Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-01-17 18:47

Geplaatst: 27-01-17 18:47

Ik zit zelf een beetje in dezelfde situatie. Ik heb een pony en 'verzorg' twee anderen. Dit doe ik niet alle dagen maar de dagen dat ik er ben hoeven de eigenaren in principe niet meer te komen. Ik mest ook de stal uit enz. dus ik help hen dan qua tijd. Ik zal het inderdaad gewoon proberen maar weet wel dat je dan misschien moeilijk nee kan zeggen als het toch teveel wordt. Ik zorg altijd dat mijn pony genoeg aandacht heeft en ik beleef super veel plezier aan de andere paarden maar soms komt mijn tijdsindeling toch niet zo lekker uit. Ik voel me dan toch zelf verplicht om de dingen te doen die ik heb beloofd. Soms moet ik daar dus ook andere dingen voor laten schieten terwijl de eigenaren super zijn en me dus altijd begrijpen wanneer iets niet lukt. Inmiddels ben ik natuurlijk ook aan de paarden gehecht waardoor ik, als het even niet meezit, niet zo snel zal stoppen. Neem dat dus ook mee als je besluit dat je het eerst gaat proberen!

**Geplaatst**: 27-01-17 22:29

Geplaatst: 27-01-17 22:29

Ik begrijp waar de reacties vandaan komen, zit er zelf ook mee.
Langs de ene kant heb ik iets van "ik sta niet achter het 'stalpaardidee' en ik voel me dan schuldig/slecht als ik eens niks met het paard kan doen + het is wel makkelijk voor de eigenaar". Maar langs de andere kant heb ik iets van: alles wat ik met het paard kan doen is gewonnen voor hem, veranderen zal het toch waarschijnlijk niet en de eigenaresse heeft ook wel haar redenen dat het niet lukt. En wie weet kan ik inderdaad stapje voor stapje wat dingen veranderen. Zo durft zij hem bv niet op de weide te zetten omdat hij haar overal mee naartoe sleurt als ze gaan wandelen (ook gewoon na het rijden enzo dus niet van energie-overschot maar omdat hij weet dat het kan bij haar) en ze heeft schrik dat hij over de draden springt. Heb al voorgesteld dat ik het eens bekijk en dat vind ze ok, misschien valt het wel mee en kan ik hem elke keer ik daar ben x aantal uur op de weide zetten... (ben op vrije dagen altijd lang op stal, dus letterlijk uren

).

Verkopen/verhuizen zijn heel drastische opties en denk niet dat het er meteen in zit. Zoals in de eerste post gezegd heeft ze wel support en back-up mensen nodig (kan zomaar maanden volledig uit zijn) en dat vinden in combinatie met een stal met veel weidegang is niet altijd simpel. Vaak zijn stallen waar paarden veel buiten kunnen doe-het-zelf en dat is voor haar zeker geen optie. Verder is het paard blijkbaar al een aantal keer verhuist en heeft ze het daar wel mee gehad. Ik weet ook niet of het paard veel buiten zijn gewend is, ookal keur ik het niet goed, als ze het niet gewoon zijn is het vaak ook niet zo simpel.

Het is in ieder geval heel dubbel

**Geplaatst**: 28-01-17 03:14

Geplaatst: 28-01-17 03:14

Ik proef uit je tekst inderdaad heel goed wat je bedoelt. Lastig dat! Ik ben er principieel in omdat in ervaring me zegt dat het anders niet verandert. Maar ik snap jouw punt ook absoluut.

Ik vraag me alleen ernstig af waarom iemand zo een paard wil houden

**Geplaatst**: 28-01-17 05:22

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 28-01-17 05:22

Als je zelf heel ziek bent (wat ik opmaak uit de post van ts) dan kan ik me best voorstellen dat alles wat je nog hebt graag wil behouden.. Hoe heerlijk is het om op een goede dag lekker naar je paard te kunnen?

**Geplaatst**: 08-02-17 13:52

Geplaatst: 08-02-17 13:52

Ik merk dat ik het al moeilijk heb

Niet zozeer om de tijd/het combineren of het paard (prachtdier!) maar gewoon om de situatie..

