Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-12-03 13:41

Geplaatst: 02-12-03 13:41

Ik reed Nike nog niet zo lang, hij stond een beetje achterin het weitje en ik kwam aangelopen om hem op te halen voor het rijden. Nike ziet me, ik hoefde nog geneens te roepen geloof ik, en hij komt meteen op me af gerend. Zo ongelovelijk Penny! Verder is Nike best gediend van een knuffelsessie op z'n tijd. Dan legt hij zijn hoofd op mijn schouder en leunt een klein beetje tegen me aan, terwijl ik zijn nek kriebel. Dan kan je me zo ongeveer opdweilen, ik smelt dan helemaal

Laatst bijgewerkt door JoT op 02-12-03 13:50, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-12-03 13:48

Geplaatst: 02-12-03 13:48

Dubbel bericht, sorry!

**Geplaatst**: 02-12-03 21:49

Geplaatst: 02-12-03 21:49

Ik heb elke dag zo'n pennymoment Clown

Ik heb ook zo'n vast fluittoontje als ik Ivank uit de wei ga halen, meestal staat ze helemaal achterin en ik heb nooit zin om helemaal naar achter te lopen..
Dus ik fluit Muziek!

*ik wacht eventjes*
En dan hoor ik opeens een Ivanka die in keiharde galop komt aangestormd Lovers

En dan staat ze voor me *ja, hier komt nog een pennymoment Haha!

* dan begroet ik haar even, maak ik zo'n kusgeluid Kusje

En dan krijg ik altijd een kusje Lovers

Echt zo lief Lovers

Mijn lieve Vankie Lovers

**Geplaatst**: 02-12-03 22:44

Geplaatst: 02-12-03 22:44

Toen Soraya helemaal achterin de wei stond met haar kont in de richting waar ik aankwam, ik haar riep, ze hinnikte, zich omdraaide, nog een keer hinnikte en toen in volle galop kwam aanrennen!

Of Bolivia, als ik op stal aan kwam en haar toontje floot dat er meteen een luid gehinnik uit haar stal kwam.

Lovers

**Geplaatst**: 03-12-03 17:39

Geplaatst: 03-12-03 17:39

Mijn ultieme penny-moment: dat de fjorden op me af komen draven als ik richting het land loop... Lovers

Zelfs Frietje in galop (!) terwijl die niet zo goed loopt ivm hoefbevangenheid. Echt een fijn moment Lachen

.

**Geplaatst**: 05-12-03 21:33

Geplaatst: 05-12-03 21:33

uhm.. Tim (was mn pony) neer zetten... even weg gaan wat eten halen even kletsten.. 10 min later weer komen en hem op precies dezelfde plek weer vinden..

of in de winter als ze buiten stonden... kwam k aan gewandeld.. lagen ze lekker met zn alleen.. dus ik heen lopen.. en ben er lekker bij gaan liggen.. was zo vet sweet

Quote axeltje: op mijn stage laatst ook. Dan gaan alle paarden en pony's (eerst pony's dan paarden) los in de bak. Prachtig om te zien! haha. Eerst allemaal rollen, dan staan rennen en vechten *wow* haha. En als je ze dan op komt halen komen ze in volle galop op je af prachtig haha

Tis allemal te pennyachtig om op de noemen.. de 1e keer dat ik tim zag.. stond heel rustig te wachten.. komt er uit een heel donker hokje een geweldig mooi paard gelopen... ik dacht DIES VAN MOI!!!

**Geplaatst**: 05-12-03 22:36

Geplaatst: 05-12-03 22:36

Mijn pennymoment geeft me elke weer tranen in m'n ogen. (pony is nml weg en waarschijnlijk naar Italie).
Ik had altijd nog verzorgpony's toen ik Smiles al had.
Ik ging nog af en toe naar de shetjes toen maar niet zo vaak meer.
Op een gegeven moment bleek dat Bombi diaree had. Toen ben ik elke dag in de kou naar haar toegeweest om haar staart en benen schoon te maken. Vervolgens maakte ik dan een wandeling.
En met de dag veranderde ze. Eerst als weinig geintresseerde pony naar een pony die hinnekend naar me toe kwam gegaloppeerd omdat ze zo blij was met de aandacht die ze kreeg.
Toen ze lag in de wei kon er bij gaan liggen en bleef ze rustig liggen. Heb daarna nooit meer zn heerlijke band met een paard gehad.
Nooit is een paard naar me toe komen galoperen omdat ze wist dat ik het was, wel gewoon om de aandacht, maar niet dat ze het alleen bij mij deed Lovers

.

