Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-21 19:04

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-21 19:04

Het is weer een tijd geleden en vond het toch wel weer eens tijd voor een update. Ik weet niet of er nog volgers zijn, kan me voorstellen als iedereen afgehaakt is.

Vorig jaar hebben we echt een hele goede periode gehad, het ging lekker met lessen en zelfs op onze 1e buitenrit geweest.
Totdat ik eind oktober helaas uit het niks een paniekaanval te paard heb gehad. Dit zorgde weer voor een flink aantal stappen terug en twijfelde voor het eerst of het ooit wel goed zou komen.
Helaas ging ook mijn instructrice nog eens met zwangerschapsverlof en zo was ik ook nog eens mijn waardevolle steun tijdens het rijden kwijt.
Toen maar besloten dat ik ook maar met 'zwangerschapsverlof' zou gaan qua rijden

Even tijd om weer de verbinding te vinden, want het vervelende is dat de angst zich uitbreidt tot op meerdere vlakken en dan gaat het echt tussen ons in staan. Dus vooral veel geknuffeld en gepoetst en gewoon genoten van elkaar.

In december ben ik op aanraden bij Gary van Crystal Vision geweest en Menda heeft een tijdje geleden een cranio-sacrale behandeling gehad en ik kan zeggen dat er toch wel een verandering gaande is.
Of het blijvend is is maar afwachten maar deze periode kan ik mooi gebruiken om mijn zelfvertrouwen en het goede gevoel weer op te krikken.

Vandaag zijn we lekker naar Havelte geweest om te wandelen op de prachtige heide. Het was de bedoeling om ook even op te stappen maar was teugels vergeten

Dus voor mij bleef het bij wandelen maar dochterlief heeft wel eventjes lekker gereden.

Gewoon lekker genieten dus!

Afbeelding

Nu ik een stuk rustiger ben qua hoofd kan ik ook eindelijk de dingen oppakken die ik al die tijd al wou doen.
Dus druk bezig met Warwick Schiller filmpjes, Featherlight Academy en Tristan Tucker.
Ook heb ik menspullen gekocht om misschien eens mee te gaan stoeien.

**Geplaatst**: 31-01-21 19:35

Geplaatst: 31-01-21 19:35

Je topic net helemaal gelezen. Je hebt veel meegemaakt (verlies dochtertje) en allerlei angsten, moeilijk.
Maar je gaat er voor en geniet van je mooie ongelooflijk lieve haflinger. En daar geniet ik weer van!
Ga vooral door en hou je angst onder controle. Dat wens ik je toe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-02-21 15:21

Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-21 15:21

Even hier wat teruggelezen van mezelf, wist niet meer wat ik al wel of niet had verteld.
Ben duidelijk niet zo goed in mooi vertellen, helaas viel er ook weinig moois te vertellen en daardoor was het ook niet echt inspirerend voor anderen om te volgen o.i.d.
Ook zit ik vaak op de telefoon op bokt en dat werkt ook niet echt mee.
Dus ik ben nu eens goed voor gaan zitten, meerdere weken inmiddels zelfs...

De reis leek tot nu toe soms een rollercoaster, de ene les/rijden kon het fantastisch gaan en de dag daarop kon ik dan weer met diepe angst afstappen.
Er was echt geen peil op te trekken hoe het zou gaan. De zenuwen vooraf aan het rijden zijn steeds ook vrij heftig geweest, de avond ervoor bijv. al niet meer kunnen eten.
Hormonen en stress lijken zeker een factor te zijn. Aan het 1e kan ik helaas niet zoveel doen, behalve die dagen gewoon even ontwijken qua rijden, maar aan de stress kan en ben ik wel wat gaan doen.
Wat het ook lastig maakt is dat ik nogal perfectionistisch kan zijn en de lat dus graag veel te hoog leg, die druk werkt ook zeker niet mee.

Ik zag dat ik in de goede periodes het ook steeds over Warwick en Tristan had en dit heb ik ook zeker al die tijd wel geprobeerd. Of in ieder geval, de intenties waren er zeker altijd maar de rust in het hoofd zeker niet. Stond daardoor totaal niet open voor signalen of enige andere vorm van communicatie. Mijn hoofd ging algauw in het ‘rode’ en de enige manier waarop Menda dan nog kon doordringen was gewoon steigerend voor mij staan. En dan wist ik dat ik al weer veel te ver over mijn grenzen gegaan was.

