Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-12 14:41

haha lief he!

nee dit is echt een showtuig, waarmee ik destijds een paar keer gereden heb maar verder rijden we altijd met dit (op maat laten maken in Amerika, Flicka heeft er ook zo ééntje):

Afbeelding

en hier zijn we momenteel mee bezig, oefenen met stokken, en daarbij de stress zo minimaal mogelijk houden. Zned heeft door het ongelukje angst overgehouden aan zijn linkerkant, op deze foto buigt hij naar rechts (dus druk van de stok links) en slaapt bijna, helemaal goed dus! ik longeer hem nu af en toe met de stokken aan, en als dat 100% is kunnen we de volgende stap in de training maken.

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-12 14:47

Gaaf zo met die stokken!
Ga ik onthouden mochten we nog weer een probleempje tegenkomen op de faculteit. ;)

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-12 14:53

ja joh werkt als een tierelier! ik heb het wel stap voor stap gedaan allemaal, maar kan hem er nu meer longeren en daarbij op beide zijden buiging vragen. links vindt hij nog best spannend maar het vertrouwen komt meer en meer.

ik heb ook op video hoe we hiermee zijn begonnen bij de trainingen met Chris Irwin, kan wel kijken of ik het erop krijg.
de volgende stap is een langere stok die iemand kan vasthouden die dan meeloopt, en in de wendingen druk geeft aan de buitenkant. paard moet dan een wending om de voorhand/ appuyement doen. hiermee boots je het gedrag van het lamoen na. Zneddie doet dat nu met de kleine stokjes al keurig (je wil niet zien hoe het eruit ziet want ik loop dan aan zijn binnenkant met mijn arm achterlangs aan het buitenste stokje waarop ik dan druk geef...

oh ja dat andere tuig heeft hij trouwens niet meer, is uit het schoftje gegroeid, haha!

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-12 15:42

nou, en de DA is voor Mone langsgeweest. Bloed afgenomen en nu wordt er dus gekeken of er ergens afwijkingen/ tekorten zitten. Wij hopen op het laatste want dan zou het probleem met een supplement oid aardig te ondervangen moeten zijn. In ieder geval is er sprake van overgevoeligheid/ allergie, maar ja waarvan?
Ik denk persoonlijk dat het sowieso te maken heeft met het gras, aangezien ze alleen jeuk krijgt als het gras groeit. In de winter is er niks aan de hand maar vorig jaar tijdens de droogte ook niet, pas toen het weer ging regenen en het gras dus ging groeien begon de jeuk. Het is sowieso geen echte ZE.
Maar goed wij wachten de uitslag af, en aan de hand daarvan kan er dan een plan van aanpak gemaakt worden.

mariska32

Berichten: 5765
Geregistreerd: 07-01-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-12 20:33

wat een pracht tuig!
zelf rijden we met ideal tuig maar dit vind ik ook echt mooi.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 08:21

:j en zit als een huis. bij kleine pony's zit je er toch al snel mee dat het erg breed wordt of in de weg zit, eerder dan bij grotere pony's of paarden. verhoudingsgewijs is het natuulijk ook al anders, een borst van 5 cm breed is voor een grote pony erg smal, voor een shet al breed genoeg. Flicka's borst is iets smaller dan die van Zned, logisch. tegenwoordig zie je wel meer van dit soort voorgevormde tuigen, maar toen ik hiermee bezig was destijds was dit in NL niet te krijgen, en zeker niet in die kleine maatjes.

die van Flicka (let niet op mijn houding haha! Madame was nogal pittig met rijden dus ik zet me schrap met m'n voeten :') , en de borst mocht wel een gaatje hoger):

Afbeelding


Tuigen zijn kunststof, dus na een rit gewoon de tuinslang erover en binnen een half uur is het droog, in de zon in 5 á tien min. Ik vind het ideaal, ook omdat men in Amerika heel streng is met veiligheidsregels, als zo'n tuig knapt/ stukgaat in het rijden klaag je daar de fabrikant aan voor een paar miljoen bij wijze van spreken, dus die kans is nihil. daarbij wordt alles van dit bedrijf gemaakt door locals (Amish people), en niet in een lage loon-land door iemand die geen idee heeft dat ie een paardentuig aan het maken is.
ik rij er nu vijf jaar mee en na een sopbeurt ziet het er nog steeds uit als nieuw.

Echt ik zweer bij dit tuig, paardjes hebben optimaal bewegingsvrijheid, drukverdeling verloopt over een groter vlak en niet rechtstreeks dwars over het schouderblad. schuurplekken, knelplekjes of wondjes hebben ze er bij mij nog nooit van gehad.

zuske

Berichten: 822
Geregistreerd: 20-11-07
Woonplaats: Groenekan

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 12:45

Ziet er mooi uit!

