Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-04-15 14:53

Re: Druk leven: Paardenhobby in het slob...

Geplaatst: 21-04-15 14:53

Ik kan denk ik ook bij de club. Ik ben verhuisd en mijn pony kon niet mee, die staat nog bij mijn ouders. Hier door zie ik haar nog maar 1x per week (soms 2x) omdat ik dan 's avonds moet werken bij mijn ouders in de buurt. Maar naast werk en huishouden blijft er niet veel tijd over om even heen te gaan!

**Geplaatst**: 21-04-15 15:05

Re: Druk leven: Paardenhobby in het slob...

Geplaatst: 21-04-15 15:05

Heel herkenbaar. Heb zelf 2 paarden waarvan de jongste te koop staat. Daar heb ik een bijrijdster voor, gelukkig. Maar moeder heb ik eerst vanwege een collaterale banden blessure maanden niet kunnen rijden, maar nu heb ik het op werk zo ontzettend druk dat ik langer door werk en dan volledig uitgeblust op de bank zit 's avonds. Verder heb ik dan ook nog een cattery dus dat kost ook tijd, maar daar hoef ik de deur niet voor uit. Ik zit nu te overwegen om als het jonge paard is verkocht, haar moeder in de buurt van mijn werk te stallen, zodat ik gelijk vanuit werk (om de hoek) naar stal kan. Nu moet ik toch eerst een half uur rijden voordat ik er ben. Dat werkt de laatste maanden psychologisch niet mee. Te druk, te moe, last van reuma, etc. etc. Ik hoop dat de drukte op werk binnenkort wat minder wordt zodat ik energie en tijd over heb om mijn 'eigen' paard te kunnen doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-15 20:49

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-15 20:49

Daar hangt ie dan.... mijn cap in de wilgen.

En hoewel ik opgelucht ben dat ik niet meer in de knel zit. Mis is het acuut.... en gek genoeg mis ik juist het fanatieke rijden, de lessen en de wedstrijden.
Dat miste ik al tijden, misschien dat ik daarom ook minder motivatie kreeg.

Afijn, nu ga ik eerst tienen scoren op school, volle bak hardlopen en naar mijn werk fietsen, van al het moois genieten en dan....

Dan hoop ik dat er weer een leuk paardenbeest mijn pad zal kruisen!

**Geplaatst**: 23-05-15 17:19

Geplaatst: 23-05-15 17:19

Jeetje, een cap aan de wilgen..... (grappig dat je het letterlijk op foto hebt gezet!) Heb je tweestrijd met interesse gelezen omdat ik ook zoiets heb meegemaakt. Wel iets anders, maar het heen en weer geslingerd worden en het jezelf eigenlijk ook even niet snappen is herkenbaar. Bij mij was het voortdurende blessureleed van de paarden zodra ik iets bereikt had de druppel. Mijn cap hing ook (bijna) te verstoffen in de boom omdat ik het niet meer op kon brengen. (Probleempje: heb een eigen paardenbedrijf.

)
Na veel wijntjes, terrasjes, bioscoopjes en etentjes genoot ik enorm van de vrijheid en het wegvallen van de druk. Ik wou niet eens meer naar een ander paard gaan kijken. Ik keek ook niet meer op Bokt...Tot vrienden en familie begonnen te klagen over mijn humeur. En dat ik teveel binnen zat, het steeds koud had, mopperde. Ik zat idd passief op de bank te hangen. De dip is nu over, er is weer een paard.Kennelijk functioneer ik daar toch beter mee.

Of je nu al dan niet een paard weer wilt of op een ander rijden; laat je gevoel spreken. Het is heel verleidelijk om je oren naar de omgeving te laten hangen. Kijk een poosje hoe het je bevalt, én hoe je humeur er onder is

Misschien wil je wel graag weer fanatiek rijden, misschien niet. Ook goed! Heel veel succes!

