Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-11-24 20:00

Geplaatst: 16-11-24 20:00

Nala schreef:
Hutcherson schreef:
Ik denk eerder dat de titel van dit topic 'had ik maar schijt aan wat anderen wellicht zouden kunnen denken over mij'.

Ik had precies hetzelfde met mijn ruin qua werken. Liever lui dan moe maa rohz wel voorwaarts. Moest altijd keihard werken om een normale snelheid te verkrijgen (op de rem bedoel ik dan), dier liep weg als ik met halster aan kwam waardoor ik vaak al gegeten en gedronken had en dacht: laat maar!

Maar ja, paard wel te dik (ondanks paddock paradise en enkel hooi als voeding) dus we moeten bewegen. Uiteindelijk kwam mijn jonkie erbij en die bood zelf aan wat te gaan doen met me. Die stopte nog net niet zijn hoofd in het halster van mijn ruin haha. Dus ben ik dat op gaan pakken en dat voelde zoveel beter.
Uiteindelijk gekozen mijn ruin te laten staan en dat vonden we allebei helemaal best. Kan me niet schelen wat anderen daarvan denken. Ik betaal de kosten, zorg dat ze niks tekort komen en heb ze vooral voor mijn plezier. Echter haalde ik toen geen plezier uit het moeten rijden en trainen.
We zijn inmiddels verhuist, paarden staan in de achtertuin en zijn onderdeel van het gezin. Af en toe gaan we een rit maken maar most of all staan ze lekker in hun eigen kingdom.
Ik krijg ook voldoening van het zorgen voor ze. Ik doe de hoeven, voeren, mesten, onderhoud, cuddletime, dekentjes op of af etc. En dat vind ik heerlijk. Een hobby moet geen moeten zijn. Schijt aan wat een ander daarvan vind. Maak van een ander zijn verwachting niet jouw verplichting.

Hier kan ik me heel erg in vinden helaas.
Maar het “risico” hetzelfde nog eens te hebben bij een volgende paard ga ik niet nog eens aan.
Zonder mezelf nu zielig te vinden, maar ik heb gewoon pech gehad met mijn eerste eigen paard: ze is niet makkelijk in de omgang, niet makkelijk qua stalling, niet makkelijk qua voeding, niet makkelijk qua tuigage, niet makkelijk te rijden, niet makkelijk te mennen… gewoon niks is makkelijk met haar.

Is er, behalve 'schuldgevoel' / 'het hoort niet om een paard weer te verkopen' ...

Nog een andere reden waarom je dit paard nog hebt?

Das een nare vraag, maar wel een belangrijke denk ik

**Geplaatst**: 16-11-24 20:03

Geplaatst: 16-11-24 20:03

Zijn er geen merens liefhebbers die het paardje over willen nemen?
Ik heb zomaar het idee dat paard en eigenaar daar mee geholpen zijn.

Ik ken verder geen merens, moet zeggen dat wat ik lees best gelijk is aan mijn ruin. En da is een tinker....

Die kan ik niet op een te klein stukje zetten want dan trapt hij mijn onderdanige merrie in de hoek.
Flinke wei gaat dan zonder problemen.
Maar een paard dat duidelijk boven hem staat durft hij het niet
Oppassen met gras,
diesel in het begin.
En toen ik hem een paar dagen had viel hij aan en was pas 1. Dus flink wat lef voor een ukkie.
En had voor mij ook ook diverse adressen gehad, waarschijnlijk om die reden.
En ik heb het idee als hij bij een onzeker persoon staat hij dat zo weer gaat doen.

En als ik dan lees eerste eigen paard....

Ts kan er nu goed mee omgaan, dat heeft ze wel geleerd.
Maar er zijn echt wel meer mensen zijn die dat kunnen. De bijrijders kunnen het ook.
Dus misschien een echte liefhebber?

**Geplaatst**: 16-11-24 20:05

Geplaatst: 16-11-24 20:05

assebassie schreef:
Helemaal eens met de post van lizy:
Wellicht heb ik het gemist in een van je eerder topics maar ik zie eigenlijk niet echt hele lastige dingen bij haar. Ik zie vooral typische Merens dingen. Wellicht heb je je daarop verkeken maar het zijn paardjes met karakter en de meesten zijn geen allemansvrienden. Niet gemeen maar gewoon net even anders. Leer daar mee omgaan en je hebt een vriend voor het leven maar een merens moet bij je passen en je moet met hun karakter kunnen omgaan, geweldige beestjes zijn het!

