Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-12-15 22:48

Geplaatst: 30-12-15 22:48

Ik heb mijn pony in april verkocht omdat ik het financieel niet meer rond kon breien. Inmiddels is ze doorverkocht en heb ik geen idee meer waar ze is

Dus ik herken je gevoel enorm, ik had zo'n enorme klik met haar en ik mis haar bij elk ander paard alleen maar meer..

**Geplaatst**: 30-12-15 22:51

Geplaatst: 30-12-15 22:51

HorseyDude schreef:
Ik zeg maar zo: Bedenkt goed, wanneer je je vriendje van de hand doet...

Zoiets doe je echt niet zonder er heel erg goed over na te denken, maar soms is er gewoon geen andere optie. Het is echt niet zo dat je op een dag opstaat en bedenkt: "je blik staat me vandaag niet aan, dus ik verkoop je maar even".

**Geplaatst**: 30-12-15 22:57

Geplaatst: 30-12-15 22:57

Gelukkig heb ik (nog) niet in hetzelfde schuitje gezeten, maar ik wilde je toch even sterkte wensen en een virtuele knuffel sturen. Misschien dat een oproep op Bokt of Facebook wonderen kan verrichten? Het is te hopen dat je snel je oude maatje terugvindt. Ik zal voor je duimen.

**Geplaatst**: 30-12-15 23:04

Geplaatst: 30-12-15 23:04

CarinaR schreef:
HD, ik vind je reactie niet echt op zn plaats, hoe goed bedoelt dan ook.

Calm down, het is al weg!

**Geplaatst**: 30-12-15 23:10

Geplaatst: 30-12-15 23:10

Oh zo herkenbaar. Ik heb de mijne ook terug kunnen kopen. Wel in afgekeurde conditie, maar hey! Het was mijn paardje! Ik heb nog 8 jaar lang enorm veel plezier met haar gehad. Maar nu is helaas het moment daar dat ik haar moet laten inslapen. Ik wil er niet aan denken hoe moeilijk dat gaat worden, ik miste haar toen al zo erg.

**Geplaatst**: 31-12-15 12:56

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst: 31-12-15 12:56

m'n oude verzorgpony werd verkocht , ik mis haar nu nog steeds en wat ik ook heel jammer vind is dat ik niet weet waar ze naartoe is gegaan. ik heb al weleens een topic geopend over haar op bokt om haar te zoeken maar helaas heeft nog niemand daar op gereageerd da ze gevonden is. het missen blijft maar ik ben wel bij dat ik nu andere verzorgpaarden heb en dat ik ook daar mee aan de slag kan en met hun bleef ik ook veel lol hihi. toch zal ik haar nooit vergeten

**Geplaatst**: 31-12-15 12:59

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst: 31-12-15 12:59

Hetzelfde hier. Mijn paard was de liefde van mn leven en ik heb hem inmiddels alweer 3 jaar terug verkocht omdat ik naar Zuid Afrika ben geemigreerd.
Ik ben gek op mn leven hier, maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan mn ventje denk en hem mis.
Ik weet dat hij gelukkig is, maar hij was zo speciaal voor me en zal dat altijd blijven.

Op het moment rij ik ook niet, dus heb weinig afleiding van andere paarden maar ik droom minstens 1x in de week nog over mijn Babeltje

**Geplaatst**: 31-12-15 13:04

Geplaatst: 31-12-15 13:04

Ik heb 3 jaar terug mijn Tinkermerrie aan de overbuurvrouw verkocht wegens tijdgebrek en hoewel ik dagelijks zie dat ze het daar zoveel beter heeft dan bij mij, kreeg ik gisteren wel even een heel groot brok in mijn keel toen ze langs reden en ze heel hard naar me hinnikte

Geen spijt van de verkoop maar ik mis haar wel, en hoewel ze op 50 meter afstand woont, ga ik bewust niet knuffelen of rijden (wat wel zou mogen van de buuf), dat is te moeilijk.

**Geplaatst**: 31-12-15 13:15

Geplaatst: 31-12-15 13:15

tips kan ik jou niet geven, ik herken het wel nu al 9 jr later is het gemis er nog.
Zelfs al heb ik een andere pony die met opzet heel anders is, met dat haffie is er een stukje van mijn ziel meegegaan....
Hij heeft het prima en het zijn echt goede baasjes en toch hij is en blijft onvervangbaar zo groot is het gemis. Als ik hem zie ben ik een week van slag,maar de herinneringen sterken me in zware tijden .

