Polar schreef:Nouja, ik denk het wel, gezien het hoofdonderwerp van dit topic.
Voor teveel mensen is het namelijk helaas niet gechargeerd.
Ik geef toe dat ik een extremere gedachtengang in dit hele onderwerp heb, dus je mag mijn reacties gerust negeren.
Mijn mening is dat (samen)werken met een paard prima kan, maar dat altijd het welzijn en de keuzevrijheid van het paard voorop moet staan, binnen de grenzen van veiligheid.
Ik wil prima op de rug van mijn paard gaan zitten, maar ik wil dat het paard minstens evenveel plezier heeft als ik.
Naar mijn mening heeft een paard dat met twee bitten en sporen wordt gereden in een houding die het niet met hele lichte druk zelf aanneemt (niet omdat het daarvoor met veel druk is aangeleerd), geen plezier daarin.
Hierbij ga je ervan uit dat de keuzevrijheid van het paard, altijd een garantie is voor het optimale welzijn van het paard. Dan heb ik nieuws voor je, dat is niet zo. Een paard leeft alleen in het hier en nu, denkt niet vooruit, denkt niet aan welzijn op de lange termijn. De soort paard is een symbiose met de mens aangegaan en het grote voordeel voor de soort paard van deze symbiose, is dat de mens wel vooruit kan denken, wel lange termijn consequenties kan inschatten. En dus dat de mens keuzes kan maken voor het paard, die het paard nooit op dat moment zelf zou kiezen, maar op termijn wel voor veel meer welzijn zorgen.
Ik denk dat het paardvriendelijkst is dat wij als mens met de kennis die wij hebben, juist bepaalde keuzes maken voor het paard uiteindelijk vele malen paardvriendelijker is.
En ja paardrijden moet voor mij plezier voor 2 zijn, maar hoe je dat plezier voor het paard creëert, daar verschillen we dus wel in van mening.
En ja er gebeurt veel paardenleed, waarbij er teveel gevraagd wordt van het paard. Maar dat gebeurt zowel in (top)sport als in pure recreatie. Ja er zijn sporters die oneerlijk veel van hun paard vragen en waarbij het allemaal maar snel moet, maar ik heb toch ook heel wat paarden gebukt zien gaan onder de pure recreant.