Ik ben het ook eens met jullie beiden. Klopt. En eerder zag ik dat merens " rascisten" zijn. Daar moest ik zo om lachen, want dat klopt.
Onze twee merens hadden les in de groep en de instructrice zei dat ze een verrassing voor me had. Even later stonden mijn twee merens stil, niet meer vooruit te branden en hinikken naar de verrassing. Jullie raden het al was ook een merens. Na een blije neus ontmoeting en gehinnik over en weer konden we verder met de les. Tot grote hilariteit van iedereen.

Enne Hercule is zelden of nooit voorwaarts vertrokken van stal en als we over de helft waren wilde hij zsm naar huis. Onze oplossing was om dat gewoon maar te accepteren. Ook in de les was los rijden erg belangrijk. Was een diesel en eenmaal los ging het goed, maar Hercule had geen pssm hoor. Was gewoon een flegmatiek paard. Polie was weer het andere uiterste. Stond altijd aan en had en heeft de gevoeligheid van een trakhener volgens mijn instructeur die haar gereden heeft en zelf een trakhener had. Alletwee waren heerlijke paarden.

Dus probeer eens wat te genieten van haar als je bij haar bent en dingen te doen die zij graag wilt. Een beetje het win - win principe voor Nala. Je weet dat ik Nala vanuit jouw verhalen erg leuk vindt maar ik ben gestopt. En ook ik denk dat ze in een merens kudde het beter zal gaan doen waarschijnlijk.

Een merens zo is mijn ervaring met drie merens zoeken een vriend voor het leven. Dus ik vind het wel sneu voor jou en Nala want dacht echt dat Nala haar baasje had gevonden met jou. Meestal is het eerste jaar ruk en dan gaat het goed en steeds beter.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 16-11-24 20:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-24 20:06

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-24 20:06

ruitje schreef:
Nala schreef:

Hier kan ik me heel erg in vinden helaas.
Maar het “risico” hetzelfde nog eens te hebben bij een volgende paard ga ik niet nog eens aan.
Zonder mezelf nu zielig te vinden, maar ik heb gewoon pech gehad met mijn eerste eigen paard: ze is niet makkelijk in de omgang, niet makkelijk qua stalling, niet makkelijk qua voeding, niet makkelijk qua tuigage, niet makkelijk te rijden, niet makkelijk te mennen… gewoon niks is makkelijk met haar.

Is er, behalve 'schuldgevoel' / 'het hoort niet om een paard weer te verkopen' ...

Nog een andere reden waarom je dit paard nog hebt?

Das een nare vraag, maar wel een belangrijke denk ik

Vooral dat eigenlijk, en een beetje “misschien is dit een fase waar ik nu in zit en valt het binnenkort weer mee”

**Geplaatst**: 16-11-24 20:11

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 16-11-24 20:11

Maar het valt eigenlijk nooit echt mee toch?
Het gaat al een paar jaar niet lekker.

Om nou steeds met tegenzin naar je paard te moeten is ook zo wat. Je mag dan best ook aan jezelf denken.
Enige vraag is dan uiteraard wie zo‘n pony wil hebben, maar daar kom je vanzelf achter.
Je kunt ook een advertentie zetten en kijken wat er op af komt, bij twijfel kun je altijd nog nee zeggen.

**Geplaatst**: 16-11-24 20:17

Geplaatst: 16-11-24 20:17

Ik weet natuurlijk hoe jij er emotioneel in staat anders misschien toch over nadenken om haar te verkopen heb zelfde dilemma als jij maar die van mij is er ook nog steeds gaat ook alleen weg voor goed tehuis met optie van terug kopen als ze te oud wordt en liefs niet zo ver van mijn huis dus ja dat wordt wel moeilijk denk ik

**Geplaatst**: 16-11-24 20:35

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 16-11-24 20:35

Ik heb niet alle antwoorden gelezen, maar ik begrijp eruit dat ze van 2019 is.
Dat is nog hartstikke jong.
Ze moet sterker worden en alles in haar hoofd ook verwerken.
En als jij het fijn vind om even niks met haar te doen, is dat helemaal prima.
Voor een paard ook fijn hoor.
En wat anderen daar van denken is hun probleem.

