Geplaatst Als ik dit zo lees, dan herken ik er heel erg veel in.
Ik heb gisteren bij de stal opgezadeld, en daarna ca. 50 meter gelopen (naar de bak toe) en een gaatje aangesingeld.
Helion is altijd een beetje kribbig met aansingelen (schijnt bij de aard van het beestje te horen), en zo ook gisteren.
Geen aandacht aan geschonken omdat ie altijd nogal chagrijnig kijkt bij het aansingelen, daar ben ik in de loop der jaren aan gewend geraakt.
Toen ik opstapte begon hij te piepen en ging in een soort spreidstand staan (net of z'n rug doorzakte en benen ver uit elkaar, heel gespannen), na ca. 10 seconden ging ie "zitten" en daarna zijn we samen omgekieperd.
Nadat hij gekeken had hoe hij het beste op kon staan, stond ie weer op en toen leek hij weer helemaal normaal.
Hij is dus (gelukkig) niet knock-out geweest en na het opstaan heb ik ook geen vreemde ademhaling meer gehoord (voor zover je dat meekrijgt als je zelf op dat moment helemaal overhoop ligt
).Ik heb ook m'n mannetje even mee laten lezen, hij stond er tenslotte bij toen het gebeurde en heeft het hele gedoe gezien.
Ook hij zegt meteen "ja, dit is precies wat er met Helion gebeurde" na het lezen van jouw verhaal.
Ook ontzettend bedankt voor de tips, ik ga er zeker wat mee doen !
