Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-01-19 21:17

Geplaatst: 23-01-19 21:17

Mo ik ben ook nog uit de tijd dat je ten alle tijden op je paard bleef zitten en hem erlangs mepte met je zweep.
Maar ik vond dat toen al "zielig" als ik dat moest doen.

Dus nu met mijn eigen paard stap ik af en mep hem er niet langs. Het enige waar hij echt bang voor is zijn ezels. Dus ik stap af en loop voor hem en dan volgt hij me ( haast in mijn broekzak! Dat dan wel) maar hij vertrouwd me .
Hetzelfde in de wei, hij staat onderaan in rang maar hij weet dat ik boven iedereen sta en ze ook wegstuur als ik met zijn emmer eten kom. Hij heeft gewoon heel veel vertrouwen in me en op de momenten dat hij me nodig heeft (zoals langs ezels lopen) dan stap ik af leid hem erlangs. Ik laat hem niet "verzuipen" .

Ik heb overigens ook eens de vraag gekregen of ik Joey deed verkopen wanneer hij niet braaf bleek te zijn onder het zadel.
( ik heb hem vanaf toen hij 10 mnd was) en mijn antwoord was ook dat ik dan alles zou proberen om het wel te laten lukken .
En als ik er niet op kan rijden dan zou ik aan de hand gaan werken met hem.
Dus ik snap je besluit heel goed om Callas te houden en een andere weg met haar te bewandelen.
Echter blijf wel goed op je eigen veiligheid letten

.

Bij de trt methode "leer" je de paarden om anders te gaan reageren in een paniek/ vlucht reactie.
Ik denk dat dit heel goed kan gaan werken bij Callas.

**Geplaatst**: 23-01-19 21:18

Geplaatst: 23-01-19 21:18

Monique1963, ik zat in de jaren 60 op de ponyclub en toen was er geen bixy maar wel capriliproefjes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-19 21:25

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-19 21:25

Het is zelfs nog zo erg met zweepjes Pien, dat deze winkel https://www.hetpaardenwinkeltje.nl/prod ... kket-kids/ zegt dat het vaak verplicht is in maneges een zweep. Nou ja! Vind het echt niet meer van deze tijd. Ga denk ik echt een mailtje schrijven.

En Joey, ik deed gewoon wat de instructie me zei. En als ze zeiden mep, dan deed ik dat. Pas toen ik 11 was werd ik obstinaat en wilde dieren geen pijn meer doen EN niet doden, dus werd ik vegetariër.

Pien, ik vind het prachtig zoals je het doet met Polie en Hercule. Kan me voorstellen dat het nu weer heerlijk genieten voor je is nu je met allebei weer kunt rijden en de zorgen om Polie haar kreupelheid (grotendeels) verdwenen zijn.

Joey ik vind jouw verhalen over je paard zo heerlijk rustgevend. Wat een heerlijk lief dier heb je toch. Zou hem graag eens ontmoeten, maar ja, dat zal niet zomaar een twee drie gaan, ik kom niet zo vaak naar NL nl. ;-)

En jouw Joey lijkt mij echt een heerlijk paard om te rijden.

De TRT, ik heb nu al veel geleerd, door alleen maar erover te lezen en kijken. Vind het zó verhelderend dat een paard moet leren ontspannen bij stress, dat had er bij Bruno ook bij moeten zitten, dan was ik alweer een stukje verder geweest. Maaaaarrrr het is nooit te laat om iets te beginnen te leren. Ik wacht nog op wat info van ze en dan ga ik bekijken of ik het ga doen of niet. Ik kijk ook nog even verder naar die Irvin enzo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-19 21:38

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-19 21:38

bigone schreef:
Monique1963, ik zat in de jaren 60 op de ponyclub en toen was er geen bixy maar wel capriliproefjes

ik miste je antwoord, JAAA tjeetje helemaal vergeten de capriliproefjes. Je hebt helemaal gelijk, dus er was wel wat voor kids.

En vanaf wanneer stap jij af van je paard bij angst van hem? Ik loop echt hopeloos achter geloof ik ;-)

**Geplaatst**: 23-01-19 21:56

Geplaatst: 23-01-19 21:56

[quote="Monique1963"]Kinke reed jij ook in de tijd dat afstappen not done was? /quote]

maar denk dat mijn geluk was dat ik maar 20 lessen op de manege heb gehad en daarna al heel jong een pony kreeg waarmee ik altijd boscrosste, dus heb niet zoveel 'slechts' geleerd wat ik later weer moest afleren

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-19 21:59

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-19 21:59

Dat scheelt, kinke, ik heb van mijn 7e tot mijn 11e op een manege gereden en toen kreeg ik mijn pony, waar ik op dezelfde manege nog mee reed, en toen ik daar wegging veranderde alles gelukkig.

