Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Apacheshadow schreef:Ik werk nu al zo'n 9 jaar vrijwillig op een stal met oudjes. Nu is het daar zo geregeld dat mocht de eigenaresse overlijden de complete stal over gaat naar haar ex-vriend (zijn goede vrienden gebleven). Echter is heeft hij geen kennis van paarden. Dan kom ik in beeld. Ik neem de complete management van de stal over en zal opzoek gaan naar nieuwe baasjes. Echter een gedeelte laat ik dan inslapen.
Bij overlijden van mij gaan mijn paard en pony naar de staleigenaresse. Zij weet wat haar te wachten staat. Mocht zij niet meer leven gaan ze naar mijn ouders. Mij paard (oudje) wordt dan ingeslapen en pony wordt grasmaaier
Morrie schreef:en wat dan als je geen familie meer hebt?
wat doen ze er dan mee?
Laten verhongeren op de wei (mijn beesten staan op eigen terrein waar niemand anders komt behalve ik)
Morrie schreef:dat heb ik toevallig net geregeld.
Tot voor kort had ik stalhulp die de eerste opvang kon doen, maar die heb ik nu niet meer, familie heb ik ook niet (een moeder van 90 in een verzorgingstehuis) dus ik heb net alles op papier gezet.
Niet dat ik van plan ben om het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen, maar ik zit dagelijks op de snelweg en dan is het zo gebeurd als je pech hebt.
Mijn stal is zo afgelegen dat niemand het zal merken als ik er niet meer kom, dan verhongeren ze
jorika1986 schreef:Morrie schreef:dat heb ik toevallig net geregeld.
Tot voor kort had ik stalhulp die de eerste opvang kon doen, maar die heb ik nu niet meer, familie heb ik ook niet (een moeder van 90 in een verzorgingstehuis) dus ik heb net alles op papier gezet.
Niet dat ik van plan ben om het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen, maar ik zit dagelijks op de snelweg en dan is het zo gebeurd als je pech hebt.
Mijn stal is zo afgelegen dat niemand het zal merken als ik er niet meer kom, dan verhongeren ze
Tip! Stop een geplastificeerd kaartje in je portemonnee met de melding dat ingeval van nood ''deze'' actie moet worden ondernomen voor de omschreven dieren.
En met deze bedoel ik het bellen van een bepaald nummer, of het adres van de stallen of iets anders.
Pferdchen schreef:Ik had er ooit eentje in gezamenlijk eigendom met iemand die geen efgenaam van mij zou zijn. Als mij iets overkomen zou zijn, denk ik dat hij "mijn helft" van het paard zondermeer zou mogen houden van mijn formele erfgenamen. Andersom zou dat vast ook zo zijn geweest. Wie de eigenaar van het paard was (wij samen in dit geval) stond sowieso nergens geregistreerd. Ik denk verder dat de emotie over waar het paard vervolgens verder gaat leven, meer een beleving van de eigenaar is, dan van het paard zelf