Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-10-12 12:36

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 12:36

leuk geschreven

**Geplaatst**: 29-10-12 12:36

Geplaatst: 29-10-12 12:36

Heel herkenbaar. En ik moet zeggen, ik zou ditzelfde zinnetje tegen mijn ouders kunnen uitspreken!

Maar wat was het moeilijk toen mijn buurmeisje dat ik zelf naar de manege had meegenomen na een half jaar rijlesjes een onbeleerde pony kreeg... Wat was ik jaloers. Nu kan ik zeggen dat dit (helaas voor meisje en paard) niet goed liep en het paard al snel werd ingeruild. Maar los van het rijtechnische verhaal is er een heel groot ander verschil geweest tussen mijn buurmeisje en ik:

Ik heb gestudeerd, ben op kamers geweest (wat echt onmisbaar is gebleken in mijn ontwikkeling - ik ben er zoveel zelfstandiger en zelfverzekerder van geworden, heb er vrienden leren kennen én 'de' Vriend), heb mij vol kunnen inzetten in mijn studie en nu, tien jaar later (oh bint gij er zo'n enen?) kan ik vol genieten van mijn verzorgpaard. Het eigen paard komt er nog wel, als daar de tijd rijp voor is.

Ik had als dertienjarige absoluut onderschat hoeveel geld én tijd een eigen paard opslokt. Ik had, net als TS allerlei uiteenzettingen en schema's gemaakt. Maar dat zijn maar cijfers. Je staat er niet bij stil dat dat geld ook moet worden verdiend, dat een baan ook energie kost - en dat een sociaal leven (buiten de stal) toch ook wat waard is.

Voor nu ben ik dik tevreden met mijn verzorgpaard, als ik dadelijk een goede baan heb en ik er nog eens heel goed over na heb gedacht komt wellicht dat droompaard.

**Geplaatst**: 29-10-12 12:36

Geplaatst: 29-10-12 12:36

shirleyp schreef:
Geweldig leuk om al jullie ervaringen te lezen en vooral om te zien dat iedere paardenroute goed uitpakt! Ten slotte gaat het er om hoe het nu gaat en als je daar je geluk heb gevonden is dat hartstikke mooi!

**Geplaatst**: 29-10-12 12:40

Geplaatst: 29-10-12 12:40

haha herkenbaar

eerst hadden ze beloofd, werd later ingetroken
was heeel boos, maar achteraf nu erg blij

ik zie hoe iedereen aan het stoeien is om aandacht te geven aan paard tijdens hun studie of zwangerschappen
heb ik mooi achter de rug en nu wel eigen paard

**Geplaatst**: 29-10-12 12:48

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 12:48

Inderdaad heel herkenbaar, haha! Hoewel rijtechnisch het niet zo heel veel heeft uitgemaakt (ik heb met 17 zelf mijn eerste paard gekocht), ben ik wel ontzettend dankbaar dat ik alles zelf heb moeten doen. Het heeft me de waarde van geld geleerd en ik durf wel te beweren dat het heel anders was geweest als ik mijn eerste paard gekregen had en er geen moeite voor had hoeven te doen.

Natuurlijk heb ik gesmeekt, gehuild en alle trukendozen opengetrokken om mijn paard te krijgen, maar mijn ouders zijn er nooit voor gevallen. Hoewel ik dat toen heul anders zag, ben ik nu blij dat ze me het zelf hebben laten doen.

**Geplaatst**: 29-10-12 12:51

Geplaatst: 29-10-12 12:51

Ja toch heel erg herkenbaar.
Ook ik kreeg van mijn ouders geen paard, simpelweg omdat een paard veel geld kost en omdat ik op mijn jonge leeftijd toen nog 0,0 verantwoordelijkheid had. Mijn toenmalige lesgever had altijd tegen mijn ouders gezegd dat als ik op mijn 16 jaar nog steeds fanatiek paardreed ik een echte amazone zou zijn, omdat hij uit ervaring al veel jonge meisjes/jongens op die leeftijd zien stoppen had, waarnaa het aangekochte paard de verkoop in moest met alle gevolgen van dien.

