Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-06-12 21:08

Geplaatst: 13-06-12 21:08

De dierenarts heeft gezegd dat ik het beste door kan gaan met longeren,in combinatie met pijnstiller/onstekingsremmer.kuur helemaal opmaken en kijken of dat verschil oplevert.Hoogstwaarschijnlijk wel.
Ruana is nu al energiek en dat zou nog veel meer worden als ze die medicatie gebruikt.
ze staat op de weide met een aantal jonge merries van de staleigenaar,1 oudere arabier die geen klappen kan hebben momenteel en nog een paar anderen.zou ze nog vervelender worden als nu dan kon het wel eens fout gaan.Omdit te voorkomen zou ze alleen op de weide kunnen worden gezet.dat zou ik erg jammer vinden.
uitverdoven is nog geen optie.dit omdat ze nog te weinig onregelmatig loopt,en ook de sokken gaan een probleem vormen.door die vos haar kan hij bijvoorbeeld moeilijk een ader vinden.sokken zouden er af moeten en daar moet ze weer zwaar verdoofd voor worden.
stalhouder vindt die medicatie dus maar niks.ze zegt dat ze dan alleen maar gekker gaat doen (drukker worden op weide).bovendien weet je nog niet wat de kern is van het probleem.ze zegt je kan hem beter laten werken en de pesoa op z'n strakst zetten.grote kans dat je dan ook een pijnreactie krijgt.(door de knieen gaan o.i.d)

Dierenarts vond de rug er niet zo geweldig uitzien.(ruana heeft een holle rug)Hij betwijfelde het of het ooit een echt rij/recreatiepaard zou kunnen worden.

kortom veel om over na te denken.

**Geplaatst**: 13-06-12 22:15

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 13-06-12 22:15

Al had ik dat dan kon ik 't niet betalen of er tijd in steken Mariska...

Hopelijk krijgt ie een goed baasje!

**Geplaatst**: 13-06-12 22:42

Geplaatst: 13-06-12 22:42

@ bienotje, ja... ik had de foto's in je profiel bekeken nl.

@ mariska, een goed besluit denk ik... maar ik heb genoeg aan 3 stuks as it is...

@ Ellie, forceren kan, dat werd mij bij Zneddie toen ook aangeraden, maar bij hem was het wel een ander soort klachten natuurlijk. ik heb dat toen niet gedaan, ten eerste kan je de schade (ook mentaal) vergroten en ten tweede vond ik het gewoon niet eerlijk. heb je weleens een écht goede fysio bij ruana gehad? voor ons heeft de fysio destijds veel kunnen doen.

ik ben ook wel benieuwd naar foto's van haar holle rug...

**Geplaatst**: 13-06-12 23:03

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 13-06-12 23:03

uiteindelijk zullen we er wel achterkomen.hij zag ook wel dat er wat was,maar had zelf al wel gedacht dat er niks te zien was op de foto's.Maar er zit wel iets in de voorbenen

**Geplaatst**: 13-06-12 23:04

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 13-06-12 23:04

pfff moeilijk he... lijkt me ook enorm frustrerend. hopen maar dat de volgende stappen resultaat gaan geven!

**Geplaatst**: 14-06-12 07:45

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 07:45

@ ellie: moeilijk, maar ik zou niet voor forceren gaan, misschien een osteo die eens mee kijkt. daar heb ik hele goeie ervaringen mee.

vannacht een dartmoorveulentje geboren; DSP Puck, ze is zo vreselijk klein, zo klein hebben we ze nog niet gehad. het is voor de merrie het eerste veulen en ze vindt het allemaal maar erg eng. Kleine mocht in het begin niet drinken. Merrie heeft ook nauwelijks uier, komt wel melk uit. Blijf vandaag dus maar als peet mama dicht in de buurt en ga niet werken, vertrouw het niks.

**Geplaatst**: 14-06-12 07:54

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 07:54

@ Esje, allereerst: gefeliciteerd en ik wil foto's. ik zou er ook bij blijven hoor, je weet maar nooit. toen ik nog op die handelsstal stond hadden ze daar een keer een merrie met een vergelijkbaar verhaal, hoewel het niet om haar eerste veulen ging. merrie had ook érg weinig uier en leek er niet echt blij mee. de eigenaren deden er in eerste instantie niks aan waardoor het veulen met 3 maand enigzins achterstand had opgelopen. dat zou natuurlijk hartstikke zonde zijn.

osteopathie heb ik ook goede ervaringen mee, degene die nu bij onze paarden komt is Fysiotherapeute én osteopate. hierdoor kan ze veel verder het lijf in komen en 'completer' behandelen dan iemand die óf fysio óf osteo doet. kan het echt van harte aanraden!

