Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
(de osteopaat was geweest). Ik wist dat ze het gewoon kon, dus toch even doorgezet in een ander figuur dan dat we bezig waren en toen ze tot de ontdekking kwam dat ze het toch kon, liep ze weer als een trots zonnetje.
dat is ook eigenlijk mijn punt he, kijk verder dan je neus lang is, en pas aan wat je doet op je paard.
Avalanche schreef:Thanksdat is ook eigenlijk mijn punt he, kijk verder dan je neus lang is, en pas aan wat je doet op je paard.
Overigens als de osteopaat is geweest laat ik ze 3 dagen even bijkomen
mijn les van gisteren was 7 dagen nadat de osteopaat was geweest
Bit is yay. Hahaha de stommert
dat is het idd, het spanningsveld tussen enerzijds een langetermijnplanning, en anderzijds inspelen op het moment en je gevoel daarin vertrouwen.
maar gisteren heb ik hem dus weer gelongeerd, gewoon met hoofdstel en verder niets, alleen de schouder wat gecontroleerd met de longeerzweep, maar hij was reuze zoet met hoofdstel in doen, geen spanning, niks
dus het lijkt erop dat dit werkt
hij is nu veel meer chill
zo goed werken weer vandaag en zo zoet
hij heeft een grote paarden zadel gekregen
dus de komende 10 jaar heb ik geen geld meer voor dekjes vrees ik. Oh, en een bijpassend hoofdstel, wat een fractie van de prijs van het zadel is, maar nog steeds eh...... duur.......
pol013 schreef:Stress toenemen en soms moeten doorpakken als de vriendelijkste weg uit een dilemma is wel herkenbaar hoor.
Ik heb ook zo'n paard. Trap niet op de tenen. Geef ruimte. Maar toch is soms gewoob doorpakken beter.
Bijna niet te beschrijven online.
Maar normaal geef ik haar ruimte om te kijken, te twijfelen en te laten bezinken. En dat werkt geweldig. Maar laatst kwam ik in een situatie waarbij ze daardoor de spiraal ineens de verkeerde kant op pakte. Omhoog en bokken. Jezelf lekker over je toeren jagen. Toen was ' niet te flauw' ineens de betere aanpak. Werkte geweldig situatie onder controle. Voor het paard duidelijk, stress niveau weer snel dalende.
Het blijft aftasten.
Uiteraard beloond en een andere keer toen we er weer langs moesten, kon ik er wel de tijd voor nemen en toen ging ze heel rustig weliswaar op haar tenen er langs.
Braaf toch beiden keren. Daarna was het geïntegreerd en ging ze er normaal langs. Bang zijn is nl een normale emotie en dat mag er altijd zijn. Alleen kan er niet altijd tijd voor uit getrokken worden of rekening mee gehouden worden.
"That's life".