Het stomme is dat ik mij niet kan voorstellen hoe het voor de eigenaresse moet zijn, ik kan enkel denken wat ik in bepaalde situaties zou doen, maar ik heb niet wat de eigenaresse heeft. Ben zelf ook niet gezond, maar dat zit in een hele andere categorie dan haar. Maar alsnog .. ik weet het niet, maar ik zit een beetje met het idee dat ik meer met het paard in mijn maag zit dan zij ..

Paar voorbeeldjes:

Toen ik de eerste keer zijn hoeven ging uitkrabben wist ik dat het al een tijd geleden was dat de smid geweest was. Zo op zich zien de hoeven er goed uit (qua lengte/vorm) maar de onderkant was duidelijk even geleden. De geur die van de straal kwam sprak ook boekdelen. Dus even nagevraagd bij haar hoelang het geleden was (inderdaad al een tijdje) en gezegd dat mijn bekapper toch kwam voor die van mij en dat ik kon vragen of hij nog tijd had. Vond zij prima, dus paardje is bekapt door mijn bekapper. Zij zou erbij zijn die dag, maar was er nog niet toen mijn pony klaar was, dus ik dacht "zet hem alvast klaar, ze zal zo wel hier zijn". Berichtje gedaan dat de bekapper ging beginnen, kreeg ik een bericht terug dat ze niet wist of ze er nog zou geraken (puur vervoer). Nu heb ik daar heel erg op aangedrongen want het was afgesproken en er moest echt wat aan die hoeven gedaan. Zelfs geopperd dat ik haar zou komen halen. Gelukkig is ze uiteindelijk dan toch nog gekomen samen met haar moeder. Ze schrokken van de toestand van de hoeven en de uitleg erbij en gingen alles doen om het te verzorgen. Moest zeker een dag of 5/6 achter elkaar, zij heeft er 2 gedaan ... Op 1 dag ging ze normaal komen maar toen ik op stal kwam merkte ik dat ze nog niet geweest was, dus ik een berichtje naar haar met als antwoord dat het niet meer ging lukken. Echter was ze er 's avonds ineens wel maar toen had ik het al gedaan dus is ze gewoon weer naar huis gegaan (ik had het paard ook gelongeerd maar denk niet dat ze anders wel wat met hem zou gedaan hebben buiten de hoeven).

Andere keer was het mooi weer en besloot ik eens te kijken wat hij in een paddock deed. Super braaf met brengen, super blij in de paddock, zeker 6 keer gerold en verder wat gesprongen en grasjes gezocht en dat soort dingen. Hij was heel braaf en bleef goed van de draden weg, had ook express de kleinste paddock genomen om in te schatten wat hij zou doen. Ben dan weggegaan en hij bleef braaf, andere pony meegenomen om te zien wat hij met andere paarden deed (komen ook zo mensen langs rijden ed dus wel handig om te weten). Op zich niks, het maakte hem niet uit, dus pony weer gaan terugbrengen. Toen is het mis gegaan, hij raakte in paniek en voor ik terug kon met de pony sprong hij heel elegant over de omheining, een omgeploegd veld in, de straat op en richting stal (die gelukkig niet ver is). Drie hartverzakkingen later zag ik het paard aan de poort van de stal staan wachten, dus die opengegooid (had zelf nog die pony vast) en hij is recht het stalgebouw in gevlogen. Ik krijg er nog de rillingen van als ik eraan denk

In ieder geval leek alles in orde, ben terug met hem naar de paddock gewandeld en ook geen spoor meer van stress ofzo, net alsof er niks gebeurd was.

Heb een bericht naar de eigenaresse gedaan wat er was gebeurd, zij vond het niet erg (gelukkig) en heb aangegeven dat ik later die avond nog even zou kijken hoe hij liep aan de longe. Nu leek ik daar wat te zien (maar dat is ook door de gebeurtenis waarschijnlijk, dan zie je altijd wat

), daarna zag ik het niet meer maar heb toch aan haar gevraagd of ze de volgende dag naar stal kon gaan (is een dag dat zij normaal gaat) om even te kijken. Misschien was hij stijf of was er toch iets of .. ik kon zelf niet die dag. Weet je, gewoon even uit de stal halen en wat stappen, moet niet veel zijn. Ik stuur 's avonds een bericht om te vragen hoe het was, is ze niet geweest ...

