Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-12-16 23:08

Geplaatst: 11-12-16 23:08

Vaak aan gedacht, maar het zijn mijn beste maatjes. Vooral omdat ik met rijden vaak angstig ben en het heel druk zou zijn als ik alle vier zou rijden en daar de energie niet voor heb. Veel mensen vinden het zonde dat ik er zo weinig mee doe, maar ik ken ook zat mensen die paarden hebben en er verder ook niets mee doen. Rijden hoeft voor mij niet perse. Poetsen, aaien en praten tegen ze is leuk genoeg.

Alleen mijn D pony wil ik misschien verkopen, die moet eerst nog wel beleerd worden. Paard twijfel ik nog over, ik denk die ik nu heb, vind ik nooit weer, of ik ben bang dat zij straks heel goed blijkt te zijn :')

En ik spijt zal krijgen. Ik wil in het buitenland studeren en werken, dan kan ik beter eentje verkopen. Maar ooit wil ik een eigen fokkerij met New Forest pony's en Kwpn'ers, Nederlandse rassen verkopen in het buitenland. Laat ik nou net een kwpn en NF pony hebben, beide merries met goede papieren.

De twee oude C pony's zijn mijn lievelingspony's, dus eigenlijk wil ik geen van de 4 kwijt. Ben bang dat ik mij schuldig ga voelen dat ik ze geen aandacht meer kan geven, kan dan alleen 's zomers komen.

Financieel gezien red ik het makkelijk.
Paar keer per jaar de hoefsmid, wormenkuur en elk jaar inenting. Verder kuil en brokken. Voer en stalstrooisel in de winter betaald mijn opa en de rest betaal ik. Alleen moest de dierenarts dit jaar wel vaker komen, pony kreupel, haken op de kiezen en wonden, dus dat loopt wel gauw op met meerdere paarden. Mijn opa vind het erg leuk met mijn paarden om te gaan, als ik kom heeft hij alle stallen al weer uitgemest. Zit nu beton in, dus is binnen een half uurtje klaar. Nu in de winter heb ik er weinig energie voor om alles zelf te doen ook.

**Geplaatst**: 12-12-16 08:40

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 08:40

Hier een leven met heel weinig paard momenteel
Ik heb alles al gehad. Eigen paard, verzorgpaard waarbij ik de enige was die hem reed. bijrijdpaard, paarden rijden voor de verkoop. Heb wedstrijden gereden en heb alleen 'thuis' gereden

Nu is het grote verkoop avontuur afgelopen sinds september afgelopen. Jammer want dit vond ik erg leuk.
Nu al die tijd niet gereden (met uitzondering 1 x paard van vriendin)
Wel longeer ik 1 x in de week 1 paard van een vriendin waar we binnenkort hopelijk op kunnen gaan zitten.
Maar helaas is dit niet naast te deur

Dan heb ik ook nog werk 32 uur en een man en kind en hond en uiteraard een huishouden
Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen om naast dat alles en het feit dat ik moet hardlopen 3 x er week, ook nog voltijd voor een paard moet zorgen .
Ja het kan wel, dan moet mijn man de volledige zorg van ons kind op zich gaan nemen, lijkt me ook niet de bedoeling

Ja een leven zonder paarden zou beter passen bij de huidige situatie. Maar loslaten kan ik niet en geniet er nu 1 x in de week van om een paard te longeren en dan wat stallen uit te mesten. Even geen mama zijn

En ooit komt er wel weer een eigen paard. Dat weet ik zeker. Maar dan waarschijnlijk wel gewoon in pension. Al zou liever mijn eigen plekje hebben.