Vorig jaar is de EMDR afgerond en dat heeft echt veel goeds gedaan.
Wat veel mensen niet weten is dat angst voor iets niets te maken hoeft hebben met datgene waar je bang voor bent.
In mijn geval is er dus niks gebeurd met paarden en toch was ik bang voor rijden. Dit zorgde wel even voor een zoektocht, alhoewel mijn instructrice me er al vaker op had gewezen dat er meer achter zat maar toch eigenwijs he.
Ook breidt angst zich heel makkelijk uit, zo was ik eerst alleen zenuwachtig voor het rijden en dat werd langzaam angst. Maar op mijn dieptepunt durfde ik haar zelfs al niet eens meer uit de wei te halen, grondwerk of samen wandelen zat er zeker niet in.

Voor de EMDR heb ik echt van alles geprobeerd: hypnose, rustgevende pilletjes (kruiden), etherische oliën, edelstenen maar uiteraard hielp het allemaal niet. Voor eventjes wel, maar de oorzaak was niet weg dus de angst kwam net zo hard weer terug.
Sterker nog, op sommige zitten zit nu ook lading waardoor ik instant angstig wordt als ik de verpakking alleen al zie of het product ruik.
Dit was bijv. ook zo met mijn paard rijkleding, dit heb ik er weer af gekregen door de kleding ook aan te doen als ik niet ging rijden.

Gelukkig heb ik ook veel dingen gedaan en doe ik nog steeds die wel helpen. Zo ben ik aan het mediteren, probeer ik blij te zijn met alles wat ik wel kan met mijn paard en ervaar ik geen perfectionistische druk meer. De zogezegde lat moest weg en dat lukt aardig.
Dankzij de iriscopist zit ik lichamelijk ook wat lekkerder in mijn vel, dat scheelt ook zeker weer.
Ook probeer ik dingen te accepteren, zoals dat er goede en slechte dagen zijn. Maar ook dat alles wat je leert niet gelijk perfect uitgevoerd hoeft te worden. Werken, leren en denken in stapjes dus.

En bij het accepteren hoort ook het verdriet toelaten, dat is een onderdeel van mij en ons leven. Er zijn veel dingen gebeurd die toch hun sporen hebben achtergelaten.
Muziek helpt mij heel goed om dat af en toe even los te maken:

Ik zie je voor me met mijn ogen dicht
Ik kan je voelen met mijn hart op slot
Ik hoor je praten, maar je bent er niet, je bent er niet
En ik voel me verloren als ik jou moet verliezen
En je mag nog niet sterven want ik kan je niet missen
Ik kan je niet missen
Door de wind
Door de regen
Dwars door alles heen
Door de storm
Al zit alles me tegen
Door jou ben ik nooit alleen

En zo vinden we langzaam de weg naar binnen, naar innerlijke rust. En zo te merken aan Menda lukt dat aardig

**Geplaatst**: 20-02-21 23:46

Re: [VOLG] Mijn reis met Menda

Geplaatst: 20-02-21 23:46

Jullie komen er wel!

**Geplaatst**: 21-02-21 00:04

Geplaatst: 21-02-21 00:04

maitestar23 schreef:
Dankzij dit alles heb ik trouwens wel veel meer begrip gekregen voor mensen met o.a pleinvrees of de mensen die meedoen aan 'Levenslang met dwang'.
Het is zo raar om te ervaren hoe je hoofd werkt en dus zelfs op het zelfde moment op verschillende sporen kan lopen. En daarbij heeft je hart ook nog eens een mening...

Zo weet mijn verstand echt wel dat ik 1 van de braafste paarden heb, ik kan echt al mijn dromen met haar waarmaken. Dat weet ik en dat voel ik ook echt en dat zou genoeg moeten zijn zou je zeggen.
Totdat ik bijv. een les had Dan kwam er een stemmetje extra bij die alles overstemde...

