Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-05-11 12:52

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-05-11 12:52

Ik heb Tommie nu bijna 10 jaar. En hij heeft al zoveel gehad. Vooral problemen met zijn hoeven en hoefstand. Wat ze daardoor allemaal kunnen krijgen is ongelooflijk. Gelukkig is dit na jaren veel beter geworden en lijkt hij daar geen last van te hebben.
Verder heeft hij geen makkelijke rug (zit tegen KS aan) en lichte spat. Verder speelt hij graag fanatiek buiten en komt dan ook wel eens weer binnen met iets.
Dus fanatiek werken doen we niet. Hebben wel M1 met winst gereden, maar op een wat lager niveau gaat het beter met hem en hij staat op de eerste plaats!

We hebben al regelmatig het idee gehad dat hij met pensioen moest. Gelukkig komt het steeds nog goed, maar anders houden we het bij wandelen en vertroetelen. Al is dat voor de komende 20 jaar!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 00:39

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 00:39

Ben inderdaad een (blond) mens Karin_deB

Daar kun je best wel eens gelijk in hebben dat zomerexceem te maken heeft met de conditie en weerstand.
Flash heeft ook meer last als ze niet lekker in haar vel zit

Fijn te horen AnnemiekvM dat Tommie nu stabiel blijft.
Het is inderdaad ingelooflijk hoe kwetsbaar paarden zijn.
Vervelend is dat steeds die ups en downs he

.
Knap dat jullie samen toch nog de M1 hebben gehaald.
Maar wat je zegt ze staan op de eerste plaats gaat het niet dan gaat het niet.
Ze zijn gewoon te bijzonder om ze te helpen zich goed te voelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 00:41

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 00:41

AnnemiekvM heb even je profiel bekeken.
Wat een stoer paard is Tommie

Prachtige foto´s!!

**Geplaatst**: 22-05-11 13:25

Geplaatst: 22-05-11 13:25

Wat een fijn topic...... het doet me goed (ondanks de zorgen die iedereen heeft over zijn/haar paard) te lezen dat ik niet de enige ben met een paard die van alles mankeert.

Ik heb een 27 jarige kwpn-er, die ik op 11 jarige leeftijd heb gekocht...effe rekenenen...heb hem nu 16 jaar.
Vanaf zijn 4e had hij al regelmatig last van hoestaanvallen, maar met wat nat hooi bleef dit binnen de perken en er kon gewoon met hem gereden worden.
Dit heeft de verkoper (een vriendin van mij) destijds ook eerlijk verteld, ik wist het natuurlijk ook omdat we elkaar al jaren kende.
De eerste 5 jr heb ik zorgeloos van hem kunnen genieten, wel moest ik nat hooi geven in de wintermaandenvanwege het hoesten.

Toen hij 16 was begon de ellende, hij werd verkouden....dus DA gebeld en hij kreeg medicatie, al snel knapte hij weer op, dus wij gestopt met de medicatie.
Na het staken van de medicijnen ging het snel berg afwaardts met hem, hij kreeg hoge koorts,stons de hele dag te hoesten en werd ernstig benauwd, hij erloor ook veel kilo's door zijn ziek zijn.
Weer de DA erbij en weer medicatie, dit maal wat meerdere soorten en wat zwaarder spul, maar hij knapte niet meer op.
Door zijn ziek zijn at en dronk hij niet meer en in hele korte tijd zag ik mijn paard letterlijk instortten...hij lag veel in zijn stal en had steeds meer moeite met adem halen.
Weer de DA erbij en hij kon niks meer doen, hij adviseerde een zuurstofmasker (zo'n tank met een kap op zn hoofd zodat hij meer lucht kreeg).
Ik schrok me kapot...dit apparaat zou geinstalleerd worden bij ons op stal en zou hij de rest van zijn leven nodig hebben, nog niet over de kosten gesproken....die gemiddeld op zo'n 400,- per maand uit zouden komen.
Buiten het geld om vond ik dit niet paardwaardig....sorry maar dit ging ik mijn paard niet aandoen, de enige andere optie was inslapen, tja dat zag ik zelf ook wel, dit kon zo niet langer.

