Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-08-12 21:20

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 13-08-12 21:20

Aah iedereen zo onwijs bedankt voor de leuke berichtjes over Rosa! :+:

Ben al stiekem een beetje verkocht aan haar, ik denk niet dat ze nog weggaat hoor

Hk-topic is een supergoed idee, ik klets ook nog gewoon heerlijk mee hoor

Brenda, super dat de buitenrit is bevallen, ben zeer benieuwd wat jouw zoektocht zal opleveren als je in september naar paardjes gaat kijken!

De warmte slaat hier ook goed in, wij zetten de paarden die het durven ook lekker onder de sproeier, maar niet ieder paard kan het waarderen

Verder, ik heb gister een hele slechte dag gehad.. Ben langzaam begonnen met de dekentjes,halstertjes etc van Romy door te gaan, uit borstelen en richting wasmachine.. Is zo moeilijk, al die haartjes die er zitten, de geurtjes die eraan hangen.. Was echt heel emotioneel voor me. Maar heb heerlijk staan uitjanken bij Rosa, die een ontzettende knuffeltante is en die geen seconde bij me weg te slaan was. Het doet me echt goed om met Rosa bezig te zijn

Vandaag gaat het weer wat beter, heb de spulletjes maar even gelaten voor wat het is, van de week ga ik er wel weer mee verder.. Vandaag gewoon even lekker genoten van Rosa :+:

**Geplaatst**: 13-08-12 22:32

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 13-08-12 22:32

Gewoon Nem mag ook hoor Bren.

Of Num/Nummus is ook wel een veel voorkomende hier op Bokt.

Ben even niet heel erg bijlezerig, vergadering is vermoeiend als je ineens moet notuleren en heb nu last van mijn buik. Boe.

Lon wat fijn dat Rosa je een beetje kan troosten!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-12 23:15

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-12 23:15

Lonneke wat een goed nieuws dat je helemaal verkocht bent aan Rosa en dat ze je helpt het verdriet om Romy te verzachten.
Ik ben zo ontzettend blij voor je $*\o/*$
Het is inderdaad een vreselijke klus de spullen van Romy te moeten wassen en op te ruimen, maar doe het wanneer je je wat beter voelt ze lopen toch niet weg.
Alles op zijn tijd.
Fijn dat jij ook gewoon mee wilt blijven kletsen zo blijven we op de hoogte van jou en Rosa.

Arme Nem een warme douche en lekker naar bed, hoop dat je buikpijn weg is ondertussen :(:)

Een dikke knuffel

**Geplaatst**: 14-08-12 08:22

Geplaatst: 14-08-12 08:22

Een HK topic kan je gewoon aanmaken zoals een ander topic. uiteraard verwachten we daarvoor een Grande openingspost!

@ maris, ik ben ook wel benieuwd hoe het met bob gaat!

@ lonneke, inderdaad, pak zulke dingen op als je je er goed voor voelt, anders: lekker laten liggen. Fijn te horen dat Rosa zo'n goede troost is!

**Geplaatst**: 14-08-12 10:08

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-08-12 10:08

Ja hoor is weg.

Ik ben ook voorstander van een Grande openingspost!

Lon, precies wat de rest zegt. Het spul loopt niet weg en ik ken mensen die hun ongebruikte spullen van paarden die nog leven zelfs een eeuw te lang laten liggen... _O-

**Geplaatst**: 14-08-12 14:52

Geplaatst: 14-08-12 14:52

$*\o/*$ $*\o/*$ ZNED HEEFT MET ZIJN WAGENTJE GESTAPT!!!! $*\o/*$ $*\o/*$

yippie echt supergoed! we hebben hem heel rustig geoefend zoals hij al kent, gewoon bij het poetsen het wagentje erachter terwijl hij lekker rustig staat te luieren, 'aaien' met de lamoenen, dat soort dingen. Nu met tuig aan, alles naar buiten en het lamoen over zijn rug gehangen met een halstertouw over het schoftje (dus niet vast). in eerste instantie vond hij het doodeng toen hij een stapje deed, maar mijn zusje had het lamoen vast en kon het wagentje dus zo van Zned afpakken. uiteindelijk heeft hij een stukje rechtuit gestapt ermee zonder stress.

