dit komt mij ook zeer bekend voor,voordat ik mn eigen paard michael kreeg verzorgden ik en mn zusje al ruim 2 jaar een eigenwijze bonte welshpony genaamd barbie.
wij werden er langzamerhand te groot voor,en de eigenaresse had ons al voorbereid dat ze verkocht zou worden,en dat gebeurde.
ze zou nog 2 dagen blijven staan en dan worden opgehaald.
dezelfde dag werden ik en mn zusje opgebeld door de stal eigenaar waar ze stond: ze zouden haar dezelfde dag nog komen halen! de eigenaresse wist van niks,maar haar ex-man (mede eigenaar) had hiervoor gezorgd.
ik en mn zusje als een gek naar stal met mn moeder...we liepen in de stal en er kwam geen bont hoofdje boven de deur uit..we keken en de stal was leeg! ze was al weg...
vreselijk na 2 jaar elke dag met haar te zijn omgegaan geen afscheid..nachten hebben we liggen huilen..maar we kregen het adres waar ze stond..daar hebben we nog met veel tranen afscheid van r genomen...later is ze weer verkocht ik ben het spoor nu kwijt...
soms jank ik er nog om..

sterkte he...ik hoop voor jou dat jij hem alsnog een keertje kunt zien,en gedag kunt zeggen