Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-11-18 14:38

Geplaatst: 14-11-18 14:38

Dan denk ik dat ze ergens last van heeft. Als ze zoveel spanning in haar lichaam heeft dan moet dat ergens vandaan komen. Doet ze ook gespannen als je haar longeert of vertoont ze dan ander gedrag? Past je zadel goed? Doet ze dit met iemand anders erop ook?
Anders zou ik haar eens na laten kijken in de kliniek. Maar nogmaals is 1 a 2 keer in de week rijden erg weinig en daar kan de spanning ook vandaan komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 14:40

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 14:40

FennaK schreef:
Geef je magnesium bij?

Ik geef helemaal niks bij. Ze staat 24/7 buiten en krijgt alleen ruwvoer. Na 'inspanning' krijgt ze 3 koffiemokken Balance mix van de Aveve

Ik ben ook niet bekend met magnesium. Nu ik de werking ervan heb opgezocht lijkt me dit een supplement wat wel eens al mijn problemen kan verhelpen $_/-\o_$

Bedankt voor de tip, dit ga ik zeker eens proberen!

**Geplaatst**: 14-11-18 14:42

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Geplaatst: 14-11-18 14:42

Alleen ruwvoer is met onze veelal vrij arme (en ijzerrijke) bodem hier ook niet handig... een balancer / vitamine&mineralen korrel is vaak wel nodig...

**Geplaatst**: 14-11-18 14:47

Geplaatst: 14-11-18 14:47

Ja, je kan zeker aan afspraak maken met een kliniek (er is geen verwijzing nodig), of bel er een paar in je omgeving en vraag om wat informatie.

Vrijwel niemand is met z'n instructeur getrouwd ;-)

, dus als je een keer een andere visie zoekt zou ik die mogelijkheid ook gewoon verkennen. Of rij een paar keer een clinic ergens.

Ook zonder jou vind een paard wel weer een geschikte baas. Ja, die doet dingen anders, maar als het onder de streep meer vreugde oplevert voor mens en dier dan is dat alleen maar fijn. Of je moet gewoon toegeven dat je het paard eigenlijk gewoon wil houden i.p.v. elke andere/nieuwe potentiële eigenaar van je paard zo te onderschatten in zijn/haar kunnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 14:48

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 14:48

Suzanne F. schreef:
Dan denk ik dat ze ergens last van heeft. Als ze zoveel spanning in haar lichaam heeft dan moet dat ergens vandaan komen. Doet ze ook gespannen als je haar longeert of vertoont ze dan ander gedrag? Past je zadel goed? Doet ze dit met iemand anders erop ook?
Anders zou ik haar eens na laten kijken in de kliniek. Maar nogmaals is 1 a 2 keer in de week rijden erg weinig en daar kan de spanning ook vandaan komen.

Dat is het probleem net, als ik haar longeer of grondwerk met haar doe dan is ze de ontspanning zelf. Oké ze heeft wel moeite met netjes stappen aan de longe, maar de ontspanning in haar lijf is er wel. Ze ziet er verder tiptop uit qua conditie, dus dat er echt iets mis was is nooit bij me op gekomen.Mijn zadel past goed ja, want ook dat laat mevrouw meteen weten

Ik heb een tijdje een verzorgertje gehad waarbij ze dit minder deed. Zij vroeg geen stelling en buiging en was een kg of 20 lichter :Y)

Wat ik ga doen is: vaker rijden

Magnesium bijgeven en contact opnemen met mijn DA om te beginnen eens bloedonderzoek laten doen. Misschien toch mijn vorige instructrice (die ook osteopaat is) vragen of ze toch wat verder voor me wil rijden om les te geven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 14:53

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 14:53

Hilli schreef:
Ook zonder jou vind een paard wel weer een geschikte baas. Ja, die doet dingen anders, maar als het onder de streep meer vreugde oplevert voor mens en dier dan is dat alleen maar fijn. Of je moet gewoon toegeven dat je het paard eigenlijk gewoon wil houden i.p.v. elke andere/nieuwe potentiële eigenaar van je paard zo te onderschatten in zijn/haar kunnen.