**Geplaatst**: 31-12-15 13:28

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst: 31-12-15 13:28

Ik heb 4 jaar terug mijn fantastische PRE verkocht omdat wij het financieel niet meer konden opbrengen. Gekocht als jonge en relatief wilde hengst. Helemaal zelf beleerd en in de klassieke rijkunst getraind. Het heeft me een jaar gekost om uiteindelijk de knoop door te hakken en te verkopen. Heel snel een lieve, nieuwe eigenaar gevonden. En nu? Nu staat hij 4 jaar later te koop. Ik ben als eerste benaderd om hem terug te kopen. Hij heeft nog maar weinig spieren, is dressuurmatig niet verder opgepakt. Maar er wordt hetzelfde voor gevraagd als waar ik hem voor verkocht heb. Totaal niet realistisch. Ook al betekent hij alles voor me, hij is in deze staat, het geld niet waard.
Nu speelt weer de angst bij mij waar hij terecht gaat komen. Zal zijn nieuwe eigenaar hem goed behandelen, hem begrijpen? Voor mijn gevoel blijft hij altijd de mijne.

**Geplaatst**: 31-12-15 13:52

Geplaatst: 31-12-15 13:52

Wauw, ben blij dat ik niet de enige ben die dit heeft.
Ik weet nog steeds niet hoe ik er mee moet dealen. Hopelijk kunnen we elkaar tips geven.

Drie jaar geleden heb ik mijn pony verkocht vanwege studie en dan het tijdgebrek. Ook de band was verslechterd tussen ons. Dus mij leek het eerlijker voor haar om een beter baasje te zoeken die wel kon geven wat ze verdiende. De eerste twee jaar ging eigenlijk wel oke, ik had het zo druk met mijn studie dat ik nauwelijks aan haar kon denken.
Nu heb ik wat meer ruimte in mijn studie en begin ik te denken... Hoe is het nu met haar? Zou ze nog leven (ze was 15 jaar toen ik haar verkocht)? Zal ik wel of niet contact op nemen? Allemaal dat soort gedachten.
Hebben jullie dat ook?

**Geplaatst**: 31-12-15 14:14

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst: 31-12-15 14:14

Zo herkenbaar. Heb er ook 3

die ik nog altijd erg mis.

waarvan 1 ik verwacht dat hij terziele is. De ander hoop ik stiekem nog ooit te vinden zij zou nu 20worden een cremello. Dus ik gluur ook nog altijd rond als ik weer een cremmello of perlino te koop zie staan (1999 verkocht)

En een merrie die ik zelf eerst zou kopen en op het laatste moment moest afblazen. Die ik net als de cremmello van veulen afaan heb opgevoed. Zij staat nu in engeland en via via van bokt haar eigenaresse gevonden. En nu 7jaar later nog steeds contact. Ik wil nog eenmaal naar haar toe. En ben ook welkom. Ik vind dat wel eng bamg om het verdriet weer te krijgen.
Ze heeft nu 3 veulens gehad en volgend jaar komt er weer 1. Denk dat ik er maar kraamvisite van ga maken

**Geplaatst**: 31-12-15 14:18

Geplaatst: 31-12-15 14:18

Oh nog even, sorry dat ik zo rauw overkwam bij andere Bokkers... Hopelijk kan de TS haar paard weer terugvinden. Ik duim zelfs voor haar! Trouwens, heb hetzelfde ook meegemaakt met Mowgli: superaardig paard, heel erg aanhankelijk... totdat hij ineens naar België gaat en nooit meer wat van 'm hoor...

**Geplaatst**: 31-12-15 14:32

Geplaatst: 31-12-15 14:32

Het is nu bijna 2 jaar geleden dat mijn pony verkocht is na 5 jaar was ik ge groot geworden. Ze was niet de makkelijkste, bijten bokken wegvliegen maar toch heb ik niet opgegeven en heb doorgezet hoevaak mijn moeder ook heeft gezegd dat ze hem het liefst verkoopt op een gegeven moment surfte ze niet eens meer te kijken met het rijden, maar toen ik groter werd werd ze ook liever dus toen ik te groot was is ze uiteindelijk verkocht naar lieve mensen en het leek helemaal goed te gaan totdat ik hoorde dag ze na een jaar weer was verkocht en nu hoor en weet ik eigenlijk niks meer van haar alleen dat ze in Gelderland bij stal aan het enzerick staat