**Geplaatst**: 23-01-19 22:00

Geplaatst: 23-01-19 22:00

http://featherlighthorsemanship.com

Ook een aanrader Monique. Vooral de filmpjes op Facebook.
Mijn fjord staat op de wachtlijst om bij hun verder te gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-19 22:05

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-19 22:05

Ga ik ook eens naar kijken. Ik heb al eens wat van hen gezien, want het is al eerder in dit topic genoemd. Thanks!

Edit, zelfde insteek, ik had er idd al eens naar gekeken, ze hebben echter geen online cursus en vanuit fr een beetje ver weg. ;-)

**Geplaatst**: 23-01-19 22:09

Geplaatst: 23-01-19 22:09

Monique1963 schreef:
Ik ben erg geboeid door het principe van dat een paard zelf kan leren stress los te laten door te ontspannen en kan niet wachten tot ik weer fatsoenlijk kan lopen!

Merrie en ik doen dat samen

ik heb me toch al van een kwetsbare kant laten zien hier, dus er kan nog wel wat bij.

Anyways, ze was heel gestresst toen ze bij mij kwam, en best heel snel in paniek, en bang voor veel dingen. Waarom weet ik niet, want ze is nu best open en relaxed. Iig, toen helemaal niet. Ik ben maar met haar gaan wandelen. Dat werd wel mede veroorzaakt door het feit dat ik er om de haverklap naast lag, omdat ik maar niet kon snappen dat je echt je handen niet kan sluiten en been geven tegelijk, en zij vastbesloten was dat niet te accepteren.

Ik leerde, dat als ze spanning opbouwt (het leuke van een volbloed is dat dat in heel snel tempo kan, sta je versteld van, en als je niet goed kijkt is het net of ze uit het niets ontploft, dat is niet waar, maar het lijkt wel zo) dat ik dan naast haar ga staan en diep zuchten. Dat klinkt reuze stom, maar hier is hoe het gaat:

Merrie gespannen, heet, blaas blaas, dans, stuiter, klein beetje heel druk. En zelf ga je daar dan niet in mee. Dat klinkt veel simpeler dan het is, maar het is wel echt de key. Zelf blijf je dood rustig, en je zucht diep. Ik heb begrepen dat je daarbij wel af en toe met je ogen mag rollen, en soms is dat ook heus nodig. En met die zucht laat je bewust de spanning in je eigen lijf los. Gespannen schouders: pfff weg. Gespannen nek: ook pfff. En je rug en alles. Op de een of andere manier is het idioot belangrijk dat je je billen niet samenknijpt, waarom snap ik nog altijd niet, maar het is wel zo. Billen los.

En merrie kijkt je zo eens aan, doet haar hoofd naar beneden, en zucht ook heel diep, en poef....... alle spanning kwijt. Je moet dan wel echt doorgaan met zuchten tot zij ook pfff doet. En dat ziet er soms wel een beetje stom uit :')

een beetje vaak wel, dus je moet niet teveel waarde hechten aan je ego. Mijn buurman vond op zeker moment dat ik eigenlijk 2 honden had, geen hond en een paard. Het zij zo.

Onder het zadel kan je dat ook doen, en eigenlijk nog wel effectiever, want je paard voelt ook echt dat je de spanning zelf loslaat. Paarden doen graag een beetje spiegelen, dus je kan dat ook sturen. Dus wij zuchten samen, en dan zijn we de stress weer kwijt.

Overigens ben ik van een andere jaargang als jullie. Ik vond afstappen geen verliezen, per se, al vonden oudere mensen om mij heen dat wel. Maar ik was toen nog een puber, en recalcitrant, en dat heeft heel goed gewerkt

Dus wij zuchten samen, en ze doet het inmiddels zelf ook, als ze iets spannend vindt, gaat ze diep zuchten met haar hoofd naar beneden, en de eerste keer dat ze dat zelf deed, heb ik een potje gehuild. Ik vond dat zo stoer en zo knap van haar :+:

Met het koude weer is ze soms wel te fris om te rijden, maar sneeuwwandelingen vinden wij ook erg leuk. Dan krabt ze het gras onder de sneeuw vandaan, en bevroren gras is het allerlekkerst, zo leerden wij. En dan thuis lekker een wollen deken op en nog even chillen met baasje.