**Geplaatst**: 12-12-16 08:48

Geplaatst: 12-12-16 08:48

Het financiële plaatje is voor mij de reden geweest dat ik de knoop moest doorhakken en mijn paard moest verkopen. Daar is heel wat wikken en wegen aan vooraf gegaan, maar het feit dat we op een gegeven moment alleen nog elke avond brood konden eten in plaats van een fatsoenlijke, warme maaltijd dat vond ik geen gezonde situatie meer. Daarnaast zat het me dwars dat mijn paard niet de volle 24/7 naar buiten kon, waardoor ik van stal gewisseld was. Het voordeel was dat ze bij de nieuwe stal wel de hele dag naar buiten kon ('s nachts binnen), maar het nadeel was dat het een jezus-eind rijden was. Die tijd was ik dus kwijt en kon ik niet aan haar besteden.
Nu ben ik langere tijd paardloos, maar ik mis het nog steeds. Helaas laat mijn portemonnee nog steeds geen paard toe, maar mijn baan ook niet. Doordat er vele collega's ontslagen zijn (bezuinigingen), is er meer werkdruk bij de overgebleven collega's gekomen. Vrij nemen is niet makkelijk, omdat er sprake van onderbezetting is. Geen idee hoe ik erover had gedacht als ik mijn paard nog wel had gehad, maar buiten het feit dat het nu niet mogelijk is om een eigen beestje te hebben, mis ik het wel.

**Geplaatst**: 12-12-16 08:50

Geplaatst: 12-12-16 08:50

Ik ben denk nu zo'n 5 jaar paardloos .En twijfel nu of ik er weer aan wil beginnen.
Ik mis de ziektes, de kou enz helemaal niet.
Maar ja het heerlijk bezig zijn met ze wel.
Tijd over? Nee want die tijd is zo ingevuld ,vakanties doe ik niet aan.

**Geplaatst**: 12-12-16 11:15

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 11:15

Dingen veranderen inderdaad
Had ik een paar jaar geleden niet gedacht maar sinds ik kinderen heb worden vakanties, familiebezoek en uitjes ineens wel belangrijk.
Helemaal paardloos zal ik wel niet worden en nu kinderen nog klein zijn redden we het prima met vakantie in Nederland maar als ze groter worden ga ik wel fors minderen met de veestapel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-12-16 11:19

Geplaatst door de TopicStarter : 12-12-16 11:19

Leuk om de verschillende ervaringen te lezen.

Ik moet nu ook naar paardjes toe en om eerlijk te zijn heb ik dan nu weer zo'n moment dat ik denk mwahh.
Moet ik weer in die bak rondjes rijden. Heb ik eigenlijk geen zin in, maar ja paard moet toch lopen.
Liefst zou ik een heerlijke buitenrit gaan maken, maar dat gaat moeilijk lang's een 80 weg

**Geplaatst**: 12-12-16 11:25

Geplaatst: 12-12-16 11:25

Wie denkt dat het gemakkelijker wordt van de paarden aan huis, komt bedrogen uit

Ben niet anders gewend en zou ook niet anders willen, maar als ik zie hoe gemakkelijk je niet naar je pensionnetje hoeft te gaan als het rotweer is, je geen tijd of zin hebt, je beroerd voelt en weet dat je beestje toch wel goed verzorgd wordt...

Tja, dan kriebelt het weleens om de hele zooi op te doeken en lekker één rijpaardje op een gezellige stal in het bos te zetten O:)

Maar ik doe het niet, hoor!
Zou me geen raad weten met de tijd en het geld dat ik zou overhouden

**Geplaatst**: 12-12-16 11:26

Geplaatst: 12-12-16 11:26

Shirley die tijd vult zich vanzelf heel snel op hoor.

ik heb het nu potdorie drukker dan eerst. -O-

**Geplaatst**: 12-12-16 11:29

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 11:29

Ik heb de stap ook gezet, in juni. Eerst dacht ik oh nee wat ga ik doen? Maar nu, eerlijk ik mis het niet ik rij 1 keer in de week een privéles en dat vind ik prima. Als ik zie hoe druk ik nu nog ben dan denk ik soms wel eens bij mezelf hoe heb ik dat allemaal kunnen doen in de afgelopen jaren. Werk 5 dagen, woon samen en heb ook nog andere hobby's. Moet ook zeggen dat het financieel heel veel uit maakt. Ik was 600 euro per maand kwijt en dat gaat nu allemaal rechtstreeks naar mn spaarrekening. :wow:

**Geplaatst**: 12-12-16 11:30

Geplaatst: 12-12-16 11:30

Die tijd vult zich inderdaad heel snel/ Tot september eas ik nog 3-4 x per week op stal. NU zou ik niet weten waar ik die tijd vandaan moet halen

**Geplaatst**: 12-12-16 11:33

Geplaatst: 12-12-16 11:33

Ik nagenoeg dagelijks heen en weer naar dhz stal die 16 km verderop was. En hier ook nu, hoe heb ik het volgehouden. En waar heb ik de tijd vandaan gehaald?