**Geplaatst**: 31-12-15 14:53

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst: 31-12-15 14:53

Helaas heb ik dit ook meegemaakt. Mijn verzorgpony werd verkocht, een jaar of 4 geleden. Het was een hele lieve ruin, pas na dat hij verkocht was zag ik hem weer te koop staan en daarna heb ik nog een topic geopend op bokt, maar nu zou ik niet weten waar hij is wat ik erg jammer vind.. Ik mis hem nog altijd, maar zal hem nooit vergeten

**Geplaatst**: 31-12-15 14:59

Geplaatst: 31-12-15 14:59

Ik heb in oktober vorig jaar mijn eerste paardje moeten verkopen. Had er 2 en dat was financieel niet meer te doen. En omdat mijn arabiertje en ik wat rijden betreft niet altijd zo goed gingen (hij onzeker, ik onzeker), besloot ik hem te verkopen.

Ik kan niet echt zeggen dat ik spijt heb. Want ook nu zou ik er geen 2 kunnen onderhouden. En hij is echt heel erg goed terecht gekomen. Maar ik mis hem helaas nog steeds

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-15 15:03

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-15 15:03

Jeetje wat veel reacties en 'fijn' dat ik toch niet de enige ben die hier slecht mee kan dealen. Wat een herkenbare verhalen..

**Geplaatst**: 31-12-15 16:38

Geplaatst: 31-12-15 16:38

Ik heb er ook last van jammer genoeg. Weliswaar niet zoveel als jij ( dikke knuffel :(:)

), maar het blijft vervelend.

In 2013 heb ik mijn shetlandpony ( de pony van mijn profielfoto ) verkocht nadat ik maar een half jaartje van hem heb mogen genieten. Ik moest plots verhuizen naar het buitenland voor het werk van mijn vader. Alle paardjes moesten weg ! Mijn new forest pony die ik ongeveer 3 jaar had moest ook weg. ( oke , zij zou zoiezo al verkocht worden maar toch...) . Maar om dat kleine monster heb ik toch flink wat tranen moeten laten

Een heel klein vies mannetje aan de linkerkant van m´n schouder zegt de hele tijd : stuur ze een mailtje ! Misschien zijn ze toch van plan om hem te verkopen , maar ik durf het niet :Y)

Elke dag marktplaats ondersteboven halen klinkt mij ook heel bekend in de oren

**Geplaatst**: 31-12-15 16:54

Geplaatst: 31-12-15 16:54

_Femkeeex schreef:
Ik heb er ook last van jammer genoeg. Weliswaar niet zoveel als jij ( dikke knuffel ), maar het blijft vervelend.

In 2013 heb ik mijn shetlandpony ( de pony van mijn profielfoto ) verkocht nadat ik maar een half jaartje van hem heb mogen genieten. Ik moest plots verhuizen naar het buitenland voor het werk van mijn vader. Alle paardjes moesten weg ! Mijn new forest pony die ik ongeveer 3 jaar had moest ook weg. ( oke , zij zou zoiezo al verkocht worden maar toch...) . Maar om dat kleine monster heb ik toch flink wat tranen moeten laten

Een heel klein vies mannetje aan de linkerkant van m´n schouder zegt de hele tijd : stuur ze een mailtje ! Misschien zijn ze toch van plan om hem te verkopen , maar ik durf het niet Elke dag marktplaats ondersteboven halen klinkt mij ook heel bekend in de oren

Waarom durf je het niet? Wat heb je te verliezen Zo denk ik altijd

**Geplaatst**: 31-12-15 16:57

Geplaatst: 31-12-15 16:57

Ik herken het ook hoor.
7 jaar een haflinger gehad, en verkocht.
Ze was eerst een verzorgmeisje die bij mij op haar reed.
Ik mis ze erg, maar weet dat zij er veel meer mee doet en goed voor haar is.

**Geplaatst**: 31-12-15 17:02

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst: 31-12-15 17:02

Een dikke virtuele knuffel voor jou.

**Geplaatst**: 31-12-15 17:26

Re: Een verkocht paard enorm missen

Geplaatst: 31-12-15 17:26

Ja herkenbaar!
Ik verkocht mijn pony en had goed contact met de huidige eigenaren. En ik had het paardje van hun dat te koop stond.
Wij zijn bij hun geweest, en super om te zien hoe ze reageerde. Pony was niet bij ons weg te slaan, en hun zagen een pony die naar hun toe nooit zo toe gereageerd/geknuffeld had als naar ons toe.
Hun zijn bij ons geweest om bij hun oude paardje te kijken.

