Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-04-19 14:51

Re: Zelf inrijden paard - 'onverwachte' tegenvallers?

Geplaatst: 23-04-19 14:51

Eerlijk gezegd doet het me hier wat aan denken : https://www.horses.nl/algemeen/veiliger ... met-dummy/
Met een mens van vlees en bloed blijf ik het een slecht plan vinden, western of niet.

**Geplaatst**: 23-04-19 15:34

Geplaatst: 23-04-19 15:34

Babootje schreef:
[
Omdat je nooit, echt nooit weet wat er gebeurt als je je been over het zadel brengt als je voor de eerste x op stapt. Los van de dingen die in de omgeving nog kunnen gebeuren en waarvan hij op dat moment nog extra kan schrikken. Ook al is ie van te voren nog zo braaf; je weet nooit hoe het paard voor de eerste x reageert op het ruitergewicht. Dan is een lange longeerlijn een cruciale fout. Ik heb het gezien hoor; paard een ruk de andere kant uit in volle patrol terwijl de longeerlijn zich om het middel van de ruiter draait.
Er zijn gewoon basisregels voor het beleren van een jong paard. Die zijn er niet voor niets. Die zijn er o.b.v. ervaring. Net als dat je als grondpersoon altijd alert bent en niet kunt gaan staan filmen als je bezig bent met beleren van een jong paard. Degene die op het paard zit is volledig afhankelijk van jou op dat moment.
Dat het voor jullie gewerkt heeft is fijn, maar dat is meer geluk hebben. Want het had ook heel fout kunnen gaan.

Precies, en als je heel veel zadelmak hebt gemaakt ben je gewoon meer thuis in wat er allemaal mis kan gaan en probeer je van te voren al te anticiperen op het gedrag.

Want voor het eerst op een jong paard die gruwelijk bokt met een wapperende longe achter je aan, omdat de longeur hem niet hield is niet tof. Echt niet tof, want je weet dat je eraf gaat, alleen niet welk rondje en welke hoek. Helaas vertel ik dit uit ervaring ( ik zat erop).

**Geplaatst**: 23-04-19 16:02

Geplaatst: 23-04-19 16:02

Voorop gesteld dat ik enorm van de veiligheid ben, cap, bodyprotector, teugels eraan (al is het allemaal maar voor de zekerheid).

Ik vind het juist veel veiliger om met een lijn eraan te werken. Door de voorbereiding is de communicatie met de grondpersoon aan de lijn juist hetgeen wat enorm veel zekerheid geeft aan het paard. De persoon erop en de teugelwerking zijn nog onbekend. Ik vind er zeker wat voor te zeggen dat de communicatie aan de lijn en de teugels die eraan hangen elkaar niet moeten tegenspreken.

Het is allemaal erg afhankelijk van de voorbereiding. Paard moet oa. geleerd hebben dat er geen druk op het touw komt, draaien van je af geen optie is, plus hij moet snappen wat hij met stress moet doen.

**Geplaatst**: 23-04-19 16:15

Geplaatst: 23-04-19 16:15

Ik vind het altijd wel humor dat mensen zo wantrouwig/onzeker kunnen zijn over het zadelmak maken van paarden, maar bij kleine ponnies zadelmak er zo een kleuter van 4 zonder cap op zetten

.

Vind ik allebei onzin. Ponnies zijn alleen maar kleiner, verder zijn het gewoon paarden hoor. En moet je zien hoe vaak het nog goed gaat ook, als kinderen ze zadelmak maken!

Volwassenen zijn vaak gewoon te bang of gecompliceerd.

**Geplaatst**: 23-04-19 16:21

Geplaatst: 23-04-19 16:21

sanne83 schreef:
Ik vind het juist veel veiliger om met een lijn eraan te werken. Door de voorbereiding is de communicatie met de grondpersoon aan de lijn juist hetgeen wat enorm veel zekerheid geeft aan het paard. De persoon erop en de teugelwerking zijn nog onbekend. Ik vind er zeker wat voor te zeggen dat de communicatie aan de lijn en de teugels die eraan hangen elkaar niet moeten tegenspreken.