**Geplaatst**: 16-11-24 20:38

Geplaatst: 16-11-24 20:38

Rivjenn schreef:
Ik heb niet alle antwoorden gelezen, maar ik begrijp eruit dat ze van 2019 is.
Dat is nog hartstikke jong.
Ze moet sterker worden en alles in haar hoofd ook verwerken.
En als jij het fijn vind om even niks met haar te doen, is dat helemaal prima.
Voor een paard ook fijn hoor.
En wat anderen daar van denken is hun probleem.

in haar profiel staat toch 2008 maar vanaf 2019 is ts eigenaar

**Geplaatst**: 16-11-24 20:56

Geplaatst: 16-11-24 20:56

Hebben je bijrijders wel plezier met haar?
Denk dat je voor nu wat teleurgesteld bent in hoe ze eerst deed op de nieuwe stal.
Ik vind dat je het best aardig met haar doet. Je krijgt wat te weinig waardering van haar terug.
De vacht kan zeker veel invloed hebben. Hals stukje scheren kan al helpen.

**Geplaatst**: 16-11-24 21:04

Geplaatst: 16-11-24 21:04

Nala, als je wil kan ik eens informeren hier in Frankrijk in de Ariege of er mogelijkheden zijn voor Nala om een echte merens kudde in te gaan leven(langzaam opbouwen) en dan een kudde leven in de bergen waarbij de mens weinig nog aanwezig is.
Dan blijft je eigenaar, dus verantwoordelijk voor (ziekte) kosten en misschien wat vergoeding.
Ik denk hier al paar dagen aan, maar wil eerst weten hoe jij hier tegenover staat. Ik weet niet of mensen hiervoor open staan hé! Maar niet geschoten is altijd mis geschoten maar ik wil het ook niet achter je rug gaan onderzoeken of hier in Zuid Frankrijk mogelijkheden liggen
Je hebt dan heel sober gras waardoor haar ziekte minder of niet zal opspelen en ze beweegt veel meer in een grote kudde.

Denk er eens over na en nogmaals misschien is mijn idee niet realiseerbaar maar misschien ook wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-24 21:17

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-24 21:17

pien_2010 schreef:
Nala, als je wil kan ik eens informeren hier in Frankrijk in de Ariege of er mogelijkheden zijn voor Nala om een echte merens kudde in te gaan leven(langzaam opbouwen) en dan een kudde leven in de bergen waarbij de mens weinig nog aanwezig is.
Dan blijft je eigenaar, dus verantwoordelijk voor (ziekte) kosten en misschien wat vergoeding.
Ik denk hier al paar dagen aan, maar wil eerst weten hoe jij hier tegenover staat. Ik weet niet of mensen hiervoor open staan hé! Maar niet geschoten is altijd mis geschoten maar ik wil het ook niet achter je rug gaan onderzoeken of hier in Zuid Frankrijk mogelijkheden liggen
Je hebt dan heel sober gras waardoor haar ziekte minder of niet zal opspelen en ze beweegt veel meer in een grote kudde.

Denk er eens over na en nogmaals misschien is mijn idee niet realiseerbaar maar misschien ook wel.

Als je dat zou willen doen, graag! Op dit moment grijp ik het niet met beide handen aan, maar dat zou in ieder geval beter voelen dan verkopen.

**Geplaatst**: 16-11-24 21:48

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 16-11-24 21:48

Wat lief @pien_2010. Je bent een top-Merens-mens.

**Geplaatst**: 17-11-24 09:47

Geplaatst: 17-11-24 09:47

Merensen zijn wat dat betreft rare druiven. Pien kan daar over mee praten met mijn merens merrie die ik moest verkopen. :')

Top voor eigen mens een drama voor anderen of waar de plek haar niet zinde. Uiteindelijk is ze na een langezoektocht bij een piepjong meisje terecht gekomen waar ze zich vol voor wilde geven. Dat was haar mens

later is ze bij haar zelfs therapiepaard geworden. Als we langsgingen was ze blij ons te zien maar maakte ook duidelijk dit is nu mijn mens. Leuk gezien te hebben en doei ga maar weer

Het aanbod van Pien om te zoeken is lief

**Geplaatst**: 17-11-24 10:12

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 17-11-24 10:12

Pien, wat ben je tocb een lieverd!!

