Ik vroeg haar of ze die even wilde halen. Dus ze komt terug, met strijklappen.
Ik: "Wil je ze even omdoen?"
Vriendin: "Wie, wat? Wat omdoen? Wie?"
Ik: "Jij, sufkop. Doe nou, je weet hoe het moet."
Vriendin: "Ja. Tuurlijk."
*Ik, ondertussen m'n beugels op maat aan het maken*
Vriendin: "Klaar!"
Ik: "Bedankt."
*Ik, stapt weg. Paard loopt vreemd, moeizaam. Nu al kreupel?*
*Kijkt.. naar achterbenen.. Huh, geen strijklappen. Nu al verloren? Kijkt om... geen strijklappen.*
Ik: "Waar heb je die strijklappen gelaten?"
Vriendin: (wijst naar knieën paard) "Het waren toch een soort kniebeschermers... voor paarden?"