Ik was toen die tijd steeds boos op mijn ouders omdat ik geen paard kreeg.
Was het niet omdat ik toen geen paard had dat ik geweldige kansen heb gekregen om op verschillende stallen paarden te mogen gaan rijden. Daar heb ik zoveel van geleerd dat ik toen ik afgestudeerd was en net ging werken alles gespaard heb voor een paard. Ik heb nu simpelweg meer verantwoordelijkheidzin dan toen. En zoals hierboven gezegd heeft het me ook de waarde van geld geleerd.

Dus ik zeg ook danku ouders!

**Geplaatst**: 29-10-12 13:10

Geplaatst: 29-10-12 13:10

mylittlejoy schreef:
Inderdaad heel herkenbaar, haha! Hoewel rijtechnisch het niet zo heel veel heeft uitgemaakt (ik heb met 17 zelf mijn eerste paard gekocht), ben ik wel ontzettend dankbaar dat ik alles zelf heb moeten doen. Het heeft me de waarde van geld geleerd en ik durf wel te beweren dat het heel anders was geweest als ik mijn eerste paard gekregen had en er geen moeite voor had hoeven te doen.

Natuurlijk heb ik gesmeekt, gehuild en alle trukendozen opengetrokken om mijn paard te krijgen, maar mijn ouders zijn er nooit voor gevallen. Hoewel ik dat toen heul anders zag, ben ik nu blij dat ze me het zelf hebben laten doen.

Dan ben ik heel benieuwd naar het verschil tussen jou en mij. Wij waren dus wél zo gelukkig om ons eerste paard van onze ouders te krijgen, maar ook ik ken de waarde van geld en weet dat ik heel hard moet werken om mijn paarden te onderhouden. En ik waardeer zelf enorm hoe hard mijn vader heeft moeten werken om ons dat geluk te gunnen. Misschien lees ik het echt helemaal verkeerd maar ik lees dit soort dingen wel vaker en ik vind het een beetje snerend. Ook wij weten heel goed de waarde van geld en ik denk echt niet dat wij andere mensen waren geweest als we het paard toen niet hadden gekregen. Ik zie dat echt niet.

**Geplaatst**: 29-10-12 13:12

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 13:12

Ieder voordeel heb z'n nadeel, zullen we maar zeggen.
Ik kan wel voor mezelf spreken dat het niet snerend bedoeld is - mensen spreken vanuit zichzelf, vanuit die situatie. Dat jij een andere weg hebt bewandeld zal jou misschien weer andere dingen hebben geleerd, dat is niet beter of slechter. Het zijn gewoon verschillende verhalen.

**Geplaatst**: 29-10-12 13:22

Geplaatst: 29-10-12 13:22

lieveli schreef:
Niet herkenbaar, ik heb altijd eigen pony's en paarden gehad, maar bij ons rijdt iedereen thuis.

Tzelfde hier

**Geplaatst**: 29-10-12 13:25

Geplaatst: 29-10-12 13:25

Ik denk dat het meer gaat over dat we nu begrijpen dat onze ouders ook hard voor dat geld moeten werken en dat we mischien nu beter begrijpen waarom ze ons geen paard gekocht hebben.
Zoals in dat we nu begrijpen is dat het niet altijd vanzelfsprekend is.
Het gaat niet over het feit dat jij niet zou weten wat de waarde van geld is.
Maar idd het gaat niet over beter of slechter alleen over verschillende situaties.

**Geplaatst**: 29-10-12 13:25

Geplaatst: 29-10-12 13:25

Hier ook zo een. Ik heb 9 maand een eigen pony gehad. Gelukkig aan huis, maar aanschaf was voor Mn ouders een fortuin. Helaas was er geen geld meer voor les en tja pony was de baas. Pony is verkocht aan goede vrienden die haar wel aan konden. Daana nooit meer een eigrnn pony gehad. Wel gehoopt, maar Mn ouders maakte de fout niet nog eens.

Ben ze heel dankbaar. Wil nu ook nooit meer een eigen paard. Gezien de tijd en kosten die er in zitten. Ik ben de eigenaars van Mn verzorgpony ook erg dankbaar dat ik dana mag rijden. Geniet er ook van, maar geniet er nog meer van dat ik niet dag en douw voor school of werk op zou moeten staan om het paard binnen en buiten te zetten.