Het is niet zozeer dat ik een nieuwe eigenaar onderschat. Bij mij komt de tandarts, osteopaat, mag ze paard zijn en ik straf haar gebok o.i.d. niet. Ik ben bang dat ze dat bij een nieuwe eigenaar allemaal niet gaat krijgen. Dat ze onbegrepen wordt, weer weggedaan wordt en zo verder.
Ergens weet ik ook dat ze het heel goed kan hebben als ik de juiste persoon zoek, maar ik zou het me nooit vergeven als ze het slech(er) zou hebben.

**Geplaatst**: 14-11-18 15:00

Geplaatst: 14-11-18 15:00

Nou... wil niet zeggen dat ze een slechte toekomst tegemoet gaat.
Ikzelf zoek een klein paard. Ben geen doorgewinterde dresssuur miep en heb geen torenhoge ambities. En toch heb met met 17 jaar eigen paarden degelijk ervaring. En ben ervan een dier een natuurlijke vesting te houden.

Dus ja..er zijn degelijk wel
Mensen die je paard wat kunnen bieden.

En ja... pb mag je mij altijd sturen.

**Geplaatst**: 14-11-18 15:09

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Geplaatst: 14-11-18 15:09

Ik zou de bovenlijn op de foto laten zetten, juist door je laatste post, verzorger die lichter is en weinig vraagt, ook veel minder het vliegerige gedrag.

**Geplaatst**: 14-11-18 15:10

Geplaatst: 14-11-18 15:10

Knert schreef:
Nou... wil niet zeggen dat ze een slechte toekomst tegemoet gaat.
Ikzelf zoek een klein paard. Ben geen doorgewinterde dresssuur miep en heb geen torenhoge ambities. En toch heb met met 17 jaar eigen paarden degelijk ervaring. En ben ervan een dier een natuurlijke vesting te houden.

Dus ja..er zijn degelijk wel
Mensen die je paard wat kunnen bieden.

En ja... pb mag je mij altijd sturen.

Dat vind ik een mooie aanbieding voor ts.Je kunt het altijd proberen.

**Geplaatst**: 14-11-18 15:13

Geplaatst: 14-11-18 15:13

Zuigstengel, jouw antwoord is precies wat ik bedoel. Hoe weet je dat nou al zo zeker op voorhand? Dat mensen dingen anders doen, zolang welzijn voorop staat, betekent echt niet dat het een stap achteruit is voor het paard.

Ik hoop dat het lukt om de issues op te lossen, dan hoef je ook niet na te denken over een ander baasje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 15:18

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 15:18

bigone schreef:
Ik zou de bovenlijn op de foto laten zetten, juist door je laatste post, verzorger die lichter is en weinig vraagt, ook veel minder het vliegerige gedrag.

Nu het topic toch meer richting de oplossingen voor haar gedrag gaat wil ik hier op in gaan. Ik dacht dat haar 'kuren' voortkwamen uit onbalans en een zwakke achterhand. Daar focuste ik me dus ook op met de trainingen. Daarnaast was het echt vechten tegen de stelling en buiging dus dat konden we goed combineren. Na wat oefeningen was het voor mijn huidige instructrice duidelijk dat het probleem bij haar schouders lag i.p.v. de achterhand. Na wat schouder binnenwaarts en weer recht was ze een stuk minder dribbelig en ontspande ze ook. Ik merkte een hele verandering in haar lijf.

Telkens als de osteopaat komt zitten haar bekken vast en hoor ik nooit problemen over haar schouders. De bovenlijn op de foto zetten lijkt me, nu ik erover nadenk, een goede start.

Met al die problemen is het soms moeilijk om een afstandje te nemen en te denken in oplossingen die verder gaan dan training.

**Geplaatst**: 14-11-18 15:19

Geplaatst: 14-11-18 15:19

Ten eerste: wat versta jij onder grondwerk? Wat voor oefeningen neem je mee als je grondwerk doet?

