Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-01-18 14:45

Geplaatst: 31-01-18 14:45

Ik snap je situatie helemaal! Na drie heftige valpartijen met mijn vorige paard was ik bij haar het vertrouwen volledig kwijt. Zodra ze maar een beetje aanspande schoot bij mij de stress alweer omhoog. Ik heb toen besloten voor haar een ander baasje te zoeken en zelf helemaal opnieuw te beginnen. Ik heb een redelijk "chille" driejarige gekocht waarmee ik heel rustig vanaf de allereerste basis ben begonnen. Ik had al ervaring met Parelli en heb haar ook op die manier opgepakt. Ik merk dat doordat we samen het hele beleer-proces doorlopen, ik haar volledig vertrouw. Ik weet precies wat ze overal van vindt en hoeveel ik kan vragen. Op dit moment zit ik compleet ontspannen op mijn half-beleerde jonge pony, terwijl er bij mijn vorige paard altijd wat spanning was. Juist doordat we voor haar de tijd moeten nemen, heb ik mezelf ook de gelegenheid gegeven langzaam weer vertrouwen te krijgen. Als je het op een rustige manier aanpakt zijn de kleine stapjes voor jou net zulke mooie overwinningen als voor je paard. (Denk bijvoorbeeld aan over de rug hangen, tig keer op en af stappen zonder verder wat te vragen etc.) Misschien dat zo'n aanpak bij jou ook een idee zou zijn?

Wat betreft je vader, ik zou gewoon met hem gaan praten. Uiteindelijk wil hij dat jij gelukkig bent, neem ik aan. Bovendien, zo kan hij je misschien steunen in het proces dat je doorgaat of kunnen jullie samen op zoek naar manieren hoe jij toch ook van de sport kunt genieten.

(En zie je het echt niet meer zitten, dan is hardlopen met een paard/grondwerken/mennen ook erg leuk!)

**Geplaatst**: 01-02-18 00:25

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 01-02-18 00:25

Dapper dat je het zo kan vertalen.
Na een auto ongeluk vertelde een psycholoog dat het wel 2 maanden kon duren.
Neem de tijd die je nodig hebt.

**Geplaatst**: 01-02-18 01:40

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 01-02-18 01:40

TO, waarom al zoveel ambities weer? Kun je niet weer eerst eens per dag de boel bekijken? Voel je je goed, is het weer fijn, is je paard relaxt, dan klim je erop voor een ontspannen rondje. Eerst weer terug naar lol met de knol en als dat je lukt weer uitbouwen.

Nu ben ik zelf nooit een held geweest, al helemaal niet met springen. Maar ik heb inmiddels wel geleerd dat genieten naast en op je paard het belangrijkste zijn en dat daardoor je angst kan verminderen of zelfs verdwijnen. Fijne instructie en mensen die je niet pushen zijn daarbij natuurlijk ook een must. Dus ga praten met je vader, hij wil ook vast een blije dochter zien!

**Geplaatst**: 01-02-18 11:29

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 01-02-18 11:29

Als je het niet kan vertellen, print anders gewoon dit topic uit?! Is dat een idee?

**Geplaatst**: 01-02-18 12:36

Geplaatst: 01-02-18 12:36

Ticaya schreef:
Dapper dat je het zo kan vertalen.
Na een auto ongeluk vertelde een psycholoog dat het wel 2 maanden kon duren.
Neem de tijd die je nodig hebt.

Mijn dochter heeft REM therapie hiervoor gevolgd. Misschien ook iets voor jouw ts? Google het maar eens, geen langdurige praatsessies of iets dergelijks.

**Geplaatst**: 01-02-18 12:44

Geplaatst: 01-02-18 12:44

DatBenIkNou schreef:
Mijn dochter heeft REM therapie hiervoor gevolgd. Misschien ook iets voor jouw ts? Google het maar eens, geen langdurige praatsessies of iets dergelijks.

REM therapie ?
Ken ik niet en ook niet te vinden via google.
Bedoel je toevallig EMDR ? (dat is ook een van de dingen die ik toepas bij angst met paardrijden)
Anders ben ik wel heel benieuwd wat REM theapie is, altijd interessant wat nieuws te leren.

**Geplaatst**: 01-02-18 13:51

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 01-02-18 13:51

Jaaa sorry, dat bedoelde ik!Blond.

**Geplaatst**: 01-02-18 14:05

Geplaatst: 01-02-18 14:05

Ik heb 2 jaar geleden een hele enge, nare val gehad. Op een ingescheurde wang na, geen gekke dingen aan over gehouden.
Het paard schrok, draaide 180 graden de andere kant op en schoot op hol. Dit alles kon ik niet uitzitten en dankzij een tik van zijn hoef of de stijgbeugel had ik een ingescheurde wang, wat nog meeviel.