Meeste mensen vragen ook altijd of ik dan later een stuk gras langs Mn huis zou willen. Omdat ik paard rijd verwachten ze dat ik er zelf ook een wil.. nee bedankt. A is zon huis niet te betalen, en ik wil zonder zorgen iets kunnen doen zonder altijd oppas voor een paard te moeten regelen. En ja het gras veld bij Mn ouders is er nog steeds. Maar se ponys van de buren eten het maar mooi leeg. Dat wil ik mezelf, Mn ouders en vriend niet aan doen. Bovendien kan ik rijden wanneer ik wil en het me uitkomt en niet wanneer ik moet. Werkt averechts bij mij heb ik ondervonden

**Geplaatst**: 29-10-12 13:26

Geplaatst: 29-10-12 13:26

Gulpje schreef:
Dan ben ik heel benieuwd naar het verschil tussen jou en mij. Wij waren dus wél zo gelukkig om ons eerste paard van onze ouders te krijgen, maar ook ik ken de waarde van geld en weet dat ik heel hard moet werken om mijn paarden te onderhouden. En ik waardeer zelf enorm hoe hard mijn vader heeft moeten werken om ons dat geluk te gunnen. Misschien lees ik het echt helemaal verkeerd maar ik lees dit soort dingen wel vaker en ik vind het een beetje snerend. Ook wij weten heel goed de waarde van geld en ik denk echt niet dat wij andere mensen waren geweest als we het paard toen niet hadden gekregen. Ik zie dat echt niet.

Excuses, dat was absoluut niet snerend bedoeld. Daarom zette ik erbij "en er verder geen moeite voor hoefde te doen". Wat ik uit jouw verhaal begrijp, hebben jouw ouders er wel degelijk op gehamerd dat het allemaal niet uit de lucht komt vallen, en dan wordt het gauw een ander verhaal. Het is ook een kwestie van opvoeding. Mijn ouders hebben mij de waarde van geld geleerd door te zeggen "als jij zo graag dat paard wilt, koop je m zelf maar". Jouw ouders hebben dat anders gedaan, maar dat maakt het niet beter of slechter.

Om me heen zie ik echter te vaak dat dit niet gebeurt, jammer genoeg. Kinderen krijgen maar ponies en alles eromheen, zonder ook maar het kleinste besef te hebben wat de waarde daarvan is. Zulke kinderen komen zichzelf op een gegeven moment tegen wanneer ze op eigen benen moeten staan, omdat hen nooit is uitgelegd hoe met geld om te gaan. Maar ik dwaal nu een beetje af. Het doet me wel goed om te lezen dat er ook ouders zijn die wel hun kinderen kunnen verwennen zonder ze verwend te maken!

**Geplaatst**: 29-10-12 13:28

Geplaatst: 29-10-12 13:28

mylittlejoy schreef:
Het doet me wel goed om te lezen dat er ook ouders zijn die wel hun kinderen kunnen verwennen zonder ze verwend te maken!

Mooi gezegd!

**Geplaatst**: 29-10-12 13:31

Geplaatst: 29-10-12 13:31

mylittlejoy schreef:
bedoeld. Daarom zette ik erbij "en er verder geen moeite voor hoefde te doen". Wat ik uit jouw verhaal begrijp, hebben jouw ouders er wel degelijk op gehamerd dat het allemaal niet uit de lucht komt vallen, en dan wordt het gauw een ander verhaal. Het is ook een kwestie van opvoeding. Mijn ouders hebben mij de waarde van geld geleerd door te zeggen "als jij zo graag dat paard wilt, koop je m zelf maar". Jouw ouders hebben dat anders gedaan, maar dat maakt het niet beter of slechter.

Om me heen zie ik echter te vaak dat dit niet gebeurt, jammer genoeg. Kinderen krijgen maar ponies en alles eromheen, zonder ook maar het kleinste besef te hebben wat de waarde daarvan is. Zulke kinderen komen zichzelf op een gegeven moment tegen wanneer ze op eigen benen moeten staan, omdat hen nooit is uitgelegd hoe met geld om te gaan. Maar ik dwaal nu een beetje af. Het doet me wel goed om te lezen dat er ook ouders zijn die wel hun kinderen kunnen verwennen zonder ze verwend te maken!

