Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-12-15 13:47

Geplaatst: 21-12-15 13:47

HorseyDude schreef:
Zoals paarden die alleen maar nukkig en strontvervelend doen, treiteren, pesten, sarren, wild doen, onberijdbaar... ect ect (en zelfs als een paardenfluisteraar niet kan helpen)... wat dan? Schoot me ineens te binnen na het zien van die film The Horse Whisperer. (dus zoiets als het paard niet genezen zou zijn in de film)

Komen die voor?

Niet alleen nukkig en strontvervelend, maar ronduit levensgevaarlijk zelfs.
Maar inderdaad zoals de rest al zei, meestal door toedoen van mensen of door medische problemen.

Zo hebben we ook ooit een ruin gehad die na enkele maanden rustig mee te lopen en te werken plotseling omsloeg naar een levensgevaarlijk paard.
Kon niemand meer bij in de weide komen, hij kapte, sloeg, beet en viel uit naar iedereen die het probeerde. Hij reageerde als een stier op een rode lap als je nog maar probeerde de weide in te komen.
De volgende dag was hij weer normaal ...
Na verloop van tijd kwam de diagnose dan : hersentumor.

Erg jammer, want het was een leuk paard als hij "normaal" deed.
Maar natuurlijk begrepen wij ook dat hij enorm veel pijn/druk moet gehad hebben op die momenten en hebben we hem nooit iets kwalijk genomen.
Hij is veiligheidshalve ingeslapen.

**Geplaatst**: 21-12-15 13:51

Geplaatst: 21-12-15 13:51

1 x een echt gevaarlijk paard gekend op de stal waar ik werkte stond een merrie welke elk jaar een veulen kreeg. Een drie jarige dochter van haar was bloed mooi maar heel apart kwa karakter. Vanaf veulen was dat dier al onberekenbaar, beet je vol in je arm als ze niet mee wou lopen. Echter was ze blijkbaar zo kwaliteitsvol dat ze haar hebben gehouden thuis hebben gefokt. Ik heb haar altijd in de gaten gehouden en rond de 3 jaar leek ze wat rustiger te worden, naar buiten zetten kon vrijwel iedereen op stal toen wel mits ze maar als eerste naar buiten ging.
Met beleren, wat mijn taak was, was ze in het begin braaf met longeren etc. Maar week naar week werd ze aparter in haar gedrag, uitvallen,rennen, ineens draaien, dreigen. Toen is door de stal eigenaar besloten dat het echte beleren uitbesteed zou worden. Ik ben nog steeds dankbaar dat ik er niet op ben gestapt want de eerste paar keer zitten ging nog, ze leek zo braaf, maar ze was net een vat dynamiet de ineens ontplofte en nee ze ging niet bokken of springen. Ze draaide zich om en pakte de ruiter bij het been, beet zich letterlijk vast. Dat ging zo razend snel nog nooit zoiets gezien. De man kon geen kant op en veel tussen paard en bakrand, merrie rende weg en stopt draait zich om met oren in de nek, mond open en valt de man aan. Gelukkig kon de stal eigenaar de merrie afleiden en kon de ruiter onder de bakrand door rollen. Het ging zo snel en had heel anders af kunnen lopen. Nog steeds als ik er aan terug denk lopen de rillingen me over m'n rug. De merrie heeft enkele dagen met tuig om in die bak gestaan was niet meer te benaderen of ze viel je aan.
Dier is afgemaakt in dr stal en de stal eigenaar heeft dr laten onderzoeken, ze bleek een bloeding in het hoofd te hebben en een gezwel. Hoop zoiets nooit meer te zien

Laatst bijgewerkt door Seven op 21-12-15 13:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-12-15 13:54

Geplaatst: 21-12-15 13:54

Dat lijkt me een enorme uitzondering, een paard dat écht niet te berijden/corrigeren is. Je hebt wel paarden die verknald zijn door (un ervaringen met) de mens en alle vertrouwen hebben verloren en dus alles als een bedreiging zien of aan alles willen onttrekken.
Een "kronkel in de kop" komt echter buitengewoon zelden voor, een pard is van nature geneigd om een leiderschap te zoeken, te aanvaaden,en is helemaal niet op moeilijk gedoe uit, integendeel.