**Geplaatst**: 06-12-03 00:35

Geplaatst: 06-12-03 00:35

De afgelopen paar maanden is mijn gezondheid sterk achteruit gegaan. Ik had vaak hoofdpijn, last van duizeligheid en oververmoeidheid, moeite met mijn evenwicht bewaren, ga nog maar ff door.
Op een goed moment zit ik op mijn hurken, schuin voor mn oude verzorgfjord, zijn been schoon te maken...
Krijg ik een enorme hoofdpijnsteek, waardoor ik ook mijn evenwicht niet meer kan bewaren. Gelukkig zat ik al vlakbij de grond, en ik val niet te hard naar achter. Blijf even liggen, wetende dat de hoofdpijn erger wordt als ik te snel overeind kom... Maar toen de hoofdpijn weer een beetje weggezakt was, was ik zo moe dat ik niet eens meer overeind kon komen. Daar heb ik altijd al moeite mee gehad, in verband met een blessure aan mijn knie. Kijkt Pepper (de fjord) naar me, superbezorgd, zo van 'gaat t wel lieverd, je ziet er niet zo best uit' Verward

.
En ik proberen overeind te komen, maar dat lukte dus niet meer...

En natuurlijk was ik helemaal alleen op stal, lag mijn telefoon buiten bereik, en moest ik nog drie kwartier fietsen, om weer thuis te komen... Verdrietig

Ten einde raad roep ik Pepper, in de hoop dat hij zijn hoofd naar beneden doet... Dat doet hij, ik sla mijn armen om zijn nek, en heel rustig trekt hij zijn hoofd omhoog, mij met zich meenemend. Lovers

Toen ik weer stond, keek hij me aan: 'zo sta je weer? Mooi kun je nou verder gaan met borstelen Pling

Op de een of andere manier gaf zijn reactie mij weer voldoende energie om de poetsbeurt af te maken, hem nog te rijden, en nog weet thuis te komen ook. Talking about een Pennymoment Vingers aflikken

Thnx Pepper!!

**Geplaatst**: 06-12-03 09:17

Geplaatst: 06-12-03 09:17

Ik heb eigelijk 2 pennymomenten:

* toen ik de eerste keer Z dressuur moest rijden kwam mijn moeder s'ochtends aanzetten met een hoedje.

* toen ik Olrike N voor de eerste keer zag. En natuurlijk voor de eerste keer op haar rijden.(eigelijk nog elke keer als ik bij haar ben)

Nou zijn niet echt van die extreme dingen maar voor mij wel.

Groetjes Sanne Lovers

Olrike N

**Geplaatst**: 06-12-03 18:37

Geplaatst: 06-12-03 18:37

Ik heb er zoveel, weet niet welke ik moet kiezen.
Met Cheyenne: de eerste keer dat ze naar me hinnikte/ de eerste keer dat we echt knuffelden. Cheyenne is niet zo een knuffelkont, tenminste tot voor kort. Ik wist eigenlijk nooit of ze mij wel lief vond. Maar tegenwoordig begint ze al te hinniken als ze me ziet en drukt ze heel schattig haar hoofd tegen me aan. Ze vindt me dus TOCH wel lief. Gisteren kwam ik aanfietsen vanaf de andere kant van de paddock. Ik floot en ze galoppeerde naar het hek toe... LIEF!