(nou weet ik niet of sneeuw wandelen een goed idee is als je paard ijzers heeft, zij heeft nooit ijzers gehad)

**Geplaatst**: 23-01-19 22:47

Geplaatst: 23-01-19 22:47

Afstappen, al is het maar omdat ik dan wel durf (bruggen en hoogtevrees, brugleuningen zijn veel te laag als je op een pony zit!) of door smalle dingen waar ze met grote machines bezig zijn, pony volgde zo, maar dit was voor mij fijner (nogal zuinig op mijn knieen als het om ergens tegen aan botsen gaat).
Vroeger met manegepaard alleen bos in was dat iets lastiger, want die hadden niet goed geleerd om stil te staan in het bos, maakt weer opstappen wat lastiger (kwam door stuk waar de politiehonden aan het trainen waren, was beetje te spannend volgens paard). Later niet meer zo nodig, rijmaatje met hond mee en daar durfden ze wel achteraan.
En nog steeds liever er naast als er iets is, ook omdat het dan bijna meteen over is met de ergste/alle stress. Baas staat er tussen, dus die eet monster eerst op

.

Ik ben qua lesbasis ook aardig wat van paard tegen alles beschermen (ze mogen niet schrikken van wat jij doet, dus alles zachtjes, etc.) maar wel alles braaf moeten doen gehad. Nu al zo'n 14+ jaar een andere mening over hoe verantwoord het naar je dieren toe is om die niet voor te bereiden op de rare mensenwereld maar wel te verwachten dat ze er altijd in gehoorzamen en alles maar durven. Liever doe ik de rare dingen in gecontroleerde omstandigheden, zodat paard weet hoe te reageren als een mens (je eigen of een andere) zo'n rare-dingen-doen aanval heeft (nl stil staan en tukje doen, dan komt er soms eten en in elk geval houdt baas op = ook weer soort van controle over de situatie krijgen en dan is het ook niet gevaarlijk meer).

Verder paard dat zo veel spanning opbouwd/geen steun bij jouw zoekt zou ik daar ter plekke aan het werk zetten. Doorrijden is vaak toch bevestigen dat het eng is (want vluchten ook al gaat dat in jouw aangegeven gang) en de spanning vloeit niet af op zo'n manier dat er een link gelegd wordt tussen dat enge ding en nutteloos, vermoeiend hard werken. Juist werk kan hersentjes aan zetten en haar leren afweging maken ga ik nu schrikken (en moe worden) of gewoon doorlopen, want al de vorige keren gebeurde er niks meer dan dat ik moe werd van het raar doen bij iets wat niks deed. Die spanning moet er inderdaad uit, maar liefst ter plekke en niet pas als jullie bijna thuis zijn of zelfs pas als ze op het blok staat. Luisteren en dus bij jouw steun en oplossingen zoeken moet altijd en net als bij een hond oplossen op de plek dat het mis gaat. Zo voorkom je dat dieren enkel luisteren waar ze dat geleerd hebben, dus enkel op het trainingsveld van de hondenschool. Callas haar logica is in de interactie met mensen gevaarlijk voor beide partijen, zij zal dus op die van jouw moeten kunnen, willen en durven vertrouwen. Iets geeft mij nl de indruk dat Callas niet 100% ontspanning kan vinden op de buitenritten tot nu toe, ook al lijkt dat wel zo op een aantal ritten die voor jouw gevoel fijn gingen en vooruitgang lieten zien. Ik denk dus niet dat haar "englevel" buiten de poort ooit op 0 gestaan heeft en dan is er erg weinig nodig om te ontploffen, aangezien dat enkel een bevestiging is voor haar dat het buiten spannend is. Vraag is of je dat met enkel in een bak rijden gaat oplossen, want over wat er buiten die bak gebeurt heb je geen controle en onzeker is ze zeer duidelijk.

Je hebt een lastige combi in een gammel/breekbaar lijf waardoor lang wandelen eigenlijk onmogelijk is en een onzeker paard dat eigenlijk een paar honderd wandeluren nodig heeft (gemixed met stukjes er op als mogelijk), naast een flink stuk gerichte zelfvertrouwen/baas weet altijd raad training.

