Suzanne F. schreef:Nou ja als je echt een vuile staker hebt dan zijn er weleens wat minder subtiele dingen nodig. Maar ik kijk er wel anders naar dan vroeger. Achteraf gezien mankeerden de meeste stakers wel wat. Niet allemaal, soms zijn er echt gewoon lastige paarden die niet willen werken. Maar ik kijk er wel anders naar nu en eigenlijk meteen zoeken naar een lichamelijke oorzaak voor je zou overgaan op andere methoden. Er zijn maar weinig echt foute paarden. De meeste mankeren iets of zijn verreden/verpest door onkundige ruiters.
Ik geloof dus niet in minder subtiele dingen voor vuile stakers. Ik denk dat dit juist aangeeft waar het mis gaat in de sport. Je 2e zin geeft dit beter weer. Ze hebben allemaal een goede reden!
Is niet om je af te zeiken Suzanne hoor, echt niet. Ik dacht vroeger ook zo. Maar ik zie nu in dat het andersom is. En hoe makkelijk het is dat bij het paard te leggen.
Wij als ruiters maken fouten, zijn soms net niet handig of snel genoeg en dat is de reden van het staken. Er zijn geen lastige paarden, er zijn alleen maar ruiters of trainers die niet handig genoeg zijn.
Hoe kan het paard anders zeggen dat er iets niet goed of fijn voelt? Ik denk dat we ons veel te weinig realiseren hoe zwaar een bepaalde oefening kan zijn voor een paard en hoe slecht wij als ruiters dat voorbereiden.
Het paard dat Charlotte trainde, waar ze zo gefrustreerd over raakte en toen overging tot slaan. Zo’n paard krijg je wel snel. Hoe snel is natuurlijk de vraag, maar deze zat vast. En los wordt ie niet als je voor de handrem er op zet, of er andere dingen zijn in de rug of schouderpartij die niet los zijn. Er is altijd een reden.
En het aangeefster filmpje, geen idee wat haar doel was. Er is nooit, maar dan ook nooit een reden wat dit gedrag vergoeilijkt.
Wij besluiten onze paarden te trainen, dit is ook goed voor ze, worden ze beter van, maar het paard kan niet praten, niet vertellen hoe zijn lijf voelt. Hij snapt niet waarom we een grens opduwen, dus dat moet respectvol.
Ik zie zoveel paarden lopen waar basis dingen missen. En vroeg of laat loop je dat op. Wij moeten als trainers slimmer zijn, respectvol naar het paard. Reageert hij niet zoals je wilt? Vraag je dan eens af waarom niet, en hoe je hem beter kunt helpen.
Het eerste wat ik doe als ik iemand ga lesgeven is de sporen er af. Maar dan loopt hij niet…krijg ik dan te horen. Mijn antwoord; hij loopt op de wei toch ook? De meeste kunnen na 1 lesuur hun paard op zit laten aandraven.
Als je niet geleerd hebt hoe een hulp duidelijk is voor een paard, dan moet je dat gaan leren. En niet met zweep of sporen of wat dan ook je onvermogen op het paard afreageren.
Geplaatst: 14-09-24 16:18 
