Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-01-17 20:59

Re: Geen fijne instructeur, maar heb geen keus...

Geplaatst: 16-01-17 20:59

Helemaal met je eens dreamybol.

Daarom schreef ik ook:"Ik ken zowel ts als de instructeur niet. Maar beide is wel mogelijk."

**Geplaatst**: 16-01-17 21:01

Geplaatst: 16-01-17 21:01

Probeer het positief te zien.. je leert ervan..
Niet alleen met rijden, maar ook het omgaan met kritiek.

Ik heb vroeger ook regelmatig jankend op een paard gezeten, maar ben er alleen maar beter van geworden.

Zo had ik ook een lesklant die ik soms even pittig toe moest spreken.. en nadat ze heeft zitten huilen, kon ze het ineens wel.. simpelweg omdat ze zichzelf op dat moment een schop verkocht..
Wat ik wil zeggen.. dat een schop onder je kont soms wel dat beetje doorzettingsvermogen kan geven om dingen tóch voor elkaar te krijgen.

**Geplaatst**: 16-01-17 21:06

Re: Geen fijne instructeur, maar heb geen keus...

Geplaatst: 16-01-17 21:06

Weet jet Casarell, ik had ooit een scriptiebegeleider die dacht dat ik het type was dat een schop onder d'r hol nodig had om beter te presteren. Het resulteerde erin dat ik bij een andere prof opnieuw ben begonnen, want ik kon niets met die aanpak. Studievertraging, enorme onzekerheid en echt een probleem voor mij dus..
Het vergt heel wat mensenkennis om te weten bij wie je welke aanpak kunt toepassen en ik geloof er al helemaal niet in dat iemand dan in een groep aan het huilen gemaakt zou moeten worden. Zeker niet als het om 15 jarigen gaat. Een gesprek met iemand is natuurlijk prima, maar dan één op één en met ruimte voor allebei de partijen. Of in geval van 15-jarigen, met een ouder erbij die de boel in perspectief kan zetten.
Nou moet die ouder dat dan natuurlijk ook weer kunnen, als het een ouder is die gelooft dat zijn/haar prinsesje nooit wat fout doet en liefst met u wordt aangesproken heb je weer eerst een ander issue op te lossen, maar hee, laten we daar niet meteen vanuit gaan.

**Geplaatst**: 16-01-17 21:08

Geplaatst: 16-01-17 21:08

Door je topictitel krijg ik een beetje de kriebels. Je hebt altijd een keuze, al is het misschien lastig. Maar dát is iets anders.

In dit geval: vraag eens naar de ervaringen van anderen en als mensen het met je eens zijn, kaart het dan aan bij de instructeur ("wij vinden het niet fijn dat je schreeuwt en dat komt op ons als boos over. We zouden graag willen dat je iets rustig uitlegt zonder te schreeuwen dat we iets niet goed doen").
Laat anders inderdaad je ouders hiermee helpen.

Als hij hier niets mee doet, heb je een nieuwe keuze: stoppen of een manier vinden om zijn kritiek als positief te zien.
Plezier in het rijden is zó ontzettend belangrijk!

**Geplaatst**: 16-01-17 21:26

Geplaatst: 16-01-17 21:26

Als ik de reactie van een aantal medebokkers lees, doet deze intructeur dit blijkbaar al langer en is het bekend dat hij zo les geeft.
Manege vindt het blijkbaar wel okee.

TS ik hoop dat je een verzorgpaard ergens kan vinden of toch een andere manege of andere dag kan lessen zodat je van iemand anders les krijgt.

Ik kan zelf heel wat hebben maar heb er een enorme hekel aan als een lesgever gaat lopen bleren om iets duidelijk te maken.
Als je het niet normaal kan overbrengen ben je een slechte instructeur.

**Geplaatst**: 16-01-17 21:29

Geplaatst: 16-01-17 21:29

Casarell schreef:
Probeer het positief te zien.. je leert ervan..
Niet alleen met rijden, maar ook het omgaan met kritiek.

Ik denk eigenlijk niet dat mensen daarvan leren hoe ze werkelijk om moeten gaan met kritiek, maar vooral hoe ze hard moeten worden en zich ervoor af moeten sluiten, of hoe ze uit het zicht moeten blijven.
En zo'n instructeur die zo schreeuwt, hoe goed zou die nou werkelijk om kunnen gaan met kritiek?

Citaat:
Zo had ik ook een lesklant die ik soms even pittig toe moest spreken.. en nadat ze heeft zitten huilen, kon ze het ineens wel.. simpelweg omdat ze zichzelf op dat moment een schop verkocht..

Zou dat een gezonde manier van omgaan met je grenzen zijn? Met een flinke zweep kun je in de training soms ook iets bereiken wat je normaal nog niet lukt. Monteer spikes op je springbalken en de paarden springen wellicht ook net wat hoger.
Maar maakt dat het nou goed? Leert iemand het dan op techniek en vanuit een goede basis, of vooral vanuit de extra adrenalinekick?

(Alle keren dat instructeurs, of dat nou ski-, paardrij- of autorij-instructeurs waren, hebben geprobeerd om me op kracht ergens doorheen te laten breken, kostte dat in elk geval weken van reparatie. Die instructeur merkte dat wellicht niet eens, die telde een korte termijn-succesje, en zag de lange termijn helemaal niet. Maar ik merkte het wel.)

**Geplaatst**: 16-01-17 21:34

Re: Geen fijne instructeur, maar heb geen keus...

Geplaatst: 16-01-17 21:34

Deel oorbescherming uit begin van de les aan al je lesgenoten. Standje negeermodus aan en lekker zelf gaan rijden. Dan is hij het zo beu.

