Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-01-12 11:43

Re: Stalgenoten aanspreken op rijden of omgang met paard

Geplaatst: 03-01-12 11:43

Ik heb zelf geen eigen paard, vind daardoor eigenlijk dat ik er niets over mag zeggen.
Maar als ik zoiets zou zien wat jij schetst, zou ik ws iemand van de instructie opzoeken, haar erop wijzen van 'Hee, kijk eens, ik vind eigenlijk dit en dit er niet zo okee uit zien, wat zeg jij daarvan?' En als de instructie het met me eens is, zal zij er hopelijk wat van zeggen. Uit zo een mond klinkt het toch net ietsje geloofwaardiger dan uit de mijne

**Geplaatst**: 03-01-12 11:47

Geplaatst: 03-01-12 11:47

shirleyp schreef:
Misschien moet je het minder zwart/wit zien. Ik heb echt niet de energie om me om de haverklap met iemand te bemoeien, maar als ik zie dat jij gefrustreerd op je paard los gaat vind ik (moreel gezien) dat ik daar wel iets van mag zeggen. Al dan niet op het moment zelf. Wanneer ik zelf niet meer eerlijk rijd omdat emotie mij in de weg zit, hoor ik het ook graag.

Ik vind het over het algemeen een bijzonder fenomeen. Paarden zijn zo'n kostbaar bezit, dat niemand er iets over mag zeggen. Paardeneigenaren (incl. ik) schieten direct in de verdediging wanneer er iets wordt gezegd.

Nog meer bijzonder vind ik dat het een echt paardenmensen-kwaaltje lijkt te zijn om zich altijd met de ander te willen moeien en te zeggen hoe het dan wel moet.

**Geplaatst**: 03-01-12 11:49

Geplaatst: 03-01-12 11:49

Ik heb 1 keer iemand aangesproken omdat die het nodig vond zijn paard door te laten toen het niet gelijk luisterde en mijn paard en ik waren er beide niet van gecharmeerd door de knallen die die gaf met de zweep.
Is mijn paard een paar keer flink geschrokken en zelfs een keer omver gelopen door een ander paard wat er van schrok toen heb ik gevraagd of het wat rustiger mocht omdat mijn paard en ik er toch hinder van ondervonden.
Gelukkig hield die zich toen ook even rustig maar mijn paard kan nog steeds niet samen met die man iedere keer als die hem hoort gaat die de klote op.
Verder heeft mijn instructrice ook al eens een van zijn leerlingen aangesproken omdat ze zo hard handig reed echter werd dit gewoon weggewuifd oke zei ze toen en toen ging die leerling mijn les verzieken constant afsnijden enzo toen was ze het zat en heeft de stal eigenaar erop aangesproken die heeft het toen in de gaten gehouden en het is opgehouden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-12 11:57

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-12 11:57

Ayasha schreef:
Nog meer bijzonder vind ik dat het een echt paardenmensen-kwaaltje lijkt te zijn om zich altijd met de ander te willen moeien en te zeggen hoe het dan wel moet.

Zo werkt het met al het kostbare bezit, bijvoorbeeld kinderen. Daarnaast is de samenleving steeds individualistischer en wordt het niet meer geaccepteerd dat je met goede bedoelingen iemand een tip geeft. Vind ik jammer, ik vind het een bekrompen gedachte. Het gaat mij niet om het zeggen hoe het wel moet. Maar nogmaals, ik vind dat je best iets moet kunnen zeggen tegen een stalgenoot wanneer het paard er last van heeft of wanneer iets gevaar oplevert.

@dancertje, dat zijn voorbeelden waarin ik hoop dat ik ook zo zou reageren.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:00

Re: Stalgenoten aanspreken op rijden of omgang met paard

Geplaatst: 03-01-12 12:00

Ik denk dat ik het in een vraag zou formuleren. "Mag ik vragen waarom je dit zo doet?" Echt puur uit nieuwsgierigheid en om te leren, niet om betweterig over te komen. Als iemand dan uitleg gaat geven over iets, dan kun je wel iets zeggen in jouw reactie dat het niet "mijn manier" zou zijn, of "dat zou echt niet werken bij mijn paard"... Ik ben bij lange na niet kundig genoeg om iemand aan te spreken op trainingsmethodes. (al zou ik wel eens iemands slof willen doorknippen...)

