Bokt.nl

Arethe schreef:

Het spijt me maar ik vind het ook een domme beslissing van je.

Ten eerste, je hebt als ik het goed begrijp een keer gekeken bij het paard en het paard meteen gekocht? Dan denk ik dat je nog niks kan zeggen over het karakter en hoe het paard reageert op dingen.

Bij een jong paard moet je duidelijk zijn, sterk in je schoenen staan en niet over je heen laten lopen. Je geeft aan paarden niet aan te durven pakken, hoe moet dat als hij straks puberen en je uit gaat proberen?
Je bent bang om haar dingen zelf aan te leren, maar vind het wel fijn om je paard naar je eeigen hand te zetten .En je hebt dan wel hulp, maar diegene heeft vast ook zelf dingen te doen en kan er vast niet altijd bij zijn als jij er heen gaat. Dus hoe wil je dat dan allemaal doen?
En natuurlijk merk je vanzelf wel als het misgaat, maar met een beetje pech is er dan al een jong paard verpest omdat iemand te overenthousiast een jong paard koopt!

En als je geen kritiek op je eigen handelen wilt, moet je geen topic openen. Je kunt het verwachten dat mensen gaan zeggen dat dit erg dom van je is.
Wat had je dan verwacht met dit topic? Dat iedereen zegt dat je super bezig bent, en dat dit dé manier is om van je angst af te komen?

Moelie schreef:

Vasco, ik heb hem een halfjaar gehad maar omdat er niet zo'n klik was tussen ons heb ik hem verkocht

Moelie schreef:

chaatje16 schreef:

Ik vind het een beetje raar van je dat je een 1 jarige neemt... je weet dat je bang bent en dan koop je een 1 jarige... je zegt dat je het leuk vind om een jong paard dat nog helemaal groen is alles te leren maar alles vind je eng :S dat is niet echt wat. Toen heb paard va jou weg liep voelde hij misschien jou angst. probeer je angst te overwinnen als je dit echt graag wilt lukt dat!! als je hem haalt neem koekjes of een wortel mee vertroetel hem. het is echt heel leuk om zo'n jong ding alles te leren. niet denken aan wat er allemaal kan gebeuren. als je dat doet kan je beter in huis blijven want ook als je op de fiets zit kan je aangereden worden of weet ik veel. niet denken aan die dingen doe gewoon wat leuk is !!

en ja als ik met mij paard ergens nieuw kom voor een wedstrijd of weet ik wat loop ik me hem het hele terrein over zodat hij alles kan zien en aan kan wennen. niet bang zijn dat voelt je paard. en laat het niet iemand anders doen want het is JOU paard. hij moet naar JOU luisteren.

Zeg tegen je zelf ik kan dit als je voor hem staat loop naar hem toe. er gebeurd echt niks. je moet eens weten hoe vaak ik mijn angst heb moeten overwinnen vroeger toen ik op paarden moest rijden. en nu zijn de paarden waar ik een angst voor had mij beste vrienden geworden doordat ik niet aan de dingen dacht die er wel eens kunnen gebeuren. en als het echt iet lukt laat je iemand mee lopen, laat haar niks doen ook niet roepen alleen mee lopen zodat jij je veiliger voelt.

zet hem op je kan het !!