Vorige week reed ik op een paard dat bekend staat als niet bepaald vriendelijk op stal. Hij trapt en bijt etc etc. De staldienst gaat hem met de bezem te lijf als hij hen probeert te schoppen.
Ik kwam dus helemaal voorbereid de stal in. Halster in mijn ene hand, snoepje in de ander. Wat denk je dat die reus doet? Neus in mijn buik drukken. Hij heeft dus een half uur lang lopen knuffelen en schattig gedaan. Ik heb het halster maar achterwege gelaten. Ik stond helemaal te stralen, want dit had ik niet van die 'gevaarlijke' ruin verwacht...

**Geplaatst**: 06-12-03 20:45

Geplaatst: 06-12-03 20:45

Wennepen schreef:
je verzorgpaard kopen is ook wel een pennymoment denk ik

absoluut!!!

maar ook toen ik mijn eerste verzorgpony kreeg.. Silvester Lovers

vooral omdat ik het helemaal niet had verwacht (ik was pas 10, de meeste verzorgsters waren wel een heel stuk ouder op de manege)

en ook toen ik met Evita (nu mijn eigen pony Lachen

) voor het eerst alleen mocht buitenrijden, echt zo'n zomeravond, heel hard over het weiland in galop Lachen

Vorige week deed ze ook zoiets liefs, Eviet is helemaal geen knuffelpony en ook niet echt aanhankelijk. Ze stond al een tijdje over de staldeur te kijken en ik was wat aan het kletsen en met een andere pony bezig in het longeerbakje, toen hinnikte ze ineens heel zielig! Lovers

dat doet ze echt nooit eigenlijk, maar ze heeft de laatste tijd wel vaker wat last van jaloezie als ik met een ander paardje sta te kroelen *LOL*

**Geplaatst**: 06-12-03 20:58

Geplaatst: 06-12-03 20:58

Mijn absolute Penny-moment dat ik ff zo snel weet te verzinnen is met Dancer, een pnony op de manege. Staat bekend als een kreng, ze probeert je even hard de stal uit te trappen als dat je er in kwam, ze bijt, onder de les bokken en steigeren, kortom, duidelijk geen lieverdje. Was in mijn paardenfluisterperiode, ging haar vaak poetsen, stukje met haar wandelen, btje kroelen (voor zover ze dat toeliet). Ze ging me steeds meer vertrouwen. Maar het mooiste vond ik toch wel dat op een gegeven moment iedere keer dat ze me aan zag komen door de gang, dat ze keihard ging hinniken, en dat wel een paar keer achter elkaar. Echt schitterend, dat deed ze voor zover ik was alleen bij een ander meisje die een supergoeie band met haar had. En steeds oortjes naar voren, opgewekt, echt zoooo mooi!

**Geplaatst**: 07-12-03 11:34

Geplaatst: 07-12-03 11:34

ik heb elke dag een penny moment, na het rijden haal ik meestal ales in de bak er al af en dan stappen we samen het laatste stukje uit, (droogt makkelijker zonder zadel etc.) Wij doen dat altijd zonder halster of zoiets, Pris loopt gezellig mee en gaat dan met haar voorhoofd op mijn schouder hangen of met haar lippen op mijn handen of in ieder geval iets waardoor zij lichamelijk contact zoekt. Heerlijk gezellig is dat altijd. Ze loopt dan ook zo mee naar de poetsplaats en blijft daar ntjes staan. Ook of de bak open is of dicht, maakt nit uit, ze blijft altijd bij mij... Vooral de eerste keer was dat erg Penny...

**Geplaatst**: 07-12-03 14:45

Geplaatst: 07-12-03 14:45

Ik heb zoveel ultieme penny momenten!!
Al die keren dat je met lekker weer in de wei reed en alles gaat lekker en je hebt het gevoel dat je met Zilvia los komt van de grond.
Of de welsh toerrit
Of de aller eerste keer dat ik alleen met Zilvia buiten reed
Of de keer dat ik hoorde dat Zilvia drachtig was van de prachtige Honeymill Haha!

:D
Zo kan ik nog wel tijden doorgaan!!