Ik heb al 30 jaar Dobermanns (honden, dikwijls overgenomen via de Dobermann Rescue), hoe vaak daar niet van gezegd wordt door ex-eigenaren dat het dier moest inslapen vanwege "kronkel in de kop". Dat valt enorm mee, het is meestal de only way how ze weten zich te verdedigen tegen volslagen onbegrip en onmogelijke (voorbarige) handelingen of verwachtingen van eigenaars.
Meestal is het gewoon een onbegrepen dier waar maar een beetje mee rondgejo-jood wordt, tsja een paard probeert te vluchten , en een hond probeert te bijten, elk naar diens eigen dieren-aard.
Net als mensen heeft elk dier, behalve wát hij/zij is (een paard, of een hond) ook nog eens WIE het is, dus een eigen specifiek karakter. Dat moet wel gezien worden, en niet ten koste van (meestal het dier) omgebogen worden tot wat de mens er van wil máken.

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 21-12-15 14:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-12-15 14:00

Geplaatst: 21-12-15 14:00

Ik heb er 2 mee gemaakt en heb er toch al voldoende in handen gehad (zowel hobbymatig als beroepsmatig).

1 heb ik een week op stal gehad, toen heeft de eigenaar haar terug gebracht naar de fokker, geen idee wat er mee gebeurd is. Ik heb al veel angstige, groene, dominate (of combinatie van deze dingen) in handen gehad, maar deze was iets mee en was echt gevaarlijk terwijl ze zo groen het land uit kwam.

De ander was een hele brave kinderpony. Maar heb er altijd een oogje op gehad ook al is ze bij mij altijd braaf geweest, het gevoel klopte al nooit. Pony werd al lastiger, tot in het extreme (blind om zich heen slaan zonder aanleiding, over een heras hekwerk van 2 meter klimmen, tegen een muur aan lopen). Na onderzoek bleek ze een hersentumor te hebben. Mocht nog een tijdje blijven om in het land te lopen, maar de weken daarna bleek dat zelfs onverantwoord.

Ril, angstig, met trauma, gewoon wat 'apart', dominant enz kan allemaal prima goed komen met geduld en de juiste eigenaar. Maar als er echt wat mis mee is komt het ook niet meer goed.

**Geplaatst**: 21-12-15 14:11

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 21-12-15 14:11

Terperijn, die paarden worden in het wild gewoon niet volwassen.
Omdat de mens hoopt dat het misschien wel een beetje meevalt blijven ze vaak nog erg lang in leven.
Achteraf wist ik bij de mijne als veulen ook al dat er iets niet klopte. Maar je gaat nou eenmaal geen veulen naar de slacht doen enkel omdat je gevoel zegt dat er iets niet goed is.
In de natuur was hij nooit 3 geworden waarschijnlijk. Want een 3 jarige hengst dat veulengedrag toont aan leeftijdsgenoten of zelfs jongere dieren wordt gewoon verstoten. Daar heeft een kudde niets aan.

**Geplaatst**: 21-12-15 14:18

Geplaatst: 21-12-15 14:18

Sizzle schreef:
rien10 schreef:
Nee hoor. Er worden er ook zo geboren. Afwijkingen bestaan.

Dat zeg ik toch ook?
Of bedoel je degene boven mij?

Ja. Dat zeg je ook. Ik had je verkeerd begrepen.

**Geplaatst**: 21-12-15 19:43

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 21-12-15 19:43

Afwijkingen bestaan inderdaad.
Maar het enigste wat ik wel vind is dat als het paard vals,dan is dat gemaakt door mensen.