@Kinke : ik ken die spreuk als met 7 staarten (wat mij met apensoorten waar staart 5e "arm" is ook stuk logischer klinkt om trots op te zijn, ze hebben er meer aan).

**Geplaatst**: 23-01-19 22:59

Geplaatst: 23-01-19 22:59

Oh mag ik het hier ff hebben over afstappen?
Ik stap dus liever niet af, ik heb dan het gevoel dat ik met 1 teugel dat gewicht echt nooit kan houden als ie wil gaan..snap je wat ik bedoel, ik bedoel dus absoluut niet dat ik het beschamend vind! Begrijp me niet verkeerd, maar ik voel me “ meer in controle met twee handen , twee benen, en een zit” . En dan zeg ik ik er gelijk heel eerlijk bij, dat mijn paard weliswaar een enorme pieper is, schrikt van zijn eigen schaduw, maar buiten een paar cm naar links of rechts, steunt hij absoluut op mij. Ik voel me op mijn paard dus veel zekerder dat dat ik zou afstappen, en “ maar” een teugeltje heb....
Dus nogmaals..afstappen zeker geen schande , maar ik durf dat dan weer niet...ik wil graag die controle op mijn paard...( en dat werkt al zo’n 8 jaar prima voor ons gelukkig. Paard wil echt wel eens rennen, zeker als ie wordt ingehaald omdat andere aan de kletter gaan...maar altijd krijg ik hem terug , ik besef dat ik daar mazzel bij heb hoor...bij enge situaties stapt mijn mede ruiter vaak af..ik wil het niet..gek genoeg)

**Geplaatst**: 23-01-19 23:31

Geplaatst: 23-01-19 23:31

haha tamary. De niet nette versie is mijn variant, die best vaak gebruikt wordt

https://www.ikzegookmaarwat.nl/2015/11/ ... jf-banketstaaf/

**Geplaatst**: 23-01-19 23:35

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 23-01-19 23:35

Ik ken die helemaal niet :')

hahahaha ik zou van mijn stoel vallen van het lachen als ik je dat hoorde zeggen

vooral de minder nette versie. Maar ik heb een voorliefde voor minder nette dingen :')

**Geplaatst**: 23-01-19 23:59

Geplaatst: 23-01-19 23:59

Buuk schreef:
Oh mag ik het hier ff hebben over afstappen?
Ik stap dus liever niet af, ik heb dan het gevoel dat ik met 1 teugel dat gewicht echt nooit kan houden als ie wil gaan..snap je wat ik bedoel, ik bedoel dus absoluut niet dat ik het beschamend vind! Begrijp me niet verkeerd, maar ik voel me “ meer in controle met twee handen , twee benen, en een zit” . En dan zeg ik ik er gelijk heel eerlijk bij, dat mijn paard weliswaar een enorme pieper is, schrikt van zijn eigen schaduw, maar buiten een paar cm naar links of rechts, steunt hij absoluut op mij. Ik voel me op mijn paard dus veel zekerder dat dat ik zou afstappen, en “ maar” een teugeltje heb....
Dus nogmaals..afstappen zeker geen schande , maar ik durf dat dan weer niet...ik wil graag die controle op mijn paard...( en dat werkt al zo’n 8 jaar prima voor ons gelukkig. Paard wil echt wel eens rennen, zeker als ie wordt ingehaald omdat andere aan de kletter gaan...maar altijd krijg ik hem terug , ik besef dat ik daar mazzel bij heb hoor...bij enge situaties stapt mijn mede ruiter vaak af..ik wil het niet..gek genoeg)

Mijn ervaring is juist dat spanning meteen weg is als ik er naast sta. Nu zit er wel een flinke grondwerk en wandelbasis in, dus naast de mens is het altijd veilig is goed bevestigd. Hoewel ik nu meer naar andere NH-achtige trainers kijk op bv yt, is Parelli basis geweest en dan is de stelling eigenlijk : als je er niet naast durft te staan/lopen ga je er niet op zitten, durf je er niet op te zitten, ga dan niet stappen, durf je niet te stappen ga dan niet draven, ... Fundering moet dus solide zijn en die begint er naast. Gaten in je fundering vinden kan behoorlijk pijnlijk zijn, zal ook opgelost moeten worden door terug te gaan naar het begin en die oplossing hoeft niet altijd logisch te klinken in relatie tot het probleem wat het gevolg was.