een mooi beginnetje dus, ik ben er superblij mee maar besef terdege dat we er nog niet zijn. ik moet er niet aan denken dat hij vandaag vast had gezeten aan het wagentje, dat was zeker weten misgegaan. Heel eerlijk had ik niet verwacht dat het zó diep zou zitten. Maar goed we komen steeds een stukje verder en elke keer weer word ik zó blij van die pony, ik had snoepjes erbij en hij blééf me maar kusjes geven (is een aangeleerd kunstje, en als hij snoep wil doet hij dus dat), deed enorm zijn best om rustig te blijven wat hem dus ook goed lukte naarmate we hem meer konden overtuigen dat hij zich geen pijn zou doen.

dit was misschien tien minuutjes/ kwartiertje, dus ik heb 'm daarna nog even de spieren laten losgooien met vrijspringen, dat hebben we de laatste tijd een paar keer gedaan en hij wordt er nu echt handig mee. zijn topsprong was een ongelijke smalle oxer (40 cm denk ik), van ongeveer 1,10 hoog!

**Geplaatst**: 14-08-12 14:55

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-08-12 14:55

$*\o/*$
Wat fijn dat hij het vrijwel stressloos oppakt!

Dat gaat lang niet bij alle paarden zo.

**Geplaatst**: 14-08-12 15:53

Geplaatst: 14-08-12 15:53

hihi jaaa echt wel! maar het is dan ook wel zwoegen hoor, vooral mentaal. het eerste beleren was dan toch wel een stukje makkelijker met hem. maar ik heb er wel vertrouwen in dat het gaat goedkomen met 't beste jong. zou voor mij als toekomstig trainer ook wel geweldig zijn als ik zoiets opgelost kan krijgen op een goede manier. denk dat ik me er daarom ook zo druk over maak haha!

punt is, als hij zich nu bezeert eraan dan is het klaar met mennen vermoed ik. dat maakt dat het geheel voor mijn gevoel nogal onder druk staat, er-mag-niets-fout-gaan! (en dat moet ik vooral niet op Zned overbrengen)
als ik dit dan vergelijk met het sleeën afgelopen winter, haha! dat gaat lomper dan lomp en je valt er tig keer af in een half uurtje rijden, allemaal geen probleem.

**Geplaatst**: 14-08-12 16:54

Geplaatst: 14-08-12 16:54

Dat zou ik niet zo zwaar opnemen hoor, het is echt niet zwart-wit dat het klaar is als er wat mis gaat.
Een Friese ruin bij ons zou "nooit meer beleerd mogen worden" na zijn ongeluk. Hij was ergens van geschrokken, de broekriem knapte en hij sloeg dus op hol, is dwars door een hek gerend. Werd bij het opnieuw beleren daarna al zo gek van het slepen dat ermee gestopt is.
Nu 5 jaar later hebben we hem na overleg opnieuw beleerd en hij is het makkelijkste en braafste dier dat je je voor kunt stellen.

Was geen spoortje meer van zijn oude trauma te zien en het beleren heeft geen enkel probleem opgeleverd. Volgens het boekje ging het!

Bij de Dartmoor ruin op de kinderboerderij was het juist goed dat het zo gebeurde zelfs. Zo konden we erachter komen dat hij nogal een binnenvetter was en tijdens het beleerproces na zijn op hol slaan is daar zodanig goed mee omgegaan dat hij nu precies zo koel is als we altijd al dachten dat hij was, alleen kunnen we nu zien wanneer hij iets eng vindt, en vroeger niet.

**Geplaatst**: 14-08-12 17:01

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-08-12 17:01

ben ik met je eens hoor, Zned heeft ook al het nodige ervaren in de tijd dat we nog veel reden, zo heeft hij een keer een paaltje tussen hemzelf en het lamoen ingehad, bleef dus haken. hij probeerde het nog, maar het paaltje gaf niet mee. toen keek hij echt zo om van 'help!'. ik kon hem toen ook op mijn gemak losmaken.

wel is het zo dat Zned alles onthoudt, alles wat goed gaat maar ook alles wat niet goed gaat, net een mens haha! hij verwacht nu half en half dat het wagentje hem pijn gaat doen. als dat gebeurt wordt de angst daarvoor dus nog verder verankerd, en hij is nu eenmaal niet zo vergevingsgezind.

