Lara_Silver schreef:@pinuts: jij haalt het echt waar in je hoofd gewoon twee weken niet naar je paard te komen? Bij langdurige ziekte etc kan ik me dit goed voorstellen, maar mocht er lichamelijk niks hinderends met je aan de hand zijn en je vertikt het te komen 2 weken, sorry dan ben je imo echt gewoon niet goed bezig. Mocht ik dit flikken tov mijn pony zouden mijn ouders hem gewoon te koop zetten, heel simpel. Het is wel lekker makkelijk een dier te kopen om er af en toe eens op rond te hobbelen en verder anderen maar jou taken in de hand te schuiven. Dat je er geld voor hebt maakt niet uit, het is gewoon schunnig en imo heb je dan ook geen belangstelling voor de onderlinge band. Ik kan zolang echt niet zonder mijn pony, en aan de snelheid te merken waarmee hij naar het hek komt gerend als ik hem roep vind hij de dagelijkse aandacht ook heel fijn. Maar nogmaals, dit geldt alleen voor mensen die uit gemakzucht vertikken hun paard een dagelijkse aai over de bol te geven. (en wat er nog meer bij de dagelijkse verzorging komt kijken)
Jij zit nog lekker op school met vaste uren en maar 7/8 uur per dag max weg van huis en elk weekend vrij. Als je eens gaat werken, hogeschool gaat doen (of unief, wat je ook van plan bent) zal je wel anders praten. Ik heb ook dagen (zeker nu ik examens heb) dat ik niet bij mijn paarden geraak. Maar ik wéét dat mijn moeder dan zonder problemen voor me in springt, en dat die dieren eten krijgen en tip top verzorgt op stal staan, dat ze nagekeken worden voor ze de nacht in gaan of geen van de drie tekenen van ziekte (eentje is erg gevoelig voor koliek) vertoond. IMO heb jij het recht helemaal niet om haar zo aan te gaan. Je weet niet wat de reden is waarom ze niet naar haar paard gaat. Wie heeft gezegd dat het om luiheid of gemakszucht gaat? Dingen die je niet weet, heb je ook niet over te oordelen.