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 13:04

Ja borstje mocht wel een gaatje hoger, maar dat weet je zelf ook wel dus ach. ;) Dat kunststof ga ik er komende week bij ons in proberen te werken. Ulona mag niet meer voor de wagen tot we een passend schoftje hebben en er bestaan blijkbaar kunststof tuigen die je gewoon op kunt vullen of juist wat platter kunt maken, maar net wat je wil.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 14:55

klopt er zijn meer en meer goed aanpasbare tuigen te krijgen tegenwoordig, ik geloof zelfs schoftjes met kussens die je met klitteband kunt verplaatsen, dunner of dikker eronder kunt zetten etc.

mijn eigen schofttuigjes (ook de zelfgemaakte) zijn voorzien van een verende boom, geven dus mee maar zijn wel zo stevig dat het wel echt een boom is. verder zijn de kussens boterzacht, en super veerkrachtig. deze kunnen dus ook meegeven met de eronder bewegende spieren.

wat mij is opgevallen bij de tuigen in winkels is dat de kussens vaak véél te hard zijn, en dat er gewoon géén beweging in zit. het is dan een soort blok wat je op het paard klemt. daarbij zijn de meeste tuigen erg smal gemaakt vind ik.
het is sowieso apart dat zadels te vullen zijn, en daarvoor allerlei mogelijkheden in het leven zijn geroepen, maar bij schofttuigen niet. het blok schuim moet maar passen. nu komt er op een schofttuig wel minder druk dan op een zadel, maar toch...

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 15:04

Blijkbaar toch genoeg druk voor Ulona om er last van te hebben. Al heb ik zo mijn twijfels over de diagnose, maar alsnog blijft daar het feit dat het schoftje wel moet passen, en dat doet het op dit moment niet. Dus ik ben al heel blij dat ze ernaar gekeken hebben op de zadelpasdag.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 15:48

inderdaad, wel netjes dat ze dat doen. ik denk dat in mennend NL nauwelijk mensen zijn die een zadelmaker of andere specialist naar het tuig laten kijken... als je nagaat hoe weinig dat al bij zadels voorkomt...

en nou en of die druk genoeg kan zijn om voor problemen te zorgen. mensen denken er vaak gewoon niet aan. bij Zned was het ook overduidelijk hoor, ze laten 't echt wel weten. vraag is alleen of de baasjes openstaan voor de feedback van een paard daarmee. hoeveel paarden worden er niet nijdig bij opzadelen of aansingelen, waarbij het gewoon niet in het baasje opkomt dat zo'n dier daar altijd een reden voor heeft...
Ik had voor Zned zijn oude schofttuig nieuwe kussens gemaakt eerst, daar zaten ook van die betonblokken onder. dat krijgen ze bij mij sowieso niet aan. dus nieuwe kussens gemaakt, één seizoen (jaartje?) mee gereden en toen, helaas... dus nu een heel nieuw schoftje, hij is nu zes en dit ding is wel genoeg aan te passen om zijn hele leven mee te doen gelukkig.

is het schoftje van Ulona te smal?

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 16:45

Ik denk eerder te breed... Ulona is zelf nogal smalletjes. :=
Ik wil wel even precies weten wat en waarom 't niet paste, kijken wat we ermee kunnen. Ze hebben nu het schoftje van een breder paard (huh?!) erop gelegd met de prolite eronder die we toch al gebruikten voor een ander stokje dat ook maar niet aankomt. :=

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 16:51

je hebt ook van die memoryfoam dingen, dat schijnt ook nog weleens goed te werken voor kleine verschillen in breedte en model. zo'n ding neemt de overgebleven ruimte in en verdeelt de druk. een dikke schapenvacht pad kan ook een mooie (tijdelijke) optie zijn. Mooiste is natuurlijk inderdaad een totaal ander schoftje dat wel goed past...

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 17:16

We hebben er al een bontje onder. Het punt met onze menpaarden is dat het zo ineens afgelopen kan zijn (het zijn kliniekpaarden, die mogen niet veel kosten en hebben dus vaak ook vanalles fout zitten). We kunnen niet heel veel geld investeren in iets dat alleen op Ulona past. Vandaar dat ik zat te denken over van die verstelbare/vulbare schoftjes.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-12 17:19

ja dat zou dan een goede optie zijn inderdaad. of zo'n memoryfoam, maar dat maakt niet heel veel verschil tov een goed bontje idd...
ben wel benieuwd wat het gaat worden, ik heb geen ervaring met die verstelbare/ vulbare gevalletjes verder.

blensink

Berichten: 5608
Geregistreerd: 21-03-04
Woonplaats: Benidorm

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-12 18:14

Ik ga eerst even bijlezen, maar hoop dat alles goed gaat met de zorgenkindjes en hun baasjes hier.