Ze zeggen al veelste snel het ligt aan het paard,die is onhandelbaar.
Ik vind het wel de moeite om te kijken wat er dan aan de hand is.
In de trent van ligt het echt aan het paard

**Geplaatst**: 21-12-15 19:56

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 21-12-15 19:56

Niet zozeer onhandelbaar maar een heel angstig paard hebben wij.
Is maar van 1 ding bang: mensen. Kunnen alleen zijn hoofd aanraken en alleen mijn man en ik kunnen dat. Ga je verder dan zijn hoofd trapt hij het licht uit je ogen.

Hebben nu, sinds ons zoontje er is, de moeilijke keuze gemaakt om hem te laten schieten. We blijven er bij en houden hem zelf vast.

We hebben hem 5 jaar en zijn geen stap vooruit gekomen, als het hem te link word word hij levens gevaarlijk. Trappen, bijten, trekken en beukt overal over en door... We hebben hem bij ons lekker paard laten zijn zonder hem te storen met zijn eigen kudde.

**Geplaatst**: 23-12-15 15:07

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 23-12-15 15:07

De meeste "dominante" en "levensgevaarlijke" paarden zijn eigenlijk ook gewoon bang. Vaak is het een gevolg van slecht leiderschap van de mens, door angst en geweld. Om te overleven moet een paard dan eenmaal dat gevecht om leiderschap aan gaan, want geen goede leider staat gelijk aan dood.

**Geplaatst**: 24-12-15 12:35

Geplaatst: 24-12-15 12:35

Is niet helemaal waar.

Ik had ook een heel bang paard en hij was ook nog de leider van de kudde wat inhield dat hij de hele dag niks at op de wei en maar rond liep.
Toen we hier kwamen wonen en de boel snachts op stal ging, kwam hij pas tot rust en sliep met zijn kont tegen de muur, alsof hij bevestiging wilde dat er van die kant zeker niks kwam.
Buitenrijden was een dingetje, hij vertrouwde mij wel maar fijn vond hij het niet.
Het liefste was hij in een binnenbak, dat voelde blijkbaar veilig.

Ik kocht hem als 2.5 jarige, onbegrepen door de fokker maar altijd op het land gestaan met soortgenoten, dus niks geks meegemaakt.
Hij kon achterwaarts draven, zo hard kwam hij achteruit in dreiging op je af als hij je niet vertrouwde.
En voor mannen had hij grote schrik, zelfs na jaren .
Mijn trainer, hele zachte man, wilde hem na de les even een knuffel geven en paard stond op 4 benen te trillen als een rietje en ik had al een jaar les van die man.

In de loop der jaren is de angst veel minder geworden maar het bleef een te waakzaam paard.
Ik kon er alles mee, mij vertrouwde hij 110% en hij was super lief voor kinderen en veulens, daar had hij een zwak voor.

Ik heb ontzettend veel van hem geleerd en van hem gehouden.
Helaas lag hij met 17 jaar ineens dood in de wei, gescheurde aorta, voor hem een mooie dood, al grazend gestorven.

**Geplaatst**: 24-12-15 12:40

Geplaatst: 24-12-15 12:40

tot nu toe nog maar 1 keer zo een paard tegen gekomen maar verder nee elk paard kan mankementen hebben maar dat kan altijd nog verbeterd worden

**Geplaatst**: 24-12-15 12:44

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 24-12-15 12:44

Toch is er vrijwel altijd wel een achterliggende reden. Lichamelijke pijn, tumoren..

**Geplaatst**: 24-12-15 13:21

Geplaatst: 24-12-15 13:21

Ik ken een lief paard, is beleerd, wordt in de sport uitgebracht. Je kan er lekker mee knuffelen.

Maar... Er hoeft geen vlieg op haar lichaam te zitten, dan springt ze in de lucht en slaat als een blinde om haar heen.
Ik had haar een paar keer gelongeerd, altijd braaf. Ze deed bij mensen verder niks, luisterd goed.

