Bokt.nl

rien10 schreef:

Ik spreek je aan op het onderwerp: Vuurwerk is nutteloos, duur, vervuilend en voor veel mensen en dieren niet wenselijk.
En toch gebeurt het. Dat is een gegeven. Net zoals er heel veel zaken zijn die schadelijk, niet wenselijk etc. zijn. Ze gebeuren. Ik denk dat consumenten vuurwerk zijn langste tijd gehad heeft. Iets met voortschrijdend inzicht.
En nee, ik geloof niet dat mijn al of niet gereïncarneerde eerste wereldoorlog paard er op 1 januari smiddags nog last van heeft.

Wat wil je met dit topic. Dat we allemaal roepen "Het is schadelijk?"


Overigens is de voorliefde voor vuurwerk niet onlogisch. Jij vind hem onlogisch. Verdiep je eens in de oorsprong van het (Chinese) vuurwerk. Verdiep je eens in groepswerking, hormonen, tieners, (mannelijk) ego. Ongewenst voor jou en voor velen, onlogisch niet.

lieveli schreef:

Marin_ka3 schreef:

Het gaat hier om de onlogische voorliefde voor vuurwerk

De ellende van vuurwerk geldt voor het hele dierenrijk, over de hele wereld.

Elk jaar vraagt men zich af hoe het komt dat steevast in januari een groot aantal walvissen / dolfijnen de kluts kwijt zijn en op een of ander strand dood aanspoelen. Wacht maar af....

Nee, het gaat niet om reclame voor een of ander boek. Het gaat om een doorleefde visie, een perspectief, wat ik in een verhaal hier op bokt heb beschreven.

Misschien kom ik niet zo 'lief 'over, maar ik houd vreselijk veel van mensen, dieren en natuur. (Waar wij mensen en dieren onderdeel van zijn, natuur)

Daarbij, spreek me aan op het onderwerp, svp niet op mijn persoon!

Ik vind het een dom zweefteverig onderwerp.

rien10 schreef:

Dat van die herinneringen snap ik wel.
Mijn moeder is 91 en heeft het bombardement van Rotterdam meegemaakt. In dit leven dus he, real life, als in "ik was er bij". En iedere jaarwisseling moet ze zich even vermannen "het is maar vuurwerk, het is maar vuurwerk".

rien10 schreef:

Nee, inderdaad niet. Maar het mag wel. Ook door jou ongewenste reacties mogen er zijn.
Probeer aub je mening niet als feit te brengen.
Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen. Ik mijn mening, jij de jouwe.
Mening, niet feit.

Ianthe schreef:

lieveli schreef:

Ik vind het een dom zweefteverig onderwerp.

Dit ja, je komt over als een wijsneus en oh wee als andere het er niet mee eens zijn, want dan zijn het geen paardenliefhebbers.

Vuurwerk en oorlog met elkaar gaan vergelijken....

Als mensen willen knallen doen ze dat maar lekker, ik heb in mijn hele leven nog nooit vuurwerk afgestoken. Maar als een ander lol eraan beleeft, prima hoor.

rien10 schreef:

De ene liefde hoeft niet sterker te zijn dan de andere.
Bij jou misschien wel. Bij een ander niet.
Jij zegt steeds dat je andere meningen respecteert. Handel en schrijf daar dan ook naar.

Ianthe schreef:

Marin_ka3 schreef:

Dankjewel voor je reactie!

Ik zeg niet dat men dan geen paardenliefhebber is, alleen blijft de vraag, welke liefde is het sterkst?

vuurwerk/oorlog ; het knalt allebei heel hard, het is gevaarlijk en er vallen gewonden. Ziehier mijn associatie.

Vandaar dat ik er de lol niet van kan inzien, mijn mening.

Ik respecteer jouw 'leven en laten leven' idee.

Oh ja, ik zie nu de gelijkenis...nee dus.. Ik denk dat je toch liever een nachtje vuurwerk hebt in plaats van een nachtje oorlog.

Betekend niet dat je geen dierenliefhebber bent, omdat je het prima vind als andere vuurwerk afsteken. Als ze hun geld daaraan willen uitgeven of hun hand eraf willen knallen, leuk voor ze. Blijkbaar beleven sommige veel lol eraan om honderden euro´s erdoorheen te knallen in 2 uurtjes.
En ook al steek je wel vuurwerk af, kan je net zo goed nog een dierenliefhebber zijn, zolang je rekening houdt met de omgeving. Niet iedereen is een idioot die rotjes gaat gooien naar honden of paarden.

Als je het echt zo´n drama vind, dan ga je er wat aan doen bij de gemeente waar je woont en proberen meer mensen ervan te overtuigen. Maar schat alleen in dat als je het op deze manier doet, je niet zo ver zal komen.

Nabster schreef:

Marin_ka3 schreef:

Het gaat hier om de onlogische voorliefde voor vuurwerk

De ellende van vuurwerk geldt voor het hele dierenrijk, over de hele wereld.

Elk jaar vraagt men zich af hoe het komt dat steevast in januari een groot aantal walvissen / dolfijnen de kluts kwijt zijn en op een of ander strand dood aanspoelen. Wacht maar af....

Nee, het gaat niet om reclame voor een of ander boek. Het gaat om een doorleefde visie, een perspectief, wat ik in een verhaal hier op bokt heb beschreven.

Misschien kom ik niet zo 'lief 'over, maar ik houd vreselijk veel van mensen, dieren en natuur. (Waar wij mensen en dieren onderdeel van zijn, natuur)

Daarbij, spreek me aan op het onderwerp, svp niet op mijn persoon!

Dat is moeilijk als je van die. In mijn ogen, snerige smileys plaatst. Hou het dan zelf objectief. Tenzij ik het mis heb hoor. Ik vind smileys veelal de doodsteek van een discussie.

mairead schreef:

Marin_ka3 schreef:

Dat weet ik niet, welke paarden! Maar er zijn paarden die wel een oorlog hebben meegemaakt, vervolgens als paard weer gereïncarneerd zijn, en dan 'onverklaarbaar' panisch reageren op ontploffingsgeluiden. Mijn eigen paard is bijvoorbeeld niet aanspreekbaar als er colonnes mensen voorbijtrekken. God weet welk diep trauma daar achter zit? Marcherende soldaten wellicht.....?

Deze visie / dit perspectief heb ik geïllustreerd in mijn verhaal, 'kijk uit wat je wenst, je zal het maar krijgen.'(UK)

Colonnes mensen kunnen voor elk paard intimiderend zijn. Een groep mensen zie zich -al dan niet op 'agressieve', vastberaden wijze- naar het paard toe beweegt? Dat lijkt op roofdieren gedrag. En het paard is een prooidier. Dus zal zijn eerste ingeving zijn om te vluchten. Terwijl zijn stalgenootje mss wel een meer nuchter karakter heeft en de groep mensen als mensen herkent. Maar deze schrikt dan mss wel weer van iets anders zoals een ligfiets bvb. Betekent dit dan dat hij in een vorig leven als ligfietser onder een vrachtwagen is gekomen oid? Daar geloof ik niet in.

Bij sommige paarden is vluchtgedrag er ook makkelijker uit te krijgen als bij andere paarden. Dat ligt puur aan het karakter.