Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
sunshine schreef:Toen mijn hond ( duitse herder ) werd aangevallen door een teckel ( ja serieus, het klinkt grappig, maar het is het niet, mijn hond is sindsdien bang voor kleine honden ), en de eigenaar niets deed, en de teckel hem daarna weer in zijn flanken aanviel, heeft mijn vriend die hond ook gecorrigeerd.
Van mijn dieren blijf je af, en als die eigenaar niet van plan is om zijn hond te corrigeren dan doe ik het wel.
Overigens zou ik geen aangifte doen.
Dani schreef:Even voor de duidelijkheid: je bent zelf verantwoordelijk voor schade die je dier toebrengt. Oók als de andere partij fout zit. Alleen een rechter kan besluiten dat er sprake is van gedeelde aansprakelijkheid (stel dat het paard de hond had getrapt, dan zou de eigenaar van de hond waarschijnlijk een deel zelf moeten betalen omdat zijn hond niet los had mogen lopen).
Het is dus niet zo simpel als: De hond mocht niet loslopen, als het paard dan trapt heeft hij pech.
Hondakevin schreef:ik bescherm op dat moment mijn vriendin. die druk bezig was met het paard rustig te houden.
dus die geen tijd had om even in gesprek te gaan met een honden eigenaar. of tijd had de hond weg te jagen. de hond was namelijk best wel even bezig met het paard.
Ibbel schreef:Hondakevin schreef:ik bescherm op dat moment mijn vriendin. die druk bezig was met het paard rustig te houden.
dus die geen tijd had om even in gesprek te gaan met een honden eigenaar. of tijd had de hond weg te jagen. de hond was namelijk best wel even bezig met het paard.
Jij vraagt wat had je moeten doen. Jij had je er niet mee moeten bemoeien. Of alleen maar paard rustig pogen te houden (wat niet werkt). Maar het is en was niet jouw probleem. Jij werd niet aangevallen.
Paard rustig houden als ruiter werkt verder nooit, paard aan het werk zetten (hond laten opjagen) wel.
En het is echt het enige dat werkt: paard hond laten opjagen. En daarbij als ruiter niet hard gaan lopen schelden op de hond (heb ik laatst weer eens gezien) want dan denkt het paard: "oh jee, gevaar", maar paard enthousiast maken: "yessss, let's go get him".
Na twee honden hoef je je paard niet eens meer om te draaien, dan doet-ie het vanzelf al, zo leuk is het spelletje.
dees_daan schreef:oomens schreef:Aangifte doen. Ze heeft een verboden jachtmiddel (windhond) loslopen in het veld.
Wat een onzin zeg, er staat niet eens wat voor windhond het is en een windhond is echt niet altijd een jachtmiddel.
.
KimD schreef:Mijn honden lopen ook los waar het niet mag, maar die luisteren en die roep ik dus terug om ze even aan te lijnen als ik iemand zie komen. MAAR als jij komt aankakken met een loslopende hond naast je paard zou ik die van mij niet aanlijnen, dat paard kan duidelijk met honden omgaan, dus geen probleem.
Maar wat nou als jou husky opeens bedenkt om random naar mijn honden uit te halen en jij zit op je paard? Dan ben jij ook niet een twee drie van je paard af om een correctie uit te delen.
Als jij zo'n bek naar mij had gegeven had je waarschijnlijk een vuist in je bakkes gehad. Prima als iemand me aanspreekt op gedrag, maar om vervolgens te gaan dreigen met 'dan doe ik t wel'? Try me.
Hondakevin schreef:Een tijd geleden was ik samen met mijn vriendin in de bossen. mijn vriendin op haar paard en ik erlangs lopend met mijn husky. nu komt er van een afstand (een paar honderd meter ) een windhond aangerend. die vervolgens begint te happen naar de enkels van het paard en naar de staart van het paard. nu bleef het paard verrassend rustig en met wat kleine bokjes was er niets ergs gebeurd. dit mede door dat ik mijn husky richting de hond had gestuurd voor afleiding.
Vervolgens komt de eigenaar van de hond op zijn dooie gemak aan gewandeld en nam nog niet eens de moeite om zijn hond terug te roepen. nu was dit in een gebied waar de honden niet los mochten lopen. en ja mijn husky liep ook los maar die laat ik geen andere mensen of dieren lastigvallen. toen ik de eigenaar op zijn gedrag aansprak. omdat de hond hier niet veel aan kan doen ( baasje is verantwoordelijk voor de opvoeding ) was hij het niet geheel met mijn eens dat die fout was. ik vertelde hem vriendelijk dat als hij zijn hond niet zou corrigeren dat ik het zou doen. en dat hij nog geluk had dat het paard die keuze niet voor hem gemaakt had, omdat die nu geen hond meer zou hebben als dat het geval was geweest. Nadat hij mij daarna bedreigde als ik zijn hond ook maar zou aanraken en ik daar niet bepaald van onder de indruk was. gingen we ieder ons eigen weg. wat maar beter was zo. nu had het allemaal anders afkunnen lopen en hebben we heel veel geluk gehad. een tijd geleden sprak ik iemand die precies het zelfde had meegemaakt, maar daar had het paard de keus gemaakt om de hond te corrigeren. dit liep echter minder goed af. ook zij kreeg de schuld van de honden eigenaar dat haar paard schopte.
ik ben dus benieuwd hoe vaak komt dit voor? heeft er iemand soort gelijke verhalen en hoe is dat opgelost of afgelopen ?
KimD schreef:Mijn honden zitten qua gevoel even diep als bij andere mensen kinderen, als jij de kinderen van mensen bedreigt dan heb je wel meer mensen die het waarschijnlijk niet zo braaf opnemen.
Als je dus ook maar één vinger richting mijn dieren durft uit te steken met kwaad in de zin, dan ben je van mij. Ongeacht de situatie. Mijn honden hebben al genoeg te maken gehad met mensen die dachten dat 'corrigeren' dé oplossing was. Daarom zitten ze nu als herplaatser bij ons thuis.
bontejames schreef:Ik kan me helemaal in jou inleven! Laatst reed ik met mijn 5 jarige pony in het bos. Ik heb mijn pony nog niet zo lang en hij was voordat ik hem kreeg nog nooit in het bos geweest. Ik was samen met 2 andere vriendinnen die 2 brave paarden hebben. Er kwam een vrouw aangelopen met een grote pup. De pup kwam keihard op mijn pony afrennen en begon te grommen en te blaffen. De pup moet het ook nog leren net zoals mijn jonge pony. Mijn pony schrok en begon te trappen, maar hij raakte de pup niet. De eigenaresse van de hond werd boos op mij. Ik werd boos op haar. Ik zei dat zij haar jonge hond had moeten aanlijnen waarop ze zei dat wij allebei evenveel recht hadden om op dit pad te lopen. Daar was ik het mee eens. Ik heb haar duidelijk gemaakt dat niet alle paarden zo mak zijn en dat ze aardig wat kracht hebben. Als haar hond dus te dichtbij komt omdat ZIJ hem niet wilt aanlijnen, een trap kan krijgen en er aan dood kan gaan. Dan zou zij mij verantwoordelijk stellen omdat mijn paard degene was die trapt. Ik vond het een lastige situatie maar ik merk vaker dat hondeneigenaren geen begrip kunnen tonen voor ruiters. Heb ik juist gehandeld of niet? Graag reactie!