En ik weet het, ze is ziek, en ik wil haar (en het paard) wel helpen, maar ik kan toch niet alles op mij nemen? Ik werk zelf, heb er ook 2 lopen en nog wat andere verplichtingen, het moet wel van 2 kanten komen, een beetje moeite doen kan geen kwaad, toch? Hoeveel energie kost het nu werkelijk om even naar stal gebracht te worden en je paard uit de stal te halen om te kijken of je wat ziet? Ben ik hier nu onmogelijk in? Begrijp ik het allemaal niet? Ik heb daar paar dagen terug krom van de rugpijn hem staan longeren omdat hij dan toch uit de stal was geweest.. zo ben ik .. Maar de eigenaresse blijkbaar niet. Maarja, ik heb niet wat zij heeft dus ik kan niet weten wat zij voelt, misschien kan het wel gewoon echt niet allemaal, wie ben ik om daarover te oordelen.

Ik vind het zo moeilijk -O-

Moet ik nu gewoon de dagen dat ik kan wat met het paard doen en mij voor de rest niet aantrekken wat er wel of niet met hem gebeurd? Zo zit ik niet in elkaar .. Hoop maar dat het niks was en hij vandaag gewoon prima loopt ... Toch zou ik het ook niet kunnen om ermee te stoppen, want daar heeft het paard ook niks aan.

Sorry voor het lange verhaal

**Geplaatst**: 08-02-17 14:01

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 08-02-17 14:01

Ik geloof echt dat de eigenaresse heel veel van dat paard houdt, en hem niet weg wil doen, maar ik vind ook dat je je verantwoordelijkheid hebt. Of dat nou inhoud dat je naar je paard gaat om het te verzorgen, er een tweede verzorger bij vraagt/neemt, of je paard weg doet maakt niet uit, maar ik vind het niet kunnen dat het paard er op de andere dagen niet uit komt.

Het is niet jouw verantwoordelijkheid, hoewel ik heel goed snap dat het je aan het hart gaat! Ik zou kijken of je de optie van een tweede verzorger kan aankaarten bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 08-02-17 14:06

Geplaatst: 08-02-17 14:06

Hm ik weet niet of dit nu echt een luxeprobleem te noemen is... ik denk dat áls je het gaat doen er wel duidelijke afspraken en verwachtingen over en weer geuit moeten worden. Wat ik nu lees is dat je je er nu eigenlijk al (te) druk over maakt wat er verder met het paard gebeurt als jij niet kan/er niet bent. Ik denk dat dit je enorm op gaat breken met de tijd. Want het wordt niet jóuw paard maar het blijft nog altijd het paard van die vriendin. Dus nee geen kosten, maar wel een hoop kopzorgen als ik het zo lees. Ja beest is ermee geholpen op de korte termijn, maar ik denk dat er wel vanuit die vriendin ook wat moet veranderen op het gebied van omgang en stalling van paard. Jij moet geen dagelijks noodzakelijk entertainment voor het paard zijn maar een leuk extraatje.

**Geplaatst**: 08-02-17 14:07

Geplaatst: 08-02-17 14:07

Ik zou er niet aan beginnen.. Ik heb, na het overlijden van mijn pony, een aantal keer geprobeerd andere paarden bij te rijden, maar dat is nooit echt op iets uitgelopen, omdat ik me niet kon vinden in de stallingsomstandigheden of de opvattingen van de eigenaar.

Achteraf bedenk ik me dan ook, als ik dat voor mijn eigen pony al nooit zou wensen, waarom dacht ik dan dat ik me er wel naar kon settelen bij een ander?
Dat gaat alleen maar botsen en daar komen nare omstandigheden van. Je kunt nog zoveel vrijheid krijgen, zolang je het niet op je eigen manier kan doen is het bijna niet vol te houden. Zeker niet omdat je weet hoe het óók kan zijn, omdat je zelf pony's hebt.

Hoe moeilijk ook, zo'n grote opgave kun je niet alleen aangaan voor een ander. Daar moet je zelf teveel voor opgeven.

Je kunt niet ieder paard 'redden', zeker niet ten koste van jezelf of je eigen paarden.