Mijn paard is wel een ander verhaal dan jouw paard. Mijn paard is heel erg sensibel én enorm dominant. Als haar iets te moeilijk is of ik vraag haar iets wat zij niet snapt dan staat ze direct kaarsrecht omhoog, zakt vervolgens door haar achterbenen en draait in de lucht een 360... 1 keer niet uitgezeten en direct mijn rug gebroken.

Dát heeft wel mijn ogen geopend, we zijn nu weer zo’n 6 weken bezig met grondwerk en inmiddels heb ik er weer 3 keer opgezeten. Wel zijn wij een andere weg ingeslagen.

Mijn instructeur heeft zelf veel inspiratie gehaald uit dhr. Branderup en Vd Schaft. Hij leert ze het meeste aan vanaf de grond, zodat ze zonder ruitergewicht de oefeningen leren te begrijpen. Daarnaast geeft hij de paarden in de oefeningen een soort ‘huiswerk’ mee. Dit werkt voor mijn paard fantastisch! Zoveel meer concentratie, focus en de wil om te werken.

Het stoute is er vanzelfsprekend nog niet uit, maar ze toont wel veel meer respect naar de ruiter en is zeker niet meer zo extreem in haar uitspattingen.

Voordat ik over verkoop na zou denken, zou ik voor mezelf willen weten dat ik er álles aan heb gedaan om het te laten werken. Zeker bij een once in a lifetime paard zoals jij beschreef.

Succes met je keuze!

**Geplaatst**: 14-11-18 15:20

Geplaatst: 14-11-18 15:20

Zelf vind ik altijd dat een hobby (vooral die veel geld kost) plezier moet opleveren, er zijn altijd slechte tijden maar als je al zo lang het hebt "geprobeerd" en je wordt er nog steeds niet gelukkig van dan zou ik voor mijzelf kiezen en proberen een goed nieuw baasje te zoeken.
Als je samen geen team bent kun je ook niet veel voor elkaar krijgen, misschien dat een nieuw baasje wel een team kan vormen door net iets meer ervaring te hebben met dit soort paarden.

Ik heb ook ooit mijn jonge paard verkocht nadat ik maanden "gevochten" heb met hem en voor hem, daarna de knoop doorgehakt en is hij naar een ruiter gegaan die iets handiger was dan mij. Daar staat hij nog steeds en de ruiter is nog steeds blij met hem

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 15:22

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 15:22

anjali schreef:
Knert schreef:
Nou... wil niet zeggen dat ze een slechte toekomst tegemoet gaat.
Ikzelf zoek een klein paard. Ben geen doorgewinterde dresssuur miep en heb geen torenhoge ambities. En toch heb met met 17 jaar eigen paarden degelijk ervaring. En ben ervan een dier een natuurlijke vesting te houden.

Dus ja..er zijn degelijk wel
Mensen die je paard wat kunnen bieden.

En ja... pb mag je mij altijd sturen.

Dat vind ik een mooie aanbieding voor ts.Je kunt het altijd proberen.

Ik heb Knert een pb'tje gestuurd. Misschien dat er inderdaad een mooie oplossing is

**Geplaatst**: 14-11-18 15:27

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Geplaatst: 14-11-18 15:27

Inderdaad medisch uit laten sluiten en als alles goed is eens lekker aan het werk gaan zetten.
Afwisselend werk maar wel actief.

Werkt dit ook niet kan je altijd weer gaan nadenken over je vervolg stappen.

Magnesium zag ik al dat het genoemd is. Zeker een optie om nog te proberen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 15:29

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 15:29

Liess__ schreef:
Ten eerste: wat versta jij onder grondwerk? Wat voor oefeningen neem je mee als je grondwerk doet?

Mijn paard is wel een ander verhaal dan jouw paard. Mijn paard is heel erg sensibel én enorm dominant. Als haar iets te moeilijk is of ik vraag haar iets wat zij niet snapt dan staat ze direct kaarsrecht omhoog, zakt vervolgens door haar achterbenen en draait in de lucht een 360... 1 keer niet uitgezeten en direct mijn rug gebroken.

Dát heeft wel mijn ogen geopend, we zijn nu weer zo’n 6 weken bezig met grondwerk en inmiddels heb ik er weer 3 keer opgezeten. Wel zijn wij een andere weg ingeslagen.