**Geplaatst**: 03-01-12 12:03

Geplaatst: 03-01-12 12:03

Maar waarom moet dat? Je kent het paard niet, je kent het verhaal niet, je kent de situatie niet en toch denk je het beter te weten (als je dat niet dacht zou je immers niet corrigeren).
Die wat mij aan spraken op hoe ik mijn merrie aan pakte kregen haar in de hand geduwd met de woorden "toe maar, je mag

". Degene die het langer dan 5 minuten vol hielden met der zijn op 1 hand te tellen.

Denk zelfs met 2 vingers _O-

Het is zo typisch voor de paardenwereld om er van uit te gaan dat alle andere idioten zijn.

Kijk als je er zelf last van ondervind gelijk dat verhaal van die zweep, oke. Maar als je er geen last van hebt..

**Geplaatst**: 03-01-12 12:07

Re: Stalgenoten aanspreken op rijden of omgang met paard

Geplaatst: 03-01-12 12:07

nee Ayasha als ik er zelf geen hinder van ondervind zal ik me er ook niet mee bemoeien

**Geplaatst**: 03-01-12 12:07

Geplaatst: 03-01-12 12:07

Zelf deed je dus blijkbaar ook niets op dat concour, je heb er niets van gezegd terwijl de tribune vol zat.
Dat vind ik erg.

Citaat:
Of de ruiter met een paard met een beenblessure die tijdens de revalidatie doodleuk verzamelt en zijgangen meepakt

Yep waarom niet voor hetzelfde geld is haar dat geadviseerd wie ben jij op dat moment om daar iets van te zeggen.
Mijn pony had een rugblessure en die trainde ik ook in alle zijgangen... prima toch.

Ik zou er wel iets van zeggen als ik zie dat iemand zijn paard slaat oid of als ik zie dat doordat iemand iets doet er inderdaad gevaalrijke situaties ontstaan dan trek ik mijn mond wel open.
Verder vind ik dat een ieder lekker moet doen wat hij of zij zelf wilt zolang er maar niet gemept wordt.

Ik denk dat je het per geval zou moeten bekijken en ik heb geen zin om op stal het betwetertje te zijn of met vingertjes te wijzen omdat ik dan denk dat ik het beter weet.

Denk dat je daar een stukje onderscheid in moet maken.
Ik zou het ook niet leuk vinden om ergens op aangesproken te worden.... dan zal ik dat niet accepteren.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:12

Geplaatst: 03-01-12 12:12

shirleyp schreef:
Misschien moet je het minder zwart/wit zien. Ik heb echt niet de energie om me om de haverklap met iemand te bemoeien, maar als ik zie dat jij gefrustreerd op je paard los gaat vind ik (moreel gezien) dat ik daar wel iets van mag zeggen. Al dan niet op het moment zelf. Wanneer ik zelf niet meer eerlijk rijd omdat emotie mij in de weg zit, hoor ik het ook graag.

Ik vind het over het algemeen een bijzonder fenomeen. Paarden zijn zo'n kostbaar bezit, dat niemand er iets over mag zeggen. Paardeneigenaren (incl. ik) schieten direct in de verdediging wanneer er iets wordt gezegd.

Het ligt er allemaal maar net aan door wie het gezegd wordt.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:16

Geplaatst: 03-01-12 12:16

ik heb een keer gezien dat een meisje bij ons op stal van paard was afgevallen gelijk met haar paard naar binnen liep om hem vervolgens kei hard te slaan met een zweep in de stal de arme knol stond in de hoek met zijn staart tussen zijn benen te trillen ik ben de stal in gelopen en gezegt zo kan ie wel weer! ze draaide zich om en begon kei hard te schelden tegen mij....ik vatte het niet persoonlijk op en ben naar de stal eigenaar gegaan... die heeft haar aangesproken en gezegd als wij nog 1 keer zoiets meemaken hoef je niet meer op ons terrein te komen en dat jij niet kunt rijden is je eigen fout niet die van de knol!!!!!! neem dan gvd les man!!!! dus als ik zoiets zie ja dan grijp ik in , maar als iemand met andere insteek komt in rijden of omgang blessures of gedrag dat niet echt correct is dan moet je dat maar laten vind ik en anders ze er misschien naar vragen zonder te oordelen om frustaties te voorkomen op stal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-12 12:16

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-12 12:16

@Ayasha, Grijs is ook een mooie kleur!

