Doriendr schreef:Het is gewoon anders, ik wil dit echt... wakker worden naar buiten gaan, paardje zien, eten geven, er bijgaan wanneer je maar wilt. Fantastisch toch. Ik ben mij zeer bewust van de negatievere kanten, paarden houden is niet iets 'nieuws' voor mij.
Ik heb inderdaad ook een beetje het gevoel dat hij het mij niet gunt omdat ik er veel tijd wil insteken. Hij zeurt ook altijd en zegt eerder: 'kom je gauw thuis?' in plaats van 'hopelijk maak je veel plezier'. Zeer frustrerend.
Uiteraard koop ik er een gezelschapspaaard/pony bij, dit weet ie wel nog niet...
Het is nog al iets groots en ingrijpends op andermans leven wat je vraagt..
Dat heeft niets meer met gunnen te maken, maar met een levenstijl waar beide partners zich in moeten kunnen vinden..
als een niets met het platteland heeft en er niet dood gevonden wil worden, ga je immers ook niet op een boerderij wonen..
je hebt het over dat hij het je niet gunt.. Maar omgedraaid zou je ook kunnen zeggen dat jij hem een leven in het buitenland niet gunt.
idem met kom je gauw thuis, dat zegt toch niet dat hij je geen plezier gunt? alleen dat hij je zal missen en graag tijd met je doorbrengt?
Als je persee paarden aan huis wilt hebben en een man die helemaal hoteldebotel is met dat je dagdelen wandelt en met paarden bezig bent, zodat hij tijd en ruimte heeft om alleen van het huis te genieten of eigen tijdrovende hobbies te doen.. Dan denk ik dat je de verkeerde partner hebt.. In een relatie is het geven en nemen.. Van beide kanten water bij de wijn.