met Flicka ben ik met het beleren over de kop gegaan, wat haar zo gestresst heeft gemaakt dat ze daarna nog wel te rijden was, maar het niet meer leuk vond. ik heb haar toen een jaar weggezet en opnieuw beleerd in tweespan. daarna terug naar enkelspan en nooit meer een probleem ermee gehad. dat moet ik bij Zneddie nu ook zien te vinden, helaas heb ik voor hem geen tweespanmaatje hoewel ik hem misschien met één van de grote shetten van de stalhouder zou kunnen inspannen...

voordeel is dat we een jaar plezierig gereden hebben samen, dat weet hij ook nog wel. dat gevoel terughalen is wat er volgens mij nodig is om dit te doen slagen, en het komt al meer en meer. verder spoor ik alle details stuk voor stuk op die hem herinneren aan het ongelukje en contronteer hem daar voorzichtig mee. als ik naga dat hij na het ongeluk niet eens een staartriem meer aankon...

nu ik er zo over nadenk hebben we al best veel bereikt sinds het ongeluk eigenlijk...

**Geplaatst**: 14-08-12 18:01

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-08-12 18:01

Alles onthouden staat echter nog niet gelijk aan elke keer hetzelfde reageren he? Mocht hij weer een rare ervaring hebben, dan hangt het er vanaf hoe ermee omgegaan wordt of je het permanente schade geeft. En zelfs bij permanente trauma's zou je hem nog met geduld en beleid weer zover kunnen krijgen, al zou ik het wel persoonlijk opgeven als het echt niet gaat/hij het echt niet meer leuk vindt.

Wat één keer werkt (dus wat je nu doet) werkt als het goed is ook een tweede keer zolang je normaal met het dier omgaat.

Ze zijn echt niet meteen stuk, zoals sommige mensen wel eens denken. Er zijn derde en vierde kansen te over!

Maar ik denk dat het zo wel goedkomt. Mocht er een rare situatie ontstaan, dan gewoon niet gelijk in de stress schieten maar je paard rustig houden en jezelf vooral terwijl je het oplost. Dan houdt hij er geen nare herinneringen aan over denk ik. En wat je zegt: hij heeft veel ervaringen dat het wel goed ging en leuk was, dus dat weegt veel zwaarder.

**Geplaatst**: 14-08-12 18:07

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-08-12 18:07

Weet je... nu zeg ik weer hetzelfde. Volgens mij doen we dat al 4 posts.

**Geplaatst**: 14-08-12 18:10

Geplaatst: 14-08-12 18:10

merrieveulen schreef:
@ maris, ik ben ook wel benieuwd hoe het met bob gaat!

binnenkort een update.

**Geplaatst**: 14-08-12 18:13

Geplaatst: 14-08-12 18:13

doen we meestal volgens mij. sowieso hebben we wel meer dingen merk ik, je schreef laatst ook over een soortement fotografisch geheugen te beschikken, ik heb dat dus ook. ideaal als je jezelf nieuwe dingen wilt aanleren, mijn muscle memory is ook bovengemiddeld snel. dingen afleren (bijv. bepaalde bewegingen bij het paardrijden) of nieuw aanleren kost mij weinig moeite.

permanente schade bij Zned ben ik niet bang voor, hij heeft zich niet bezeerd bij het ongelukje toen. grootste nadeel was dat ik alleen was en dus niet door kon. met Flicka hebben we dat wel gedaan. maar goed de sulky was ook verbogen dus ik kon op dat moment ook niks meer ermee.

voor mijn toekomstig trainerschap is het wel een enorm mooi leerproces vind ik. 'gewoon' beleren, zowel aangespannen als ohz, heb ik vaker gedaan. een gevalletje als dit met zo'n karakter niet. Zneddie is van begin af aan een uitdaging geweest en zal dat ook blijven voor mij, in positieve zin. Zelfs op de trainingen bij Irwin wordt dat gezegd, hij mag dan klein zijn maar er zit uitdaging in voor tien.

**Geplaatst**: 14-08-12 18:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-08-12 18:23

Mijn muscle memory is ook zeker sneller dan mijn schriftelijke geheugen hoor. Ik leer iets sneller als ik het iemand zie doen, of het zelf doe (dan het snelst). Afleren kost me wel wat meer moeite.

**Geplaatst**: 14-08-12 18:26

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-08-12 18:26

hihi ja dat heb ik ook, maar dus ook daarnaast het aanleren van nieuwe bewegingen die in eerste instantie heel veel bewustzijn nodig hebben. maak de beweging vijf keer goed en hij zit erin.