**Geplaatst**: 08-02-17 14:12

Geplaatst: 08-02-17 14:12

Oeh dit is lastig! Bij je eerste post dacht ik "gewoon proberen, kan geen kwaad". Als ik dan nu je laatste post lees, vind ik het een ander verhaald worden, en zijn er denk ik maar 2 opties
1) je trekt je handen ervan af, en dan helemaal. Als je hem wel een beetje blijft doen wordt jij niet blij, je verzorgt dan een paard die toch duidelijk was tekort komt in de basiszorg (kijk alleen maar naar zijn hoeven)
2) je gaat het doen, maar met dien verstande dat je ook alles mag en kan doen. Dus als jij vindt dat er een smid moet komen komt hij, enz. Dat is lastig af te spreken ook qua kosten, maar dan kan je het paard op jouw manier verzorgen.

Ik heb beide meegemaakt in het verleden. Als het lukt om op optie 2 uit te komen met de eigenaresse is iedereen blij, inclusief paard. Wordt het optie 1, dan is het voor jou echt een poosje door de zure appel heen bijten, en ook echt niet naar het paard omkijken, anders zit je er zo weer in.

Wat je ook kiest, succes!

**Geplaatst**: 08-02-17 14:25

Geplaatst: 08-02-17 14:25

Weet je TS, jij kunt niet voor haar beoordelen. Wat je zegt, je kan niet in haar lichaam kijken, bepalen of ze zich aanstelt of dat ze alles doet wat ze kan maar gewoon niet meer kan. Dat jij daarin je grenzen wellicht ergens anders hebt liggen dan zij is prima, maar je kan niet oordelen over iemand daarin.

Het mooie is dat dat ook helemaal niet hoeft. Het probleem is dat jij meer van het baasje verwacht om dit op deze manier te laten werken. Het probleem is niet dat zij te weinig komt, zich aanstelt ofzo, dus hoef je daar ook niks van te vinden. Het probleem is dat jij op dze manier niet kan voldoen aan wat volgens jou goede basiszorg is.
En dus ga samen in gesprek. Geef aan dat je dit niet alleen red en dat je op deze manier het niet ziet zitten. Ik denk dat TinGu dan de twee opties het beste op papier zet:
- of jullie komen samen tot een manier waarin jij het wel red en je het idee hebt dat het voor jou ook prettig is.(bijvoorbeeld doordat je meer bevoegdheid hebt oid
- of je trekt je handen er vanaf en geeft aan dat je je hier niet prettig bij voelt. Wat zij daar dan mee doet is een tweede.

**Geplaatst**: 08-02-17 16:13

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 08-02-17 16:13

Ik denk dat het beter voor iedereen zou zijn als dit paard een verzorgster krijgt die niet zelf al eigen paarden heeft. Zodat het paard volledige toewijding kan krijgen.

**Geplaatst**: 08-02-17 16:47

Geplaatst: 08-02-17 16:47

Dat is waar. Maar we weten allemaal hoe geweldig makkelijk betrouwbare verzorgers te vinden zijn... Wil daarmee niet zeggen dat ik de enige goede voor het paard ben maar ik vraag me wel af of "een verzorger" dingen als met die hoeven opmerkt.. Eigenaresse zag het ook niet, ik heb het ook maar geleerd door ervaring van eigen paarden (daardoor interesse in dat soort dingen).

Hij wordt 2x per week vast door een meisje gereden dus we zijn sowieso al met 3. Iemand vinden die alle dagen kan is onmogelijk denk ik..

Wat ik las over dat gesprek en die opties is een mogelijkheid maar dan haal ik mij ook echte verplichtingen op de hals want dan is het mijn verantwoordelijkheid dat het paard er elke dag uitkomt.. Ze zijn sowieso wel al heel makkelijk, toen ik dat zei van die hoeven was dat meteen ok, ook daarna de behandeling wilden ze het allerbeste etc. Ze zitten vol goede bedoelingen, maar de uitvoering lukt niet zo.

Ik ga er nog eens over praten

Zit ook op een anders iets te broeden maar dat laat ik wel weten als het lukt

**Geplaatst**: 09-02-17 17:29

Geplaatst: 09-02-17 17:29

Nu deze pagina erbij is gekomen en ik verder ging lezen.