Ik snap

Het probleem van dat soort kinderen zit hem toch vaak in de ouders zelf

Wij hebben altijd geweten dat papa er hard voor moest werken, en wat ons dat sowieso geleerd heeft? Dat we nóg gekker op hem (en mama natuurlijk) zijn, hij gunt ons de wereld. En dat we verdomd hard boffen met zulke ouders $_/-\o_$

**Geplaatst**: 29-10-12 13:33

Geplaatst: 29-10-12 13:33

Ook ik ben blij, want ik zeurde ze helemaal lam om een eigen pony.

Maar ik zag wel in............. ze hebben gelijk, wij wisten eigenlijk niks qua verzorging en alles en ook waren de pensionstallen ook niet zo gewoon in die tijd.

En veel geleerd van verzorgpaarden en bijrijpaarden.

Toen was ik echt klaar voor een eigen paard en ik kocht er zelf eentje, een hele leuke lieve volbloed arabier jaarlinghengstje en alles ging perfect qua opvoeding en omgang en alles en ook veel geleerd van hem. Nu is hij 15 1/2 jaar oud en ik geniet nog steeds heel erg van hem en ik kan alles met hem.

**Geplaatst**: 29-10-12 13:35

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 13:35

Ik ben na m'n pennytijd tot inkeer gekomen en zeg sindsdien altijd dat ik maar geen eigen paard moet krijgen. Ik heb er gewoon de tijd niet voor en ik zou lang niet altijd weten waar ik mee bezig ben. Nee, voor mij voorlopig nog geen eigen paard

Pas als ik een stabiel leven heb mag er een rocky mijn kant op komen

**Geplaatst**: 29-10-12 13:36

Geplaatst: 29-10-12 13:36

Bedankt pap en mam dat ik wel die pony kreeg, daardoor heb ik wel meer verantwoordelijkheid geleerd. Ik voerde voor school aan, moest wel eens vriendinnen afzeggen voor de pony en ja, ik heb echt geleerd prioriteiten te stellen. Ze hebben alles betaald zolang ik studeerde, dus ik betaal het nu zelf. Valt mij reuze mee overigens

ik wist al hoeveel als kostte want ik regel al jaren hooi en stro zelf.
Mijn ouders hadden er 0,0 verstand van en hebben zich er verder nooit mee bemoeid; het was mijn hobby. Daar heb ik onwijs veel van geleerd

ook dankzij mijn stalgenoot, want ik had geen idee hoeveel hij moest eten :')

de hoefsmid en dierenarts hebben mij ook veel geleerd

Wel ben ik ze dankbaar dat ze mij hebben tegen gehouden om officiële wedstrijden te rijden, was zonde van mijn geld geweest want mijn ouders kenden mij goed! Beter dan ik als puber dacht :')

Ik ben verwend, maar absoluut niet verwaand. Heeft mij juist sterker in de schoenen doen staan als puber

omdat ik ook "nee" moest zeggen tegen leuke dingen met vriendinnetjes.
Ik heb wel eerst een verzorgpony gehad, mijn ouders wilden eerst bewijs zien dat mijn school er niet onder leed en ik ook door weer en wind erheen ging.

**Geplaatst**: 29-10-12 13:38

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 13:38

Herkenbaar! Op die leeftijd wilde ik een Arabisch volbloed, omdat ik gelezen had in een boek dat dat de mooiste paarden waren :')

Ben toch heel blij dat ik pas op mijn 17de een fjord kocht!

**Geplaatst**: 29-10-12 13:40

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 13:40

Als ik nu geen paard zou hebben, dan had ik er ook geen gekocht, dus ach... ik heb het dan wel zelf betaald en zal ze met alle liefde verzorgen tot aan hun laatste dag, maar of ik ze had gekregen of zelf gekocht had geen verschil gemaakt.

Overigens kan mijn kind zo een pony krijgen als hij wil hoor.

**Geplaatst**: 29-10-12 13:41

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 13:41

Overigens weet ik niet of ik mijn toekomstige kinderen een pony zou geven; ik heb er destijds wel veel voor moeten laten. Zolang school maar op 1 staat en niet de pony

**Geplaatst**: 29-10-12 13:43

Geplaatst: 29-10-12 13:43

herkenbaar!
de kans op die leeftijd dat je voor altijd blijft paardrijden is natuurlijk ook niet groot, je moet tenslotte je pubertijd nog door!