Maar ik had er gevoelsmatig een nare bijsmaak van, klinkt vreemd maar ik had voor mijn gevoel niet de juiste weg bewandeld...het vremde onderbuik gevoel kwam in een droom naar voren.
Ik sliep slecht (logisch met een dood ziek paard) maar in de momenten dat ik wel even weg was zag ik mijn oude pony die jaren geleden al overleden was.
Het gaat nu de zweverige kant op maar het is zoals het is.........in die dromen zag ik weilanden vol met kruiden, waar ik toen de naam nog niet van wist en een soort van dierenartsen met naalden en rare poedertjes.
Ik gaf er de betekenis paardenhemel aan waar er goed voor hem gezorgd zou gaan worden.

Ik had in de tussentijd nog contact met mijn instructrice die regelmatig vroeg hoe het met hem ging.....ik vertelde haar over zijn toestand en dat ik de Da ging bellen om hem in te laten slapen.
Ze schrok van mijn verhaal en gaf me een telefoonnummer van een DA die tevens natuurgeneeskunde had gestudeerd.
Ik bedankte haar en zei "je hebt blijkbaar niet helemaal door hoe ersntig het met hem is" jawel zij ze maar je kunt het toch proberen.

Ik die Da gebeld en het verhaal uitgelegd, ik kon hem niet vervoeren naar de praktijk dus kwam ze bij ons thuis....jeetje meestal overdrijven mensen nogal aan de telefoon maar dit paard is echt op sterven na dood.
Uhhmm. ja, kun je er nog wat mee vroeg ik droog?
Dat kan ik niet beloven zei ze, ik ga een behandelschema opstellen, maar eerst moet de koorts behandeld worden anders heeft het weinig nut.
Na 2 acupunctuur behandelen was de koorts weg en konden we echt beginnen.....ze kwam 3 keer in de week en dat 7 weken lang, ik moest naast de natuurlijke poeders en acupunctuur behandelingen hem 2 keer per dag masseren om zijn longen te activeren zodat hij het slijm in zn longen beter kon ophoesten (de kracht om dit zelf tedoen had hij niet meer).
Er werden ook aanpassingen gemaakt in zijn huisvesting en hij kreeg ander voer.
Na die 7 weken begin hij weer aan te komen en hij hoestte een stuk minder, de koorts is niet meer terug gekomen.

We zijn nu 11jr verder en hij ziet er super uit, hij mankeert door zijn ouderdom nog wat mankementen, maar goed die nemen we maar voor lief.
Deze droom heb ik later goed kunnen plaatsen, maar erover praten met anderen doe ik niet graag, dan wordt je voor seniel versleten.

**Geplaatst**: 22-05-11 13:30

Geplaatst: 22-05-11 13:30

JessicaChico schreef:
Hebben jullie dat nou trouwens ook, dat je je zo schuldig voelt terwijl je der zelf niks aan kan doen

Zeker, je voeld je soms zo machteloos en dan wil je niets liever dan dat je paard zich beter voelt.

Verder wil ik iedereen met een 'zorgenkind' veel sterkte wensen!
De dingen komen zoals ze gaan, soms met wat geluk en soms met wat minder....toch zullen we er het beste van moeten maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 13:40

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 13:40

cissie wat een verhaal ook wat jij hebt meegemaakt met je paard

En wat goed van je dat je jaren voor hem hebt klaargestaan en de juiste oplossing hebt gevonden.
Heb je een foto?
Wel fantastisch te lezen dat de accupuntuur geholpen heeft.
Toevallig hoorde ik een paar maanden geleden voor de eerste keer van deze toepassing en wil het zeker gaan proberen met Flash.

**Geplaatst**: 22-05-11 13:47

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-05-11 13:47

Ikke gaat zoeken, zit op de lap top en daar staan niet zoveel foto's, dus effe graven!

**Geplaatst**: 22-05-11 13:49

Geplaatst: 22-05-11 13:49

September 2009, we waren zo blij dat hij daar nog 'bij' kon zijn, dat is voor mij erg belangrijk geweest.

Afbeelding

Ik rijd al jaren niet meer met hem, maar op deze dag ben ik effe opgeklommen

het ziet er niet uit, haha maar goed.

**Geplaatst**: 22-05-11 15:50

Geplaatst: 22-05-11 15:50

blensink schreef:
AnnemiekvM heb even je profiel bekeken.
Wat een stoer paard is Tommie
Prachtige foto´s!!

Dank je!