**Geplaatst**: 24-01-19 10:22

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-01-19 10:22

Ik stap in principe nooit af, want dan kom ik er niet meer op zonder krukje. Toen ik dat nog wel kon, stapte ik wel eens af. Heb tip gekregen van mijn Parelli instructrice om als ze ergens niet langs gaan een paar passen achteruit te gaan tot ze het niet meer eng vinden. En dan weer stukje vooruit, dan weer achteruit. Net zo lang tot ze er wel langs gaan. Heb het nog niet geprobeerd, maar ga het zeker doen. Ook gaf ze als tip om het paard achter de trekker aan te laten lopen, omdat ze die eng vind. Wil ik ook gaan doen, maar dan moet ik wel met 2 personen zijn natuurlijk.
Hier op de manege rijden de kinderen ook met zweepje. Denk omdat die ponies anders niet goed reageren. Ik rij zelf ook met zweepje, maar gebruik hem niet veel. Als ik hem niet bij mij heb wil ie wel eens gaan staken. Met zweepje doet hij dat niet. En soms om mijn hulpen wat te verduidelijken, als ik het met alleen been niet red.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-19 10:49

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-19 10:49

Hallo ben ik weer. Ik reageer even algemeen op jullie reacties.

Ik heb niets tegen zweepjes als ze gebruikt worden door volwassenen als aanwijzing of verlenging van je arm. Maar om kleine kids die het verschil tussen slaan en aanwijzingen geven misschien nog niet kunnen onderscheiden gelijk een zweep in hun handen te duwen vind ik geen goed plan. Ze gaan er toch mee slaan natuurlijk.

Ik heb tot nu toe Callas nog steeds langs enge dingen gekregen door flink te drijven en kordaat op te treden. Maar dat waren dus de keren dat ze het ver van te voren aangaf eng te vinden en er bang voor te zijn. Hahaha en de keren dat ik wel afgestapt ben was het niet vrijwillig. Afijn, de toekomst gaat het leren of ik nog buiten het hek ga komen met haar.

Ik kan wel weer op haar komen, geen probleem. Ik stap wel af in het bos overigens. Is bij diverse gelegenheden nodig geweest, maar niet omdat ze bang was, maar omdat we dan een obstakel moesten nemen waarbij ik te hoog was bijvoorbeeld. Of om haar schoenen strakker te doen of zo. Dus ik kan altijd afstappen onderweg. Tinka kun je geen beugelverlenger nemen of zo, dat je er toch weer op kan. Ik heb het nog nooit gebruikt, maar mijn beugels kunnen naar onderen uitklappen, en dan heb je 15cm extra lengte.

Ernaast lopen met wandelen heb ik nog maar weinig gedaan en ik vraag me af of ik haar zou kunnen houden als ze schrikt en weg wil, zelfde als Buuk eigenlijk. Ook dat gaat de toekomst leren. Maar wat Tamary zegt, de basis moet goed zijn. Dus misschien moet ik toch dat half uur dat ik kan, maar eens met haar gaan wandelen per dag in de toekomst.

Avalanche, briesen helpt bij Callas ook wel geloof ik. Zuchten en zingen heb ik ook gedaan in het begin voor de eerste val, maar daar heb ik geen reactie van haar op gehad. Het briesen wel, dat doen we gezellig. Ik geloof ook niet dat ik gespannen in het zadel zit. Meest eigenlijk te ontspannen geloof ik, zit ik te weinig op te letten op haar en zit ik maar te dromen, te lange teugels van die dingen.

Tinka achter de tractor om te wennen, weet ik nu, is alleen goed als ie ernaar zijn hals ontspant. Er aan laten wennen zonder dat hij zijn eigen beloning creëert door hals laag, is minder effectief.

**Geplaatst**: 24-01-19 16:42

Geplaatst: 24-01-19 16:42

Monique1963 schreef:
k heb niets tegen zweepjes als ze gebruikt worden door volwassenen als aanwijzing of verlenging van je arm. Maar om kleine kids die het verschil tussen slaan en aanwijzingen geven misschien nog niet kunnen onderscheiden gelijk een zweep in hun handen te duwen vind ik geen goed plan. Ze gaan er toch mee slaan natuurlijk.

Ben ik het mee eens.