En daar sta je dan met je paard in de bak, je paard waar je je dochter zo op zet, je paard die je aan een ieder aanbiedt die rijden spannend vind omdat ze zo lief en betrouwbaar is, en zelf sta je met knikkende knieën en tranen in de ogen. Idioot gedoe

Dit is echt zo herkenbaar! Ik heb dat ook nu ik na 10 jaar weer aan een eigen pony/paard wilde beginnen. Nu dit heel dicht bij kwam een paar weken geleden ging ik heel erg twijfelen, kreeg er paniekaanvallen van. Kon ik wel goed voor haar zorgen en zou ik niet iets verkeerds doen en zou ze wel netjes naar me luisteren, maak ik geen enorm grote fout door weer de verantwoording over een levend wezen te hebben. Ik heb zulke grote faalangst dat ik met regelmaat in het verleden stallingen heb afgezegd waar ik graag naar wilde kijken. Maar een uur later had ik daar dan weer heel veel spijt van want het maakt me zo ontzettend blij om een eigen pony/paard te hebben. En ik ben ook echt mezelf als ik bij haar ben. Allen zodra ik weg ben van stal slaan de twijfels weer toe. En ik moet dat niet doen.
Maargoed, ik vind het superleuk om dit topic te lezen. Had het nog niet eerder gezien, maar wat een leuke "reis" hebben jullie al gemaakt. Zo zie je maar dat het voor beide nieuw is(voor jou als eigenaar en voor paard in nieuwe omgeving) Elkaar leren kennen en aan elkaar wennen heeft echt veel tijd nodig. Echt goed hoe je daar mee bezig bent geweest en het is natuurlijk fantastisch om dit met je dochter samen te doen!

TS:Mag ik je een pb zenden om te vragen hoe jij de stress onder controle houdt? Ik zou graag tips krijgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-21 18:12

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-21 18:12

Thestral schreef:
Dit is echt zo herkenbaar! Ik heb dat ook nu ik na 10 jaar weer aan een eigen pony/paard wilde beginnen. Nu dit heel dicht bij kwam een paar weken geleden ging ik heel erg twijfelen, kreeg er paniekaanvallen van. Kon ik wel goed voor haar zorgen en zou ik niet iets verkeerds doen en zou ze wel netjes naar me luisteren, maak ik geen enorm grote fout door weer de verantwoording over een levend wezen te hebben. Ik heb zulke grote faalangst dat ik met regelmaat in het verleden stallingen heb afgezegd waar ik graag naar wilde kijken. Maar een uur later had ik daar dan weer heel veel spijt van want het maakt me zo ontzettend blij om een eigen pony/paard te hebben. En ik ben ook echt mezelf als ik bij haar ben. Allen zodra ik weg ben van stal slaan de twijfels weer toe. En ik moet dat niet doen.
Maargoed, ik vind het superleuk om dit topic te lezen. Had het nog niet eerder gezien, maar wat een leuke "reis" hebben jullie al gemaakt. Zo zie je maar dat het voor beide nieuw is(voor jou als eigenaar en voor paard in nieuwe omgeving) Elkaar leren kennen en aan elkaar wennen heeft echt veel tijd nodig. Echt goed hoe je daar mee bezig bent geweest en het is natuurlijk fantastisch om dit met je dochter samen te doen!

TS:Mag ik je een pb zenden om te vragen hoe jij de stress onder controle houdt? Ik zou graag tips krijgen.

Wat ontzettend jammer, de zoektocht naar een eigen pony/paard en de stalling zou juist ontzettend leuk moeten zijn. Ik vergeleek het een beetje met nesteldrang

Heerlijk allemaal spulletjes inkopen, poetskist vast inrichten, een ehbo-kistje verzamelen enzo.

Tuurlijk mag je mij een pb sturen!

**Geplaatst**: 26-02-21 00:32

Geplaatst: 26-02-21 00:32

maitestar23 schreef:
Thestral schreef:
Dit is echt zo herkenbaar! Ik heb dat ook nu ik na 10 jaar weer aan een eigen pony/paard wilde beginnen. Nu dit heel dicht bij kwam een paar weken geleden ging ik heel erg twijfelen, kreeg er paniekaanvallen van. Kon ik wel goed voor haar zorgen en zou ik niet iets verkeerds doen en zou ze wel netjes naar me luisteren, maak ik geen enorm grote fout door weer de verantwoording over een levend wezen te hebben. Ik heb zulke grote faalangst dat ik met regelmaat in het verleden stallingen heb afgezegd waar ik graag naar wilde kijken. Maar een uur later had ik daar dan weer heel veel spijt van want het maakt me zo ontzettend blij om een eigen pony/paard te hebben. En ik ben ook echt mezelf als ik bij haar ben. Allen zodra ik weg ben van stal slaan de twijfels weer toe. En ik moet dat niet doen.
Maargoed, ik vind het superleuk om dit topic te lezen. Had het nog niet eerder gezien, maar wat een leuke "reis" hebben jullie al gemaakt. Zo zie je maar dat het voor beide nieuw is(voor jou als eigenaar en voor paard in nieuwe omgeving) Elkaar leren kennen en aan elkaar wennen heeft echt veel tijd nodig. Echt goed hoe je daar mee bezig bent geweest en het is natuurlijk fantastisch om dit met je dochter samen te doen!