**Geplaatst**: 26-05-15 10:49

Geplaatst: 26-05-15 10:49

Ik zou heel graag een eigen paard willen, maar er kleven ook heel veel nadelen aan. Als het je niet lukt om 7 dagen per week naar je paard toe te gaan, ben je altijd afhankelijk van anderen die je paard buiten moeten zetten of rijden.
Ik krijg binnenkort een drukke baan en droomde altijd van een eigen paard als ik straks werk heb, maar ik ga eerst maar eens een jaar de baan aankijken en kijk daarna wel of er eventueel een paard tussen past! En dan zou ik er ook een goede bijrijder bij moeten hebben die lastig te vinden zijn. Voor mij is er naast een paard meer in het leven, zoals een vriend, vrienden en werk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-15 11:28

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-15 11:28

InekeN schreef:
Na veel wijntjes, terrasjes, bioscoopjes en etentjes genoot ik enorm van de vrijheid en het wegvallen van de druk. Ik wou niet eens meer naar een ander paard gaan kijken. Ik keek ook niet meer op Bokt...Tot vrienden en familie begonnen te klagen over mijn humeur. En dat ik teveel binnen zat, het steeds koud had, mopperde. Ik zat idd passief op de bank te hangen. De dip is nu over, er is weer een paard.Kennelijk functioneer ik daar toch beter mee.

Ik had dit stukje kunnen schrijven.... Hoewel nog niemand in mijn omgeving heeft geklaagd

Een beetje een dip is het wel. De vrije tijd die ik nu heb is heerlijk. En dan vooral het feit dat niks móet, dat ik geen verplichtingen heb w.b.t. paarden. Spontaan een dagje weg, het kan allemaal nu.
Toch is er nu tijd over die eindigt in, jawel: bankhangen.....

Aan de ene kant geniet ik er enorm van... ff niksen, me ouderwets 'vervelen', filmpje opzetten, boek lezen.
Maar dit is ook zó niks voor mij, de meeste paardenvrienden staan op zaterdagmorgen stallen te mesten, en zetten de meest leuke oortjesfoto's van hun buitenritten, of de linten van de wedstrijden op facebook -O-

*jaloers*

**Geplaatst**: 26-05-15 11:43

Re: Druk leven: Paardenhobby in het slob...

Geplaatst: 26-05-15 11:43

Het is puur een kwestie van plannen en prioriteiten stellen.
Tijdens mijn opleiding Hbo-v werkte ik 10uur bij mijn ouders en liep ik 4 dagen in de week stage. Als ik geen stage had werkte in als oproepkracht in de GGZ. Ik werkte dus buiten school om gemiddeld 42uur per week tijdens stageperioden.
Daarbij had ik twee paarden die ik beide 5 dagen per week reed en 1 dag longeerde en 1 rustdag hadden. Maar ik ging sowieso elke dag naar ze toe. Ik ben allergisch voor bijrijders, dus hierdoor was ik zelf altijd de persoon die mijn paarden moest doen. Ook uitgaan en tijd besteden aan mijn relatie was belangrijk. En dat ging eigenlijk allemaal prima.
Nu werk ik 36uur per week, heb 1 paard... en het lijkt voor mij een oase van rust :')

Ik hou tijd over... maar ik denk dat goed plannen en afspraken maken met jezelf en anderen het belangrijkste is.

**Geplaatst**: 26-05-15 15:30

Re: Druk leven: Paardenhobby in het slob...

Geplaatst: 26-05-15 15:30

Helemaal mee eens dat het neerkomt op prioriteren en plannen, maar wat me óók belangrijk lijkt, is hoe je de tijd op stal ervaart. Is het een extra belasting op een al heel druk schema, of kom je er juist tot rust en pak je daar je ontspanning? Ik denk dat bij TS dat laatste ver te zoeken was. Zelfs al plan je de paarden netjes in en vind je hen het belangrijkste onder de zon, als je door alle andere zaken in je leven niet meer kan genieten van je hobby/sport dan wordt het de zoveelste taak op je to do lijst. Ik denk zelfs dat iemand die goed plant en plichtsgetrouw die planning netjes volgt er pas heel laat achter kan komen dat het plezier en de ontspanning eigenlijk al lang ver te zoeken zijn.

**Geplaatst**: 26-05-15 15:36

Re: Druk leven: Paardenhobby in het slob...

Geplaatst: 26-05-15 15:36

nee precies... en dan is maar een keuze de juiste.
Ik heb het altijd als ontspanning ervaren (al sjeesde ik ook regelmatig hangend naast m'n paard krijsend door het bos :')

maar dat is een ander verhaal)
En dan is het denk ik makkelijker naar al je drukke taken en werkzaamheden te zien.

