Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-02-16 23:41

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 08-02-16 23:41

En dan niet schromen om iemand te vragen m aan de teugel te houden.. Alles wat je doet, moet je je eerst goed bij voelen.. Anders niet doen.. Niks pushen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-16 23:47

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-16 23:47

nine1987 schreef:
En dan niet schromen om iemand te vragen m aan de teugel te houden.. Alles wat je doet, moet je je eerst goed bij voelen.. Anders niet doen.. Niks pushen..

Er is gelukkig bijna altijd wel iemand op stal inderdaad en ik zorg gewoon dat er zo vaak mogelijk iemand met me mee gaat hahaha.

**Geplaatst**: 08-02-16 23:51

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 08-02-16 23:51

Miss je pa.. Hem om je heen zal je ook al vertrouwen geven wss..

Oja.. Ik ging slapen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-16 00:03

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-16 00:03

nine1987 schreef:
Miss je pa.. Hem om je heen zal je ook al vertrouwen geven wss..

Oja.. Ik ging slapen..

Ik weet niet waarom, maar heel vaak als mn vader komt kijken gaat het mis hahaha.
Maar hij heeft me toen na die val van Callisto ook aan de longerlijn gehad.

**Geplaatst**: 09-02-16 00:04

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 09-02-16 00:04

Dan hou m maar ver weg.. :p
Dan vraag je elise.. Die laat zowiezo nooit los.. En die blijft altijd rustig..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-16 00:07

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-16 00:07

nine1987 schreef:
Dan hou m maar ver weg.. :p
Dan vraag je elise.. Die laat zowiezo nooit los.. En die blijft altijd rustig..

Dat geloof ik zeker.
En ik help haar ook altijd met die knollen duss... hahaha

**Geplaatst**: 09-02-16 00:12

Geplaatst: 09-02-16 00:12

Ook vriend van eigenaar van Fries meld zich. Normaal lees ik wat zo links en rechts en vind alle meisjes maar penny's etc , terwijl ik het zelf ook stiekem wel leuk vind.
Niet verder vertellen hoor. :-)

Renee,doe lekker rustig aan en ga gewoon parallel met een evt nieuwe verzorgster meelopen. Gewoon wanneer je zin hebt en kan.Ga rijden omdat je kan/wil , niet omdat het van jezelf moet. Angela weet dat je een topper bent en wij ook.

Wiebelt is ietwat verwaarloosd lately vanwege een niet nader te benoemen kamikaze welsh ;-)

. Komt allemaal goed. Of je moet wachten tot die gekke stinker is ingereden.
Dus de tactiek hier is om Wieb het gevoel te geven dat ie weer The Leader of The gang is! O...en masseren met blaadjes van een pas uitgebloeide yoghurtstruik wil ook helpen, maar alleen op oneven dagen.
Kop op Renee, alles komt goed !

**Geplaatst**: 09-02-16 00:23

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 09-02-16 00:23

Makes my day.. Ga nu wel echt slapen...

**Geplaatst**: 09-02-16 00:29

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 09-02-16 00:29

Oh, ik herken me zo erg in dit verhaal! En ik denk heel veel mensen op Bokt wel. Een keer een flinke smakkerd gemaakt en daar gewoon zo veel angst aan overgehouden dat ik het nog steeds moeilijk vind om op onbekende paarden te stappen. Nou heb ik zelf al twee jaar niet gereden, maar brr, de periode dat ik het echt eng vond was naar.

Ik ben een merrie gaan bijrijden die zelf ook niet zo heel erg veel pit in d'r kont had, en daar ben ik gewoon een beetje mee gaan aanfluiten. Keertje een rondje erop nadat de eigenaresse had gelongeerd terwijl zij er strak naast liep, daarna steeds vaker zelf een keertje zadelen en een paar rondjes stappen. Wat uiteindelijk het verschil heeft gemaakt is dat ik super veel vanaf de grond bezig was en daarom ook kon inschatten hoe haar bui ging zijn. Ik herkende het als ze wat heter was, en ik wist wanneer ze haar eigen slome zelf was en ik er dus zonder problemen op kon gaan zitten.

Wat misschien ook een idee is, hoe suf dan ook, is een keertje een lesje meepikken op de manege? Ik kende de paarden, ik wist wat ik moest verwachten, ik wist dat ik dat nooit eng heb gevonden, dus ik vond het ook geen probleem om weer een keertje in volle galop de bak door te jagen, terwijl ik dat daarvoor echt niet durfde.