Een paar maanden later kregen we bericht dat ze haar te koop gingen zetten, ze was opeens onhandelbaar geworden.
Aan gegeven dat we haar graag terug wilde kopen (voor de kinderen) maar dat ik wel eerst even stalling moest regelen voor haar.
Het had allemaal geen haast, wat ze stond nog niet te koop.
Driekwartier later belde ik haar terug om alles verder te bespreken, en dat de stalling etc geregeld was.
Ja sorry helaas ze is al verkocht en opgehaald. Achteraf was ze waarschijnlijk al verkocht voordat ze mij ervan op de hoogte stelde en hadden ze niet verwacht dat wij haar terug zouden willen kopen.

Ik heb nu een super paardje hoor. Maar niet de band die ik met de pony had, met haar kon ik lezen en schrijven.
Hun zeiden dat ze maar Duitsland was verkocht, en via via hoorde ik dat ze ondertussen al was doorverkocht en in België zou staan.
Nog wel via bokt en FB geprobeerd haar terug te vinden maar nooit gelukt helaas.

**Geplaatst**: 02-01-16 18:42

Geplaatst: 02-01-16 18:42

Felicity2511 schreef:
Ik heb een pony gehad met een ingewikkeld verhaal. Mijn instructrice van destijds zei dat ik toe was aan een eigen pony. Mijn ouders zijn met haar in gesprek gegaan en dachten op afbetaling een pony te kopen. Ik was helemaal gek op die pony, deed er van alles mee en kocht er van alles voor.
Totdat ik op een dag aan die instructrice vroeg of ik niet te groot was geworden om op de pony te kunnen rijden. "Ja dat is ook wel zo" antwoorde ze, en van het één op het andere moment was de pony verkocht. Bleek dat wij de pony niet op afbetaling hadden, maar dat het om leasen ging.
Stikverdrietig was ik ervan. Vreselijk!
Mijn moeder had het er op haar werk over en ineens kwam een collega naar haar toe met de mededeling dat zij die pony voor haar zoontje had gekocht. Zo werd ik gelukkig af en toe op de hoogte gehouden hoe het met de pony ging.
Maar helaas ging zij al snel ergens anders werken. Ik kreeg wel het mailadres.
Ik heb toen aangegeven dat mochten ze ooit de pony verkopen, ik daar interesse in heb.
Inmiddels zijn we 5 jaar verder.
Ik mag altijd naar de pony toe. Heb dat in het begin ook 2x per jaar gedaan, maar al snel voelde ik mij bezwaard.
Facebook heeft zij (en ook haar zoontje) niet. Ik krijg nooit uit haarzelf een mailtje hoe het met de pony gaat. Ook nooit een foto meer van die pony gezien. Ik kijk ook wel eens op youtube, maar daar staan ook geen filmpjes van die pony op.
Als ik mail krijg ik een antwoord van hooguit 3 zinnetjes terug.
Begin dit jaar kreeg ik wel een mailtje dat zoonlief te groot voor de pony is, dus dat het er bijna aan zat te komen dat ik haar kon kopen. Inmiddels 11 maanden verder en nog niks gehoord.
Heb een tijdje geleden mailtje gestuurd met alleen "fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar". Niet gevraagd hoe het met de pony gaat omdat ik anders misschien teveel opdring. Maar heb niks terug gekregen.
Het is fijn dat ik er altijd naar toe mag en dat er tenminste een beetje contact is, begrijp mij niet verkeerd, maar als je weet dat ik interesse heb om de pony te kopen, dan houd je diegene toch ook een beetje op de hoogte?
Inmiddels weet ik het niet meer of ik de pony wel wil kopen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat dit mijn soulmate was.
Maar nu ik 5 jaar verder ben, eigenlijk niks meer over de pony weet bijvoorbeeld hoe ze nu is, qua gezondheid weet ik niks, heb niet echt meegekregen wat ze de afgelopen 5 jaar heeft gedaan. Straks koop ik haar en is het een heel ander paard dan toen ik haar had. Maar toch, toch mis ik haar nog steeds...

Beetje later reageren sorry met die feestdagen was het druk, maar deze angst had ik ook enorm toen ik mijn pony terug ging halen. Het was 2 jaar geleden dat ik hem had gezien en ik had ook schrik dat ik hem helemaal niet leuk meer ging vinden. Maar eind goed al goed, hij stond wat mager maar hij was nog steeds dezelfde. Een paard veranderd niet zomaar...