Juist daarom moet het paard zo snel mogelijk leren wat de teugelwerking is zodat de controle bij de ruiter komt te liggen en de longe er zo snel mogelijk af kan. Als het paard dan schrikt en wat onverwachte bewegingen doet kan de ruiter hem rustig terugvragen zonder dat er een kluwen ontstaat.
Longe is tegelijk een veiligheid (extra controle door persoon vanop de grond) en een gevaar (kan rond het lichaam van de ruiter gewikkeld geraken of wanneer het paard zich lostrekt achter het paard aanslepen).

Citaat:
Het is allemaal erg afhankelijk van de voorbereiding. Paard moet oa. geleerd hebben dat er geen druk op het touw komt, draaien van je af geen optie is, plus hij moet snappen wat hij met stress moet doen.

Als een paard echt schrikt dan is hij effe vergeten dat omdraaien geen optie is.

**Geplaatst**: 23-04-19 16:55

Geplaatst: 23-04-19 16:55

Daarom oefen ik vaak genoeg echt schrikken zonder dat er een persoon op zit. Het moet echt een reflex worden om bij schrikken eerst naar mij te kijken en gelijk te kalmeren. Ook lopen met de longeerlijn erachter aan slepend heb ik al geoefend, ook het "verstrikt raken" in het touw en touwen om de benen heb ik geoefend.

Daar zit allemaal uiteraard best wat tijd in, maar dat zijn dingen die ik sowieso wil aanleren. Ik vind het dan fijner om dat allemaal voor het zadelmak maken aan te leren. Ik wil een paard niet alleen een soort zadelmak-routine aanleren, dat hij alleen ok is met die hele specifieke routine. Ik wil dat ik gewoon lekker motorisch onhandig kan zijn

en met m'n voet tegen z'n kont aankom bij het opstijgen en dat hij dan niet schrikt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-19 17:16

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-19 17:16

Ik reageer niet zoveel, maar ik vind het allemaal erg fijn om te lezen!

Toch denk ik dus dat ik toch niet zelf ga beleren, ik zou een flegmatiek paard onder het zadel wel echt een grote tegenvaller vinden, dat zoek ik absoluut niet. En het is mijn enige...
Maar zoiets weet je eigenlijk al zus je erop kan zitten

**Geplaatst**: 23-04-19 17:25

Geplaatst: 23-04-19 17:25

In mijn ervaring is een flegmatiek paard ook op de grond flegmatiek, dus dat zie je meestal wel. Het is lastiger met bijv. een schrikkerig of angstig paard, sommige paarden zijn op de grond veel zelfverzekerder en vinden het vanuit het zadel allemaal erg spannend. Of bijv. voorspellen of een paard een braaf buitenrijpaard gaat worden is ook lastiger, dat kan nog wel eens tegenvallen.

je hebt wel iets meer zekerheid bij een net-ingereden paard, maar ook dan zijn er toch vaak verrassingen. Sommige paarden lijken best voorwaarts met een randje spanning, maar ontspannen en doorgereden zijn ze opeens toch vrij flegmatiek.

**Geplaatst**: 23-04-19 17:29

Geplaatst: 23-04-19 17:29

Sintara schreef:
Ik vind het altijd wel humor dat mensen zo wantrouwig/onzeker kunnen zijn over het zadelmak maken van paarden, maar bij kleine ponnies zadelmak er zo een kleuter van 4 zonder cap op zetten .

Vind ik allebei onzin. Ponnies zijn alleen maar kleiner, verder zijn het gewoon paarden hoor. En moet je zien hoe vaak het nog goed gaat ook, als kinderen ze zadelmak maken!

Volwassenen zijn vaak gewoon te bang of gecompliceerd.

Ik zou echt nooit een 4 jarige op een onbeleerde pony zetten

**Geplaatst**: 23-04-19 17:52

Geplaatst: 23-04-19 17:52

Eventjes de hele discussie hier doorgelezen en echt interessant, al die verschillende ervaringen en manieren.