Ik vind het echt niet normaal van hoe de eigenaresse het doet....ze kan het wel maar de wil is er gewoon niet. En dan vind ik echt dat ze zelf de verantwoording moet gaan nemen en naar het dier moet kijken en ernaar moet handelen om het gelukkig te krijgen en dat is te koop te zetten naar een heel goed tehuis.

Het is niet eerlijk tegenover het dier dat ze nu puur aanzichzelf denkt en ze niet gemotiveerd is om zelf goed voor het dier te zorgen. ziek of niet ziek..........dan zorg je er maar voor dat het wel kan en anders moet je het dier niet de dupe laten worden.

Dat wordt niks, want als je nu al dit gedoe hebt en je hebt het nog niet eens "officiee"l op je genomen.
Dat wordt een gedoe en ellende........

**Geplaatst**: 09-02-17 20:32

Geplaatst: 09-02-17 20:32

Goh, is wel makkelijk zeggen dat het wel kunnen en niet willen is, ik vind niet dat wij daar als buitenstaander over kunnen oordelen. Ik zou niet willen hebben wat zij heeft en denk dat het paard zowat haar enige lichtpunt is, voor als het goed gaat.. Maar ze kan niks op voorhand voorspellen en dat maakt het moeilijk. Dan heeft ze de intentie om een dag te gaan maar eens die dag daar kan ze niet uit bed, of moet ze eerst naar de dokter en hakt dat er zo in dat ze de rest van de dag alleen nog slaapt.

Uiteraard ben ik het ermee eens dat er een vaste oplossing moet komen voor het paard, maar dat beseft zij ook wel. Alles maar op onwil van haar kant duwen is echter niet eerlijk. Voor het paard zelf zijn we in overleg

**Geplaatst**: 09-02-17 20:40

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 09-02-17 20:40

Ik zou nooit een volledig stalpaard meer willen bijrijden.
Tijd gedaan (goede jonge sportpaarden) maar ik had zo'n medelijden met die beesten dat ik er niet meer normaal van kon slapen zo ongeveer.

**Geplaatst**: 10-02-17 01:35

Geplaatst: 10-02-17 01:35

[***] schreef:
Ik vind het zo moeilijk
Moet ik nu gewoon de dagen dat ik kan wat met het paard doen en mij voor de rest niet aantrekken wat er wel of niet met hem gebeurd? Zo zit ik niet in elkaar .. Hoop maar dat het niks was en hij vandaag gewoon prima loopt ... Toch zou ik het ook niet kunnen om ermee te stoppen, want daar heeft het paard ook niks aan.

Ik denk dat je het antwoord zelf al geeft...ondanks dat jij misschien anders zou willen, is zij natuurlijk de eigenaar en bepaald zij. En zo lang het geen pure dierenmishandeling is, kun je er ook weinig over zeggen denk ik. Wil overigens niet zeggen dat ik het er mee eens ben hoor. Maar ik denk dat je al redelijk blij moet zijn dat jouw adviezen wbt de hoefsmid worden aangenomen. En nogmaals, voor het paard ben je sowieso een extraatje. Maar dan moet je het natuurlijk wel op deze manier kunnen :-)

. Zij denkt duidelijk anders over omgang met paarden dan jij en het is aan jou in hoeverre je daarmee om kunt gaan. Je bent trouwens harstikke gek om te gaan longeren met rugpijn...
Buiten dit alles vind ik het nog steeds harstikke lief dat je zoveel moeite doet voor haar en haar paard!