**Geplaatst**: 22-05-11 16:59

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-05-11 16:59

Zo wat een verhaal, wat goed dat je die methode toegepast hebt en je paardje alweer 11 jaar verder is, echt super!! Ben benieuwd naar de foto's, zit nu op me telefoon en hij opent hier de fotos niet op.

Wat geven jullie voor krachtvoer?
Ikzelf geef Superbrok Plus van Healthy Herbs en een Supplement, ook van HH, Topfit Mix

**Geplaatst**: 22-05-11 17:08

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-05-11 17:08

Ik zie de foto's nu wel!! Echt supermooi en wat geweldig dat ze erbij is!

**Geplaatst**: 22-05-11 17:22

Geplaatst: 22-05-11 17:22

Hoi, sorry dat ik even binnenval in je topic Bren, maar ik wil jullie even een hart onder de riem steken

Ik vidn het geweldig wat jullie allemaal voor jullie paardjes doen

Bren, sterk blijven, Flashje spiegelt zich enorm aan jou, dus opgewekt en vrolijk zijn is de beste remedie

Een dikke kus voor jullie

Zo nu ben ik weer weg, maar lees toch mee, als jullie het niet erg vinden

**Geplaatst**: 22-05-11 17:25

Geplaatst: 22-05-11 17:25

Ik heb ook een zorgenkind staan.
Ik heb mijn Ted sinds december 2007, en in het begin was er niets aan de hand. Na een maand of wat viel het op dat zijn ''mannelijke deel'' (om het zo maar even te noemen) nogal vies was. Aardig wat keren schoongemaakt, dierenarts erbij, etc. Niets hielp. Uiteindelijk naar Utrecht gegaan, bleek het een plaveiselcelcarcinoom te zijn. Amputeren dus. Het bleek ook nog uitgezaaid te zijn naar 1 lymfeknop, dus die is ook weggehaald. Nu plast hij dus als een merrie, met als gevolg een oranje staart. (Niet dat dat nou zo erg is). Hij heeft 3 weken in Utrecht gestaan, want het genas niet zo goed als zou moeten. Wat bleek... Een week later gingen we thuis de wond schoonmaken, en toen kwam er een oortje van een tang naar buiten zetten. Wij meteen terug naar Utrecht, waar ze de tang toen verwijderd hebben. Hij heeft er toen nóg een week gestaan. Hij is toen wel volledig hersteld. Verder is hij insulineresistent, mag dus niks van suiker hebben, krijgt speciaal voer en mag alleen een ochtendtje op het land met graaskorf, voor de rest in de paddock. En hij heeft last van sarcoiden, (goedaardige huidtumoren) daar is hij nu voor onder behandeling in Utrecht. Elke 3 weken terugkomen, en dat 4x. Gelukkig hoeven we nu nog maar 2x. En hij kan niet tegen stof, hoest erg veel, met als gevolg dat ze de volgende keer in Utrecht ook nog eens een longspoeling gaan doen. Hij moet ook nat of gestoomd hooi krijgen, droog hooi is te stoffig. Ondanks is het een hartstikke fijn paard die alle kosten meer dan waard is, want hij geniet volop van het leven. Dit is 't zorgenpaard nu: Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 20:14

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 20:14

Cissie wat een prachtige foto´s, kreeg kippevel toen ik ze zag

.
Wat fijn dat je deze foto´s nog hebt kunnen maken en er weer even opgezeten hebt.
Wat een bijzonder lief hoofd heeft jouw paard, hoop dat je nog heel lang van hem mag genieten ondanks dat hij al op leeftijd is.

JessicaChico, Flash krijgt erg weinig krachtvoer, zo´n 300 gram per dag.
Voor haar is het niet goed (suikergehalte), wel heeft ze onbeperkt hooi.

Hai As, lief van je dat je hier even komt kijken en een berichtje plaatst.
En tuurlijk mag je meelezen, graag zelfs.
En uiteraard mag je ook posten!
Ik ga proberen me sterk te houden en het niet te laten merken

.
Vandaag liep ze als een trein, lekker voorwaarts en hebben een beetje gewerkt.
Ze had er zin in, was behoorlijk actief.
Tijdens een groene stop, merkte ik dat ze haar goede achterbeen niet wilde belasten.
Ben naar huis gelopen aan de hand.
Ze kreupelde een beetje.
Hopelijk begint niet de volgende fase dat door haar slechte been haar goede been word belast

.
Misschien heeft ze zich verstapt, hoewel ik niets gemerkt heb.
Weer wat nieuws dus, hopelijk valt het mee, in haar wei liep ze alweer goed, maar in rust steunt ze op haar slechte been.
Als ze morgen kreupelt bel ik meteen mijn da, maar blijf hopen dat ze zich gewoon verstapt heeft.