**Geplaatst**: 29-10-12 14:01

Geplaatst: 29-10-12 14:01

Vjestagirl schreef:
Herkenbaar! Op die leeftijd wilde ik een Arabisch volbloed, omdat ik gelezen had in een boek dat dat de mooiste paarden waren

Ben toch heel blij dat ik pas op mijn 17de een fjord kocht!

Ohjee, hier nog zo een, alleen dan een prachtige spring-KWPN'er met drie Bonfires in de bloedlijn ongeveer :')

(want dat is goed, echt!

)

**Geplaatst**: 29-10-12 14:07

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 14:07

Ik wilde helemaal geen pony en kreeg er wel 1.

Toen ik 8 was, kwam er heel af en toe een oude pony van kennissen een paar dagen bij ons logeren. Wij hadden stallen en weiland, maar daar liepen alleen schapen in. Dat mijn ouders altijd hadden gereden, hielden ze geheim voor mij. Klasgenootjes zaten allemaal in de Pennyperiode en zeurden constant om eigen pony's. Maar ik moest die logeerpony helemaal zelf verzorgen. Strostal uitmesten lukte me voor geen meter, ik vond de mestvork al zwaar, en de kruiwagen viel steeds om. Ik heb toen zelf gezegd dat ik liever op de manege wilde blijven rijden, want een eigen pony leek me niet verstandig.

2 jaar later regelde mijn oma op slinkse wijze een verzorgpony voor mij, die natuurlijk heel toevallig te koop stond. Tja, daar konden we dus nooit meer afscheid van nemen. Er kwam nog een pony bij voor mijn broertje. Gelukkig kreeg ik toen wel wat hulp van mijn ouders.

Maar gezeurd om een pony? Nee, nooit.

**Geplaatst**: 29-10-12 14:27

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 14:27

Een aantal jaar geleden werd ik door mijn oom gebelt met de mededeling: Melis, ik kan een paard voor je kopen, 18 jaar oud, alleen moeten jullie de rest zelf betalen. Ik helemaal in de wolken naar mijn ouders. Ja, hij kan een paard voor me kopen. Mijn ouders verklaarden met voor gek, en wezen direct zijn verzoek af. Ik boos en verdrietig, ik denk dat het 4 jaar geleden was en ik een jaar of 13 was. Nu ben ik 17, nog jong, heb een baantje dat nou niet echt top betaald, zit nog op school, en wil naar mijn vrienden. Op dit moment ben ik blij dat ik geen paard heb. Ik ben blij dat die koop nooit door gegaan is, anders had ik nu met een paard van 22/23 gezeten, waar ik amper tijd voor zou hebben. Ik heb nu een onwijs lief verzorgpaard van 23, dat ik kan beschouwen als mijn eigen paard, maar dan zonder enige kosten voor mij. Ik doe hem momenteel 3 dagen in de week en rijd ook gewoon nog manege lessen. Kortom 4 avonden van de week moet ik paardrijden. En soms ben ik het ontzettend zat om WEER naar stal te moeten, terwijl mijn vrienden me om de beurt opbellen om te vragen of ik wat kom doen... Maargoed, binnenkort kan zijn eigenaresse zelf weer rijden (ivm zwangerschap, en pas een kind te hebben gekregen! =D), en doe ik een dagje minder. Ik werk op zaterdag de hele dag, en donderdag avond werk ik ook. Verder zit ik elke dag tot laat op school dus veel vrije tijd heb ik niet. Dan zou ik ook nog een paard hebben? Zou er op dit moment niet aan willen denken.. Dalijk, als ik klaar ben met mijn studie, een goed betaald baantje heb, staat er voor mij een paardje in het land te wachten, van mijn eigen geld gekocht! Dan voel je je toch veel beter!

**Geplaatst**: 29-10-12 14:30

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 29-10-12 14:30

hier mis ik dat respect en vind ik leuk knopje !!!
knap dat je zo eerlijk durft te schrijven op bokt.