De grappigste, ik had een verzorg fjord en die struikelde nagal vaak wanneer er nieuw schors in de bak was gedaan. Nou dat was dus het geval, ze struikelde en ik maakte een sierlijke koprol van haar hals af op de grond
ik kreeg hoge cijfers van de mensen langs de bakrand. En ik heb nog 1 keer gehad dat ik op mijn shetlandertje reed ( was toen nog wel heel klein hoor ) en ik galoppeerde door het weiland, maar hij wou een hapje gras hebben dus deed steeds zijn hoofd heel diep naar beneden en omdat ik zonder zadel reed schoof ik steeds iets verder naar voren en lande uiteindelijk op de grond. En de shet rende snel weer terug naar huis


ik doe even origineel
. Bij de jaarlijkse kerstviering werden de kruisjes geteld en degene met de meeste kruisje kreeg dan een "poedelprijs" van de boer waar we stonden
.
. Op het moment dat T. er even met de gedachte niet bij was, deed Beer z´n koppie naar beneden om een hap gras te nemen en hevelde met swung T. uit het zadel
!
...). Net toen ik dacht dat ik het redde om mijn rechterbeen over z´n kont te krijgen, maakte hij een scherpe hoek naar links, terwijl ik rechts 5 cm van een grote houtstapel terecht kwam
. Er waren meteen mensen die Dikke vingen en die zich om mij bekommerden. Nadat ik na een minuut van de ergste schrik was bekomen heb ik eerst gecontroleerd of ik mijn voeten nog kon bewegen
en na een minuut of 15 ben ik weer opgestapt en heb de hele rit mee uitgereden, maar kon niet alle spelletjes mee doen
! (ik heb echt zo goed als nooit blauwe plekken!!). Ik had de rechter kant van mijn ribben en bekken flink gekneusd, maar er stak god-zei-dank geen rib in m´n longen (daar was de arts in het ziekenhuis eerst bang voor). De eerste week was een ramp, ik kon niet eens zonder hulp naar de wc
. Achteraf gezien had ik de rit natuurlijk gewoon nooit verder moeten rijden
!!