**Geplaatst**: 16-08-12 07:59

Geplaatst: 16-08-12 07:59

[OPG] wat te doen met dit paard?

help???? :')

**Geplaatst**: 16-08-12 14:54

Geplaatst: 16-08-12 14:54

Ik heb een poging tot advies geven gedaan Maris. :')

**Geplaatst**: 16-08-12 19:57

Geplaatst: 16-08-12 19:57

thanks,die trap onder mijn kont had ik ff nodig.

nou ik ga het nu eindelijk durven,een update over bob.
een tijdje geleden ben ik per toeval met een paar mensen in contact gekomen.
paardenmensen die werken volgens de oude stempel van generaties terug. [soort cowboys]
daar kreeg ik een tip over bob,ik kreeg een recept mee van kruiden.
dit zou hem niet beter maken,dat is onmogelijk.
maar het gaat hem wel helpen zich beter te voelen en het mogelijk nog jaren uit te kunnen houden.
mijn vriendin haar paard heeft ook lyme,en na overleg met haar zijn we alltwee gestart met het idee we zien het wel.
beide paarden zijn verbeterd.
hij is er nog niet [we zijn op de helft] maar bob springt rent en bokt weer als vanouds.

ik hou jullie op de hoogte!

**Geplaatst**: 16-08-12 20:19

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-08-12 20:19

Nou, of het dan bewezen is of niet, lekker blijven geven als hij zich er maar fijn bij voelt.

**Geplaatst**: 16-08-12 20:45

Geplaatst: 16-08-12 20:45

dat dacht ik dus ook.

**Geplaatst**: 16-08-12 20:49

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-08-12 20:49

Wow maris, dat is pas goed nieuws, wat zal jij genieten van elke bok en gekke sprong :(:)

knuf voor jou en Bob

**Geplaatst**: 16-08-12 21:25

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-08-12 21:25

wauw wat super zeg! wie had dát ooit gedacht!
apart is dat he, hoe die dingen soms op je pad kunnen komen. persoonlijk kies ik in eerste instantie ook wel voor de bewezen weg, maar soms hoor je toch van die dingen...

had het er laatst nog met de stalhouder over, hij teert de hoeven regelmatig bij de paarden, doet het goed voor hem. gingen we er eens over nadenken, hoe idioot het eigenlijk is dat de winkels vol staan met 50 verschillende hoefmiddeltjes (alleen al vijf soorten teer), die uiteindelijk allemaal groepsgewijs hetzelfde doen. en dat terwijl het vaak toch de ouderwetse grootmoeders kastje dingen zijn die het beste resultaat geven.

**Geplaatst**: 16-08-12 21:32

Geplaatst: 16-08-12 21:32

Als de hoeven van de dartmoors zacht werden mocht ik ook elke ochtend gaan teren ja. :')

Want niet iedereen durfde bij die snelle hoefjes te komen. Het was wel echt hoef-teer zeg maar, van dat dunnere (nou ja dunner dan echte teer), maar het merk dat je kiest maakt inderdaad geen barst uit.

Gelukkig leer ik ze op de manege nu (met succes) vertrouwen in zichzelf te hebben en kunnen ook de mensen die er zenuwachtig om waren nu als experts hoeven krabben.

Paardje met 10 miljoen trauma's (hij gedraagt zich al beter) slaat niet eens, geeft zijn hoeven gewoon al aan. Of dat dan aan mij ligt (ik geef echt NIET op, ik heb een keer een oude ruin een rugby-tackle verkocht maar toen lukte het dus mooi wel) of dat hij dat altijd al deed, weet ik niet.

Ik ben ook stiekem wel eens zenuwachtig met het optillen van hoeven, zeker deze omdat ie gewoon bijt en slaat als hij zich in het nauw gedreven voelt.
Maar ja, bewijs dus: hij deed niks dus hij voelde zich veilig.

Eeeehm wat was ik ook alweer aan het doen...?

**Geplaatst**: 16-08-12 21:46

Geplaatst: 16-08-12 21:46

de bewezen weg kan bob niet meer helpen.
het is zo raar gegaan maar het lijkt hem echt te helpen.
hij word steeds fitter,en dat is het belangerijkste.
het paard van [de dochter] van mijn vriendin heeft minder klachten dan bob maar was erg stijf.
vorige week ging hij al soepeler bewegen.
we gaan het zien.