**Geplaatst**: 09-02-16 00:30

Geplaatst: 09-02-16 00:30

En de andere stalgenoot meld zich ook :')

ik wil je uiteraard ook helpen je vertrouwen terug te krijgen. Na een paar keer goed vallen van andere paarden stap ik ook niet zomaar overal op en ben ik ook onzeker geworden xD

En mocht een wieb nog een stap te ver zijn mag je ook mijne pakken als dat helpt

maar ik ga je niet inpikken van nine haha maar misschien dat die kleine van mij je nog wat over je angst kunnen helpen

**Geplaatst**: 09-02-16 00:35

Geplaatst: 09-02-16 00:35

Eh ja.. Jij hebt ook zoveel rijpaarden melissa.. :p
Het in de hand hebben, is t probleem niet zegt ze..

**Geplaatst**: 09-02-16 00:58

Geplaatst: 09-02-16 00:58

nine1987 schreef:
Eh ja.. Jij hebt ook zoveel rijpaarden melissa.. :p
Het in de hand hebben, is t probleem niet zegt ze..

Ja daar las ik dan overheen.. dan kan ik qua paarden niet helpen xD maar ernaast wil ik der ook best ondersteunen hoor aan de longe of er echt direct naast..

En zou jij niet al 2 uur terug al bijna gaan slapen haha

**Geplaatst**: 10-02-16 00:10

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 10-02-16 00:10

Angst is niet meer dan natuurlijk. Het zorgt ervoor dat je voorzichtig bent, voor je eigen zelfbehoud! Te erkennen dat de angst er is en MAG zijn, is al een mooi begin.
Over je grenzen heen walsen is nooit een goed idee.

Ik begeleid wekelijks mensen die angst hebben ontwikkelt in de omgang of in het rijden met paarden in mijn coachingspraktijk. (Ben gediplomeerd maatschappelijk werkster en paarden bewegingstherapeut)
Mocht je in de buurt zitten en benieuwd zijn wat ik voor je kan betekenen, dan kun je altijd geheel vrijblijvend pm'en hoor!

Hoe dan ook: veel sterkte en dwing jezelf niets af. Doe wat goed voelt voor jou.

**Geplaatst**: 10-02-16 00:18

Geplaatst: 10-02-16 00:18

Toen ik van m'n paard af was gevallen met een nogal harde klap had ik mn hele schouder gebroken inclusief sleutelbeen. Hierdoor heb ik ook best wel angst gehad voor mijn paard. Nadat het na weken en weken eindelijk weer helemaal hersteld was heb ik lessen grondwerk gevolgd met hem. En toen alles rustig weer gaan opbouwen. Ik wil niet zeggen dat ik het vertrouwen in hem kwijt was maar angst is er wel gecreëerd toen des tijds. Het grondwerk heeft mij heel erg geholpen.

Is dat misschien niet iets voor jou? Zo kun je stap voor stap weer meer vertrouwen krijgen en het rustig aan weer opbouwen. Lekker op eigen tempo.

**Geplaatst**: 10-02-16 00:29

Geplaatst: 10-02-16 00:29

Ik

Op 27 aug. 2014 ging ik samen met mijn vriendin en haar dochter rijden zoals zo vaak. Ik heb zelf een jonge pony, niet beleerd en reed al een paar jaar een pony van haar.
We reden normaal gesproken vaak een rondje polder maar die keer draaide we halverwege weer om terug naar huis. Ongeveer 50 m voor huis lagen er hele grote rollen met iets voor onder de grond. Pony had er op de heenweg niet naar gekeken, maar nu weigerde hij er langs te gaan.
Ik kreeg hem er niet langs, hij liep achteruit...zo de sloot in. Op het moment dathij terug omhoog wilde gleed hij voorover en kukelde ik over hem heen de sloot in. Ik kwam onder hem terecht en hij probeerde mij te ontwijken terwijl hij weg sprong.
Ik lag met mijn gezicht in de modder en dacht even dat ik er geweest was.
Ik ben zelf de sloot uit geklommen en nadat we de pony uit de sloot hadden ben ik weer opgestapt en met een kapotte teugel naar huis gestapt.
Reseltaat; een gebroken ellenboog.

Toen dat genezen was ben ik weer gaan rijden. Eerst met wat spanning en durfde ik niet naar buiten, maar al snel ging ik ook weer mee stukjes de weg op.
Wat opviel was dat hij na een tijdje in de bak ineens weg sprong. Dat had hij nooit eerder gedaan. Op de weg liep hij ontspannen.
Ik weet het wegspringen aan geen vertrouwen meer in mij hebben na het sloot incident. Bij mijn vriendin deed hij het niet. Bij mij soms drie keer achter elkaar.