**Geplaatst**: 14-06-12 09:51

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 09:51

Esje, gefeliciteerd en groot gelijk. Beter zo vroeg mogelijk erbij zijn en kijken of het goed gaat voordat je straks misschien alsnog erachter komt dat je misschien eerder in had kunne grijpen. Succes en hopelijk valt het mee!

Merrieveulen, dacht ik al dat je vraag n.a.v. profiel was. Zijn rug is idd wat anders dan het normaalbeeld, maar functioneel niks bijzonders mee.

**Geplaatst**: 14-06-12 10:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 10:12

Toch de DA maar gebeld. Merrie lijkt niet genoeg melk te geven, veulentje blijft proberen en is duidelijk doodmoe. Pek is er al wel goed vanaf gekomen, maar iets in mijn gevoel zegt dat het allemaal niet oke is, kan er alleen nog niet precies de vinger opleggen.

**Geplaatst**: 14-06-12 10:25

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 10:25

Foto's!
Maar het is inderdaad handig als de DA even kijkt waarom het niet lukt... :(:)

**Geplaatst**: 14-06-12 12:05

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 12:05

ai ai ai,de mijten bij ruana blijven vervelen.stalhouder stuurde berichtje of ik imavorol wil gaan halen en een pasta om te verdoven.sokken moeten eraf en ruana moet weer worden gewassen.andere paarden zijn al besmet(waren er al verschillende met plekjes).vreemdgenoeg heeft ruana geen plekje op de huid maar in de sokken blijft ze aan het bijten.

**Geplaatst**: 14-06-12 14:47

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 14:47

@ bienotje, aha OK... ik vond het er ook al zo apart uitzien. scheelt dat het los van uiterlijk niets nadeligs is.

@ Ellie, jeetje wat een pech! en een gedoe ook weer. ik heb begrepen dat mijt moeilijk is om vanaf te komen.

@ Esje, verstandig. meestal heeft je gevoel het wel bij het juiste eind. ik hoop dat het niets bijzonders blijkt te zijn.

**Geplaatst**: 14-06-12 15:00

Geplaatst: 14-06-12 15:00

Gringo heeft ook weer last van een allegie

vorige week met pakken wilde hij bijna in zijn achteruit maar was hem voor

snel touw om zijn nek gedaan
en met poetsen ineens een `piep`wat ik al heel lang niet meer gehoord had.
me rijden wel briesen ,maar ok met deze vele pollen kan/mag dat, verder geen hoofd gooien of raar eten.

belde stalhoudster gisteravond, ik krijg Gringo niet te pakken -O-

hij briest veel en rent elke keer hard weg bokkend en jolig.

terwijl ze aan de tel hing hoorde ik hem idd briessen en voorbij denderen

snel omkleden en dan daarheen, maar ff later tel dat ze hem had $*\o/*$

vanmorgen met masker buiten gezet en toen ik er was kwam hij snel op me af ff schuren [ en snoepje halen

] en heeft met wei uitmesten achter me aan gelopen.

DA gebeld en overleg gehad, nu gaan we di bloed afnemen en urine en dat uitgebreid testen
dit is 2 jr geleden ook gedaan eens kijken of daar wat uitkomt

vandaag wel briessen en schuren maar geen rare tics
gereden met mond masker, vond hij eerst niks maar na 20 min was het gewoon, eerst in de bak gereden en toen nog rondje buiten

ik ben wel vandaag begonnen met MSM bij te geven.

ik maak me geen zorgen maar ben wel bezorgt

**Geplaatst**: 14-06-12 15:29

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 15:29

hmmm apart... en is dat zo spontaan komen opzetten? geen veranderingen in zijn leven verder als in nieuwe wei, ander water, zoutblok of voer of wat dan ook?

**Geplaatst**: 14-06-12 16:48

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 16:48

nee, het is dezelfde wei als vorig jaar en daar staat hij vanaf April in
zoutblok kijkt hij niet naar, voer krijgt hij al een jaar,water is uit dezelfde kraan

het enige is dat er vorige week kunstmest op de wei gegaan is,maar dat was met de regen snel opgelost.

er zijn wel erg veel pollen van die witte vlokken rondom stal/wei
hij briest ook veel als ik in de weg loop eenmaal in de polder is het briesen over
hij krijgt PuurPollen al weken,dat is ook niet nu ineens nieuw

gelukkig schud hij niet en eet hij ook gewoon, het is niet wat hij vroeger had [ gelukkig ]

en een bloed onderzoek doe ik standaard 2x per jaar,normaal op magnesium en nu dan uitgebreid

**Geplaatst**: 14-06-12 17:50

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 17:50

is het mogelijk dat de mest het gras beïnvloedt? dat hij dus 'iets' van die mest via het gras, dat de stof(fen) opneemt/ heeft genomen, binnenkrijgt?