Ik spreek pas stalgenoten aan wanneer ik het verhaal wel weet, het paard ken en de situatie ken. Dan probeer ik in gesprek te gaan. Zo te lezen ben jij vaak betuttelend en betweterig aangesproken, aangezien je direct in de verdediging bent geschoten bij je voorbeeld. Dat is jammer en juist niet wat je wilt bereiken. Ik heb ook wel eens vragen gehad van een stalgenootje over iets wat ik deed. Ik reageer dan ook direct en fel, maar probeer daarna toch in gesprek te gaan. Je kunt alleen iets leren als je bereid bent om je mening zo nu en dan te wijzigen. Ik ga er overigens niet van uit dat anderen idioten zijn en ik maak zelf ook regelmatig fouten.

Als ik last heb van zweepgebruik mag ik er dus iets van zeggen, maar wanneer een paard taktverlies lijdt, zwaait met de staart, opkropt en zijn oren plat legt omdat hij wordt gemept met de zweep mag ik er niks van zeggen? Ik krijg dat moreel gezien mijn hoofd niet in...

**Geplaatst**: 03-01-12 12:17

Geplaatst: 03-01-12 12:17

Om het maar eens met een voorbeeldje te verduidelijken wat ik bedoel:

Als ik een 12 jarig verzorgstertje over de vloer heb met 'al' 5 jaar manege ervaring en een heleboel
'bokt'ervaring mij gaat vertellen dat het zadel op mijn paard niet goed ligt en niet geschikt is,
dan is dat tótaal iets anders dan dat mijn lesgeefster (GP) mij zegt dat ik eens naar mijn
zadel moet kijken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-12 12:21

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-12 12:21

Mando schreef:
Zelf deed je dus blijkbaar ook niets op dat concour, je heb er niets van gezegd terwijl de tribune vol zat.
Dat vind ik erg.

Helemaal met je eens, ik schaam me er ook nog steeds voor. Maar op dat moment was ik ( misschien iedereen) te flabbergasted om te reageren. Terwijl mijn primaire reactie was om te gaan staan en schreeuwen. Achteraf zeggen hoe je zou reageren is gemakkelijk. Ik weet nu wel wat ik in eenzelfde situatie zou doen.

Ik pb je even over het blessureverhaal, is persoonlijk en lijkt me niet fair om hier nader toe te lichten.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:23

Geplaatst: 03-01-12 12:23

Ik heb ergens wel eens ooit iets van gezegd.
Maar ik moet zeggen dat mijn bloed op dat moment ook flink kookte en ik ontplofte omdat hetgeen mij ergerde ook maar aanhield.
Ik was mijn eigen paard aan het longeren, niet in de bak, want daar waren 3 mensen aan het rijden, maar net er buiten. Bij een van hen ging het rijden kennelijk niet helemaal naar de zin. Wat en waarom weet ik niet, dat kon ik niet zien.
Ik weet alleen dat het paard op de rem getrokken werd (je weet wel, hoofd van paard gaat dan ver de lucht in door het getrek) en de zweep werd omgekeerd en bovenhands tussen de oren gemept.
Ik stond al in mezelf te vloeken toen ik dat zag en ik verbaasde me er over dat iedereen verder zweeg.
De spanning is op dat moment te snijden want de ijzige kilte daalt dan namelijk niet alleen over het paard heen dat zo misselijk op zijn mieter krijgt, maar ook op alle andere aanwezigen.

Daarna weer en weer. En toen hield ik het dus niet meer. Dus ik begon te schreeuwen naar hem "JA SLA MAAR, SLA DAT BEEST MAAR HELEMAAL KAPOT, DAN BEN JE ER IN ÉÉN X VAN AF!!!!!" Man wat was ik woest zeg. Kon normaal gesproken toch goed met hem uit de voeten maar dit was niet te verdragen.
Ik snap dan ook niet dat andere mensen dan niets zeggen he.
Bedenk in zo'n geval wel: wie zwijgt stemt toe! Dus in feite stem je erin toe en vind je wat gebeurt dus normaal.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:25

Geplaatst: 03-01-12 12:25

Ik spreek zelf eigenlijk niemand aan maar ik vind het juist fijn als ik af en toe wat tips krijg van stalgenoten als zij aan het kijken zijn, omdat ik dit graag van hun aanneem. Bijv. ik zit ergens tegenaan te hikken en dan zegt een stalgenoot van: Zorg eens dat ie wat meer tempo heeft, en dan voer ik het tempo op en gaat het een stuk beter.