In maart 2015 sprong hij tijdens het rijden weer weg. Ik weet er zelf verder niks meer van want ik werd wakker vlak voor de ambulance arriveerde. In het ziekenhuis bleek ik bont en blauw te zijn en een hersenschudding te hebben.

Achteraf vertelde mijn vriendin dat ik niet meer reageerde op wat zij riep toen de pony weg was gesprongen en rond gallopeerde. Ik leek compleet verstijfd.

Nou ja ik wist er niks meer van dus was ook niet bang om weer te gaan rijden...dacht ik.
Eenmaal opgestapt durfde ik niet meer! Ik begon gewoon te trillen en wilde het liefst gelijk stoppen

Mijn vriendin heeft mij ontzettend goed geholpen door me een paar keer aan de longeerlijn te laten rijden.Ik stapte met buikpijn op!
Ze wees me op dingen die ik deed waar mijn pony waarschijnlijk al maanden last van had.
Ik merkte ook direct verschil in zijn ontspanning als ze mij er op wees en ik het verbeterde.
Het heeft best een tijd geduurd voor io weer wen paar ontspannen rondjes los kon rijden.
Ik ben er nog niet want mijn rechterhand leidt nog een eigen leven zeg maar, ik moet daar heel bewust van zijn.
Hij is heus nog wel eens weg gesprongen omdat ik hem rechts per ongeluk in de weg zat, maar ik kon het rustig oplossen. Dat geeft natuurlijk ook weer vertrouwen.

Straks als mijn eigen pony beleerd wordt moet ik dus heel goed opletten niet dezelfde fouten te maken. Door een operatie is mijn rechterschouder heel zwak,dus verval ik snel in de verkeerde gewoonten.
Ik denk ook dat het vanaf die operaties fout is gegaan. Alleen is ponylief lang zo braaf geweest om het maar gewoon te ondergaan ( ik beweeg constant mijn rechterarm naar me toe waardoor ik onrustig ben in zijn mond en te strenge hand heb)

Als jij iemand hebt die je vertrouwt en jou langzaam kan begeleiden en steunen, komt het echt wel goed!

**Geplaatst**: 10-02-16 01:14

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 10-02-16 01:14

Wat mij trouwens erg helpt is bewust ademhalwn. Voor ik opstap adem ik heel overdreven even goed in en uit. En zodra ik spanning begin te voelen tijdens het rijden, ga ik zingen of neurieën. Dat helpt mij echt goed!

**Geplaatst**: 10-02-16 21:55

Geplaatst: 10-02-16 21:55

Zal ik me ook maar even melden dan :Y)

Augustus een paard gekocht, in november voor de 4e keer thuis gereden en huppakee lag er naast. Sleutelbeen gebroken. Je wil niet weten hoe ik er soms op zit als het niet goed voelt. Dan heeft iemand hem vast en lift ik alleen maar mee, vergeet ik soms te ademen. Soms voel ik me dapper genoeg en dan rij ik gewoon rond. Hangt maar net van zijn en mijn bui af. Heb er veel begeleiding bij en dat helpt.

Ik doe altijd al veel grondwerk, dit helpt ook goed. Eventueel aan de longe gaan rijden?
Wat ik laatst als tip heb gekregen maar waarvan ik niet weet of het werkt, bach bloesem druppels schijnt het randje van de spanning af te halen.

**Geplaatst**: 10-02-16 22:05

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 10-02-16 22:05

Het klinkt alsof Centered Riding iets voor je is.

In combi met een geschikt iemand, die goed met angstige ruiters overweg kan.

Mocht je eens willen proberen op een vreemd paard, dan bel je welkom bij mij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-16 22:16

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-16 22:16

TurdusMerula schreef:
Het klinkt alsof Centered Riding iets voor je is.
In combi met een geschikt iemand, die goed met angstige ruiters overweg kan.

Mocht je eens willen proberen op een vreemd paard, dan bel je welkom bij mij.

Bedankt voor je reactie!
Zou je mij een pbtje willen sturen met wat meer informatieof heb je een website?

**Geplaatst**: 10-02-16 22:39

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 10-02-16 22:39

Is er geen doodbraaf paardje in jouw omgeving waarop jij je vertrouwen weer terug kunt krijgen?
Dat eerst een tijdje doen en dan pas weer terug naar de Fries rijden?

Zeker het springen onder het zadel met de Fries even links laten liggen. Als je je vertrouwen in het springen terug wilt krijgen, dan eerst met een braaf springend, ervaren paardje.