**Geplaatst**: 02-01-16 22:13

Geplaatst: 02-01-16 22:13

CalipsoLover schreef:
Felicity2511 schreef:
Ik heb een pony gehad met een ingewikkeld verhaal. Mijn instructrice van destijds zei dat ik toe was aan een eigen pony. Mijn ouders zijn met haar in gesprek gegaan en dachten op afbetaling een pony te kopen. Ik was helemaal gek op die pony, deed er van alles mee en kocht er van alles voor.
Totdat ik op een dag aan die instructrice vroeg of ik niet te groot was geworden om op de pony te kunnen rijden. "Ja dat is ook wel zo" antwoorde ze, en van het één op het andere moment was de pony verkocht. Bleek dat wij de pony niet op afbetaling hadden, maar dat het om leasen ging.
Stikverdrietig was ik ervan. Vreselijk!
Mijn moeder had het er op haar werk over en ineens kwam een collega naar haar toe met de mededeling dat zij die pony voor haar zoontje had gekocht. Zo werd ik gelukkig af en toe op de hoogte gehouden hoe het met de pony ging.
Maar helaas ging zij al snel ergens anders werken. Ik kreeg wel het mailadres.
Ik heb toen aangegeven dat mochten ze ooit de pony verkopen, ik daar interesse in heb.
Inmiddels zijn we 5 jaar verder.
Ik mag altijd naar de pony toe. Heb dat in het begin ook 2x per jaar gedaan, maar al snel voelde ik mij bezwaard.
Facebook heeft zij (en ook haar zoontje) niet. Ik krijg nooit uit haarzelf een mailtje hoe het met de pony gaat. Ook nooit een foto meer van die pony gezien. Ik kijk ook wel eens op youtube, maar daar staan ook geen filmpjes van die pony op.
Als ik mail krijg ik een antwoord van hooguit 3 zinnetjes terug.
Begin dit jaar kreeg ik wel een mailtje dat zoonlief te groot voor de pony is, dus dat het er bijna aan zat te komen dat ik haar kon kopen. Inmiddels 11 maanden verder en nog niks gehoord.
Heb een tijdje geleden mailtje gestuurd met alleen "fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar". Niet gevraagd hoe het met de pony gaat omdat ik anders misschien teveel opdring. Maar heb niks terug gekregen.
Het is fijn dat ik er altijd naar toe mag en dat er tenminste een beetje contact is, begrijp mij niet verkeerd, maar als je weet dat ik interesse heb om de pony te kopen, dan houd je diegene toch ook een beetje op de hoogte?
Inmiddels weet ik het niet meer of ik de pony wel wil kopen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat dit mijn soulmate was.
Maar nu ik 5 jaar verder ben, eigenlijk niks meer over de pony weet bijvoorbeeld hoe ze nu is, qua gezondheid weet ik niks, heb niet echt meegekregen wat ze de afgelopen 5 jaar heeft gedaan. Straks koop ik haar en is het een heel ander paard dan toen ik haar had. Maar toch, toch mis ik haar nog steeds...

Beetje later reageren sorry met die feestdagen was het druk, maar deze angst had ik ook enorm toen ik mijn pony terug ging halen. Het was 2 jaar geleden dat ik hem had gezien en ik had ook schrik dat ik hem helemaal niet leuk meer ging vinden. Maar eind goed al goed, hij stond wat mager maar hij was nog steeds dezelfde. Een paard veranderd niet zomaar...

Pony had ik toen ze nog jong was. Is met 4 jarige leeftijd verkocht.
Inmiddels word ze dit jaar 10, is de pubertijd door, staat al meer dan 5 jaar op een adres waar ze altijd door het zoontje van eigenaresse wordt gereden en staat midden in het bos waar geen verkeer langskomt.
Zal imo best wennen zijn voor de pony om bijvoorbeeld op een pensionstal te komen staan waar meerdere mensen komen, en dan ook nog eens een stal aan een drukke weg.
Qua rijden zal ze inmiddels ook wel veranderd zijn. Heb ook een jaar of 2 geleden te horen gekregen dat ze op hol was geslagen. Dat ken ik totaal niet van haar, alhoewel dat natuurlijk bij elk paard kan gebeuren.

Geen idee of ze echt veranderd is hoor. Heb er (nog) geen ervaring mee om een paard op jonge leeftijd te verkopen, en dan een aantal jaar later terug te kopen.

**Geplaatst**: 03-01-16 14:26

Geplaatst: 03-01-16 14:26

ik ken het ook, alleen net anders. ik had een verzorgpony. ingeslapen. jij kan hem mis nog terugvinden...
het is wel erg fijn om t kwijt te kunnen he? maar goed, we leven met j mee! :(:)