Ik heb zelf een aantal jaar bij een fokkerij van BWP springpaarden gewerkt en als onbevreesde
15-jarige tiener een kleine 20 paarden zadelmak gemaakt. Dat ging op een kwestie van weken toen,
had uiteraard wel een super-ervaren trainer op de grond naast mij, we waren best een goed team als
ik er zo aan terug denk!
De paarden verschillen zo enorm van elkaar, ik heb er gehad die bijna tot het plafond bokten de eerste keer met een zadel en nooit een kik gaven met mij erop. Ik heb een jonge hengst gehad die zo lui was als hij groot was, doodbraaf, tot je hem een tik met de zweep gaf om hem vooruit te rijden, stond hij verticaal (en niet al steigerend) Heb ééntje gehad die zooo lief en knuffelig was en die moest gewoon elke keer in het begin een paar rondjes galopperen en vrolijke bokjes uitdelen en dan was ze zo mak als een lam.
Heb één gehad die we in het begin nog geen hoofdstel konden aandoen en doodsbang was van alles, dat heeft dat wat langer geduurd, maar die kreeg dan zo'n vertrouwen in mij dat bij het effectief rijden dan weer alles heel vlot ging.
En de laatste die ik daar zadelmak heeft gemaakt heeft het voor mij eigenlijk "verpest", die was doodbraaf, kon je van 2m afstand het zadel op haar rug gooien en ze gaf geen kik. De eerste keer erop, deed niets, doodbraaf. Aan de longe, stap, draf, allemaal doodbraaf. .. tot 5minuten later, boktirade waar ze niet meer mee gestopt zou zijn als mijn trainer haar niet bij hem stilgetrokken had. Bleef ook altijd zo, eerste 5 minuten niets aan de hand, daarna moest je eraf.
(Ik was 15 toen en nog niet zo bekend met alle medische problemen, dus heb me nooit afgevraagd wat er de oorzaak van kon zijn, zou ik nu wel doen)

Na dat paard, Ersa, heb ik beslist om niet meer zadelmak te maken, heb het dan daarna toch nog eens gedaan met een 4-jarige hengst omdat hij gewoon zoooo vreselijk braaf was, ik had alle voorbereidende werk wel met hem gedaan, maar weigerde eerst om erop te stappen en dan uiteindelijk toch gedaan. Maand later ging ik met hem alleen het bos in (mijn moeder wel nog te voet mee) en deed ik stukjes draf en galop op en af de bospaadjes. Als ik die toen had kunnen kopen ... had ik het wel geweten.
Was ook doodbraaf als hij merries passeerde, beetje laag hinnik hinnik, maar dat was het.

Daarna ben ik aan het doorrijden gegaan (had een vaste zit, maar weinig techniek op mijn 15e)
Dat vond ik ook heel fijn, mijn laatste verzorgpaard heb ik zo 2,5j gereden en wat was dat heerlijk!

Heb nu eindelijk mijn eerste eigen paardje kunnen kopen en ben toch ook heel bewust gegaan voor net zadelmak, gewoon om zeker te zijn dat ze je al braaf laat opstappen. Dus nu, op een héél ander tempo dan op de fokkerij vroeger, gaan we stapje per stapje verder. Voel me op de één of andere manier toch onzekerder nu het voor mezelf is :p Bang om iets fouts te doen ...

Het is geweldig leuk, maar echt zadelmak maken zou ik nu niet meer doen, de risico's vind ik toch te groot ... ik ben geen 15-jarige depressieve puber meer die het niet kan schelen als ik morgen in het ziekenhuis eindig :p

**Geplaatst**: 23-04-19 20:32

Geplaatst: 23-04-19 20:32

Het is fijn dat er professionele zadelmakmakers zijn met veel ervaring en een groot repertoire. Dus leuk dat iedereen het op z'n eigen manier doet, maar ik zoek altijd een professional die goed luistert/kijkt naar het paard en daar het proces op aanpast. 'One size fitts all' daar geloof ik niet in. Anderzijds ook niet in heel veel uitzonderingen.

Wij hebben veel paarden zadelmak laten maken in de loop der jaren en eigenlijk waren ze allemaal braaf. Verschil is er wel in het lerend vermogen (je hebt nu eenmaal domme en slimme paarden) en in de balans. En ... zeker als je sportpaarden opleidt, ze komen allemaal een keer. Soms als ze net een paar weken onder het zadel zijn, soms na een jaar of nog later. Maar als je echt eisen aan een paard gaat stellen is er eigenlijk altijd een moment dat ze gaan uitvogelen wie het voor het zeggen heeft. En dat is eigenlijk ook wel prima.