**Geplaatst**: 26-05-15 15:43

Geplaatst: 26-05-15 15:43

Basilicium schreef:
Helemaal mee eens dat het neerkomt op prioriteren en plannen, maar wat me óók belangrijk lijkt, is hoe je de tijd op stal ervaart. Is het een extra belasting op een al heel druk schema, of kom je er juist tot rust en pak je daar je ontspanning? Ik denk dat bij TS dat laatste ver te zoeken was. Zelfs al plan je de paarden netjes in en vind je hen het belangrijkste onder de zon, als je door alle andere zaken in je leven niet meer kan genieten van je hobby/sport dan wordt het de zoveelste taak op je to do lijst. Ik denk zelfs dat iemand die goed plant en plichtsgetrouw die planning netjes volgt er pas heel laat achter kan komen dat het plezier en de ontspanning eigenlijk al lang ver te zoeken zijn.

Precies dit inderdaad

je hiervan bewust zijn kan al een verschil maken. Bij mij was dit ook het geval en ik heb het aantal verplichtingen bij mn paarden gedownsized (niet meer en dressuur onder het zadel en dressuur aan de hand en bosritten en gewoon grondwerk en bekappen), maar ook bewust meer ruimte in mn leven gebracht. Niet meer en 2 paarden en de hond en sporten en een druk sociaal leven en overal bij de familie bij zijn en het huishouden en meer dan fulltime werken. Nieuwe prioriteiten: iets minder werken ("gewoon" fulltime nu) en de hond en paarden op 1. Dit maakt dat mijn plezier en genieten weer helemaal terug is

Ook bij de paarden kan je jezelf teveel opleggen, is mijn ervaring.. Daar simpel doen waar je het meest gelukkig van wordt kan echt al heel veel schelen

**Geplaatst**: 26-05-15 15:50

Geplaatst: 26-05-15 15:50

Ik herken het. Heb paardrijden altijd heerlijk gevonden maar tegenwoordig schiet het er echt bij in.
Fulltime stage lopen, het weekend werken, in de avonden sporten, weekenden veel feestjes en vrienden e.d. en dan merk ik ineens dat ik bar weinig tijd met het paard heb doorgebracht. -O-

Nu heb ik het ''geluk'' dat het mijn verzorgpaard is (fjord) en liever lui is dan moe dus voel ik mij ook niet zo schuldig als er qua training even niks is gedaan, maar ergens knaagt het wel. Nu komen er ook nog is problemen met het zadel, de rug en/of zijn gedrag dat de motivatie ook behoorlijk weg is. Er zit geen schot in en als je al zo weinig tijd hebt, dan ga je er ongemerkt ook de moeite niet meer in steken. Bovendien heb ik geen beschikking tot een goede (binnen)bak of veel verlichting en zit ik in de winter al helemaal gebonden.

Maar eigenlijk is het ook vaak dat er naartoe gaan het hekelpunt is, want als ik er eenmaal ben dan geniet ik er ook van.

Kijk nu al uit naar het moment dat het qua drukte allemaal net wat minder is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-15 16:46

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-15 16:46

Basilicium schreef:
Helemaal mee eens dat het neerkomt op prioriteren en plannen, maar wat me óók belangrijk lijkt, is hoe je de tijd op stal ervaart. Is het een extra belasting op een al heel druk schema, of kom je er juist tot rust en pak je daar je ontspanning? Ik denk dat bij TS dat laatste ver te zoeken was. Zelfs al plan je de paarden netjes in en vind je hen het belangrijkste onder de zon, als je door alle andere zaken in je leven niet meer kan genieten van je hobby/sport dan wordt het de zoveelste taak op je to do lijst. Ik denk zelfs dat iemand die goed plant en plichtsgetrouw die planning netjes volgt er pas heel laat achter kan komen dat het plezier en de ontspanning eigenlijk al lang ver te zoeken zijn.

Ja, dit was wel van toepassing ja...

Plus dat ik best ambitieus ben, ik wil goed zijn en beter worden. Nu was het aansukkelen, daar werd het niet beter van en kreeg ik motivatieverlies. Iets half doen voelt niet goed $:\$ Zeker niet met een paard dat het best opbloeit met véél aandacht en intensief werken.