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-07-12 18:45

Blijkt dat waarschijnlijk het metaal in dat schoftje (en misschien meerdere) verbogen zijn door het gebruik. We gaan iemand die er verstand van heeft ernaar laten kijken en dan navragen of het weer normaal gebogen kan worden.

Mocht dat nou al te vaak gebeurd zijn bij bepaalde schoftjes (wij weten het niet, die tuigen zijn al heel lang bij ons hihi) dan gaat ie natuurlijk stuk, maar dan kunnen we altijd nog een nieuwe aanschaffen. :)

Verder ben ik gelukkig commissaris paard af, want de functies zijn gisteren gewisseld, dus vanaf nu hoef ik het slechte nieuws niet te brengen en alleen nog maar te incasseren. _O-

blensink

Berichten: 5608
Geregistreerd: 21-03-04
Woonplaats: Benidorm

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-12 18:51

Es wat een supernieuws dat Puck het gaat overleven. *\o/*
Ga zo de fotos bekijken.

lonniejj zoals altijd kan ik geen filmpjes kijken.
Fijn dat Mar wel zag wat jij wilde laten zien.
Ah Romy is naar de kliniek gegaan lees ik nu wat moet je in spanning hebben gezeten, sorry dat ik je niet heb kunnen steunen. :(:)
Ik hoop dat de kreupelheid terug gebracht kan worden, poeh wat een dolle dame was het in de kliniek zeg.
En lees nu dat het nog niet goed gaat met Romy en je moeder in het ziekenhuis alles lijkt tegelijkertijd te komen. |(
Moet vaak aan je denken.
Hoe gaat het nu met jou, je moeder en Romy?

Mariska dank je wel. :)
Ik blijf nog heel erg twijfelen op het moment over een nieuw paard.
Geen twijfel maar een ontzettend gevecht is het eigenlijk.
Er zitten hier zoveel nadelen aan een paard en als het weer een zorgenkind is (zo mag ik natuurlijk niet denken) word het hier niet makkelijker.
Er zijn temperaturen van 35 graden op het moment en dat is gewoon te warm of je moet om 7 sóchtends gaan en dat zie ik mezelf nog niet doen.
Heb dus nog een hoop om over na te denken de komende maanden.
Ah arme Bob. :(:)

Isa wat verschrikkelijk dat je zeker weet dat het niet meer goed komt met Isa.
Aan de andere kant zoals iedereen zegt zolang het paard gelukkig is hoe hij doorkomt met of zonder pijnstillers dan hoef je niet na te denken om haar te laten gaan.
Ze geven het echt zelf aan.

merrieveulen wat fijn te horen dat Zned zo goed gaat. *\o/*
En jullie zijn zo lekker bezig ik geniet altijd van jouw schrijven.
Fijn te lezen dat je moeder weer beter is.
Wat een leuke foto´s ziet er super uit!!

Bienotje ga zo je topic bekijken :(:) .

Mar wat verschrikkelijk dat het ook niet meer goed komt met tank. :(:) Fijn dat ze wel nog een heerlijk jaar bij jullie heeft gehad.

Welkom BeauWertz ik hoop dat het me gaat lukken jouw verhaal ook te lezen vanavond.

lonniejj

Berichten: 3075
Geregistreerd: 23-03-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-07-12 20:07

In overleg met de dierenarts, veel gesprekken gehad en een hoop eerlijkheid heb ik er voor gekozen om Romy niet meer mee terug te nemen naar de kliniek. De kans dat we nog iets gaan vinden met de voorgestelde onderzoeken is minimaal. De dierenarts verwacht het zelf niet ook niet meer.

Gezien het feit dat we op de echo al konden zien dat de meniscus niet goed was, het laterale bandje ook niet meer en in combinatie met de ernstige kreupelheid die erbij komt durft hij zo te zeggen dat Romy's kruisbanden ook helemaal stuk zijn. De enige manier waarop we dat kunnen zien is via een MRI, maar dat is zo onwijs duur en uiteindelijk hebben we er helemaal niks aan. Het wordt niet meer beter.. -O- Tel daarbij op dat ze al een blessure heeft aan hetzelfde been wat al niet meer geneest en nog regelmatig opspeelt.