**Geplaatst**: 10-02-16 23:14

Geplaatst: 10-02-16 23:14

Tessaaa schreef:
Zal ik me ook maar even melden dan Augustus een paard gekocht, in november voor de 4e keer thuis gereden en huppakee lag er naast. Sleutelbeen gebroken. Je wil niet weten hoe ik er soms op zit als het niet goed voelt. Dan heeft iemand hem vast en lift ik alleen maar mee, vergeet ik soms te ademen. Soms voel ik me dapper genoeg en dan rij ik gewoon rond. Hangt maar net van zijn en mijn bui af. Heb er veel begeleiding bij en dat helpt.

Ik doe altijd al veel grondwerk, dit helpt ook goed. Eventueel aan de longe gaan rijden?
Wat ik laatst als tip heb gekregen maar waarvan ik niet weet of het werkt, bach bloesem druppels schijnt het randje van de spanning af te halen.

Hee dit verhaal ken ik.. Jij bent toch de tessa die eigenlijk bij ons io stal zou komen te staan? Hoe gaat t nu met je (en je paard)?
Rij jij zelf wel weer?

**Geplaatst**: 11-02-16 17:09

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 11-02-16 17:09

Hier ook een!
Ik ben er ook ooit een aantal keren kort op elkaar van het paard gevallen. En toen was ik ook bang. En ondanks dat ik heel lieve mensen om me heen had en een erg brave pony tot mijn beschikking. Niks dan huilen als ik erop moest. En als het dan gedaan was, dacht ik dat ik best een stukje had kunnen draven, maar de volgende keer weer met tranen erop.
Uiteindelijk ben ik een paar jaar gestopt met paardrijden. Tot dat het weer zo kriebelde dat dát de angst oversteeg. Natuurlijk ben ik altijd bang dat een paard bokt en ik eraf vlieg. Maar ik heb de laatste jaren best wat bokjes overleefd en nog maar 1x in t zand gelegen.

Ik zou je als advies willen geven: doe alles op jouw tempo. Niets doen omdat je denkt dat andere da t van je verwachten of omdat het moet van jezelf. Er komt vanzelf een moment dat je jezelf weer iets op kunt leggen. En achteraf denk je dan: 'heb ik dat echt gedaan?'. Je kunt het, heb vertrouwen in jezelf en geef het tijd. Zoals je hebt kunnen lezen is het bij ons allemaal goed gekomen

**Geplaatst**: 12-02-16 11:01

Geplaatst: 12-02-16 11:01

Hoi TS,

Wat goed dat je hier je verhaal verteld en wat fijn dat je al zoveel steun uit je omgeving krijgt.
Wat heel veel mensen hier ook al zeggen ben ik het helemaal mee eens in veel kleine stapjes postitieve herinneringen opbouwen en niet buiten je comfortzone gaan, maar langzaam je comfortzone uitbreiden in je eigen tempo en daarbij altijd blijven ademhalen.

Zoals TurdusMerula (die ook nog eens in jouw buurt zit) ook al zegt is Centered Riding ook een hele mooie manier. Daar ben je veel bezig met ontspanning, lichaamsbewustzijn en een stabiele zit opbouwen. Ademhaling (heel belangrijk bij angst) is één van de 4 basisprincipes van CR en het is gebaseerd op de fundamenten gronden/aarden en intentie. Dat kan je allemaal helpen in het omgaan met je angst.

Gelukkig is er een hoop aan angst te doen en kun je door wederzijds vertrouwen op te bouwen (onder begeleiding) weer met plezier op je paard zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-16 11:07

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-16 11:07

Heel erg bedankt voor alle reacties.
Ik heb gister heel ontspannen uitgestapt op een rustig paard bij ons op stal.
Voor ik erop ging wel een beetje spanning maar na 1 rondje voelde ik daar niks meer van.
Mede denk ik omdat de eigenaresse van het paard constant naast me bleef lopen en tegen mij bleef praten.
Volgende week misschien een drafje.
Baby-steps..

**Geplaatst**: 12-02-16 12:35

Re: Angst voor paardrijden na val

Geplaatst: 12-02-16 12:35

Ik herken mezelf er momenteel ook in!
Ben geen bange poeperd van mezelf, stap ook gerust op vreemde paarden.. alleen van mijn eigen paard nu al een paar keer hard afgevallen (groen paard) en dat vertrouwen is gewoon weg. Het ligt momenteel niet eens aan hem, hij doet het prima met mijn bijrijdster.. alleen door mijn spanning bouwt hij het ook op en gaat het gewoon net niet lekker..
Heel vervelend.

Ik rij al een ander paard op stal, en daar durf en doe ik gewoon alles mee. Ook op andere vreemde paarden naar buiten etc. vind ik geen probleem. Maar mijn eigen paard @ the moment...