**Geplaatst**: 10-02-17 02:52

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 10-02-17 02:52

Ik denk dat jij haar en haar paard heel goed zou kunnen helpen, maar de belangrijkste vraag (hoe egoïstisch het ook klinkt) is volgens mij: help je jezelf ermee?
Je beschrijft dat je bij deze combi van paard en eigenaar waarschijnlijk continu achter de broek van de eigenaresse aan moet zitten die heel veel niet kan nakomen en waarschijnlijk soms ook dingen niet wil omdat ze niet haar interesse hebben. Je schrijft verder dat jij een hoop kwalijke zaken qua verzorging opmerkt en dat jij daar last van hebt, maar dat je die niet zelfstandig mag verbeteren en dat alles via de eigenaresse moet, terwijl die voor een deel de problemen niet ziet en voor een deel er zelf ook weinig tegen kan doen.
Als voorbeeld die hoeven: dat ze niet wist dat ze zo slecht waren dat kan gebeuren als je weinig kennis hebt. Vervolgens wordt ze ingelicht door de bekapper over wat er qua behandeling moet gebeuren, ze geeft aan dat ze dat gaat doen en in praktijk doet ze dat niet. Dat kan komen door de ziekte, maar het is ook een teken dat ze het niet belangrijk genoeg vindt. Als ze het echt belangrijk had gevonden en haar ziekte had haar verhinderd, dan had ze jou of anderen gevraagd of die alsjeblieft haar paard zouden willen helpen.

Ik denk dat de vraag dus vooral is of jij daarmee kunt leven? Ik zou het niet kunnen, zou gillend gek worden als een ziekte steeds als reden wordt gegeven terwijl een deel toch ook een mentaliteitsprobleem lijkt te zijn. Als je dacht echter naast je neer kunt leggen en je kunt leven met erg veel heen en weer gemail/bel/sms en je wordt blij van het idee dat je een paard met redelijk sneu leven een iets leuker leven kunt geven, dan zou ik het gewoon doen. Maar ik ben bang dat als je dit soort situaties lastig/vervelend vindt, het een behoorlijk frustrerende aangelegenheid zou kunnen gaan worden, en paarden horen als hobby toch vooral leuk & ontspannend te zijn.

**Geplaatst**: 10-02-17 10:23

Geplaatst: 10-02-17 10:23

Het stomme is (ja, ik vind dat weer stom :')

) dat ik een enorme klik heb met het paard ... De eerste keren dacht ik "waar ben ik aan begonnen" maar na een keer of 2 begon zich dat al helemaal te zetten. Heb er zelfs al op gezeten (stap/draf) terwijl ik iemand ben die eerst een half jaar nodig heeft voordat ze misschien wel eens opstapt .. om maar te zeggen .. Ook buiten aan de hand wandelen ed gaat allemaal super, alles waar de eigenaresse zegt problemen mee te hebben gaat bij mij zowat vanzelf. Groot voordeel ook van dit paard, tov mijn eigen pony's, is dat hij gezond is. Bij hem kan je echt zeggen van "nu ga ik naar stal en ik ga longeren/rijden/buitenrijden/noem maar op" terwijl het bij mijn eigen pony's altijd maar afwachten is hoe ze die dag zijn en of het gaat lukken. Waarmee ik niet wil zeggen dat mijn eigen pony's niet meer leuk zijn, maar jullie begrijpen mij wel denk ik

Dus ja, in dat opzicht en voor het paard zou ik er wel mee verder willen, want het is zo'n lieverd en hij geniet ook echt van de aandacht.

Maar de keerzijde is inderdaad dat ik het idee heb dat ik er meer van wakker lig (niet letterlijk gelukkig) dan de eigenaresse dat hij op dagen dat we beiden (of dat ander meisje) niet gaan niet uit z'n stal komt. Echter ben ik daar wel in gedachte mee bezig en heb wat opties, ga vandaag eens met de stalhouder overleggen (die zijn altijd heel meewerkend gelukkig) dus wie weet komt er nog wat goeds van, heb ik in ieder geval 1 paard geholpen

Eigenaresse zelf is denk ik met zo'n dingen niet zo moeilijk, die vindt het ook al prima zoals het nu gaat en neemt ook makkelijk dingen aan (zoals met die hoeven inderdaad).