Romy heeft gewoon pijn. Het feit dat ze nu al een aantal weken zo kreupelt zonder enige verbetering terwijl ze toch iedere keer op rust staat met pijnstillers geeft een goed beeld over de toekomst vertelde de dierenarts. Als het nu al geen vermindering weergeeft (Romy loopt al een paar weken nu zo.) dan kunnen we dat in de toekomst ook niet verwachten. Dan hadden we nu al op z'n minst een kleine vooruitgang moeten zien en dat is er gewoon niet. Ze kan op dit moment niet zonder pijnstillers een normaal leven hebben. Ze krijgt minstens een zakje per dag, maar ze heeft regelmatig meer nodig op een dag, omdat ze door de pijnstillers heen nog steeds niet helemaal lekker loopt... Als we haar op pijnstillers houden betekent dat ook dat we haar rustig moeten houden, ze kan alleen maar op kleine stukjes buiten en een klein afgezet stukje wei. Zelfs het wandelen wat we nog konden lukt nu gewoon niet meer. Romy geniet er niet meer van.

Ze is enorm verandert, het paardje wat ik altijd had is compleet omgeslagen. Romy is niet meer de clown op stal die altijd in was voor een lolletje. Het racepony'tje, die met een bloedgang de wei in en uit ging. Ze staat nu vrijwel altijd op hetzelfde plekje in de paddock, een beetje rond te kijken of te suffen. Ze eet nog wel, maar meer dan dat doet ze niet meer. Ze staat het liefste de hele dag stil. Pas als er genoeg pijnstillers naar binnen gaan wordt ze weer wat wakkerder en is ze weer de draak die ik ken. Maar hoe paardwaardig is het, als we steeds zoveel medicatie naar binnen moeten schuiven om haar in d'r normale hum te zien. ;(


Ik moet voor Romy kiezen, zoals het nu gaat is het gewoon niet eerlijk om haar eeuwig in door te laten gaan. Romy krijgt nog een mooie tijd op pijnstillers, we gaan nog even puur genieten, genieten van mijn meisje, van mijn prachtige meisje. En dan laat ik haar gaan.. ;( Het is anders niet eerlijk meer tegenover Romy. Ik kan haar niet eeuwig bij me houden. Ik moet voor Roomsje kiezen. Hoe moeilijk het ook is, en hoe zeer het doet. Zoals het nu gaat, kan het gewoon niet eeuwig door blijven gaan.

En het doet zeer. Echt enorm zeer. Romy is m'n maatje, mijn meisje, ze is zo enorm belangrijk voor me. Ze is er altijd voor me geweest. En nu moet ik er voor Romy zijn. Hoe moeilijk het ook is...


Er is nog geen datum afgesproken, ik wil gewoon eerst even rustig de tijd hebben om nog intens te genieten van haar. En dan zie ik daarna wel weer verder..

mariska32

Berichten: 5765
Geregistreerd: 07-01-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-07-12 20:53

LONNIEJJ.... ;( wat een rotnieuws.
ik vind wel dat je een goede en eerlijke beslissing maakt.
als ik je 1 tip mag geven,hoe vervelend ook....prik een datum.
ik weet helaas uit eigen ervaring dat je het waarschijnlijk steeds verder voor je uitschuift.

sterkte meis. Y;(

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-07-12 22:39

Ik weet dat het er al een tijdje aan zat te komen, en jij ook denk ik, maar dat maakt het niet minder erg. :(:) Heel veel sterkte meid, het is helaas beter voor Romy zo.

blensink

Berichten: 5608
Geregistreerd: 21-03-04
Woonplaats: Benidorm

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-12 23:11

Lonneke, nee lieverd wat een verschrikkelijk nieuws |(
De tranen stromen over mijn wangen.
Je maakt een eerlijke en moeilijke keus.
Heel dapper van je.
Ik weet hoe je je voelt leeg, boos, verdrietig.
Zou willen dat ik je even kon knuffelen wat verschrikkelijk................
Mooie Romy |(

Isapaardje

Berichten: 6029
Geregistreerd: 14-11-04
Woonplaats: un plekske in Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-07-12 09:54

He verdorie, had op veel beter nieuws gehoopt.
Dappere beslissing en voor de komende tijd heel veel sterkte gewenst Lonniejj

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-07-12 13:47

He bah Lonniejj wat een rotnieuws! Wel goed dat je dit doet, zoals je zelf ook al aangeeft is het de enige eerlijke optie voor Romy, en gelukkig laat ze dat zelf ook duidelijk aan je zien. Het is keihard, maar inderdaad, Romy heeft dit nu van je nodig.
Maak er nog een mooie tijd van samen, misschien nog een paar mooie foto's?

Nummus

Berichten: 13161
Geregistreerd: 27-02-09
Woonplaats: Amersfoort

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-07-12 14:03

Oh dat is een goed idee van Merrieveulen, als je het ziet zitten tenminste. Dan is een fotoshootje ofzo niet zo'n gek idee!