Verder vind ik het vooral rot; voor @TS en voor Nala. Lijkt me heel lastig om hier zo mee te worstelen TS. Er is verder al genoeg gezegd. Ik ken @babootje als iemand met enorm veel kennis en als iemand die meedenkt en ik kan me wel vinden in wat ze zegt. Ik zou vooral op zoek gaan naar wat jou en Nala gelukkig maakt. Als dat verkoop is, dan is dat zo. Ik wens jullie iig veel geluk!

**Geplaatst**: 17-11-24 10:15

Geplaatst: 17-11-24 10:15

pien_2010 schreef:
Nala, als je wil kan ik eens informeren hier in Frankrijk in de Ariege of er mogelijkheden zijn voor Nala om een echte merens kudde in te gaan leven(langzaam opbouwen) en dan een kudde leven in de bergen waarbij de mens weinig nog aanwezig is.
Dan blijft je eigenaar, dus verantwoordelijk voor (ziekte) kosten en misschien wat vergoeding.
Ik denk hier al paar dagen aan, maar wil eerst weten hoe jij hier tegenover staat. Ik weet niet of mensen hiervoor open staan hé! Maar niet geschoten is altijd mis geschoten maar ik wil het ook niet achter je rug gaan onderzoeken of hier in Zuid Frankrijk mogelijkheden liggen
Je hebt dan heel sober gras waardoor haar ziekte minder of niet zal opspelen en ze beweegt veel meer in een grote kudde.

Denk er eens over na en nogmaals misschien is mijn idee niet realiseerbaar maar misschien ook wel.

Wat een top aanbod!

En TS,ik lees een moeilijk dier als eerste paard..maar ik denk dat je je verkijkt op andere paarden. Mijn eerste paarden waren ook absoluut niet makkelijk en met de eerste viel ik van de ene pech in de andere. De 2e had een gebruiksaanwijzing in het Chinees die je achterstevoren moest lezen en dat duurde me jaren voordat dit lukte. Heb ook regelmatig aan de worstenfabriek gedacht bij dat dier, maar uiteindelijk was het iets van de "aanhouder wint".
Ik wilde die ook niet verkopen omdat ik zeker wist dat hij slecht terecht zou komen.

Maar ik haalde er ook nog wel plezier uit tussendoor, als het eens per ongeluk goed ging.
Jij hebt van Nala toch ook wel plezier (gehad?)

**Geplaatst**: 17-11-24 10:17

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 17-11-24 10:17

Welke keuze Josien?

**Geplaatst**: 17-11-24 10:24

Geplaatst: 17-11-24 10:24

Pien, dat is een heel mooi aanbod.

**Geplaatst**: 17-11-24 10:30

Geplaatst: 17-11-24 10:30

Elisa2 schreef:
En TS,ik lees een moeilijk dier als eerste paard..maar ik denk dat je je verkijkt op andere paarden. Mijn eerste paarden waren ook absoluut niet makkelijk en met de eerste viel ik van de ene pech in de andere. De 2e had een gebruiksaanwijzing in het Chinees die je achterstevoren moest lezen en dat duurde me jaren voordat dit lukte. Heb ook regelmatig aan de worstenfabriek gedacht bij dat dier, maar uiteindelijk was het iets van de "aanhouder wint".

Ze zeggen niet voor niets: „Als je geen problemen hebt, koop een paard“

Ik heb inderdaad ook emotionaal al overal gezeten met paarden waar ik meer naast gelopen heb dan opgezeten met de meest onmogenlijke medische problemen waarvan je denkt: echt serieus, waarom moet mij dat nou weer overkomen.
En daarnaast inderdaad ook altijd weer die puzzle met communicatie en karakters waarbij het een lange trial en error wordt kwa stalkeuze en manier van rijden.
Ook veranderd je leven. Als je jong en single bent heb je vaak meer tolerantie voor het oplossen van paardenproblemen dan wanneer je leven op de minuut vol gepland is.

**Geplaatst**: 17-11-24 10:36

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 17-11-24 10:36

Nou dat dus, of je leven veranderd door andere dingen.
Het is alleen vaak dat die emotionele rollercoasters en moeilijke momenten niet gedeeld worden. Daarom lijkt het bij anderen altijd makkelijker te gaan. Maar dat is echt "schijn bedriegt".