TS:Mag ik je een pb zenden om te vragen hoe jij de stress onder controle houdt? Ik zou graag tips krijgen.

Wat ontzettend jammer, de zoektocht naar een eigen pony/paard en de stalling zou juist ontzettend leuk moeten zijn. Ik vergeleek het een beetje met nesteldrang Heerlijk allemaal spulletjes inkopen, poetskist vast inrichten, een ehbo-kistje verzamelen enzo.

Tuurlijk mag je mij een pb sturen!

Ja precies, zo moet dat voelen. Hopelijk komt dat binnenkort als ik niet meer zo aan mezelf twijfel. Ik zal je dit weekend eens een berichtje sturen. thanks!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-21 13:32

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-21 13:32

Dankzij Corona een tijdje niet naar stal gekund en man wat was ze boos op ons toen wij eindelijk weer bij haar waren

Maar na een lekkere bak voer was ze al een stuk blijer met ons, toch handig zo'n eetgrage Haflinger $*\o/*$

Vorige week zondag heerlijk met haar in het zonnetje gespeeld. Ik wou graag de Hooking on van Warwick oefenen maar ik vind het nog erg lastig om mijn hoofd niet mee te laten doen. En dat liet Menda ook goed merken

De momenten dat ik haar aandacht probeerde te krijgen gebeurde uiteraard niets, maar de momenten dat ik met mijn ogen dicht even op mijn adem focuste stond ze gelijk naast mij, hoezo een goede mentor

Het is zo bijzonder om te ervaren hoeveel rust wij nu samen hebben. Inmiddels durf ik de op grond alles met haar $*\o/*$
Helaas zijn we allebei wat stijfjes uit de corona periode gekomen

Dus voor nu hou ik het even bij longeren en grondwerk. Hopelijk gauw het rijden oppakken en kijken hoe dat gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-03-21 15:47

Geplaatst door de TopicStarter : 25-03-21 15:47

Tja en zo ligt onze reis ineens op zijn gat...
Januari nog paar keer gereden maar begin februari moest ik in quarantaine i.v.m Corona.
De 22e mocht ik weer lekker gaan rijden en ik voelde gelijk dat ze niet lekker liep.
Gelijk gestopt, even 2 daagjes rust en toen met longeren even weer gekeken hoe het nu ging. oliebol ze loopt nog steeds niet lekker, dat heeft ze nog nooit gehad.
Die avond kwamen we er achter dat ze toch behoorlijk rotstraal had, dus ik dacht de oorzaak gevonden te hebben. Gelijk begonnen met de behandeling en toen de hoefsmid 3 dagen later kwam was het al een stuk rustiger. Nog even weer paar daagjes rust gegeven en toen weer gekeken met longeren. En ze liep nog steeds niet goed -O-

Dus Inge Hoevers gevraagd om langs te komen en die heeft haar lekker losgemaakt en kon eigenlijk niks geks vinden.
Vervolgens weer paar dagen rust en toen voorzichtig maar weer gekeken met longeren en ze liep nog steeds niet goed.

Inmiddels is er een afspraak gemaakt bij Emmeloord waar we gelukkig morgen terecht kunnen. Ben nou al misselijk van de zenuwen

De tijd dat ik quarantaine zat lag er zo heel veel sneeuw, misschien is ze wel uitgegleden o.i.d.
Ik probeer er maar vanuit te gaan dat het vaker wel kan genezen (eventueel met lange rust) dan dat het einde oefening is, maar toch -O-

kakzooi

**Geplaatst**: 25-03-21 15:58

Re: [VOLG] Mijn reis met Menda

Geplaatst: 25-03-21 15:58

He wat balen dat ze niet lekker loopt! Veel succes morgen.
En inderdaad, bijna alles kan genezen hoor :(:)