Mijn instructeur heeft zelf veel inspiratie gehaald uit dhr. Branderup en Vd Schaft. Hij leert ze het meeste aan vanaf de grond, zodat ze zonder ruitergewicht de oefeningen leren te begrijpen. Daarnaast geeft hij de paarden in de oefeningen een soort ‘huiswerk’ mee. Dit werkt voor mijn paard fantastisch! Zoveel meer concentratie, focus en de wil om te werken.

Het stoute is er vanzelfsprekend nog niet uit, maar ze toont wel veel meer respect naar de ruiter en is zeker niet meer zo extreem in haar uitspattingen.

Voordat ik over verkoop na zou denken, zou ik voor mezelf willen weten dat ik er álles aan heb gedaan om het te laten werken. Zeker bij een once in a lifetime paard zoals jij beschreef.

Succes met je keuze!

Ook in het grondwerk heb ik verschillende instructrices gehad :Y)

Het was altijd mijn doel om alle hulpen en oefeningen eerst op de grond te leren en daarna ohz. Nu bij de laatste merk ik ook dat ik er ohz wat aan heb en dat pony haar ontspanning én uitdaging in vind. We werken inderdaad met de methodes die jij noemt. Ik wil er ook echt ALLES aan gedaan hebben voordat ik een keus maak. Ongeacht of ze dat once in a lifetime horse kan gaan worden of niet, ik ben ergens aan begonnen en dat wil ik ook afmaken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 15:31

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 15:31

linnie050 schreef:
Inderdaad medisch uit laten sluiten en als alles goed is eens lekker aan het werk gaan zetten.
Afwisselend werk maar wel actief.

Werkt dit ook niet kan je altijd weer gaan nadenken over je vervolg stappen.

Magnesium zag ik al dat het genoemd is. Zeker een optie om nog te proberen.

Vooral die afwisseling vind ik erg belangrijk! We moeten er beide plezier in hebben. We gaan het inderdaad eens op de medische tour proberen. Zoals ik al zei: dit is nooit eerder bij me opgekomen omdat ze niks opvallends vertoond als ik er niet op zit :Y)

**Geplaatst**: 14-11-18 15:37

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Geplaatst: 14-11-18 15:37

Zoals ik al in mijn vorige post zei: Ga rijden en rij dat dier lekker naar voren, het liefst nog in het bos en dan verlichte zit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-18 15:51

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-18 15:51

Rolfje schreef:
Zoals ik al in mijn vorige post zei: Ga rijden en rij dat dier lekker naar voren, het liefst nog in het bos en dan verlichte zit.

Dat zij mijn staleigenaar dus ook. Resultaat was dat ik er ook weer heel snel naast lag

Ik kan inderdaad ook naar afwisseling zoeken tijdens het rijden en wat meer buitenritten gaan maken. Hoe zie jij die buitenrit dan voor je? Moet ik naar de ontspanning werken? Ze is nml erg kijkerig buiten en zet al snel die dek erop.

**Geplaatst**: 14-11-18 15:55

Geplaatst: 14-11-18 15:55

zuigstengel schreef:
Rolfje schreef:
Zoals ik al in mijn vorige post zei: Ga rijden en rij dat dier lekker naar voren, het liefst nog in het bos en dan verlichte zit.

Dat zij mijn staleigenaar dus ook. Resultaat was dat ik er ook weer heel snel naast lag
Ik kan inderdaad ook naar afwisseling zoeken tijdens het rijden en wat meer buitenritten gaan maken. Hoe zie jij die buitenrit dan voor je? Moet ik naar de ontspanning werken? Ze is nml erg kijkerig buiten en zet al snel die dek erop.

Check mijn andere post.

Dat buitenrijden moet je ook niet een keer doen :-)

Maar als ik het zo lees zou ik het diertje ff een tijdje in training zetten, want jouw angst is al dusver dat jullie in een vicieuze cirkel terecht zijn gekomen en vaak kan een ander die doorbreken.