**Geplaatst**: 12-12-16 11:35

Geplaatst: 12-12-16 11:35

Shirley schreef:
Wie denkt dat het gemakkelijker wordt van de paarden aan huis, komt bedrogen uit

Ben niet anders gewend en zou ook niet anders willen, maar als ik zie hoe gemakkelijk je niet naar je pensionnetje hoeft te gaan als het rotweer is, je geen tijd of zin hebt, je beroerd voelt en weet dat je beestje toch wel goed verzorgd wordt...

Tja, dan kriebelt het weleens om de hele zooi op te doeken en lekker één rijpaardje op een gezellige stal in het bos te zetten

Maar ik doe het niet, hoor!
Zou me geen raad weten met de tijd en het geld dat ik zou overhouden

Heb ze aan huis gehad en nu op een weide wat verder op. Aan huis was toch 100x makkelijker hoor. Zelfs dan op pension. (Ja ook eentje op pension gehad). Ben blij dat ze binnekort weer aan huis komen.

**Geplaatst**: 12-12-16 11:36

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 11:36

Maar jij hebt wel de volledige zorg EN je moet er voor van huis, dat is nog erger

**Geplaatst**: 12-12-16 11:40

Geplaatst: 12-12-16 11:40

Polly schreef:
Na jaren de beesten op eigen land te hebben gehad sta ik nu een jaar in pension en wat heb ik ineens een tijd over! Ik ga maar 3x per week en inmiddels geniet ik weer een beetje, iets wat ik ook al jaren niet meer deed.
Maar of er nog iets anders komt als deze er niet meer zijn? Ik weet het niet..

Dit herken ik wel.. heb al jaren mijn pony's in eigen beheer , heel fijn want zo kan ik mijn eigen keuzes maken.

Maar het kost zooo veel tijd.
En eerst stonden ze vlak aan huis inmiddels een paar km verder.

Waardoor soms de leuke dingen met de pony's zelf er ook bij in schieten.

Zou stiekem ook wel fijn vinden om ze in pension te hebben staan , maar tot nu toe geen stalling in de buurt die aan mijn wensen voldoet en waar shetlanders welkom zijn.

Zou ze ook absoluut niet willen missen.

Maar ook hier betwijfel ik soms toch dat als dit spul wat ik nu heb staan overlijd ik nog aan een ander begin.

**Geplaatst**: 12-12-16 11:44

Geplaatst: 12-12-16 11:44

Ik ben 3 jaar geleden gestopt niet geheel vrijwillig en was een heftige tijd. Door ziekte kwam mijn jonge paard te kort en heb ik haar na heel veel wikken en wegen verkocht. Vreselijke moeilijke beslissing wat me nog steeds moeilijk valt. Mijn leven was van kind af aan alleen maar paarden, paarden en nog eens paarden. Onze fokmerrie is gebleven met 2 minis. De fokmerrie overleed een half jaar later en opeens waren de stallen leeg -O-

Hebben alle spullen verkocht en heel wat tranen vergoten maar het was de beste beslissing. We hebben heel wat meer tijd, rust en het spaart geld. Maar ik mis de paarden wel enorm ondanks de beide minis. Maar soms dan schiet ik wakker en denk ik paarden voeren.... oh nee hoeft niet

**Geplaatst**: 12-12-16 11:47

Geplaatst: 12-12-16 11:47

Nee, niet herkenbaar.

Tuurlijk denk 'k weleens dat het handiger/gemakkelijker zou zijn zonder paarden. Maar het zou ook vooral oneindig veel leger zijn.

Nu hebben we net een huis gekocht in functie van de paarden, hebben ze al enkele maanden aan huis staan (na tien jaar op een huurwei in eigen beheer). De paarden zijn zo verweven in mijn leven. Daarnaast zou ik gewoon hun persoonlijkheden missen.

Nee ik moet er niet aan denken

Laatst bijgewerkt door Solleke_Noah op 12-12-16 12:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-12-16 11:48

Geplaatst: 12-12-16 11:48

Ik wil er helemaal niet aan denken dat ik geen paarden meer zou hebben, maar ik weet eerlijk gezegd momenteel ook even niet hoe ik het allemaal moet regelen qua tijd...