Daarnaast vind ik als je zweep gebruik gebruik het dan correct, duidelijk en ben niet soft. Twee voorbeeldjes:
1. manlief reed op Hercule naar buiten en ik had les in de buitenbak met Polie. Manlief was een beginner. Toen ze van het erf af waren, duidelijk in het zicht van ons, kwam Hercule kaarsrecht over eind. "K.." zegt mijn instructrice verschrikt en gelijk geeft ml Hercule een stevige tik met de zweep tussen zijn oren. Gelijk stond Hercule op vier pootjes en hij stond doodstil. Toen schudde hij eventjes met zijn kop, brieste en stapte zo weg alsof er niets gebeurd was

. Mijn instructrice (van de zeer zachte klassieke Duitse lijn) zei: "goed gedaan, hij verdiende dat en nu zijn de verhoudingen gelijk duidelijk en kunnen ze vrienden worden". Ml heeft Hercule nooit meer geslagen en voor Hercule was het gewoon duidelijk.
2. waar Hercule stond kwam altijd een mevrouw met haar paard lessen. Aan de lange longe liep ze met dat beest naar binnen en had allerlei softe theorieën hoe je met paarden dienden om te gaan. Dat dier luisterde totaal niet. Ze was heel onduidelijk en greep nooit in. Dat dier speelde enorm met haar voeten en was een gevaar voor haar en ons. Toen hij bijna een van mijn kinderen had laten verongelukken, greep ze nog niet in en toen kon ze gelijk vertrekken.

Polie kan nooit een tik krijgen en ik denk dat dit ook voor Callas geldt. Ze zijn daarvoor te bang en te onzeker. Polie heeft ook nog nooit een bestraffende tik gehad en meestal rijd ik zonder zweep. Streng toespreken is gewoon voldoende en eigenlijk is dat nooit nodig. Ze zal altijd alles doen om mij een plezier te doen.

Je kunt van een kind niet verwachten dat die weet hoe je een zweep moet gebruiken. Een paar bekenden hier hebben op hun verzoek paardrij es gehad op hercule. 8x in principe aan de longe. Geen zweep komt daarbij aan te pas, ook niet als ze beugels en teugels aankrijgen. Ik bepaal hoe Hercule loopt (longeerzweep en stem) en zij moeten eerst maar eens leren zitten, paard leren te vertrouwen, paarden gedrag leren kennen, voelen hoe paard beweegt. Als ze later de teugels krijgen hebben ze hun handen vol. Daar kan geen zweep meer bij. Pas als ik het gevoel heb dat ze goed kunnen zitten, mogen ze om me heen rijden. Als dat goed gaat, ik ondersteun met de lange zweep, dan mogen ze verder weg. Nog steeds zonder zweep. Pas als ik denk dat ze Hercule begrijpen, ze hem niet in de weg zitten met hun lijf en teugels en er niet afvallen, doen we de laatste les voordat we buiten gaan rijden en dat is om ze met zweep te leren rijden. Dat kan levensreddend zijn vanwege honden van je af houden, vliegen eraf halen (minder irriterend paard) en z.n tikje geven als er te sloom gereden wordt. Die aanpak werkt heel erg goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-19 18:21

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-19 18:21

Pien, dat lijkt me een heel goede werkwijze zoals jij het doet. Chapeau.

Ik heb sinds ik western rijd geen rijzweep meer gebruikt. Ik heb er dan ook geen in huis. En dat is sinds 1988. Ik heb wel een menzweep waar de slag vanaf is. Die gebruik ik als aanwijsstokje. Lekker lang maar ook weer niet zolang als een longeerzweep maar langer als een dressuurzweep. En heel stug, dus meer stick dan zweep.

Ik heb op Callas wel een aantal keren een "zweepje" gebruikt. Weet niet meer wanneer, maar ik herinner me een paar keren in het begin dat ik in het bos een tak afgeplukt heb tijdens het rijden omdat ze niet reageerde op beenhulpen en we langs een ravijn reden. Vond ik het een veiliger gevoel om haar te kunnen begrenzen met dat takje. En er waren zo meer van zulke gelegenheden. Ik heb het eigenlijk nooit echt gebruikt.

Bij Bruno wel, die wilde dat ik met een zweepje reed met haar omdat hij wilde dat ik dat gebruikte als ondersteuning van mijn beenhulpen omdat ze gewoon niet aan het been is.

