Bokt.nl

Azara71 schreef:

Je hoeft hem niet op kniehoog koeiengras te zetten natuurlijk, mijn paarden hebben bijvoorbeeld op een natuurgebied op de heide gestaan. Kostte geen drol en er was genoeg eten buiten de winter om om te overleven maar niet genoeg om dik te worden. In een groep is dat heerlijk uitdagend en prachtig voor het paard.

speedfiets_2 schreef:

Waarom is dat egoïstisch? Een manege kan ook een liefdevol huisje zijn met troetelende penny meiden.

Quellian schreef:

Mijn paard heeft als jaarling in een natuurgebied gelopen, ook omdat ik het op geen andere manier kon rondkrijgen toen (baan kwijt, net een nieuw huis, nog een ander paard, etc.), het was prima als tussenoplossing. Betaalde 50 euro per maand en ik bleef tegen mezelf zeggen 'er komen betere tijden' en die kwamen ook.

Ik vind verkopen te definitief, zie mezelf dus ook niet zo snel m'n paarden wegdoen. Ik rij niet meer, kom er nog eens per week, ze kosten me bakken geld (goed volpension, 5* hotel), maar uit loyaliteit blijven ze en ik kan het financieel lijden, dus ze staan prima zoals ze staan. Mocht het financieel slecht gaan, dan twijfel ik geen moment en gaan ze een natuurgebied in. Verkopen is onomkeerbaar.

Ben soms jaloers op hoe sommige mensen met gemak een paard verkopen (komt even niet uit qua tijd, geld even lastig, baby onderweg, paard kan goed geld opleveren, paard kan niet goed genoeg presteren of is te klein), maar dit is allen nooit aan de orde geweest hier. Ik heb ze 14 en 16 jaar, verkopen staat niet in mijn boekje, heb ze nog puur uit loyaliteit en ik hoop oprecht dat ze met gestrekte benen en gesloten ogen het terrein mogen verlaten, over een flink aantal jaren.

Ik wens je veel sterkte toe met het nemen van deze beslissing, maar onthoud wel dat verkopen onomkeerbaar is, ook als je er (financieel) beter voor staat.

Evelijn schreef:

Ik heb net je advertentie gezien en ik zou die er weer even vanaf halen tot jezelf meer klaar bent om toch echt los te laten. Je kan de eisen die jij nu stelt aan een nieuwe eigenaar niet maken zo vind je niet het juiste huisje voor je pony.

nikilover schreef:

Oei.. Ik heb er zelf na 4 jaar nog spijt van.. Waarom verkoop je hem als ik vragen mag?

Elisa2 schreef:

Je moet loslaten wat andere mensen met je paard gaan doen nadat je hem verkocht hebt..gewoon erop vertrouwen dat de juiste persoon komt en bij de kennismaking kun je kijken of jullie op een zelfde manier over paarden houden denken en of je er een goed gevoel bij hebt. Je kan inderdaad geen eisen stellen bij een verkoop, maar wel een paard onder gunning wegdoen.

Verder ga ik met Dees mee, ik heb ook noodgedwongen door omstandigheden paarden moeten verkopen. Heel verdrietig voor mij, maar stuk voor stuk zijn ze allemaal goed terecht gekomen en ik heb er nooit spijt van gehad.

troi schreef:

In jouw situatie zou ik hem ook verkopen. Je moet er toch niet aan denken dat je hem om een vrij simpele medische ingreep die wel duur is moet laten inslapen Dat vind ik echt onverantwoordelijk.

Ik zou een advertentie zetten en rustig afwachten wie er op af komt. Je merkt het vanzelf als iemand een klik heeft met je pony (en je pony met diegene). Het fijne aan nu verkopen is dat je er nog geen vreselijke haast mee hebt en dus rustig nog maanden kan afwachten tot de geschikte langs komt.

Lauraa90 schreef:

Ik studeer ook, afstuderen zelfs.. Vorig jaar tijdens mijn fulltime studie, werkte ik elke nacht nachtdiensten in een magazijn en elke vrije dag + weekend ochtend of middagdiensten.. Paard had een peesblessure + gevoelig voor koliek, moest minimaal 5 keer per dag uit stal en mocht niet in de wei of molen.. Elke dag, naast/tussen studie en werk (studie 1 uur reizen, werk 30 min reizen) ging ik op en neer naar stal om haar de nodige beweging aan de hand te geven. Gelukkig heb ik een hele lieve vriend die ook veel is gegaan omdat 5 keer soms niet haalbaar was voor mij alleen. Waar een wil is, is een weg is mijn mening. Ik ben door iedereen voor GEK verklaard, dat ik zoveel werkte om mijn paard op een dure stal te kunnen houden terwijl ik er niks mee kon.
Heel eerlijk? Het was een zware tijd en heeft ook flinke consequenties gehad, maar het was ook een overzienbare periode, geen eindeloos gebed (peesblessure is tijdelijk). En alles is goed gekomen en op zijn plek gevallen, we hebben de nodige uitdagingen maar ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om haar te verkopen..

Dus als je echt bang bent dat je spijt gaat krijgen, zou ik het echt niet doen. Natuurlijk is het heel zwaar, het kost veel tijd en geld. Maar dat je studeert is eigenlijk goed nieuws.. dat is nog hooguit twee jaar en dan kan je gaan werken, komt er meer geld binnen en hoef je niet nog twee baantjes erbij te houden..

Als je hem verkoopt kunnen die mensen er ook voor kiezen om hem een paar jaar op de wei te zetten, of wat andere al zeggen; dingen te doen die jij liever niet hebt.. Ik denk dat het heerlijk is voor een paard om een of twee jaar lekker in vrijheid rond te dartelen, daar zijn ze tenslotte van origine ook voor ter wereld gebracht natuurlijk..

Ik wil je in ieder geval heel veel succes wensen met je besluit en volg je gevoel! (mijn post kan trouwens misschien verkeerd geïnterpreteerd worden, ik bedoel het niet verwijtend van ik kan het wel dus jij kan het ook. Maar een hart onder de riem steken en je hoop geven dat ook in zware tijden er altijd een oplossing is!) Success !!

Evelijn schreef:

Door al die eisen (hoefsmid behouden, 30km van huidige plek etc) sluit je heel veel mensen uit... je wil hem eigenlijk alleen verkopen aan een versie van jezelf die geen geld/tijd problemen heeft.

Bijvoorbeeld: Een leuk gezin met tieners die al een aantal fjorden hebben in een provincie als Drenthe ofzo heeft geen kans. Of een iemand die in Gelderland een mooi plekje in een paddock paradise heeft .... je sluit ongeveer 99% van mogelijk super leuke baasjes gewoon uit.