En over dat longeren met rugpijn.. valt wel mee hoor. Klinkt vast erger dan het is, ik ben gewend van rugpijn te hebben (alleen de ene dag wat meer dan de andere en die dag was een slechte dag) en longeren is nu ook de grootste moeite niet, paard is heel makkelijk op dat gebied. En anders was hij waarschijnlijk niet zijn stal uit geweest en ik had de tijd, dus dan is de keuze snel gemaakt

**Geplaatst**: 10-02-17 10:45

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 10-02-17 10:45

Hoe zit het met de bijrijdster die ze nu heeft? Zou die een deel van de verantwoordelijkheid voor bijvoorbeeld de hoeven willen/kunnen overnemen? Voor mij klinkt het namelijk alsof de eigenaresse op dit moment niet in staat is om verantwoordelijkheid over een paard te dragen.. Het is voor jou heel aantrekkelijk om dit aan te nemen als het puur en alleen gaat om beweging geven en entertainen, maar voor mij klinkt het alsof jij er nog een hele andere taak bij krijgt, namelijk de verantwoordelijkheid over het well-being van het paard.
Als je dat prima en leuk vindt is er geen probleem natuurlijk, maar ik kan me voorstellen dat het best even iets flinks is. Misschien als je dat gedeeltelijk kan delen met de bijrijdster dat er daar nog iets in te winnen valt? Hoeft heus niet te zijn dat zij er elke dag is, maar misschien dat ze in overleg een extra dag kan komen als jij niet kan om hem buiten te zetten of in ieder geval even een knuffel te geven.

**Geplaatst**: 10-02-17 11:12

Geplaatst: 10-02-17 11:12

De bijrijdster rijdt 2 vaste dagen per week, meer is niet mogelijk ivm school. Heb al geregeld dat ze zeker 2x zou rijden (daarvoor was het vaak maar 1x omdat ze ook wel eens op een ander paard in de les wilde, nu mag ze 1 dag langer blijven zodat ze deze na de les nog kan rijden). In de vakanties komt ze normaal wel elke dag dus dan helpt zij ook zeker mee

Een extra dag tijdens school zit er spijtig genoeg niet in..

Qua verantwoordelijk overnemen vind ik het een moeilijke.. Ze is wel heel verantwoordelijk en zal alles doen wat je vraagt, maar of we dat kunnen maken om het in haar schoenen te schuiven...

**Geplaatst**: 10-02-17 11:15

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 10-02-17 11:15

Ah, als het een jonge meid is dan kan ik me voorstellen dat het niet eerlijk is om dat in haar schoenen te schuiven. Ik ging er ergens vanuit dat het een volwassene was die wat meer zelf in staat was te bepalen of ze die verantwoordelijkheid aan kan of niet.

Wellicht dat de stalhoudster hier in iets kan betekenen?

**Geplaatst**: 10-02-17 11:46

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 10-02-17 11:46

Als je nu al piekert hoe wil je dat op lange termijn hebben dan?

**Geplaatst**: 10-02-17 12:04

Geplaatst: 10-02-17 12:04

Ik blijf bij mijn mening. Het is heel triest dat dat meisje ziek is. Maar daar hoeft dat paard de prijs niet voor te betalen. Ze kan best een oplossing zoeken waar hij dag en nacht buiten staat en het niet uitmaakt of ze die dag kan gaan of niet. Heel eerlijk: ik vind het vreselijk egoïstisch om op die manier een paard te houden.

**Geplaatst**: 10-02-17 12:10

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 10-02-17 12:10

Dag en nacht buiten met eentje die als het hem niet zint over de omheining springt is het ook niet .. zijn natuurlijk nog oplossingen voor, maar ik zou niet gerust slapen met die wetenschap..

Nu, dat hij meer naar buiten moet ben ik het uiteraard mee eens, en daarvoor ben ik aan het kijken voor oplossingen (en ik weet het, op zich niet mijn taak, maar bon). Heb ook wat in mijn hoofd wat een oplossing zou kunnen zijn maar daarvoor moet ik eerst eens polsen bij de stalhouder, ga ik vandaag doen.

@ magda_90 : hopelijk minder?

Ik begrijp wel wat je wil zeggen, maar er nu al de brui aan geven vind ik ook moeilijk, heb het niet eens echt geprobeerd zeg maar. Ik zou het ook niet kunnen, elke keer langs het paard door lopen en er niks meer mee doen..

**Geplaatst**: 10-02-17 12:12

Re: Een 3e paard erbij?

Geplaatst: 10-02-17 12:12

Dat snap ik heel goed. Uit eigen ervaring weet ik dat als je nu al piekert, dit niet beter gaat worden zolang het paard niet daadwerkelijk van jou is.