Ze is 1 keer naast mij doorgedraait, ik had nog net niet de hoeven in mijn gezicht, buik, rug.
Op dat moment was het in de winter, geen vlieg te bekennen.
Ik heb haar ook goed op haar donder gegeven, ik schop en sla nooit een paard maar dit was levensgevaarlijk en ook nodig.
Ze had alles gevoelt, sinds dien doet ze niks meer bij mij.
Af en toe als er een vlieg op haar lichaam zit (of alleen langs haar vliegt), maar dat begrijp ik en reageer er niet op.
Ze draagt in zomer en winter dekens, om maar geen aggressiefe bui te krijgen in stal of weiland.
Ze doet het nu goed, ze werkt erg graag voor jou.

Het is me altijd gezegt wanneer bij een paard het oogwit zichtbaar is, dan zijn het paarden waar je voor op moet passen.
Ik bedoel niet paarden die het oogwit laten zien maar bij paarden dat al automatisch ziet.

Ze heeft 1 normaal oog en 1 waarvan je heel duidelijk het oogwit ziet.

Echter heb ik ook veel paarden en ponys meegemaakt die "gevaarlijk" waren, maar dit is merendeels door mensen verkloot.
Deze paarden en ponys zijn nu ook weer kindvriendelijk en lopen zonder angst, omdat ik er tijd er in besteed had.

Maar een paard met medische problemen die gevaarlijk is ben ik ook van mening om hem/haar in te laten slapen. Een dier moet geen pijn lijden.

**Geplaatst**: 24-12-15 13:47

Geplaatst: 24-12-15 13:47

Arashah schreef:
Ik ken een lief paard, is beleerd, wordt in de sport uitgebracht. Je kan er lekker mee knuffelen.

Maar... Er hoeft geen vlieg op haar lichaam te zitten, dan springt ze in de lucht en slaat als een blinde om haar heen.
Ik had haar een paar keer gelongeerd, altijd braaf. Ze deed bij mensen verder niks, luisterd goed.

Ze is 1 keer naast mij doorgedraait, ik had nog net niet de hoeven in mijn gezicht, buik, rug.
Op dat moment was het in de winter, geen vlieg te bekennen.
Ik heb haar ook goed op haar donder gegeven, ik schop en sla nooit een paard maar dit was levensgevaarlijk en ook nodig.
Ze had alles gevoelt, sinds dien doet ze niks meer bij mij.
Af en toe als er een vlieg op haar lichaam zit (of alleen langs haar vliegt), maar dat begrijp ik en reageer er niet op.
Ze draagt in zomer en winter dekens, om maar geen aggressiefe bui te krijgen in stal of weiland.
Ze doet het nu goed, ze werkt erg graag voor jou.

Het is me altijd gezegt wanneer bij een paard het oogwit zichtbaar is, dan zijn het paarden waar je voor op moet passen.
Ik bedoel niet paarden die het oogwit laten zien maar bij paarden dat al automatisch ziet.

Ze heeft 1 normaal oog en 1 waarvan je heel duidelijk het oogwit ziet.

Echter heb ik ook veel paarden en ponys meegemaakt die "gevaarlijk" waren, maar dit is merendeels door mensen verkloot.
Deze paarden en ponys zijn nu ook weer kindvriendelijk en lopen zonder angst, omdat ik er tijd er in besteed had.

Maar een paard met medische problemen die gevaarlijk is ben ik ook van mening om hem/haar in te laten slapen. Een dier moet geen pijn lijden.

Sorry, maar dat vind ik echt b*llshit.
Ik heb meerdere paarden gehad die dat hadden, waarvan zelfs een goedgekeurde pony hengst, en het was geen dooddoener maar ik heb zelden een lievere en betere/fijnere kinderpony gezien dan die pony.

**Geplaatst**: 24-12-15 13:52

Geplaatst: 24-12-15 13:52

Freki schreef:
Nee, die bestaan niet.

Paarden zijn van nature niet slecht. De mens, wij dus, zorgen voor de onhandelbare paarden.

En van nature lopen ze ook rond in het bos / vlakte / prairie etc en moeten ze ook niks.