**Geplaatst**: 14-06-12 17:56

Geplaatst: 14-06-12 17:56

merrieveulen schreef:
is het mogelijk dat de mest het gras beïnvloedt? dat hij dus 'iets' van die mest via het gras, dat de stof(fen) opneemt/ heeft genomen, binnenkrijgt?

dat zou het enige zijn wat ik kan bedenken, omdat hij bobbels van schuren in zijn mond heeft, dit had hij ook toen ik hem net had en hij op een andere wei stond
weet alleen niet meer of daar toen ook kunstmest gestrooid was

de andere 3 paarden hebben iig nergens last van.

ik wacht het bloed onderzoek af en geef hem nu MSM extra

als het na mijn vakantie niet over is [ eind juli] dan bel ik de homeopate
maar eerst wil ik het zwart op wit hebben dat hij gezond is en geen afwijkende waardes heeft.

**Geplaatst**: 14-06-12 18:11

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 18:11

ja logisch... zou ik ook doen.

ben benieuwd hoe en wat eruit gaat komen...

**Geplaatst**: 14-06-12 19:05

Geplaatst: 14-06-12 19:05

Ik ook, het is best sneu voor et dier hij heeft soms erge jeuk -O-

**Geplaatst**: 14-06-12 19:36

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 19:36

hoi ff een update: het gaat niet goed, merrie geeft heel weinig melk en het veulen heeft waarschijnlijk de de eerste 3-4 uur nauwelijks iets gehad. Merrie is gespoten met oxyticine al een paar keer maar het is nog niet echt veel.
Heb nu mijn andere merrie gemolken en geprobeerd om haar dat te geven maar ze is zo zwak dat het echt maar mondjesmaat gaat. We gaan een drukke avond/nacht tegemoet.

**Geplaatst**: 14-06-12 20:50

Geplaatst: 14-06-12 20:50

esje01

wat triest zeg, hoop wel dat veulen sterker word en goed gaat drinken.
als het maar drinkt.

**Geplaatst**: 14-06-12 21:43

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 21:43

Esje, helaas toch een goed voorgevoel maar goed dat je gelijk gereageerd hebt. Succes en doe je best, ik duim dat het nog bijtrekt in ieder geval.

**Geplaatst**: 14-06-12 22:10

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 22:10

Ik wilde even vertellen dat het scheren mislukt is.zelfs na 2 volle spuiten tranquigel was ze na de inwerktijd nog te wakker;scheerapparaat stond nog niet tegen haar benen en ze trapte al weer met haar achterbenen.ze raakte net iemands arm.omdat dit niet gaat werken en de sokken er af moeten laat ik z.s.m de dierenarts komen om haar volledig plat te spuiten.is hard maar ik heb geen zin in ongelukken.
ik ga de komende dagen eens goed nadenken.Ik lees wel mee maar reageer even niet.

**Geplaatst**: 14-06-12 22:33

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-06-12 22:33

oei meiden wat een nare berichten allemaal!

@ Esje, jeetje wat heftig zeg... ik weet hoe lastig het is om een veulen te 'dwangvoederen', gaat zó tegen hun natuur in... maar ze zal wel moeten. heeft je andere merrie genoeg melk? wat zegt de DA ervan, hoe haar kansen zijn?

@ Ellie he bah! waarom is ze zo panisch voor het scheren? tranquigel breken sommige paarden inderdaad doorheen. wel verstandig om de DA dan een echt goede verdoving te laten geven, wat moet dat moet. en dan liever verdoofd dan vol met stress hoor.
heeft zij dit soort gedrag vaker? ik heb diverse paarden gekend die dergelijk gedrag lieten zien en uiteindelijk pijn bleken te hebben. een paard met pijn kan emotioneel raar reageren/ chagrijnig/ agressief zijn.

**Geplaatst**: 15-06-12 07:09

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 15-06-12 07:09

goedemorgen allemaal, wat een nacht. Ik ben moe!
Puck is een vechtertje en we vechten allemaal mee. Door Puck zoveel mogelijk te laten drinken, moet de melkproductie gestimuleerd worden.
Ik mag de kleine dus maar heel weinig bijvoeden met de slagroom van mijn andere merrie want dan heeft Puck geen honger meer voor een uurtje.
De merrie bijt en piept gelukkig niet meer naar haar veulen en lijkt eindelijk een klein beetje te beseffen dat dit klein ding echt van haar is.
De DA komt straks weer kijken ik hou jullie op de hoogte.