Hebben twee jaar aan de kant gestaan door studie en ben haar nu weer aan het oppakken, maar op de een of andere manier lukt het niet wat betreft planning... Vraag me dan ook echt af hoe anderen dat doen en volhouden... Dus soms denk ik wel eens om er buiterijdpaard van te maken, maar daar doe ik haar niet echt een plezier mee...

**Geplaatst**: 12-12-16 12:12

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 12:12

Ja, ik heb er wel aan gedacht. Ik had 6 paarden, maar precies een week geleden heb ik mijn oudste merrie moeten laten gaan. Ik heb afgelopen week vaak gedacht: Als de paarden en honden er niet meer zijn, koop ik ook geen nieuwe meer. Die pijn en angst als er eentje ziek is over overlijdt... die kan en wil ik niet meer aan.
Maar ik wéét gewoon dat ik, zolang ik kan, paarden en honden in mijn leven zal hebben. Het hoort gewoon bij me. Wel een kleiner aantal, 2 paarden ipv 6 en 2 honden ipv 3, maar helemaal zonder... nee.

**Geplaatst**: 12-12-16 12:15

Geplaatst: 12-12-16 12:15

Heel herkenbaar.. Ik denk er vaak zat over.. Vooral omdat ik gewoon belachelijk weinig tijd heb en t gewoon klauwen met geld kost..

Maar ik ben als de dood dat mijn paarden niet goed terecht komen.. Vandaar dat ik de stap niet goed durf te maken..

Maar komende zomer moet ik er toch een laten gaan.. Vijf paarden is gewoonweg te veel..

**Geplaatst**: 12-12-16 12:34

Geplaatst: 12-12-16 12:34

Ik denk er ook over na. Ik ben 16 jaar en ik rij al ongeveer 9 jaar en droomde altijd van een eigen paard. De laatste 5 jaar heb ik verschillende halve stallen /verzorgpaarden gehad, waar ik altijd alleen me heb gereden. Als ik 1 dag niet kon gaan, omdat we familiefeest hadden of als ik ziek was ofzo was het ruzie, ik was dan altijd zo kwaad.

Nu ben ik enkele dagen geleden ziek geweest, en ik vond het totaal niet erg om niet naar het paardje te gaan. Nu ben ik terug naar het paardje aan het gaan, maar we hebben totaal geen band meer, ik weet niet hoe het komt. Het paardje doet ook erg lastig, bijten en een soort van stampen.

Omdat mijn ouders elke maand gemiddeld 350€ uitgeven aan paardrijden, wat behoorlijk duur is, twijfel ik om te stoppen. Mama zei dan ook om voor een veulen te sparen (wat mijn droom is), hier moet ik geen commentaar over, want dat heb ik al in een ander topic besproken. Tijd is bij mij momenteel geen probleem.

Maar nu weet ik niet ofdat het gewoon niet meer klikt, ofdat ik,paardrijden niet meer leuk vindt. Het is niet dat er een jongen in het spel is ofzo.

Ik hou ontzettend veel van dieren, ook van honden, dat is ook een droom om ooit een hond te hebben.

Nu ben ik ook al aan het denken wat als ik stop met paardrijden, wat moet ik dan gaan doen. Ik heb vroeger gedanst en dat vind ik nog steeds leuk. Ik ben er mee gestopt om volop te kunnen paardrijden. Ik heb ook altijd al muziek willen maken, vb. gitaar spelen. Ik mocht dit nooit van mijn ouders, omdat ze vonden dat het te saai was voor mij en ik het niet zou volhouden.

Tips? Raad?

**Geplaatst**: 12-12-16 12:43

Geplaatst: 12-12-16 12:43

mrie schreef:
Ik wil het makkelijker, paard aan huis. Huisje bij het bos, moestuin....
En aangezien dat een utopie is ben ik wel eens geneigd de handoek in de ring te gooien. Ik heb het gevoel dat ik klaar ben en op mezelf moet gaan met mijn paard, daarmee bedoel ik niet meer van anderen afhankelijk zijn in het houden van mijn beest.
Maar de omstandigheden laten het niet toe. Ik probeer tevreden te zijn, maar ik kan me voorstellen dat er uiteindelijk frustratie gaat groeien en dat ik dan het paard aan de wilgen zal hangen.