Hoi, bedankt voor je bericht. Het is niet zo dat ik ALLES eng vind, maar omdat ik haar nog niet goed ken vind ik wel wat dingen eng ja. Ik moet het paard altijd eerst beter leren kennen voordat ik wat meer ga durven. Dat is het probleem.. ik loop niet zo weg met een vreemd paard, jong of oud maakt niet uit. Het is bij mij gewoon dat ik paarden eerst beter moet leren kennen zodat ik een beetje weet hoe ze in elkaar zitten.
Het is ook niet zo dat me vriendin dan alles voor mij doet want dat wil ik ook niet nee, dan leer ik me angst ook niet af. Maar ik was idd van plan om haar erbij te halen als ik der bijv uit de wei ga halen voor de eerste keer, en ALS er dan iets zou gebeuren dat zij nog altijd zou kunnen inspringen.
Ik probeer mijn verstand echt op nul te zitten als ik met der aan het werk ga, en doe alsof mijn neus bloed.. dat werkt vaak wel bij me. Morgen ga ik der voor het eerst in stal zetten en dan probeer ik der alvast te borstelen enz zodat ze daar al aan kan wennen. Ik snap wel dat sommige mensen het me afraden om een jong paard te kopen, maar zoals ik al zeg; Het is bij mij bij elk paard zo, jong of oud.. ik moet ze eerst beter leren kennen voordat ik er alles mee durf. Dat had ik ook bij me haflinger, de eerste maand leerde we elkaar eerst kennen zodat we vertrouwen in elkaar kregen, en daarna durfde ik ook alles met hem. Dus het komt wel goed hoor. Me nieuw paard word alleen een stukkie groter dan die haflinger, ze word tussen de 1.65/1.70m geschat.
Bedankt voor je tips, en ik ga er echt aan werken!
Groetjes Milou

Reden_ schreef:

Allereerst heel veel suc6 met je paardje & dat je er maar veel plezier en geluk aan mag beleven.

Ook ik vind het een beetje een domme beslissing.
Je ruilt een haflinger die van nature al een stuk rustiger zijn dan kwpn'ers om voor een jaarling.
Deze jaarling die niets kan moet jij alles gaan leren en dus stevig in je schoentjes staan.

Ga gewoon rustig beginnen met kijken, aaien, borstelen, knuffelen, en de liefde geven die een jong paardje nodig heeft.
(zelf heb ik dit gewoon in het weiland gedaan. en als je paard er geen zin in heeft of hij loopt weg. Nou jammer dan.. dan probeer je het zometeen weer.)
En dan bouw je het steeds weer iets verder op. Dan een halstertje, dan een touwtje, dan loop je een stukje, dan zet je hem vast,enz..
Probeer zo min mogelijk te laten merken dat je bang bent. Dit voelt jou jaarling ook & zal hier dan ook lekker gebruik van maken. Want ja, wat is er (als jong paard) nou leuker dan lekker je baasje lopen treiteren en etteren.
Loop recht op, schouders naar achter en hoofd opgeheven. Laat duidelijk merken dat jij de baas bent.
Laat duidelijk weten wat wel en wat niet mag. Met een aardige stem of met een stemverheffing. (even een keer hea! zeggen)
Met de voetjes optillen zou ik als ik jou was nog even wacht. Als jij niet in jezelf vertrauwt of er al bibberend heen gaat, gaat dat een groot probleem worden.
Een jong paard is onstabiel. Als jij een voet pakt zal hij moeten leren op drie benen te staan. (vergelijk het er maar me dat jij vroeger moest leren staan op één been) In het begin zal het paard ook gaan wankelen en heen en weer springen. En een paar keer met het opgetilde been heen en weer slaan totdat jij los laat en hij weer op 4 beentjes staat.
Zelf heb ik de mijne vast gezet en gezorgt dt hij aan een kant tegen een muur kon hangen. De ander kant ben ik begonnen met voet optillen. deze voet heb ik netzolang vast gehouden totdat hij normaal op drie benen bleef staan. (met eventuele hulp van de muur) Dit heb ik bij allen muren gedaan. Iedere dag weer 1 of 2 keer. soms meerdere keren achter elkaar. Als hij sltil staat zijn viet weer loslaten en belonen.
Als je wat meer vertouwen in jezelf hebt bij het wandelen over het erf, door de bak, en in het weiland.
kun je mischien eens naar buiten gaan. (wel met een ander ervaren paard in het verkeer die nergens van schrikt) Als er 1 bang paard naast je jaarling loopt en ook nog een bange eigenaar. heb je zometeen een paard dat voor zijn leven getekend is. en overal van zal schrikken. En zo iedere keer een stapje verder.

Nou meid. Ik wens je nogmaals heel veel suc6. Zet hem op. En vooral: GELOOF IN JEZELF! Je kan het!