**Geplaatst**: 24-12-15 13:54

Geplaatst: 24-12-15 13:54

Seventeen schreef:
Arashah schreef:
Ik ken een lief paard, is beleerd, wordt in de sport uitgebracht. Je kan er lekker mee knuffelen.

Maar... Er hoeft geen vlieg op haar lichaam te zitten, dan springt ze in de lucht en slaat als een blinde om haar heen.
Ik had haar een paar keer gelongeerd, altijd braaf. Ze deed bij mensen verder niks, luisterd goed.

Ze is 1 keer naast mij doorgedraait, ik had nog net niet de hoeven in mijn gezicht, buik, rug.
Op dat moment was het in de winter, geen vlieg te bekennen.
Ik heb haar ook goed op haar donder gegeven, ik schop en sla nooit een paard maar dit was levensgevaarlijk en ook nodig.
Ze had alles gevoelt, sinds dien doet ze niks meer bij mij.
Af en toe als er een vlieg op haar lichaam zit (of alleen langs haar vliegt), maar dat begrijp ik en reageer er niet op.
Ze draagt in zomer en winter dekens, om maar geen aggressiefe bui te krijgen in stal of weiland.
Ze doet het nu goed, ze werkt erg graag voor jou.

Het is me altijd gezegt wanneer bij een paard het oogwit zichtbaar is, dan zijn het paarden waar je voor op moet passen.
Ik bedoel niet paarden die het oogwit laten zien maar bij paarden dat al automatisch ziet.

Ze heeft 1 normaal oog en 1 waarvan je heel duidelijk het oogwit ziet.

Echter heb ik ook veel paarden en ponys meegemaakt die "gevaarlijk" waren, maar dit is merendeels door mensen verkloot.
Deze paarden en ponys zijn nu ook weer kindvriendelijk en lopen zonder angst, omdat ik er tijd er in besteed had.

Maar een paard met medische problemen die gevaarlijk is ben ik ook van mening om hem/haar in te laten slapen. Een dier moet geen pijn lijden.

Sorry, maar dat vind ik echt b*llshit.
Ik heb meerdere paarden gehad die dat hadden, waarvan zelfs een goedgekeurde pony hengst, en het was geen dooddoener maar ik heb zelden een lievere en betere/fijnere kinderpony gezien dan die pony.

zijn meer mensen die dat associëren met lastige paarden

**Geplaatst**: 24-12-15 15:26

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 24-12-15 15:26

Dat komt van eerder uit de KWPN fokkerij. Ze noemen het wel eens een 'duivelsoog'

Er zijn/waren een aantal hengsten die moeilijke karakters gaven en dus ook witte >> duivelsogen.
Dan is de link snel gelegd dat duivelsogen moeilijke karakters zijn. Ligt niet aan het oog, maar aan de bloedlijn.

**Geplaatst**: 24-12-15 15:48

Geplaatst: 24-12-15 15:48

Bedoelen jullie dit??

Afbeelding

Dit is mijn paard. Als ze vijf keer per week gereden wordt en ze staat elke dag in de wei, is ze superbraaf. Ze is zelfs gebruikt als voltigepaard.
Op de weg is ze wat rilleriger en bij nieuwe dingen kan ze vies opzij springen van angst. Ze is geen held, maar op bekend terrein toch behoorlijk betrouwbaar.

Toen ze vier was had ze wel rotstreken. Veel steigeren, staken en achteruit lopen.

Ik dacht trouwens dat het mensenogen heette. Mijn paard heeft het bij één oog.

**Geplaatst**: 24-12-15 16:07

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 24-12-15 16:07

Ja en geen idee waar t vandaan kwam. Waren wel kleine lichamelijke dingen maar daar kon eigenlijk dat gedrag niet vandaan komen en zelfs op bute nog zo gestoord zijn. Dus grootdeel zal ook door problemen uit t verleden gekomen zijn met andere ruiters. De verzekering vond t dier ook te link en heeft goedkeuring gegeven tot inslapen. Jammer was dat,ze was zo mooi en in de omgang zo lief

**Geplaatst**: 24-12-15 18:52

Geplaatst: 24-12-15 18:52

Arashah schreef:
Ik ken een lief paard, is beleerd, wordt in de sport uitgebracht. Je kan er lekker mee knuffelen.