**Geplaatst**: 23-04-19 20:48

Re: Zelf inrijden paard - 'onverwachte' tegenvallers?

Geplaatst: 23-04-19 20:48

Precies Kendra. Goed kijken en anticiperen staat bij mij voorop. En ik heb een trainer gevonden die er precies zo over denkt. Dat is gewoon heel fijn.

Mocht blijken dat mijn kundigheid niet te weinig is, dan kan ze dat gewoon zeggen en dan gaan we over naar plan B. En het is echt heel fijn dat ook zij er graag de tijd voor neemt.

**Geplaatst**: 03-05-19 11:07

Geplaatst: 03-05-19 11:07

https://youtu.be/cKfQTdhsAwY

Voor de eerste keer los in de binnenbak gestapt. Dit was na een sessie in de roundpen waarbij ik los alle gangen zelf heb kunnen rijden.

**Geplaatst**: 03-05-19 13:30

Re: Zelf inrijden paard - 'onverwachte' tegenvallers?

Geplaatst: 03-05-19 13:30

Wat waren de onverwachte tegenslagen in dit filmpje?

**Geplaatst**: 03-05-19 13:36

Re: Zelf inrijden paard - 'onverwachte' tegenvallers?

Geplaatst: 03-05-19 13:36

Geen. Moest dat dan? Of misschien dat ik het echt onwijs spannend vond om zo door de bak te stappen. Had ik niet verwacht. Was blij toen ik eraf kon.

We hebben het in de vorige pagina's gehad over verschillende manier van beleren en ik dacht, ik laat het vervolg even zien.

**Geplaatst**: 03-05-19 18:51

Geplaatst: 03-05-19 18:51

Ik vind het weer een geval: Oei gevaarlijk.

En waarom: Het hok waar de tractor staat incl spul wat erachter hangt staat open, daar kan ie zo invliegen. Het opstapkrukje staat op de hoefslag, ook niet veilig.

Een ding met jonge paarden: Maar altijd zodra je de baan in gaat een RI&E.

**Geplaatst**: 04-05-19 12:07

Geplaatst: 04-05-19 12:07

Babootje schreef:
Je bent me net voor 0000. Klopt. Gebeurt veel ook hier. Paarden gaan niet zo snel gek doen met klinkers onder de voeten.

Een vriendin van mij is er na jaren zoeken achter gekomen dat haar paard een gebroken schoft heeft gehad. De wervels zijn nadien op een vreemde manier schuin gegroeid. Via iemand die er indertijd bij is geweest vernam ze dat ze voor het eerst opgestapt zijn op een betonnen oprit. Het paard steigerde en is achterover gevallen.

De vraag is: waarom stel je een paard aan dergelijke risico’s bloot? Waarom niet gewoon een veiligere plek, waar je zelf ook in maar in het zand valt i.p.v. op het beton?
Als je zo bang bent voor de mogelijke onverwachte bewegingen van je paard, moet je er dan wel opstappen?

Edit: spelfout verbeterd

**Geplaatst**: 04-05-19 12:14

Geplaatst: 04-05-19 12:14

Had zelf een jonge merrie. In bezit als veulentje.
Omdat ik haar goed kende, durfde ik haar zelf door te rijden.

Moest mijzelf heel erg leren zwart wit te denken.
Klinkt raar. Maar mijn ruin kon nogal ergens tegen aan blijven drammen. Dat patroon kon ik lastig doorbreken omdat de natuurlijke swung in het dier mij teveel uit balans bracht. Blijkbaar was mijn zit minder stabiel als ik zou willen. Hij reageerde er weer op... en zo was het einde zoek. Braaf was hij wel.

Bij de Merrie die trouwens makkelijker Uit te zitten. Ongewenst gedrag meteen ‘aanpakken’... en gewenst gedrag belonen. Niet ergens tegen aan blijven drammen. Toen ik dat spelletje doorhad en ook niet zo druk was met mijn onbalans (dat ik op haar niet had), gingen we als een speer. Zwart wit denken ging ontzettend goed. In de derde week deden we alleen een buitenrit. Ben nog nooit zo trots geweest..