**Geplaatst**: 16-01-17 21:41

Geplaatst: 16-01-17 21:41

Een instructeur die alleen maar positief is lijkt mij helemaal niks.
Zoals vroeger dat je letterlijk met de lange zweep over de handen gemept werd als je in de mond zat te trekken is ook wat overdreven... maar je kan best olympisch kampioen worden als je weleens hebt zitten janken op de pony.

**Geplaatst**: 16-01-17 21:45

Re: Geen fijne instructeur, maar heb geen keus...

Geplaatst: 16-01-17 21:45

Maar Anne GTI, ik wil helemaal geen olympisch kampioen worden en als ik zo naar de lessen kijk, willen heel veel mensen dat niet.. Voor sommige mensen is paardrijden bloedserieuze topsport, voor anderen is het een ontspannende hobby. Ook daarin moet een instructeur kunnen schakelen. En als hobby ruiter die eens in de 2 weken op de manege rijdt mag je toch op een prettige manier iets leren?

**Geplaatst**: 16-01-17 21:45

Geplaatst: 16-01-17 21:45

tanjaatjuhh schreef:
Deel oorbescherming uit begin van de les aan al je lesgenoten. Standje negeermodus aan en lekker zelf gaan rijden. Dan is hij het zo beu.

ik denk eerlijk gezegd dat je daar alleen maar ruzie mee krijgt..

Ik zou toch het gesprek aan gaan, dat je dit niet fijn vind. Misschien samen een oplossing bedenken?

**Geplaatst**: 16-01-17 21:49

Geplaatst: 16-01-17 21:49

Het resulteerde bij mij op 9 jarige leeftijd dat ik stopte met rijden. Ik was eraf gevallen en kreeg een hele preek.
2 jaar later weer opgepakt , andere manege en een hele leuke instructrice Anja.

Daarna nooit meer gestopt.

**Geplaatst**: 16-01-17 21:54

Re: Geen fijne instructeur, maar heb geen keus...

Geplaatst: 16-01-17 21:54

Mogelijkheid om samen met iemand anders van de manege (eigenaar) of dergelijke samen een gesprek aan te gaan met de instructeur?

Ik heb ook wel eens les gehad van een instructrice, was over het algemeen niks mis.. Maar zodra we gingen springen werd ze zo kwaad op iedereen die iets fout deed. Dat resulteerde in gespannen ruiters = weigerende paarden > instructrice ging nog meer schreeuwen.. Beetje vicieuze cirkel kom je dan in terecht :')

**Geplaatst**: 16-01-17 21:57

Geplaatst: 16-01-17 21:57

Tja, ik heb vroeger ook zo'n instructeur gehad die in de les altijd ongezouten zijn mening en kritiek gaf.
Tijdens de les in discussie gaan of hem van repliek dienen? Geen denken aan want dan kon je gelijk afstappen en de les verlaten.
Maar voor en na de les kon je heel goed met hem praten en was hij ook meer dan bereid om uit te leggen waarom je bepaalde dingen zo en zo moest doen. Hij noemde het 'positieve kritiek' geven en als ik er nu over nadenk: je de grond inboren deed hij ook niet

Alleen de manier waarop hij het zei... ja, dat kon verkeerd vallen "NEE!! Je doet het helemaal verkeerd!! Je moet het zo en zo doen en dan gaat het wel goed." Maar als hij zag dat je lekker voor jezelf aan het rijden was op een manier dat goed voor het paard was en waar hij vrede mee kon hebben dan zei hij dat ook.

Maar god wat heb ik veel van hem geleerd. Ook een aantal verkeerde dingen maar ook heel veel goede dingen.

Ik raad je toch aan om eens na/voor de les een gesprekje met hem aan te gaan. Bijten zal hij vast niet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-01-17 12:52

Geplaatst door de TopicStarter : 17-01-17 12:52

tanjaatjuhh schreef:
Deel oorbescherming uit begin van de les aan al je lesgenoten. Standje negeermodus aan en lekker zelf gaan rijden. Dan is hij het zo beu.

Wahahahah goed idee!!! :p

TerraHowrse schreef:
tanjaatjuhh schreef:
Deel oorbescherming uit begin van de les aan al je lesgenoten. Standje negeermodus aan en lekker zelf gaan rijden. Dan is hij het zo beu.

ik denk eerlijk gezegd dat je daar alleen maar ruzie mee krijgt..

Ik zou toch het gesprek aan gaan, dat je dit niet fijn vind. Misschien samen een oplossing bedenken?

Ja inderdaad. Misschien ga ik gewoon al mijn moed verzamelen en samen met mijn ouders met hem in gesprek gaan.

spatter schreef:
Ik kan zelf heel wat hebben maar heb er een enorme hekel aan als een lesgever gaat lopen bleren om iets duidelijk te maken.
Als je het niet normaal kan overbrengen ben je een slechte instructeur.

Ik lijk van de buitenkant heel stoer enzo, maar van binnen kan ik maar weinig hebben en door mijn verleden best wel kwetsbaar.
In loop der jaren heb ik geleerd hoe ik om moet gaan met kritiek en complimenten, en ook dingen die soms harder aan kunnen komen dan het bedoeld is. Maar hij gaat gewoon nét een stapje te ver.

Voor de rest:
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik het nog een tijdje volhoud en dat ik zelf nog een keer aangeef dat de manier waarop hij mij lesgeeft mij niet helpt en dat ik het vaak niet goed opvat. Het is helpend bedoeld, maar niet voor mij (en sommige anderen).