
Wat dat betreft is dat van mij niks.
Mijn pony was nogal fris, opeens ontplofte hij en ik kon het niet uitzitten waardoor ik er af knalde en pony nog eens fijn met zijn hoef tegen mijn heup aan vloog. Had een flinke poos last van mijn heup.
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

.. Dus ik hing er naar een paar bokken met mn ene been onder de buik, en mn andere over het zadel, en dan mn handen om de nek, in galop..
Erg creatief. Ik bleef nog wel lang genoeg hangen om te horen 'ERIN! BLIJVEN HANGEN!' Maar daarna kwam de grond dichterbij.. en dichterbij.. en toen lag ik op de grond.. 

*AUW*
.
)
die rende keihard op de bakrand af, deed toen de nek naarbeneden en ik gleed er zo af tegen de wand aan
. dat was ook wel heel grappig
) dus op een gegeven moment dacht nou weet je wat we lopen wel achteruit! Ook niet erg maar wel richting de vaart!! Nou ik heb me paard toen lichtelijk mishandeld hoor, maar helaas het mocht niet baten, we vielen achterop zo de vaart in. Paard kwam op mij terecht gelukkig sprong die de andere kant op en kon ik boven water komen!! 

) De gang is hoog en breed, geen probleem alleen is er een deuropening aan de rechterkant die NIET hoog en breed is. Nu was een vriendin bezig met haar paard die nogal hengstig was en op mijn lieftallige ruintje afstormende. Hij schrikt en loopt die deuropening in met als gevolg; ik knal tegen de bovenkant (beton) en heb een grote snee in mijn wenkbrauw. (wenkbrauw was meteen ook geëpileerd...)
willeke_nijs schreef:mijn ergste val is in september geweest... na een boksalvo van mijn paardje was ik mijn evenwicht kwijt. Toen ik haar eindelijk in stilstand had gekregen wou ik afstappen, dus linkervoet uit de beugel, zwaai en op de grond... maar m'n rechtervoet stak nog in de beugel... ik klonk mijn linkervoet om met m'n enkel naar de binnenkant en plots schoot mijn rechtervoet uit de beugel en viel ik met alle gewicht op die linkerenkel..., (die al zwak is door een val van een jar geleden van m'n verzorgpaard... toen had 'k een scheurtje in de achterste gewrichtsband) gevolg: enkel uit de kom, enkelgewricht in 3 stukken gebroken, kuitbeen gebroken, ligamenten, pezen en gewrichtsbanden afgescheurd... Ben nu twee keer geopereerd aan die enkel. De eerste keer hebben ze alles terug moeten herstellen... ze hebben een titanium plaatje tegen het kuitbeen gezet en mijn enkel vastgezet met 3 schroeven, waarvan 1 van de ene naar de andere kant. De tweede keer hebben ze die schroef die van de ene naar de andere kant stak eruit gehaald en tussen de breuk van het kuitbeen nog botgriffels gezet die ze uit m'n bekken gehaald hebben. Nu 3 maanden later ben ik nog steeds aan het revalideren en het zal waarschijnlijk nog wel een maand of 2 à 3 duren eer ik weer te paard zal zitten, als het niet langer is...
Het enige dat ik nu al wel terug kan (pas sinds enkele dagen) is de paarden zelf gaan voeren op de wei, en een beetje grondwerk, zolang ik niet teveel moet lopen, en nog steeds met steunschoen...
Ik ben nogal gevallen... 1 keer heb ik op dressuurwedstrijd met een verzorgpaard mijn arm gebroken toen m'n verzorgpaard in paniek sloeg, ging lopen en uiteindelijk stijgerde omdat ik aan haar teugels ging hangen (dom natuurlijk... maar typische schrikreactie...)
Ben ook 1 keer op de manège van een paard gevlogen... Er waren blosokampen. Die speelruimte van die kampen lag naast de piste. Die kids zaten allemaal aan het raam foto's te trekken van de paarden. We moesten individuele galop doen. Ik zat toen nog bijlange niet op het niveau van rijden dat ik nu heb en had nog wel wat moeite met vooral de galop... Enfin ja, dus ik was aan de beurt. Het paard waar ik op zat was al wat hevig omdat ze wist wat er ging komen. Ik wilde haar nog even inhouden en rustig aanrijden in galop... Maar plots schrok dat paardje van een flits die afging vlak naast haar en zette het op een rennen en bokken... gevolg: ik ben door de lucht gevlogen, op mijn rug gevallen... enkele ruggenwervels gebarsten en ribben zwaar gekneusd door de schok...
maarja de ergste en domste val is de eerste die ik beschreven heb... die had eenvoudigweg kunnen voorkomen worden als ik beide voeten eerst uit de beugels gedaan had voor 'k afsprong... Dit is wel héél duur leergeld geworden
De ambulance is toen gekomen en Tara werd opgevangen door een meisje van stal. Mijn moeder ging toen met me mee in de ambulance naar het ziekenhuis en mijn vader reed erachter aan met zijn eigen auto. Ik werd geopereerd en kreeg een pin door mijn been heen, net iets boven mijn knie. Daaraan hing een gewicht van volgens mij 5 kilo. Die pin moest ervoor zorgen dat mijn been recht getrokken werd en het bot recht zou aangroeien, anders zou dat been een paar centimeter korter worden. Ik heb 2 maanden in het ziekenhuis gelegen en moest daarna nog 3 maanden revalideren. Daarna kon ik weer beginnen met paardrijden. Het heeft zeker wel een half jaar geduurd voordat ik mijn vertrouwen in Tara weer terug had. Maar toen ik dat eenmaal weer had, ging het beter dan ooit. We vroegen een startkaart aan en hebben een tijdje wedstrijden gereden. Helaas werd ik langzamerhand te groot voor Tara en zijn we daardoor gestopt. Per 1 januari 2006 was mijn startkaart verlopen, bijna 2 jaar geleden alweer. Ik mocht L2 starten. Ik rijd nog steeds op haar en het gaat super! We trainen lekker verder en inmiddels loopt ze op M2-niveau.
Ik ben niet super te groot voor haar, maar voor het plaatje is het gewoon niet mooi meer. En te zwaar ben ik zeker niet, dus ik zie mezelf nog wel een tijdje rijden op haar!
en ja jullie raden het al hij maakt een noodstop waardoor IK midden in de sloot beland *( terwijl het bijna vroor)
ik zag er niet uit 
die liep gewoon vrolijk terug naar huis
achteraf kan ik er hard om lachen
maar goed hij ging er vandoor en me ma was egt super relaxt ze heeft veel rij ervaring maar toen stonden ze bij een brugje en ze moest er wel afspringen dus ze liet zich zelf vallen en dus nu heeft ze een verbrijselde elleboog en in haar rug heeft ze nog ijzelr en ze heeft er nu nog last van maar het ijzer moet er eigenlijk uit maar dat wilt ze niet want dat vind ze heel eng , en zelf heb ik niet veel mee gemaakt ik ben een keer van me pony op de stenen gevallen dat was wel ff eng maar ik had gelukkig niets dat was niet zo heftig
Maargoed, gevallen dus .. En heb een aantal weken met vocht in mijn elleboog gezeten. Kon mijn arm nauwelijks bewegen, was gewoon heel pijnlijk.
Ik ben eens met ladder en al 3m naar beneden gevallen, met m'n rug OP de ladder, omdat ik op een hooiplank hooi wou nemen voor m'n paard. Ladder stond goed, paard dat in de stal stond waar de ladder voor stond vond het geinig die om te duwen... Rug gebroken, heb ondertussen al bijna twee jaar de rug van een paard niet meer gezien...