**Geplaatst**: 17-11-24 11:06

Geplaatst: 17-11-24 11:06

Elisa2 schreef:
Nou dat dus, of je leven veranderd door andere dingen.
Het is alleen vaak dat die emotionele rollercoasters en moeilijke momenten niet gedeeld worden. Daarom lijkt het bij anderen altijd makkelijker te gaan. Maar dat is echt "schijn bedriegt".

En soms verandert het leven en past daar (tijdelijk) een paard niet in. Zoals toen mijn dochter in het examenjaar zat en ik mijn nieuwe baan begon met nieuw bedrijf. Toen is Hercule voor 2 jaar ongeveer naar de kudde gegaan in de Ariege bij een vriendin die toen nog een eigen kudde had. Ik had hem kunnen verkopen aan zijn Franse bijrijder maar heb ik niet gedaan gelukkig en na twee jaar kwam hij met vrouw terug daar hij het zo goed deed alsmruin in de merrie kudde.

**Geplaatst**: 17-11-24 11:12

Geplaatst: 17-11-24 11:12

Welk topic ik ook van jou lees; Ze zijn allemaal niet lovend over je paard.
Heb je ooit wel eens gedacht dat de problematiek in JOU kan zitten ipv in je paard?
En ben je wel bewust van hoeveel energie bepaald?
Als je de topictitel letterlijk denkt, dan gok ik zomaar van niet.
Ik vind het ook heftig om te lezen moet ik zeggen.

Wellicht ben jij simpelweg geen paardenmens en is het tijd voor verkoop.
Niks mis mee, maar wees dan gewoon een flink mens ipv je als slachtoffer op te stellen.
En wens alsjeblieft niet dat je paard niet zou bestaan want je dier kan er niets aan doen dat jij haar in eigendom hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-24 11:13

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-24 11:13

Heb het uiteindelijk op het volgende uit laten komen na ook heel lang erover praten met mijn vriend en andere (ex-)paardeneigenaren gisteren: Nala MOET niet weg, maar als er een mooie kans op mijn pad komt is ze wel te koop/mag ze wel weg. Nala is sinds ik haar heb niet echt veranderd qua gedrag, maar mijn instelling en “tolerantie” tegenover haar en het hele paarden houden wel. Wat Mungbean zegt inderdaad: toen ik nog studeerde en single was had ik veel meer tijd en energie om erin te stoppen, nu met eigen huis, verloofde, meer dan fulltime baan, eigen hond waar ik ook actiever mee wil worden…

Ik heb een grote zak suikervrij snoep gekocht en ze krijgt nu altijd een snoepje als ik kom. Misschien heb ik haar onbewust altijd overvraagd en heeft ze nu zoiets van als ik boos kijk/doe heb ik rust. Dus even niks moet, alles kan als ik er ben. En voor de nodige beweging zorgen mijn groom en bijrijdster die er op dit moment wel de energie voor hebben.

**Geplaatst**: 17-11-24 11:15

Geplaatst: 17-11-24 11:15

Nala schreef:
Ze heeft sinds vandaag ook een 0grams fleece regendeken op, omdat haar spieren wat harder voelden en ze voor volgende week veel kou en regen voorspellen.

[ Afbeelding ]

Al snel stond ze er zo bij te dommelen:

[ Afbeelding ]

Fijn voor dr +:)+

En goede oplossing met groom en bijrijder. Zo kun jij even afstand nemen.

**Geplaatst**: 17-11-24 11:18

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Geplaatst: 17-11-24 11:18

Goede oplossing, laat de grooms de beweging maar even doen.
Misschien iemand van hen die blij zou worden met overname?

Ja het leven veranderd en als daar een tijdrovende pony niet meer in past kan dat ook zeker.
Zeker als mensen nog studeren en later het werkproces in gaan, veranderd er veel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-24 11:21

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-24 11:21

DuoPenotti schreef:
Goede oplossing, laat de grooms de beweging maar even doen.
Misschien iemand van hen die blij zou worden met overname?

Ja het leven veranderd en als daar een tijdrovende pony niet meer in past kan dat ook zeker.
Zeker als mensen nog studeren en later het werkproces in gaan, veranderd er veel.

Mijn groom zou wel willen maar het zit er financieel niet in. Mijn bijrijdster is nog te jong om de beslissing zelf te maken (15) maar ik heb het balletje wel al eens opgegooid bij haar ouders.