wat rot zeg... lijtk me vreselijk om zo je vriendje te moeten laten gaan
heel veel sterkte er mee IN MEMORIAM - LORENZO 1993-2003
Moderators: Neonlight, Sica, balance, C_arola
- mazzeltje
-
- Berichten: 4510
- Geregistreerd: 12-05-03
- Woonplaats: Leersum; Latoy in Amerongen, Jip aan het Leersumse Veld en Door in de opfok in Doornspijk!
Geplaatst: 05-07-03 14:03
Veel sterkte gewenst en denk later terug aan alle herinneringen die je samen hebt beleefd met hem! En heel mooi geschreven...Nogmaals heel veel sterkte met dit grote verlies! 
- sarabande
-
- Berichten: 23048
- Geregistreerd: 26-08-02
Geplaatst: 05-07-03 14:46
Een paard in laten slapen omdat het pijn heeft is een moeilijke, moedige en pijnlijke beslissing.
Je troost bij je verdriet is dat je paard geen pijn meer hoeft te lijden. Dat je die beslissing weloverwogen genomen heeft konden we al lezen.
Jouw verdriet komt duidelijk tot uiting in de ontroerende tekst.
Sterkte met de leegte om je heen.
- Percy
-
- Berichten: 12091
- Geregistreerd: 04-09-01
- Woonplaats: België
- Jola
-
- Berichten: 2783
- Geregistreerd: 28-01-03
- Woonplaats: Kapellen (Belgie)
Geplaatst: 05-07-03 15:31
Langer laten lijden getuigt niet van dierenliefde, hem vredig in laten slapen wel. Je hebt hem met liefde laten gaan.
Heel veel sterkte!
- Barmat
- Berichten: 8293
- Geregistreerd: 25-04-03
Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-03 17:30
Het geeft mij een hoop steun.
Zowieso heb ik nog verder van niemand iets negatiefs te horen gekregen (op 1 persoon na wiens naam ik niet zal noemen, die weet zelf heel goed over wie ik het heb).
Het praten en schrijven over Lorenzo geeft mij een hoop rust, het begint nu allemaal tot mij door te dringen maar makkelijk is het niet. Ik ga zometeen naar de stal, de eerste keer nadat ik Lorenzo heb weggebracht en ik ben er best zenuwachtig voor.
Ik heb gelukkig een stok achter de deur in de vorm van Matador, het paard waar ik op mag rijden van de staleigenaar.
Maar het is heel moeilijk want aan de ene kant kan Matador er niets aan doen dat ik verdrietig ben, maar ik kan ook niet "leuk" met hem aan de slag gaan alsof er niks gebeurd is. Heel misschien ga ik morgen rijden maar je hebt ook kans dat ik dat (nog) niet doe.
Gelukkig zou Lorenzo niet gewild hebben dat ik nooit meer zou rijden, dat weet ik zeker. Maar het heeft tijd nodig en wil niks overhaast doen.
Ik hoop alleen maar dat er een ander in Lorenzo's stal staat, want zo'n lege plek vind ik veel erger dan een ander paard op zijn plaats.
- pinopaard
-
- Berichten: 184
- Geregistreerd: 20-04-03
- Woonplaats: zoetermeer
Geplaatst: 05-07-03 17:48
Precies aan de andere kant van de hemel is een plaats, en die heet Regenboog Brug.
Als een dier waar je heel veel van houdt doodgaat, dan gaat het naar de Regenboog Brug. Daar zijn grasvelden en heuvels voor onze geliefde vriendjes, waar ze kunnen rennen en met elkaar kunnen spelen. Er is genoeg te eten, water en zonneschijn en ze voelen zich daar warm en prettig.
Alle dieren die ziek of oud waren worden daar weer beter, alle dieren die gewond waren, of verminkt, krijgen weer een sterk gezond lichaam, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen, of in de dagen die voorbij gaan...
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is alleen een klein dingetje: ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje achter hebben moeten laten.
Ze rennen en spelen met elkaar, maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen en in de verte tuurt. Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding. Plotseling breekt hij uit de groep en vliegt over het gras, sneller en sneller. Hij heeft jou gezien, en als jij en je lieveling bij elkaar komen pakken jullie elkaar beet, en zijn voor altijd bij elkaar. Het dier kust je gezicht, jouw handen strelen het kopje weer, en je kijkt weer in die lieve ogen, die je zo lang niet gezien hebt, maar die altijd in je hart zijn gebleven.