Bij trt ga ik weer een aanwijsstok nodig hebben dus komt die oude kapotte menzweep weer uit het stof.

Nog even wat grappigs over vriendlief. Hij mest nu de paarden dagelijks uit natuurlijk, althans dat zegt hij, hahaha, ik kan het niet controleren natuurlijk. En hij draagt altijd dezelfde werkschoenen. Komt ie gisteren binnen, gadverdegadver ik heb in de paardenpoep gestaan. Helemaal verontwaardigd. Dus ik zeg, maar dat doe je toch de hele tijd als je uitmest? Ja maar deze hoop lag op het balkon. Whoeahahahaha. Toen ik ging rijden zaterdag had ik ze eerst op ons erf laten lopen en omdat we in een heuvel wonen hebben we een balkon dat gelijksvloers is. Als de paardjes op het erf lopen, kunnen ze ook dat balkon op, alhoewel ze het eigenlijk nooit doen. En mijn vriend doet 's avonds de luiken altijd dicht vanaf dat balkon. En nu was hij dus in een grote hoop gaan staan. En hij vond dat een heel groot verschil met mest in de stal en drollen op het balkon. LOL.

**Geplaatst**: 24-01-19 20:08

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-01-19 20:08

Wat een leuke discussie dit ik ben pas 33 maar ook mij is geleerd je stapt nooit maar dan ook nooit van je paard en als hij sloom loopt tik je bij met de zweep.
De pony die ik nu elke dag verzorg heb ik zelf beleerd. Als ze iets eng vind zing ik en gaat ze er langs. Bij mijn verzorgster werkt dit niet ze zegt zelf dat ze vals zingt zweepje gebruik ik zelf liever niet ik doe alles zo paard vriendelijk mogelijk op mijn manier echter is jolyn kruising quarter haflinger en kan ze wel eens een tikje eigenwijs zijn. Haar grootste wapen in de bak is als ze geen zin heeft. Stil staan. Je krijgt haar dan ook echt niet meer vooruit. Ik kan me dan wel eens een beginner voelen zweepje heeft ze niks van. Bij wijze van spreken kan je haar in tweeën slaan als ze niet wil gaat ze niet. Mijn vriendin stapt dan af van haar pony om er als een beginner even naast te lopen en als ze dan gaat lukt het me wel weer.
Buiten is jolyn een geweldige pony. Soms voel ik wel eens onrust in haar maar sinds ik hier heb gelezen over het samen briezen is dat ook een stuk minder.
Vorige keer gingen we naar het kleine bosje met een heel groepje meiden en de paarden. We deden een stapritje en alle paarden gingen rechts ik reed achteraan en jolyn wilde persee links geen mogelijkheid dat ze achter de paarden aan ging. Iedereen lachen (het was ook lachwekkend) afgestapt en der naast een stukje met der mee gelopen. Volgens mij is ze dan oprecht beledigd maar doet ze het toch maar..... Merries

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-19 20:23

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-19 20:23

Leuk Shirjolyne dat je het briesen wat ik doe ook doet. Ik doe het eigenlijk niet voor ontspanning geloof ik, gewoon een stukje grappige communicatie met elkaar. Maar het werkt wel ontspannend dat denk ik zeker!

En jouw merrie is me er eentje zeg! Heul eigenwijs!

Tja, een ruin kun je je wil opleggen.
Een hengst kun je iets aan vragen.
Maar met een merrie moet je overleggen en tot een compromis komen...

leuk stukje op BIT. lees ook de vervolglinkjes onderaan even ook leuk
https://www.bitmagazine.nl/fun/5-dingen ... gen/95976/

**Geplaatst**: 24-01-19 20:46

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 24-01-19 20:46

Ja iets wat eng is.. stromend beekje .. of wapperend plastic.. hond met een grote stok wat op je af komt. Dat doen we zingend en gaat perfect.
Maar soms horen we in de verte jagers. Ze luistert dan altijd aandachtig en bij een schot voel je rillinkjes. Dus eigenlijk niks aan de hand maar toch is dat spanning opbouw in mijn ogen ik denk dan altijd als er nu een eend komt en dan ook nog plastic ja dan krijg je wel een schrik reactie. Op die momenten ga ik nu briezen net zo lang tot ze denkt zeurpiet ik bries ook maar dan hou je op maar is ze wel der rillinkjes kwijt klinkt dat gek??