Ik zie dit ook niet echt als aanspreken maar meer als tips die ik aanneem. Bijv. laatst zei iemand dat het niet slim is om meteen 2 dekens eraf te gooien, maar om het 1 voor 1 te doen en de onderste deken dan op de kont te laten liggen zodat mn paard niet teveel warmte verliest, en dan denk ik inderdaad ja, kan ik voortaan beter zo doen. Ik weet ook dat ik veel van ze kan leren dus ik vind het alleen maar fijn.
Ligt er natuurlijk wel aan hoe! Als iemand het gewoon vriendelijk brengt neem je denk ik eerder iets aan als wanneer je echt aanvoelt dat iemand je kleineert of zich ertegenaan bemoeit.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:26

Geplaatst: 03-01-12 12:26

Ik vraag meestal waarom ze iets doen of waarom ze zo met het paard omgaan. Ook omdat je er dan blanco ingaat en er misschien wel een specifieke reden is waarom ze zo doen, maar ook omdat je mensen dan niet "aanvalt", want zo zien de meesten het...

**Geplaatst**: 03-01-12 12:27

Geplaatst: 03-01-12 12:27

Ayasha, ik zou het vragend doen, omdat ik oprecht geïnteresseerd zou zijn naar de reden, niet om iemand te vertellen dat hij of zij het "fout" doet. Dat is niet aan mij. Als iemand zijn paard met een ketting door de mond wandelt, dan ben ik geïnteresseerd waarom. Als het een in mijn ogen rare en onduidelijke reden is ("het staat mooi" bijvoorbeeld) dan zal ik wel voorzichtig mijn mening proberen te geven.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:29

Geplaatst: 03-01-12 12:29

shirleyp schreef:
@Ayasha, Grijs is ook een mooie kleur! Ik spreek pas stalgenoten aan wanneer ik het verhaal wel weet, het paard ken en de situatie ken. Dan probeer ik in gesprek te gaan. Zo te lezen ben jij vaak betuttelend en betweterig aangesproken, aangezien je direct in de verdediging bent geschoten bij je voorbeeld. Dat is jammer en juist niet wat je wilt bereiken. Ik heb ook wel eens vragen gehad van een stalgenootje over iets wat ik deed. Ik reageer dan ook direct en fel, maar probeer daarna toch in gesprek te gaan. Je kunt alleen iets leren als je bereid bent om je mening zo nu en dan te wijzigen. Ik ga er overigens niet van uit dat anderen idioten zijn en ik maak zelf ook regelmatig fouten.

Als ik last heb van zweepgebruik mag ik er dus iets van zeggen, maar wanneer een paard taktverlies lijdt, zwaait met de staart, opkropt en zijn oren plat legt omdat hij wordt gemept met de zweep mag ik er niks van zeggen? Ik krijg dat moreel gezien mijn hoofd niet in...

Betweterig vooral maar ik wist wat voor vlees ik in de kuip had en echt, ze hebben het allemaal mogen proberen van me.

Als ze me vragen waarom ik iets doe geef ik overigens gewoon uitleg.

Als jouw training beïnvloedt wordt door zo iets, mag je dat rustig zeggen. Maar wat je wel of niet emotioneel in je kopje krijgt is imo enkel jouw probleem.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-12 12:32

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-12 12:32

Langcara schreef:
Bedenk in zo'n geval wel: wie zwijgt stemt toe! Dus in feite stem je erin toe en vind je wat gebeurt dus normaal.

Mooie quote, helemaal eens. Maar toch vind ik dat in de praktijk nog lastig. En inderdaad een vraaggesprek of subtiel verpakken werkt vaak het best!

**Geplaatst**: 03-01-12 12:32

Geplaatst: 03-01-12 12:32

Wanneer ik iemand er echt op aanspreek is hij of zij een gevaar voor andere ruiters of paarden. Wanneer ik dingen zie waarvan ik denk, jeetje. Vraag ik meestal schijnheilig of het allemaal wel goed gaat..