Maar... Er hoeft geen vlieg op haar lichaam te zitten, dan springt ze in de lucht en slaat als een blinde om haar heen.
Ik had haar een paar keer gelongeerd, altijd braaf. Ze deed bij mensen verder niks, luisterd goed.

Ze is 1 keer naast mij doorgedraait, ik had nog net niet de hoeven in mijn gezicht, buik, rug.
Op dat moment was het in de winter, geen vlieg te bekennen.
Ik heb haar ook goed op haar donder gegeven, ik schop en sla nooit een paard maar dit was levensgevaarlijk en ook nodig.
Ze had alles gevoelt, sinds dien doet ze niks meer bij mij.
Af en toe als er een vlieg op haar lichaam zit (of alleen langs haar vliegt), maar dat begrijp ik en reageer er niet op.
Ze draagt in zomer en winter dekens, om maar geen aggressiefe bui te krijgen in stal of weiland.
Ze doet het nu goed, ze werkt erg graag voor jou.

Het is me altijd gezegt wanneer bij een paard het oogwit zichtbaar is, dan zijn het paarden waar je voor op moet passen.
Ik bedoel niet paarden die het oogwit laten zien maar bij paarden dat al automatisch ziet.

Ze heeft 1 normaal oog en 1 waarvan je heel duidelijk het oogwit ziet.

Echter heb ik ook veel paarden en ponys meegemaakt die "gevaarlijk" waren, maar dit is merendeels door mensen verkloot.
Deze paarden en ponys zijn nu ook weer kindvriendelijk en lopen zonder angst, omdat ik er tijd er in besteed had.

Maar een paard met medische problemen die gevaarlijk is ben ik ook van mening om hem/haar in te laten slapen. Een dier moet geen pijn lijden.

Wat dan met Appaloosa's ?
Daar zie je toch heel vaak het oogwit, is niets abnormaals aan.
Ik denk dat je je daar niet op mag vastpinnen.

Die 3 wat hier momenteel staan : 2 tinkers en 1 shetje, laten ook wel eens het oogwit zien.
Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt dat onze "slofjes" daardoor boosaardig zouden zijn.

**Geplaatst**: 24-12-15 18:58

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 24-12-15 18:58

Mijn hengst heeft dat ook. Dat beest is echt niet uit te drukken veel makkelijker dan mijn merrie. Is gewoon van die ouderwetse flauwekul, net als dat vos merries allemaal van die heksen zouden zijn.

**Geplaatst**: 24-12-15 19:01

Geplaatst: 24-12-15 19:01

Seventeen schreef:
Arashah schreef:
Ik ken een lief paard, is beleerd, wordt in de sport uitgebracht. Je kan er lekker mee knuffelen.

Maar... Er hoeft geen vlieg op haar lichaam te zitten, dan springt ze in de lucht en slaat als een blinde om haar heen.
Ik had haar een paar keer gelongeerd, altijd braaf. Ze deed bij mensen verder niks, luisterd goed.

Ze is 1 keer naast mij doorgedraait, ik had nog net niet de hoeven in mijn gezicht, buik, rug.
Op dat moment was het in de winter, geen vlieg te bekennen.
Ik heb haar ook goed op haar donder gegeven, ik schop en sla nooit een paard maar dit was levensgevaarlijk en ook nodig.
Ze had alles gevoelt, sinds dien doet ze niks meer bij mij.
Af en toe als er een vlieg op haar lichaam zit (of alleen langs haar vliegt), maar dat begrijp ik en reageer er niet op.
Ze draagt in zomer en winter dekens, om maar geen aggressiefe bui te krijgen in stal of weiland.
Ze doet het nu goed, ze werkt erg graag voor jou.