Heb hierna wel een enorme angst opgebouwd voor sensibele, explosieve paarden, terwijl ik dat voorheen nooit had! Heel vervelend, omdat ik paarden voor andere mensen reed en je zo'n angst als deze dan niet kunt gebruiken.
Heb het lang vermeden en gedaan alsof het er niet was, door paarden te rijden waarvan ik wist dat ze redelijk koel waren.

Poosje terug toch weer op zo'n sensibele hittepetit gestapt en daar ging het alweer mis, mijn nieuwe instructrice prikte door de angst heen en ik moest ermee aan de slag.

Dankzij lessen aan de longeerlijn en vooral heel goed letten op je eigen zit, hoe reageer ik als het paard schrikt etc. hebben mij veel geholpen.
Ik ging onbewust naar voren zitten (dom natuurlijk, want dan is het 1 en 1 is 2 om eraf te vallen

) Maar dat was een soort beschermingsreactie van mezelf. Ik stopte op die momenten echt met rijden; zakte in elkaar, teugelcontact kwijt, benen eraf - en dan ben je de controle natuurlijk zo kwijt. Was ook altijd aan het rondkijken naar 'gevaar'

Konijn in de struiken? Vogel in de wei? Kwamen er fietsers aan? Etc. Maakte mezelf helemaal gek.

Ik ben er nog niet, maar weet wel dat ik nu beter blijf zitten in geval van schrikken of wegschieten. Puur door leren anders te reageren en ook door te weten dat je het kan uitzitten.

Het is lastig om je zo uit te leggen wat je moet doen, want angst is voor iedereen verschillend en ook de reactie die je daarop geeft.
Ik zou eens wat lessen gaan nemen bij een goede instructrice, aan de longeerlijn.
Je paardenhobby opgeven vanwege je angst is zonde! Iedereen heeft wel eens met angst te maken gehad en dat is helemaal niet gek nadat je er zo vanaf gevallen bent. Geef eraan toe, 'ja het is er', maar ga er ook mee aan de slag om het te verbeteren of zelfs helemaal te laten verdwijnen. Succes!

**Geplaatst**: 03-02-18 01:15

Geplaatst: 03-02-18 01:15

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe het nu gaat?
Heb je het er al met je vader over gehad?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-18 17:26

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-18 17:26

Het gaat wel momenteel. Zaterdag terug springtraining gehad, niet hoger gegaan dan 90 (normaal is dit inspringen voor ons

) en hebben het heeeeel rustig aan gedaan. Doen ook tussendoor wat ademhalingsoefeningen want ik vergeet dus blijkbaar af en toe even te ademen hahaha ... mijn motto momenteel: alles op het gemakje en we zien wel wanneer we terug in de rij staan voor een lintje af te halen (if you know what I mean)

NOg niet echt 100% met mijn vader gepraat maar wel met mijn trainer die me volledig steunt ... Dus een gesprek ga ik misschien aan in bijzijn van mijn trainer hihi

**Geplaatst**: 05-02-18 19:44

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 05-02-18 19:44

Goede stappen...!

Als oma gesproken die zelf nog minstens 20 jaar hoopt te rijden: gebruik deze tijd gewoon om dingen te doen zoals je (verlichte) zit perfectioneren, de band met je paard sterk te maken en vooral 'druk weigeren'. ("Het moet en het zal allemaal in 1x goed" - brrr, juist daar komen ongelukken van.)

Hartstikke fijn dat je trainer achter je staat en papa zal zo langzamerhand wel dingen gemerkt hebben.

**Geplaatst**: 06-02-18 02:26

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 06-02-18 02:26

Het belangrijkste: wat wil je?

Als je niet verder wilt met paarden, is dat geen schande. Ik hoop, en ga er eigenlijk ook wel van uit, dat je vader jou het liefst gelukkig ziet. Met of zonder paarden

Als je verder wilt, is het helemaal niet erg om bang te zijn. Iedereen is het weleens. Rij je paard, dan ben je weleens bang. Het is sowieso al super goed dat je erkent dat je angst hebt!

Wil je iets anders doen? Volg je hart, kijk hoe je het kunt doen.

Wil je verder? Dan is het denk ik goed met je vader te praten. Als je je veiliger voelt met je trainer erbij, dan is dat een goede manier.
Misschien is het een idee het gewoon te zéggen. Ineens. Zodra je de moed hebt. Of schrijf het op, dat maakt die eerste stap minder eng.