**Geplaatst**: 07-12-03 21:59

Geplaatst: 07-12-03 21:59

Ben laatst erg ten val gekomen in het bos. Mijn stijgbeugel begaf het in een bocht, in galop, gevolg: Janna de bomen in en Nefertiti met zadel en al ervandoor in volle paniek want door mijn gewicht was het zadel verschoven en hing het te bengelen onder haar buik. De vriend van mijn moeder is er met zijn volbloedje achtergereden en ik ben bij mijn moeder mee op onze Gloire gestapt, mijn voet deed enorm veel pijn dus ik kon niet meer lopen op mijn voet. Onderweg naar huis vroegen we aan voorbijgangers of ze soms geen paard hadden gezien en kregen altijd hetzelfde antwoord:is naar ginder gelopen in volle paniek. Politie gebeld en die zegden dat ze al een oproep hadden gekregen van een losdlopend paard op de Nijvelse steenweg (een zeer drukke baan). Ik zag de beelden al voor me: veel auto's en een paard in paniek gaan meestal niet samen... eens thuisgekomen paarden afgezadeld en al wat vrienden opgebeld om Nefertiti te gaan zoeken en eventueel op tijd te stoppen voor er ongelukken gebeurden. De vriend van mijn moeder hadden we ook nog niets van gehoord daar hij zijn gsm niet bij zich had. We zijn onmiddelijk in de auto gestapt om Nefertiti te zoeken na 10min rijden in de richting dat de mensen ons gezegd hadden zag ik in de verte een zwart paard aankomen met iets wit erachter... En ja, het was de vriend van mijn moeder en hij had Nefertiti bij zich!! Dat moment zal ik nooit meer vergeten, absoluut mijn pennymoment, traantjes enzovoort maar dan van opluchting. Ik denk dat ik al uit de auto ben gesprongen vooraleer hij stil stond (op één been *LOL*

en ik ben rond de nek van mijn Nefertje gevlogen en zij bekeek mij zo van wat is uw probleem nu? Ze hadden Nefertiti vastgereden toen ze het binnenhof van een huis binnen was gevlogen, een auto had de toegang geblokeerd. Mijn moeders vriend was haar in een kleine galop gevolgd, voortgaande op de aanwijzingen van de mensen die vanuit hun auto al wisten waar hij naar op zoek was.

Nefertiti was helemaal bezweet, haar ogen waren rood en haar neusgaten ook, maar verder geen schrammetje! Ze had ook een hoefijzer verloren dat er nog maar net een paar dagen opstond. Ik had mijn ligamenten gerokken. De week erna zat ik in datzelfde bos zonder stijgbeugels met mijn verband op mijn Nefertje, dat was een iets minder sterk pennymoment maar toch Hyper!

PS: Mijn pennymoment paard staat op mijn avatar.

groetjes Janna

**Geplaatst**: 08-12-03 01:05

Geplaatst: 08-12-03 01:05

Mijn dag zit vol pennymomenten: 's morgens als ik bij de stal kom en er staan twee paarden je vrolijk toe te hinniken.. (gelijk ochtendhumeur weg) even later als ze allebei staan te eten, gewoon het geluid van die malende kaken enzo. Als ik de merrie in de wei zet maakt ze altijd een piepend geluidje als ik haar losgesp. Vervolgens werkt ze een vast patroon af wat ik altijd even moet bekijken. Eerst rondje crossen door de wei al bokkend, dan op zoek naar een plekje om te rollen, na het rollen in de benen springen, steigeren en op de achterbenen lopen al maaiend met de benen in de lucht, dan nog even flink snuiven, staart laten zakken en met de kop aan de grond op zoek naar lekker gras. Als de hengst de wei in gaat maakt hij eerst een rondje in draf om de wei te inspecteren. Ook leuk om naar te kijken. Als hij er dan weer uit moet is het ook een kwestie van fluiten en hij komt met een rotgang naar me toe om een paar meter voor me te remmen en zijn neus in mijn hand te steken. Ook is hij altijd in de buurt als je wat aan het doen bent in het land, erg gezellig. Meedraven naast de fiets als je langs de wei fietst is ook wel een penniemoment, ach en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Met rijden zijn er ook nog de nodige maar de eerste keer Passage op Houston was wel het ultieme penniegevoel. Mega gewoon.