Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-10-03 17:24

Geplaatst: 15-10-03 17:24

ik heb dan wel geen eigen paard, maar ik voel dat ik voor een bepaald type paarden heel erg opensta voor contact. meer dan andere. en van een paar paarden tot nu toe heb ik dat ook teruggevoeld. en een paardje is er nog steeds, en het is iets heel speciaals. ik kan met haar 'lezen en schrijven' zeg maar.
ze snapt wat ik bedoel zonder dat ik hulpen geef. ik laat haar afdraaien door ergens naartoe te kijken. toch is dit een afgestompt, lelijk manegepaard dat naar alles en iedereen bijt. maar naar mij zal ze nooit bijten, ik kan haar ergens laten staan zonder tuigage en even weglopen om dit of dat te doen. ze luistert naar me. het is ook helemaal mijn type paard qua karakter, en deels qua bouw. ze is slank en vurig, en dat zou ze ook gehouden hebben als ze niet slecht bereden was. helaas heeft ze een lange rug, wat ik niet zo graag zie. ze heeft een prachtkarakter:
heeft ze eenmaal iets in haar koppie, dan moet je met haar praten eer je het eruit krijgt. en lang. ze is enorm intelligent en ook koppig.
vooral die intelligentie springt eruit, en dat heb ik bijzonder graag bij een paard. een paard dat zich van dingen het waarom afvraagt, en je duidelijk maakt hoe het moet.

**Geplaatst**: 16-10-03 11:52

Geplaatst: 16-10-03 11:52

Geweldig he zón band met je paard, dat heb ik ook.
Ben zo blij dat hij niet kan praten, hij weet al mijn geheimen
hij is totaal geen aanhalig of knuffelig paard maar als ik verdrietig ben is hij heel lief.
Hij heeft zelfs een keer mijn leven gered.

**Geplaatst**: 16-10-03 11:56

Geplaatst: 16-10-03 11:56

Ik ben ook zo blij met mijn pony Haha!

Hij zal altijd lief zijn, wat er ook met me is. Lovers

Ben zo blij het hem, 't is gewoon bijna een verliefd gevoel Haha!

**Geplaatst**: 16-10-03 11:58

Geplaatst: 16-10-03 11:58

Whahaha, het Penny-syndroom! Das lang geleden voor mij... ik heb mijn pony Missouri tien jaar gehad, zielig verhaal, van de slager gered enzo, Z2 bij de paarden mee geworden, paar keer kampioen, dat soort dingen... overmorgen is het twee jaar geleden dat ik haar af liet maken. Dat was echt zwaar, en ik mis haar wel.
Nu heb ik dus Silly, daar ben ik wel heel gek mee, maar het is toch anders. Ik ben een stuk nuchterder geworden!

**Geplaatst**: 16-10-03 17:56

Geplaatst: 16-10-03 17:56

Missouri schreef:
Whahaha, het Penny-syndroom!
...
Ik ben een stuk nuchterder geworden!

dit vind ik allesbehalve penny. ik ben toch allesbehalve penny Schijnheilig

maar het gaat hier dus om feiten. als het nou een feit is dat paard en ruiter contact hebben, dan hebben we het hier meer over paranormale dingen dan over penny-dingen. als het niet heel erg contact is, dan hebben we het over liefde van de ruiter voor het paard. in sommige gevallen kan die wederzijds zijn, in andere niet. in dit topic heb je inderdaad vast een combinatie van de twee. jammer dat die niet te onderscheiden zijn.
en volgens mij ben je niet zozeer nuchterder geworden, maar banger om je te hechten? dat had ik ook na het verlies van een belangrijk persoon, toen ik nog heel klein was. ik hoor van mijn moeder hoe ik veranderd ben toen, en nog steeds ben. ik wil nooit meer gekwetst worden en ga zelden me hechten aan personen. aan dieren meer, maar door het overlijden van mijn vriedinnetje, mijn geitje, hecht ik me ook weer veel minder. en ikzelf noemde dat ook nuchterder zijn. maar uiteindelijk kwam het neer op een vorm van bindingsangst, hoewel ik nu ook nog steeds gek ben op mijn twee nieuwe geitjes. misschien is dat ook wel het geval bij jou?
overigens vind ik het niet zo leuk dat je op die toon in je berichtje over missouri praat. ze betekende toen vast ontzéttend veel voor je, en ik denk dat je je gevoelens van vroeger ook moet kunnen respecteren als volwassene. het kan zijn dat ik dat mis opgevat heb, je zegt het maar, maar zo kwam het over, alsof het nu allemaal een ver te mooi verhaaltje lijkt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-10-03 22:10

Geplaatst door de TopicStarter : 18-10-03 22:10

Ik vind dit echt een super-topic, word helemaal bluij als ik het lees! hihi, nog meer bokkers???

