Moderators: Neonlight, balance, C_arola, Sica
antje_vip schreef:Onderschat niet hoeveel een dier kan betekenen voor mensen met psychische klachten.
Als je het kan betalen zou ik het zeker doen
pimaude schreef:Ze wordt verkocht, ik heb de eerste keus om haar te kopen.
Ze is heel lief en onder het zadel een onwijs werkwillig en lief dier. Alleen sinds er weinig mee is gedaan door vorst en regen is ze wat minder makkelijk. Dat gericht bokken tijdens het freestylen is iets van de laatste week, net voor- en net nadat de osteopaat is geweest om een aantal blokkades weg te werken.
Ik ga volgende week 2x erheen om te lessen, heb daarna nog 3 lessen en hoop dat ik zo ook wat meer kan voelen in hoeverre wij rijtechnisch met elkaar matchen en of ik haar verder kan doorrijden of niet die ervaring nog heb.
spatter: ik kan haar betalen wanneer ze op een pensionstal staat waar er voor me wordt uitgemest, gevoerd en waarbij ze binnen en buiten wordt gezet. ik hoef dan niet te komen, enkel wanneer ik wil om iets met haar te doen. een verzorpaard heb ik gehad maar dat werkt niet. ik heb een vrij stellige mening over de verzorging en vind het lastig met een paard om te gaan die te kort komt, daarom zou ik alleen nog als eigenaar willen rijden.
princessissi schreef:Ik weet precies hoe jij je voelt. ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. ook snap ik heel goed dat je het druk heb (zelf ook student). Bij een opleiding komt erg veel kijken en ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om je tijd te verdelen, ookal heb ikzelf (nog) geen eigen paard.
Persoonlijk denk ik dat je het moet doen. Als je zo'n enorme band met een dier heb opgebouwd en haar "weer" kwijt zou raken, zou jij jezelf niet kunnen vergeven denk ik. Omdat jezelf al aangaf dat je niet altijd even veel tijd heb, is het misschien handig op de dagen dat je echt niet kan,een verzorgster erbij te zoeken die je paard beweging (en bijdrage) kan leveren.
Lastige keuze, heel veel succes!