**Geplaatst**: 04-05-19 12:23

Geplaatst: 04-05-19 12:23

Ik zelf zou nooit zelf een paardje willen beleren.
Ten eerste moet je heel consequent zijn en ten tweede een programma onder de knie hebben die je stap voor stap volgt. Vaak herhalen...herhalen....tot je een ons weegt....
Een paard heeft gemiddeld 2 jaar nodig om opgeleid te worden. (Bij ons in de reining)
Ik laat dat dus aan proffesionals over en ga daarna pas zelf er op. Ik ben inmiddels een gevorderde wedstrijd ruiter met jaren lange ervaring en zie het dikwijls helemaal fout gaan met mensen die het zelf doen.

**Geplaatst**: 04-05-19 12:32

Re: Zelf inrijden paard - 'onverwachte' tegenvallers?

Geplaatst: 04-05-19 12:32

Ik vond het heel leuk om mijn eigen paarden in te rijden. Mijn voorbereiding is altijd zo groot vanaf de grond, dat het enkel nog opstappen en wegrijden is. Ik vind het wel fijn om les te krijgen om ze een zo goed mogelijk basis te kunnen geven.

**Geplaatst**: 04-05-19 13:03

Geplaatst: 04-05-19 13:03

Ik ben allergisch voor woorden als ‚altijd‘ of ‚nooit‘ als je met dieren werkt.
Ik heb tot nu toe ook nog ‚nooit‘ een probleem gehad met het laden van paarden, ook niet als hun baas al 2 dagen stond te tobben en inmiddels in tranen waren.
Echter wil dat niet zeggen dat ik ook niet een keer een paard tegen kom dat zich niet laat laden.
Je voorbereiding kan voortreffelijk zijn, maar er zijn nou eenmaal ook paarden die alles als nieuw ervaren en daarbij is het dan niet simpel opstappen en wegrijden.
Ik heb een keer met een paard te maken gehad die na voorbereiding met doeken en pionnen braaf het zadel tolereerde maar de dag erna bijna van angst door de grond ging omdat ik een schoon zadeldekje meegenomen had

Idem in de longeerbak waar hij in de lente ineens flipte omdat er een narcis uitgekomen was (terwijl hij altijd buiten stond tussen de bloemen).
Mag duidelijk zijn dat ik die bij nader inzien maar niet zelf geprobeerd heb.

Zo reed een kennis van mij als stalruiter barocke hengsten. Nog nooit een probleem gehad met hengsten tot ze uit een vlaag van onoplettendheid met haar rug naar haar meest favoriete hengst stond (ze vertrouwde hem immers enorm).
Hij heeft haar vol in de schouder gegrepen -O-

Iets kan je hele leven al goed werken, maar dieren zijn dieren en af en toe kom je dan toch weer iets tegen dat net even anders is.

**Geplaatst**: 04-05-19 13:54

Geplaatst: 04-05-19 13:54

Allergisch nog wel..

Tja dat kan.

**Geplaatst**: 04-05-19 13:56

Geplaatst: 04-05-19 13:56

Jessix schreef:
Allergisch nog wel.. Tja dat kan.

Zoiets als de reclame met: dat doet ie anders nooit

**Geplaatst**: 04-05-19 14:17

Geplaatst: 04-05-19 14:17

Ik zou niet zomaar op elk jong paard stappen maar ik heb er verschillende zadelmak gemaakt zelf helemaal vanaf het begin, dus rustig vertrouwd overal mee maken en dan er pas in alle rust op en in heb met die paarden allemaal geen problemen gehad.
Wat inderdaad niet wil zeggen dat dat met alle paarden zo werkt.
Maar ik denk wel dat je de tijd die in het goed voorwerk investeert dubbel en dwars terug verdient.

**Geplaatst**: 04-05-19 14:22

Geplaatst: 04-05-19 14:22

Dat klopt zeker

Toch bleef de schimmel een beetje zijkerd die zich vreselijk kon opwinden over een pakje hooi langs de weg waar de vos volledig onverschrokken was.