**Geplaatst**: 18-10-03 22:36

Geplaatst: 18-10-03 22:36

Dat heeft Cheyenne nou ook met mij.....ze is helemaal gek van mij! Ware liefde dus Haha!

**Geplaatst**: 18-10-03 22:51

Geplaatst: 18-10-03 22:51

Volgens mij hebben we allemaal last van het penny-syndroom.
Alleen willen sommigen het niet toegeven.
Wanneer ga je eigenlijk van penny-meisje over naar serieuze paarden-vrouw,zit daar ook een soort puberperiode tussen Verward

.

Ja hoor ik heb ook vaak een band met een paard gehad,als je dat niet hebt zal je toch iets missen tijdens het rijden,vooral het vertrouwen in elkaar is belangrijk.
Wij (ons gezin) hebben allemaal zo'n apart gevoel als we zien dat ons paardje al staat te wachten in de wei,soms hinnikt ze als we er aan komen.En we hebben haar nog maar net twee weken,dat is die klik die zo belangrijk is.

**Geplaatst**: 18-10-03 22:53

Geplaatst: 18-10-03 22:53

wat leuk om jullie verhalen te lezen, ik voel het zelfde met Damian, maar hou het voor me omdat niet iedereen begrijpt wat ik bedoel.
Ik heb Damian nu 6 maanden, best kort dus.
hij is nu 15 maanden dus heel jong, maar we hebben echt een band.
ik heb me van het begin voor genomen om hem niet uit de wei te halen maar te fluiten zodat hij naar mij toe komt, uit vrije wil, hij komt naar mij toe omdat hij dat wil(en voor het eten natuurlijk Knipoog

).
ik ga 2 keer per dag naar hem toe, en altijd komt ie als ik fluit.
er staan 26 paarden bij ons op stal, en na een tijdje viel het me op dat er geen een paard dit doet.
hij is natuurlijk nog jong maar ik denk dat de band alleen maar sterker zal worden, ik zie vaak rond me heen dat er een strijd is wie de baas is, en dat de mens altijd de baas wil zijn.
Damian en ik doen het samen.
groetjes
Annick

**Geplaatst**: 18-10-03 22:55

Geplaatst: 18-10-03 22:55

Wij (ons gezin) hebben allemaal zo'n apart gevoel als we zien dat ons paardje al staat te wachten in de wei,soms hinnikt ze als we er aan komen.En we hebben haar nog maar net twee weken,dat is die klik die zo belangrijk is.[/quote]

ja zeker ik heb het zelf gezien dat die klick er bij jullie is, groetjes
Annick

**Geplaatst**: 18-10-03 23:01

Geplaatst: 18-10-03 23:01

Hoewel het nog wel even zal duren voor het een hele hechte band is natuurlijk,volgens mij is ze vooral weg van Marco.
Maarja dat is ook degene die altijd wat lekkers heeft,bij mij moet ze werken. *LOL*

En inderdaad kent Damian z'n eigen tweevoeter ook wel,was vanavond wel te merken dat het hem te lang duurde hoor,stond ongeduldig te draaien.

**Geplaatst**: 19-10-03 09:31

Geplaatst: 19-10-03 09:31

Met het ene paard heb je dat wel meer dan met het andere paard. Met Nescio kon ik lezen en schrijven, zo lang ik hem maar niet aan het werk zette. Die lag ook regelmatig met zijn hoofd in mijn schoot en wilde dan een beetje onder zijn kin gekriebeld worden. Met Sven heb ik dat helemaal niet.

**Geplaatst**: 19-10-03 09:33

Geplaatst: 19-10-03 09:33

ja hoor eche liefde, het is dat ik van de week snel genoeg was anders had ik mooi een uppercut van dr gekregen

**Geplaatst**: 19-10-03 14:04

Geplaatst: 19-10-03 14:04

Met onze paarden heb ik dat ook, als ik verdrietig ben, komen ze me troosten. Het zijn echte lomperds, en ze maken me dan weer aan het lachen.
Als het moet doen ze alles voor me, alles! En ik zou ze nooit meer kunnen missen, toch zou ik ze geen pijn willen laten lijden omdat ik ze niet missen kan.

Met Hercules had ik dat ook, als ik boos of verdrietig was, ging ik naar hem toe, en bleef hij rustig staan terwijl ik mijn hoofd tegen zijn nek neerlegde. Hij was geen knuffelaar, maar dan vond hij het goed. Het was een groot paard, die een nare tijd had gehad voor hij bij ons kwam en was vaak chagerijnig. Maar groot paard, klein hartje!
Op de ochtend voordat hij naar de slager zou gaan ben ik om 6 uur bij zijn stal gaan zitten en ik heb daar gezeten tot hij ingeladen moest worden, toen hij wegreed met de trailer om niet meer terug te komen keek hij om, alsof hij afscheid nam... Hij wist het. sorry voor dit verhaal, maar ik moest er aan denken bij dit topic. Mijn kasteel.