erg modern was qua welzijn: paarden volle dagen buiten in een grote groep, bij mooi weer 24/7. Elk paard en pony had een eigen kwaliteitszadel, hoofdstel en eigen dekjes en zelfs borstels. Osteo, tandarts, zadelmaker kwamen allemaal zeer regelmatig langs. Lessen waren gericht op een paard in ontspanning te kunnen rijden. Geen rijtjes rijden, veel zitlessen.

Ik heb de afgelopen 8 jaar gemiddeld 4 maal per week gereden met mijn bijrijdruin. Ik vind dat ik een vrij zachte hand heb. Maar hoe zacht je hand ook is, de reden dat ze er respect voor hebben is omdat élk paard weet dat meer druk pijn doet. Zo simpel is het. Dan mag dat 20 jaar geleden zijn dat je paard die druk nog eens gevoeld heeft (en dat is zeer optimistisch), de basis achter een bit blijft helaas wel pijn en druk ontwijken. En er zijn echt ruiters die met ontzettend veel gevoel werken en heel licht blijven. Maar ik zie in de realiteit ook veel anders... op élk niveau. Ook bij die rustige bosruiter met lange teugel of juist bij die springruiter met bakken gevoel: er is altijd wel eens druk die gewoon pijnlijk is.

Been geven is ook zo eentje: als hij niet reageert, geef je maar een tikje. Wie zijn wij eigenlijk om dat maar te mogen bepalen?

Mijn paard is goed opgevoed en loopt werkelijk op lichte hulpen. Hand voor me; licht aan het been.

Maar ik merk toch dat ik het grote plezier wat kwijt ben momenteel. Ben benieuwd of het nog terug komt... Voorlopig is het lekker pony knuffelen...

**Geplaatst**: 27-12-18 17:10

Geplaatst: 27-12-18 17:10

NikkiDeKerf schreef:
pien_2010 schreef:
Toen we hier net woonden, paar jaar gelden, vroegen onafhankelijk van elkaar de dierenarts (die bij de enting een vlug algemeen onderzoek deed waarbij hij ook in de monden keek van de paarden) als de tandarts (die bij beiden een behandeling kwam doen), of onze paarden bit loos altijd gereden zijn "daar ze zo'n mooie monden hadden, waarvan het lijkt alsof er nog nooit een bit ingehangen had. Toen ik beiden vertelden hoe het zat reageerden ze daar nogal verbaasd over wat wat ze zagen moet er heel goed uitgezien hebben..

Het is voor jullie een mooi compliment, maar tegelijk toch ook treurig- want als de standaard is dat het bit zichtbare schade in de paardenmond doet, zó de standaard is dat een tandarts zich bij jullie zo enorm verbaasde... Dan vind ik dat een algeheel verdrietig beeld geven van de paardenwereld.

Maar dit is niet helemaal waar... Ik vroeg het toevallig laatst aan onze tandarts, en aan de tanden is weinig te zien of er wel of geen bit in hangt...
Alleen bij de paarden die er veel op bijten/knabbelen, maar verder echt niet

**Geplaatst**: 27-12-18 18:55

Re: Een epistel over mijn spagaat tussen welzijn en wensen

Geplaatst: 27-12-18 18:55

Ik herken me zeker in je verhaal en zit zeker in een spagaat, want sommige dingen zijn heel moeilijk te verkrijgen (bvb 24/7 randstad in de winter, maar dan wél met goede bodem + schuilstal). Vooral met hoe lang ze naar buiten kunnen in de winter, want ik weet ook dat als mijn merrie niet op een gegeven moment bij kan eten dat ze er echt slecht bij staat. Zelfde geldt uit voor met een bit rijden: bitloos loopt ze gewoon niet lekker door haar lijf, met een bit wel en zonder die spieren dan was nooit 21 blessurevrij geworden (en recht). Ondanks dat ze heel simpel te rijden is op elke optoming. Wat ik zelf nu met alles doe is een beetje van haar mening en een beetje van mijn mening. Zo heeft ze dit jaar een stuk langer 24/7 (wei) buiten gestaan, ondanks dat het weer niet zo lief was voor haar, toen heb ik een stap terug gedaan qua rijden. Maar ook op een gegeven moment wel naar binnen (paddock) gebracht, zodra ze wel goed de winter doorkomt. Ze staat nu zo'n maand of 2 binnen en is nu eindelijk weer een beetje ok qua vet en bespiering om ook normaal een strenge winter door te gaan. Ik weeg dus nog steeds alle kanten af, maar bedenk me wel dat ik er ervoor heb gekozen om een paard te hebben om er leuke dingen mee te dingen: in ons geval buiten te rijden en dat betekent soms dat ik dingen moet opofferen daarvoor, want ik wil niet oneerlijk richting mijn paard zijn en met halve bespiering een ritje maken dan voelt zij zich uiteindelijk ook niet goed door.

Volg je hart zou ik zeggen en zoals meerdere hebben gezegd: thuis kan je natuurlijk bitloos mennen

. Wellicht is het nog optie om te kijken naar kingekruisd of 'versterkte' sidepull (zoals de Micklem heeft, een onderstukje). Kaakgekruisd ben ik zelf niet zo'n fan van vanwege de release. Nu rijd ik ook al jaren geen kaakgekruisd meer dus wellicht is dat verbeterd