Tjeetje Sophie154 wat heb jij ook veel moeten meemaken met jouw prachtige paard.
Gelukkig hoef je nog maar twee keer, betekent dat dat ze weggehaald worden?
Je hebt een hoop werk aan je paard, maar wat je zegt ze zijn het oh zo waard :+:

.

**Geplaatst**: 22-05-11 20:19

Geplaatst: 22-05-11 20:19

Flash heeft zich waarschijnlijk gewoon verstapt Bren. Als ze eerst gewoon lekker liep en daarna kreupelt lijkt mij een beetje een misstap.

**Geplaatst**: 22-05-11 20:24

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-05-11 20:24

Het is aardig wat ja. Maar ze zijn het idd elke cent waard. Nee ze worden niet weggehaald, maar ingespoten met BCG, dat spul moet er voor zorgen dat de plekjes zichzelf gaan ''tegenwerken'' als het ware, waardoor ze zichzelf vernietigen. Paard ondergaat alles maar braaf. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 20:29

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 20:29

Ik hoop het As, maar heb helemaal niets gemerkt.

Sophie154 wat super daar heb ik nog nooit van gehoord.
Komen ze dan ook niet meer terug of met minder kans?
Ongelooflijk he hoe braaf ze altijd zijn, alsof ze weten dat we ze helpen.

**Geplaatst**: 22-05-11 20:36

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-05-11 20:36

Wat een verhalen!
Mijn ene merrie heeft de helft van haar leven al last van haar pezen in dr voorbeen. Ik heb haar wel gehouden, ze voedt een jong paardje op, maakt zo nu en dan een stapritje en leeft heerlijk 24/7 buiten. Als ze aan de beurt is gaat ze naar de Paardenkamp in Soest.

**Geplaatst**: 22-05-11 20:38

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-05-11 20:38

Ze komen in ieder geval een lange tijd niet terug, maar helemaal nooit is niet zeker. We zien het wel.

**Geplaatst**: 22-05-11 20:40

Geplaatst: 22-05-11 20:40

zorgenkindjes.............ik kan er over meepraten

mijn Cheyenne heb ik gekocht met 4jr [ 2004 ]en ze was die ochtend gedekt en helaas bleek ze na 2 mnd drachtig op de scan
ze heeft zichzelf met 9 mnd dracht een gebroken griffelbeen geschopt
ze kreeg een dikke nek
haar veulen is 3 weken te vroeg dood in de wei gevonden, was een heel groot veulen een mooie shabrak merrie
ze was zelf doodziek hoge koorts
ze heeft vaak ontstoken ogen gehad, onverklaarbare kreupelheden [ steeds weer foto`s maken waar dan niks op te zien was ]
ze had soms rare wondjes/ zweren
heeft een koliek gehad van een wormenkuur waarbij ze vast gelegen had en een scheurtje in haar schedel had opgelopen,haar oor heeft toen 3 mnd opzij gehangen
later begon ze blind te worden
en toen werd het 2009 ze was mooi slank geworden en we hadden de wei opgebouwd
ze stond ong 2 weken 24 u op de wei toen ze met rijden sloom was
dag erna een rare plek op haar bil ,ik dacht aan de trap van de Belg
DA geweest en pijnstilling was op vrijdag
zondag DA weer geweest ze kon niet goed meet op haar been staan
maandag, stokstijf in de wei , met spoed naar Lienden
dinsdag stond ze daar stijf bevangen aan 4 benen
en 8 mei is ze ingeslapen aan acute EMS nog geen 9 jr oud