Het is me altijd gezegt wanneer bij een paard het oogwit zichtbaar is, dan zijn het paarden waar je voor op moet passen.
Ik bedoel niet paarden die het oogwit laten zien maar bij paarden dat al automatisch ziet.

Ze heeft 1 normaal oog en 1 waarvan je heel duidelijk het oogwit ziet.

Echter heb ik ook veel paarden en ponys meegemaakt die "gevaarlijk" waren, maar dit is merendeels door mensen verkloot.
Deze paarden en ponys zijn nu ook weer kindvriendelijk en lopen zonder angst, omdat ik er tijd er in besteed had.

Maar een paard met medische problemen die gevaarlijk is ben ik ook van mening om hem/haar in te laten slapen. Een dier moet geen pijn lijden.

Sorry, maar dat vind ik echt b*llshit.
Ik heb meerdere paarden gehad die dat hadden, waarvan zelfs een goedgekeurde pony hengst, en het was geen dooddoener maar ik heb zelden een lievere en betere/fijnere kinderpony gezien dan die pony.

Mijn merrie van Gran Corrado heeft dat, dat je altijd het oogwit ziet. Maar het is een heel lief en zacht paard. Zal niemand iets aan willen doen.

**Geplaatst**: 24-12-15 19:43

Geplaatst: 24-12-15 19:43

Supervixen schreef:
Bedoelen jullie dit??

[ Afbeelding ]

Dit is mijn paard. Als ze vijf keer per week gereden wordt en ze staat elke dag in de wei, is ze superbraaf. Ze is zelfs gebruikt als voltigepaard.
Op de weg is ze wat rilleriger en bij nieuwe dingen kan ze vies opzij springen van angst. Ze is geen held, maar op bekend terrein toch behoorlijk betrouwbaar.

Toen ze vier was had ze wel rotstreken. Veel steigeren, staken en achteruit lopen.

Ik dacht trouwens dat het mensenogen heette. Mijn paard heeft het bij één oog.

Zoiets wordt gezegd ja, maar volges mij is het gewoon een kleurverdeling,zoals een bles. Vroeger werden er aan kleuren en aftekeningen eigenschappen toegeschreven, maar dat is gebleken bijgeloof.

**Geplaatst**: 24-12-15 20:30

Geplaatst: 24-12-15 20:30

Dat is idd een mensenoog. Dit is een raskenmerk van appaloosa's dus die zijn echt allemaal heel gevaarlijk. :')

Het komt ook bij andere paarden voor, gewoon erfelijk dingetje. Net zoiets als blauwe of bruine ogen hebben.
Je kunt aan het uiterlijk van paarden, olifanten, mensen of wat dan ook niet aflezen of ze "van nature" lelijk doen.

Ik heb eenmaal een paard gekend dat een onberekebaar karakter had. Uit het niets en om niets heel erg schrikken en dan in staat zijn blind het prikkeldraad in, de weg op of het kanaal in te lopen. Als dat nou een keer per maand voor kwam zou tot daar aan toe zijn. Maar dat gebeurde soms drie keer op een dag soms een week niet. Onberekenbaar in haar reacties en dan ook voor zichzelf gevaarlijke acties geven. De eigenaar heeft van alles geprobeerd, aan supplementen, osteopatie, homeopathie, oogkleppen ect...
De eigenaar vond dat als de voor hem gevaarlijk onberekenbaar is dat je daar een ander niet mee op kunt zadelen. Ze is verkocht, aan de slager. Eigenaar heeft haar zelf zien vallen, dus geen risico dat ze alsnog doorverkocht zou worden.

**Geplaatst**: 24-12-15 20:34

Re: Echt ónhandelbare paarden...

Geplaatst: 24-12-15 20:34

Mijn paard is geen appaloosa, maar nrps. Je ziet het wit altijd.

Bij ons op stal heeft ook een echt onhandelbaar paard gestaan. Meerdere professionals hebben geprobeerd haar in te rijden, maar bleek levensgevaarlijk en is ook niet gelukt.