Maar over het algemeen heb ik wel geleerd om me niet met andere te bemoeien het word je toch nooit in dank afgenomen

( lees: ruzie)

**Geplaatst**: 03-01-12 12:33

Geplaatst: 03-01-12 12:33

Dat ijzige stilte verhaal is herkenbaar.

Ik heb ook wel eens in de bak staan longeren en dat een stalgenootje haar paard zover geknupt had dat zijn hoofd zowat tussen zijn benen zat, heb ik gevragd aan haar. Joh even een vraagje. Is er een rede waarom je je paard met zijn hoofd tussen zijn benen knupt. Uhhh nee eigenlijk niet maar dan ging hij mooi over zijn rug lopen. Dus heb haar maar even verteld dat het een heel vervelend gezicht was als je van een afstand stond te kijken en dat ik geen paard zie die over zijn rug loopt maar een paard die nekspieren aan het kweken is.
Het touwtje is eraf gegaan..

Ach en diegene die zijn knol de hoek in sloeg is netjes gevraagd of diegene een andere stalling wilde gaan zoeken binnen 2 weken.

Maar ik hou idd mijn mond niet als ik iets zie.... en tuurlijk denk ik soms ook wel eens.. nou die slof mag ook wel wat losser... maar ach als ik overal op moet letten dan loop ik de hele dag mijn broek op te hijsen.... want die zakt dan iedere keer weer af.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:34

Geplaatst: 03-01-12 12:34

Enige moment wanneer ik iemand 'aanspreek' is als de situatie niet veilig is, of in mijn geval ze niet van de kont van mijn pony vandaan willen blijven ondanks een rood strikje. (Ze slaat uit)
Dan kan ik wel eens erg pissig worden.. je bent toch niet blind? Ga het gevaar opzoeken.. en als het dan mis gaat, mij ook nog gaan beschuldigen. Ja, dag! :wave:

Ik heb het meerdere keren aangegeven aan mensen en een strikje in als er meer dan 1 iemand bij mij in de bak rijdt.

En verder bemoei ik me niet met mensen.. ik moet zelf nog heel erg veel leren, dus wie ben ik om met een ander te bemoeien?

**Geplaatst**: 03-01-12 12:35

Geplaatst: 03-01-12 12:35

randie schreef:
Wanneer ik iemand er echt op aanspreek is hij of zij een gevaar voor andere ruiters of paarden. Wanneer ik dingen zie waarvan ik denk, jeetje. Vraag ik meestal schijnheilig of het allemaal wel goed gaat..

Maar over het algemeen heb ik wel geleerd om me niet met andere te bemoeien het word je toch nooit in dank afgenomen ( lees: ruzie)

Als je het dan met een beetje huomr in pakt zoals idd "lukt ie?" of "hulp nodig?

" dan wil het nog wel eens meevallen.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:35

Geplaatst: 03-01-12 12:35

angela1977 schreef:
Ik vraag meestal waarom ze iets doen of waarom ze zo met het paard omgaan. Ook omdat je er dan blanco ingaat en er misschien wel een specifieke reden is waarom ze zo doen, maar ook omdat je mensen dan niet "aanvalt", want zo zien de meesten het...

Joh, als mensen hun paard aanvallen, dan val ik hen aan. Dan hou ik het gewoon niet meer. Kan er niets aan doen. Mijn bloed kookt dan gewoon, het begint in mijn hoofd te kloppen, de adrenaline vliegt door mijn aders......

Maar met aanvallen bedoel ik dus ook echt wat ik net beschreef. Als het minder erg is, dan vraag ik wat er aan de hand is, en wat hen zo irriteert. DAn kan ik misschien inspelen en tips geven.

**Geplaatst**: 03-01-12 12:37

Geplaatst: 03-01-12 12:37

Niet...
Ik ben hier op stal teveel de grond in geboord en de boel is zoo onwijs tegen me opgestookt in het verleden(want ja ik koos voor een andere richting en de persoon achter dit gedrag stond daar niet achter). Dat ik daar gewoon de energie niet voor heb. Ik heb me afgeblokt voor alles wat er gebeurd op stal...

Maar misschien is die situatie niet helemaal eerlijk. In een normale situatie zou ik denk ik pas ingrijpen/aanspreken/advies geven, als ik echt denk dat het anders gaat escaleren of als mensen erom vragen uiteraard.