Dat klopt wel hè wat er op bit magazine staat .
Ik kan ook wel een boek schrijven over mijn tuttebel. Lompe lientje noem ik haar ook wel eens

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-19 22:03

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-19 22:03

Fijn dat je haar zo goed aanvoelt! Bij Callas had ik in het begin het gevoel dat ik op een pingpongballetje aan een elastiekje zat. Dat voelde niet fijn. Dat heb ik tegenwoordig niet meer, maar wel dat je merkt dat ze na een eerste schrik het moeilijk vindt een volgende te accepteren.

Vandaag weer veel filmpjes gezien van trt. Sterke stunt van Tristan Trucker in een arena een bewegende bulldozer neerzetten en een keurig dressuurproefje eronder door rijden. Erna het paard eronder laten piafferen op commando, zonder bit, zonder zadel en hij zat op de bulldozer. Het paard gaat gewoon door tot hij zegt dat het mag stoppen. Indrukwekken

**Geplaatst**: 25-01-19 09:53

Geplaatst: 25-01-19 09:53

Dat herken ik wel van die bulldozer ( maar dan natuurlijk anders ik zat niet in die bulldozer haha). Mijn vorige tinker kon haast de sokjes eraf gereden krijgen door trekkers ,vrachtwagens ed geen enkel probleem, maar een gekleurd krukje naast de stal gaf haast een hartverzakking. Best lastig anticiperen

**Geplaatst**: 25-01-19 10:03

Geplaatst: 25-01-19 10:03

Bij mij heeft het zingen en briezen enzo nooit het gewenste effect gehad. Hij vind het wel heel leuk, maar daar blijft het uiteindelijk een beetje bij. De enige manier dat opgebouwde angst écht wegzakt is als hij tijd krijgt. Tijd om stil te staan, de omgeving tot in de kleinste puntjes in zich op te nemen, grazen w/e totdat hij het kwijt is. Werkt wel heel goed hoor. De eerste keer had hij een kwartier gegraast, gingen we weer op pad en kwam de angst doodleuk weer terug, maar nu snapt hij wat ik ermee wil volgens mij en gaat het steeds sneller. Hoe meer en vaker ik hem tijd geef, hoe minder tijd hij nodig heeft. Die eerste keer wilde ik ook inmiddels wel weer eens weg, en ben ik toch te snel weer verdergegaan denk ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-01-19 10:12

Geplaatst door de TopicStarter : 25-01-19 10:12

Ja precies dat, bumper. Zo moeilijk aan dieren uit te leggen wat wij mensen voor gekke dingen bezitten.

Want als je even vergelijkt waar ze oorspronkelijk wonen, grote open grasvlaktes, kilometers uitgestrekte steppen of prairie met wat bosjes her en der. Kabbelende beekjes, misschien een wildstromende rivier die uitkomt in een meer waar alleen de wind wat rimpelingen veroorzaakt. Er zijn nauwelijks felle kleuren, hooguit het roze van wat anemoontjes, maar verder veel witte bloempjes en zachtblauwe kopjes die uit het gras steken. Geen enkel ander geluid dan het knarsen van hun eigen grazen, het geluid van de wind door het gras, misschien net buiten de kudde het geluid van geklooi van jonge hengsten, misschien eens een hinnik en verder is er niets. Rust, ruimte, stilte en zij zelf. Ze hoeven alleen aan grazen en voortplanten te denken en o ja, oppassen voor roofdieren als enige gevaar.

Dan is alles wat niet aan bovenstaande beschrijving voldoet een mogelijk gevaar omdat het niet in je instinct zit. Dus hoe ontzettend knap is het dan eigenlijk dat deze lieve dieren zich in onze maatschappij weten aan te passen. En kunnen we het ze dan kwalijk nemen dat ze een roze krukje niet snappen. We kunnen ze alleen weerbaarder maken.

Sintara doet het door hem naast het gevaar te laten grazen. Ik geef Callas tijd om te kijken, maar ik leid haar er dan wel langs (erop zittend vooralsnog).

Maar in de toekomst hoop ik haar te leren dat zij zich zelf bij iedere spannende situatie kan ontspannen en daar haar beloning in kan vinden. Vind het zo jammer dat Bruno dat laatste stapje niet gezet heeft. Hij wist het waarschijnlijk niet, maar het is zo logisch. Het paard moet het niet voor ons doen, maar voor zichzelf. Een betere motivator lijkt er niet te zijn.