Vergis je niet hoor!!! Ik heb mijn paard juist in pension gezet, omdat het veel te veel werk is aan huis.
Het klinkt misschien als een utopia, maar terwijl jullie lekker bezig zijn met jullie paarden, staan wij stront te scheppen, te voeren, onderhoud aan de stallen, etc. En als ik klaar ben is er geen tijd meer voor de paarden zelf. (Gaat om 5 paarden van zusje, moeder en mijzelf)

Ik heb een tijdje hetzelfde gevoel gehad als TS. Maar dat kwam juist omdat het werk er omheen zo idioot veel en zwaar is.
Juist nu er een paar in pension staan, heb ik weer tijd voor het paard zelf en geniet ik weer.

Laatst bijgewerkt door HorseTopShop op 12-12-16 12:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-12-16 12:45

Geplaatst: 12-12-16 12:45

ik herken het soms. Als ik met kruiwagen nr 4 sta te struggelen om door de modder naar de mesthoop op het einde van de weide te raken.
Of als je denkt, snél even voeren, en je komt toe en ze hebben weer eens iets gemold, hooiruif verleept, 120 liter waterbak omgetrokken en je alsnog een uur werk hebt. als ik in de gietende regen, half verkleumd rondloop in het pikdonker om ze toch nog wat extra hooi te brengen.
Als ik zie dat ik al minstens 10-15 uur in de winter kwijt ben aan de verzorging (3 paarden op 2 doe het zelf locatie's(gelukkig hoef ik de jongste maar 3-4 keer per week de drie paarden daar te gaan doen, en heb ik bij de trekpaarden ook 2 dagen per week "vrij") + 32 uur werk + reistijd + huishouden met vriend die amper thuis is ivm zijn werk + grote hond die moeilijk alleen kan zijn, 3 katten, 2 chinchilla's en 2 cavia's) en dan nog niks gedaan heb wat leuk is (behalve mest geruimd, gesleurd met hooipakken, etc...)

Maar als mijn stalgenoot de paarden doet en ik hoef eens een dagje niet te gaan, weet ik niet wat doen met mijn tijd, ik kan me geen leven zonder paarden voorstellen. Maar als mijn oudste trekpaard wegvalt (die verzorgde ik vanaf haar 8 jaar, en heb ik een 4 tal jaar geleden overgekocht om ze een pensioen te geven, ze is er nu 21 en behalve wat kleine kwaaltjes loopt ze nog als een tierelier) komt er toch geen derde paard.
Mijn jongste cruzado is er nu 2.5, mijn jongste trekpaard 7, dus ik heb straks met twee rijpaarden nog altijd genoeg te doen.

**Geplaatst**: 12-12-16 12:58

Geplaatst: 12-12-16 12:58

Helemaal niet herkenbaar

Toen ik studeerde heb ik een paar jaar niks met paarden gedaan, maar dat is niets voor mij. Na een paar jaar kreeg ik een bijrijdpaardje aangeboden en die kans heb ik met beide handen aangegrepen

Wel maak ik bewuste keuzes: ik heb jarenlang één paard gehad. Nu ik ze bij huis heb, heb ik één rijpaard en één pensionado

Omdat ik simpelweg geen tijd heb voor het rijden van 2 paarden, maar omdat een paard ook niet alleen kan staan.

**Geplaatst**: 12-12-16 13:07

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 13:07

Hier de gedachten ook wel eens gehad, maar toen mijn vorige pony ziek was dat ik haar moest laten gaan vond ik het helemaal niks, en kon er ook niet aan wennen.
Was niet te genieten, en niet meer prettig in de omgang volgens mijn man, na een jaar heb ik weer een pony gekocht.

Ook nu denk ik wel eens dat het makkelijker zou zijn zonder de pony's en verplichtingen tegen over hun omdat ik ook kinderen, eigen huis en tuin heb... maar nee om ze weg te doen vind ik te drastisch.
Want ik heb er nog wel lol aan, en als de kinderen ouder zijn dan hopelijk hun ook

**Geplaatst**: 12-12-16 13:12

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 13:12

Ik heb het ook wel eens, pony heeft ook 1,5 jaar te koop gestaan maar niemand had interesse vanwege haar eczeem. Dus toen heb ik er weer een pony bijgekocht O:)

Tis niet altijd makkelijk, ze staan nu bij mijn ouders. Tegelijk geeft het mij een geweldig gevoel om bij mijn paarden te zijn!