Vientje schreef:Wat knap van Prazani! Het wordt hem wel héél erg moeilijk gemaakt door de buren
Wat heerlijk weer FransjeFijn gebied dan aar als jullie daar zulke stukken kunnen rijden, is toch Randstad dacht ik?
Hele stoere Malik, zeker met die belachelijke wind vandaag![]()
Hier moet er even gespuid worden hoor
Mijn les ging nogal zwaar prut, althans zo begon die. Soms baal ik zo van mezelfIvm die spanning met haar tanden laatst ben ik natuurlijk weer te veel afwachtend gaan rijden, tel daarbij op dat het gek weer was vandaag, een hoop stress vanwege een lekke band met de trailer en nog meer wat tegenzat en de samenvatting van hoe we begonnen vandaag was -citaat juf- "waardeloos". Is geen woord aan gelogen overigens
![]()
Ik klapte echt helemaal dicht (stond al trillend naast paard met opzadelen, en besloot bij het even longeren al bijna om haar weer op de trailer te zetten- ondanks dat ze zich echt wel braaf gedroeg), Pinda was daardoor hieperdepiep haar eigen feestje aan het vieren en gezellig haar omgeving aan het bekijken, gas rem en stuur waren weg en ik vraag me serieus af wat ik de afgelopen 34 jaar heb geleerd qua paardrijden want als je had gezegd dat het mijn eerste manegeles was en op een nog niet echt zadelmak paard had het ook nog geloofwaardig geweest
![]()
![]()
Beste en terechte schop onder de kont gehad van de juf inclusief dreigement dat als ik nou niet eens wat meer door ga pakken qua rijden ik straks een paard heb wat me een maat te groot wordt (en dan bij hun op stal gaat moeten ter correctie), dat hielp wel. Uiteindelijk dan ook nog wel goed samen aan het werk geweest -gelukkig-, en als ik probeer objectief terug te kijken naar de afgelopen 2 weken hebben we wel alweer stappen gemaakt tov het drama van laatst (een "gewone" les linksom- en rechtsom, zonder enig gepiep vanwege die trigger op de rechterkant, en beide handen fatsoenlijk gedraafd en gegaloppeerd....2 weken terug konden we niet eens meer rechtsom stappen zonder beide in paniek uit te breken
![]()
). Dus tja, ergens mag ik absoluut niet klagen, het is alleen zó frustrerend dat dit een niveau is waar ik nu "blij" mee moet zijn wat vervolgens toch zo veel stappen minder is dan dat wat het zou moeten zijn.
Ik voel me zo'n kneus en enorm tekortschieten, heb een mega gaaf, eerlijk, braaf super meewerkend en talentvol paard en loop het dan zelf zo te verprutsenDaar zijn een heleboel redenen en achtergrond voor, maar uiteindelijk komt het er gewoon op neer dat bij mij de bezem tussen de oren door moet qua zelfvertrouwen en ik gewoon moet gaan dóen. Hoe ik dat ga doen zonder mezelf volledig over de emmer te jagen weet ik alleen nog niet...ergens moet er gewoon een knop om. Vroeger heb ik dit ook gewoon gekund, dus waarom nu ineens niet meer?? Dus tja, ik weet het even niet meer. Ik baal gewoon ontzettend van mezelf, en het voelt alsof ik heel veel hulp van mensen aangereikt krijg maar echt alleen maar mensen hun tijd en inspanningen loop te verdoen. Ben van de weersomstuit vanmiddag op Miep gestapt om wat in de bak te gaan stappen met haar, had zo'n behoefte aan dat vertrouwde gevoel van het niet meer moeten voldoen aan de veel te hoge lat die er met Pinda lijkt te liggen en maar gewoon te mogen hobbelen (en ik weet dat dat vooral aan mij ligt hoor, maar toch)...
Stalgenootje noemde het al een "de dood of de gladiolen" moment, ik geloof dat ze de spijker op de kop slaat![]()
Nou ja, ik sip vanavond dus maar even flink met de ziel onder de arm (een beste jankbui helpt vast
), en dan morgen plan maken en kop d'r maar weer voor.
Knuffel