Of gewoon aangeven dat je daar geen zin meer in hebt en het dier verkopen. Daar is niets ergs aan, bedoel je hebt het paard voor je plezier en volgens mij lees ik dat je plezier inmiddels al een tijdje kwijt bent. Helemaal niet erg, gewoon een paard zoeken die wel past bij jouw ambities.

**Geplaatst**: 14-11-18 16:30

Geplaatst: 14-11-18 16:30

zuigstengel schreef:
linnie050 schreef:
Inderdaad medisch uit laten sluiten en als alles goed is eens lekker aan het werk gaan zetten.
Afwisselend werk maar wel actief.

Werkt dit ook niet kan je altijd weer gaan nadenken over je vervolg stappen.

Magnesium zag ik al dat het genoemd is. Zeker een optie om nog te proberen.

Vooral die afwisseling vind ik erg belangrijk! We moeten er beide plezier in hebben. We gaan het inderdaad eens op de medische tour proberen. Zoals ik al zei: dit is nooit eerder bij me opgekomen omdat ze niks opvallends vertoond als ik er niet op zit

Juist dan gingen bij mij vroeger de alarmbellen af, goed dat je dit nog overweegt.

**Geplaatst**: 16-11-18 13:35

Geplaatst: 16-11-18 13:35

Ik heb jaren geleden afscheid moeten nemen van mijn paardje, ze was toen 7 bij ons gefokt en dus bij ons geweest vanaf dag 1.
We hebben haar toen in laten rijden op een stal vlak bij en gingen er ook vaak naar toe om te kijken hoe het ging en na een tijdje mocht ik daar ook op haar rijden.
Ik was toen jong, een jaar of 11, en kon haar niet aan. Zij was veels te heet/wild/dominant hoe je het ook wil noemen, ik had niet genoeg ervaring voor haar en zij was te veel voor mij.
Mijn moeder heeft toen de knoop doorgehakt omdat ze geen gevaarlijke situaties wou krijgen, het paard is niet meer bij ons geweest en daar doorverkocht.

Ik ben haar toen uit het oog verloren maar heb haar recent terug gevonden en ze is nu ong. 15 en nog steeds best een heethoofd, die mensen doen heel veel met haar en zijn heel blij met haar.

Het was heel zwaar om afscheid te nemen maar achteraf is het wel de juiste beslissing geweest.

Hopelijk heb je iets aan dit verhaal, en veel succes met het zoeken naar de juiste oplossing voor jullie

**Geplaatst**: 16-11-18 13:55

Geplaatst: 16-11-18 13:55

Ik heb ook zo'n verzorgpaard gehad, lief beest maar onder het zadel viel er geen land mee te bezeilen.
In de bak vond hij alles saai, en buiten werd hij levensgevaarlijk. Zowel bij de eigenaar als bij mij.
Dierenarts, zadelmakers alles heeft ze uit de kast gehaald om te kijken wat het beestje had.
De eigenaar werd er bang van, en ik ook dus heeft ze het paard verkocht aan iemand die er wel mee om kon gaan.

Die man stapte erop, en reed er letterlijk zo mee weg.
Tot de dag van vandaag vind hij het een heerlijk beest.

Achteraf denk ik, dat zowel de eigenaar als ik zelf onbewust heel erg veel spanning meebrachten met het paard waardoor hij zo reageerde. Gebrek aan vertrouwen misschien van beide kanten.

Zo ken ik ook een menner die 2 heethoofden had staan en ondanks veel grondwerk toch de hele tijd met ze moest vechten. Enkelspan, dubbelspan het maakte niet uit. Nu hebben ze allebei een andere eigenaar en doen het ook super.

Soms is het geen slecht iets om een paard te verkopen TS.
Zeker als je na een tijd ziet hoe goed hij het doet bij iemand anders.
Je kan jezelf heel erg veel aanleren maar als je onbewust angst hebt voor een paard dan heeft je paard daar in zekere zin ook last van is mijn ervaring. Dat uit zich wellicht ook in dit gedrag.

**Geplaatst**: 16-11-18 14:01

Geplaatst: 16-11-18 14:01

zuigstengel schreef:
Na veel overleg met mijn instructrice hebben we besloten om door te zetten.