koop daarna mijn nieuwe paard ,na 3 weken begon hij raar te doen
DA erbij en tanden gedaan
daarna nog een keer tanden gedaan, hielp weer 2 dgn toen paardentandarts geweest en weer 2 dgn
toen naar Visdonk op de foto gezet en bronchoscopie kwam niks uit,42 dgn pretnisolon mee gekregen
waar ik na 30 dgn mee gestopt ben het hielp niks en hij ging hoesten en doffe vacht
was niet te rijden dus lekker op de wei gelaten
vorig febr begon hij ernstig te schudden na overleg naar Lienden daar heeft hij 11 dgn gestaan
veel foto`s niks te zien
werd daar bevangen van stress
is door de ctscan geweest en blijkt vernauwde bloedvaten in zijn hoofd te hebben
9 wkn bloedverdunners gehad en toen met homeopathie er vanaf geholpen
nu dit jaar steeds onzuiver, had een chip in het kootgewricht [ vorig jaar bij toeval ontdekt] en is daar 4 weken geleden aan geopereerd

heb dit paard morgen 2 jaar en amper op gereden.

gelukkig verz ,maar die zijn niet echt blij met me

ik claim elk jaar bijna volle mep.

**Geplaatst**: 22-05-11 20:47

Geplaatst: 22-05-11 20:47

Er zijn blijkbaar heel veel mensen op bokt met een zorgenkindje! Wat een verhalen hier zeg..
Spijtig genoeg heb ik zelf ook een zorgen kindje.
Ik heb der zelf gefokt, ze is nu 6 jaar.
In haar korte leven is ze al verschillende keren genaaid, oa 3x op der hoofd. Hoezo lomp?! 8)7

Ze is in der stal uitgegleden toen ze 4 was, en een verrekte pees tot gevolg, 4 maand niet gereden. Nadien zat haar rug vast, door haar voorbeen te ontlasten.
Dan had ze dikke achterbenen. Na 2 maand had ik eindelijk door dat het kwam door met haar benen tegen de drinkbak te slaan

Nadien een hoefzweer, en kort daarop een darminfectie, waar we enkele weken zoet mee zijn geweest.
Dan ataxie, die geen ataxie blijkt, maar wel een zware spierontsteking. En dan een misterieuze ziekte, waarvan ze enorm vermagerde op enkele dagen, en ongeveer 1,5 maand enorm futloos is geweest.

Nu zijn we terug op de goede weg, maar nu merk ik dat ze vaak stijf staat. Maar goed, als ik der soms bezig zie op de wei is het geen wonder..

**Geplaatst**: 22-05-11 21:48

Geplaatst: 22-05-11 21:48

Jeetje wat een verhalen weer, heel veel sterkte ook met jullie paardjes!!

Sophie154 wat bedoel je met dat er een tang te voorschijn kwam? Is toch niet met de operatie blijven zitten? :oo

Ik ben net maar afgestapt, Uvita liep niet zuiver. Leek op stijfheid vanuit de schouder maar hoe dat nou weer kan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 21:53

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 21:53

Fijn dat je je paard een heerlijk rustig leven geeft Amalarab.

Dat is een geruststelling Sophie154

mirgino wat een pech heb jij ook.
En wat vreselijk dat je je paard hebt moeten laten inslapen.
Komt het met je nieuwe paard wel helemaal goed?
Fijn dat je verzekering wel uitbetaald.

Inderdaad renatevb het valt mij ook op dat er best veel mensen zijn met een zorgenkind.
Wat ontzettend moeilijk moet het voor je zijn dat juist jouw zelf gefokte merrie ook een zorgenkind is.
Poeh wat heeft zij ook al in haar jonge jaren een hoop meegemaakt.
Blijf jij ook hopen dat ze er eens overheengroeid?
Deze hoop heb ik altijd bij Flash gehad, maar blijkbaar blijen ze gewoon altijd kwetsbaar.
Die misterieuze ziekte kan dat evt ook met een tekenbeet te maken hebben?

Tjeetje JessicaChico we zitten dus ik hetzelfde schuitje :(:)

Hopelijk valt het mee, staat ze op de wei?

**Geplaatst**: 22-05-11 22:11

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-05-11 22:11

Jeetje heb even over het inslapen gelezen. Wat ontzettend rot voor je, hopelijk knapt je nieuwe paard gauw op!

Blensink: nee Uvita staat op paddock. Ze mag helaas niet meer op gras of het moet echt niet bemest zijn. Komt vanwege der bevangenheid van vorig jaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 22:27

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 22:27

Oja dat is waar, sorry!
Kan ze een rare beweging hebben gemaakt in de paddock?