Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
xyzutu2 schreef:Zorgen voor hoort bij het paarden houden, maar je chronisch zorgen maken om alles wat er fout kan gaan lijkt me niet gezond, voor niemand niet.

Gypsy schreef:Ik zou hooguit proberen een plekje proberen te zoeken bij een bekend en goed aangeschreven rusthuis voor paarden. Het dier in mijn eigen eigendom houden, maandelijks stalling betalen. Maar dan zou ik van te voren wel eens uitrekenen wat het kost als het dier daar wie weet nog wel 10 jaar staat.
Little_Gift schreef:Tja ik ben zelf van mening dat je nu eenmaal gekozen hebt voor dat dier dus ook tot het bittere uiterste moet gaan voor dat dier... het is niet omdat je nu zwanger bent, dat dat plots verandert. Je kon ook kiezen niet zwanger te worden en je ten volle op het paard te kunnen blijven richten...

.. en wat gebeurd er nu hij dus niet regelmatig getraind meer kan worden, bespiering gaat op den duur afnemen en uiteindelijk gaat dat problemen opleveren voor het si gewricht en dan weg staan te kwijnen in een isolement (of met een andere droesdrager die je dan ook nog speciaal als grasmaaier en voereter aanschaft). bruintje123 schreef:Ik vind het al erg knap dat je vriendin het zo lang al vol heeft gehouden. Dit paard leeft al erg lang in geleende tijd door haar goede zorgen. Bij vele andere was hij al lang niet meer "gezond' geweest.
Verkoop vind ik zelf geen optie bij een paard dat van alles mankeert.
Maar dat ze het niet vol kan houden zo door te ploeteren is ook compleet logisch.
Ik denk dat ze zicht echt niet bezwaard hoeft te voelen als ze hem nu in laat slapen.
Hij heeft door haar al mooi extra tijd gekregen.