Ik zou teruggaan naar dit moment. Maak voor jezelf de balans eens op: wat is er toen gezegd geweest? Wat waren de voors, wat waren de tegens? Wat heeft ervoor gezorgd dat je alsnog de beslissing gemaakt hebt om door te zetten? Welke afspraken heb je toen gemaakt en welke doelen vooropgesteld?

Vergelijk dit met hoe de situatie nu is. Klopt nog steeds wat er toen gezegd geweest is? Zijn de voors en tegens hetzelfde gebleven of is er toch iets veranderd? Ten voordele of ten nadele? Welke doelen heb je behaald en welke niet? Heb je ergens in de periode tussen nu en toen toch oprecht plezier gehad in je paard? Zo ja, op welk moment was dat? Of is het toch altijd een beetje aanmodderen geweest? Welke verwachtingen zijn ingelost en welke niet? Probeer te analyseren of dat komt doordat je meer tijd nodig hebt, je verwachtingen niet realistisch waren of doordat je geen klik hebt met dit dier.

Deze vragen hoef je niet allemaal hier te beantwoorden hoor. Het is meer voor jezelf om als het ware zo objectief mogelijk een voor en na te schetsen. Het is de tweede keer dat je op dit punt komt, het is belangrijk dat je weet hoe dat komt: geef je te snel op, koester je te hoge verwachtingen of is dit paard het toch net niet voor jou, kan allemaal. En ik denk dat je dat duidelijk krijgt door te vergelijken met die eerste dip. Wat is er veranderd en wat is er juist niet veranderd.

**Geplaatst**: 16-11-18 14:09

Geplaatst: 16-11-18 14:09

Het verhaal van jou komt aardig overeen met het mijne.

Ik kocht mijn paard toen ze 2,5 was en ze was zo braaf en makkelijk. Ik was de 7de eigenaar al.
Toen ik haar longeerde en zadelmak maakte deed ze alles perfect. Geen pas verkeerd. Tot op een bepaald punt ze ging staken. Ik heb iemand erbij gehad die haar 1 keer heeft doorgepakt ( ik wist niet hoe ze zou reageren dus durfde het niet ) en hierna heb ik tot haar 5de probleemloos kunnen rijden. Toen ging helaas de knop om. Ze bokte vreselijk uit het niets en was vreselijk gespannen onder het zadel. Ik ben gevallen en heb mijn rug gebroken. Velen zeiden dat ik haar weg moest doen omdat ze gevaarlijk was. Ik zag dat anders want ze was nooit zo en ook aan de hand was ze superbraaf en lief. Het staken en bokken bleef.

Ik heb toen een tandarts laten komen en hierin vonden we de oplossingen. Haar gebit was heel erg scheef en ze had ontstekingen. Hierdoor is haar hele lijf scheef geworden en zat ze van schoft tot bekken helemaal vast. De fysio is een paar keer geweest en wat gaf dat een verschil.

Het is nog steeds een heel gevoelig paard en ik moet mezelf elke keer nog een schop onder mijn kont geven om echt te gaan rijden en niet mee te hobbelen en af te wachten wat er gebeurd. Ze ziet dan van alles en schrikt overal van, behalve als ik echt goed aan het werk ga met haar. Dan doet ze keihard haar best.

Ik heb er ook aan gedacht om haar te verkopen. Meerdere keren want ergens vond ik het eng, niet leuk en zag ik geen enkele verbetering. Nu ben ik dolblij dat ik haar niet heb weggedaan. Ik kan alles met haar en ze is echt alles voor me. Niet iedereen kan met haar overweg onder het zadel maar ik heb een meisje gehad bij mijn andere pony en die stapte op mijn paard en reed er zo mee weg sprong alle hindernissen zonder aarzelen. Meisje woog misschien 30 kg en reed krap een jaartje maar ze reed goed en gaf mijn paard duidelijkheid en zekerheid. Vond dat heel bijzonder.

Ik geef wel magnesium en vitaminen en mineralen brokje erbij. De magnesium maakt haar net iets rustiger.