Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-02-19 16:01

Geplaatst: 01-02-19 16:01

Janine1990 schreef:
san4nie schreef:
Ieder z’n eigen keuze inderdaad, ik hoef er niet op.
Ben zelf ook niet van de kilo’s krachtvoer. Lijkt me zo simpel om dat als eerste te stoppen om je paard “braver” te krijgen. Maar dat het verschil van mening zijn.

En ik heb een braaf (goed opgevoed) dier. Die goede opvoeding had ie trouwens al toen ik hem kocht. Andere mensen zijn daar beter in dan ik.

Ik had ooit een lesgenootje die achteraf haar paard kilos haver bleek te voeren... ze vond dat ze niet genoeg aandacht van de juf kreeg

Vraag me daarom wel vaker af of mensen hun paard niet om die reden bepaalde zaken voeren

$_/-\o_$

**Geplaatst**: 02-02-19 01:36

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 02-02-19 01:36

Hmm, zou het cool of stoer zijn zo’n paard te hebben/ rijden?

De discussie/ uitleg onderaan de vorige pagina is wel erg interessant. Erg logisch, maar nog nooit zo over nagedacht.

**Geplaatst**: 02-02-19 02:00

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 02-02-19 02:00

Elisa2, ik bedoelde dat een paard helemaal niet dressuurmatig gereden hoeft te worden om braaf te zijn. En ik denk dat we ook beiden wat anders verstaan onder goed en in balans lopen. Voor mij staat nageeflijk zoals men graag ziet, daar helemaal los van.

San4nie, je bedoeld een opgefokt paard?? Ik heb heel sterk het idee dat sommige mensen dat wel erg interessant vinden.

Laten we eerlijk zijn; je hoort veel vaker mensen klagen of de slechte eigenschappen van hun o zo moeilijke paarden benoemen, dan; ik heb zo een brave....

Braaf lijkt bij sommige mensen te vallen onder sloom, kan niet presteren etc.

Nu moet ik wel zeggen dat ik zelf 40+ jaar rij en vroeger men standaard zei; de brave redden het niet in de topsport. Springpony's moesten heet zijn, want die waren beter.....

**Geplaatst**: 02-02-19 02:15

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 02-02-19 02:15

Ik heb er een in ijslanderuitvoering, maar ik heb hem wel zelf zo gemaakt. Mensen lijken ook te denken dat ze een bomproof paard kunnen kopen en dan klaar zijn. Maar je moet er ook wel zelf wat voor doen om hem zo te houden. En de mijne stond niet bekend als makkelijk, maar is het nu wel.

**Geplaatst**: 02-02-19 09:42

Geplaatst: 02-02-19 09:42

Hier ook een paard volgens jouw beschrijving. Een 14 jarige kwpn ruin van Mermus R. Lekker veelzijdig ook, dressuur, springen, buitenrit etc. Het kan allemaal. Grandprix zal hij nooit lopen, maar hij is zo ontzettend braaf dat ik mijn zoontje van 5 er gerust los op laat rijden. Ik heb hem al vanaf veulen en idd, hij gaat nooit meer weg.

**Geplaatst**: 02-02-19 11:26

Geplaatst: 02-02-19 11:26

superpony schreef:
Elisa2, ik bedoelde dat een paard helemaal niet dressuurmatig gereden hoeft te worden om braaf te zijn. En ik denk dat we ook beiden wat anders verstaan onder goed en in balans lopen. Voor mij staat nageeflijk zoals men graag ziet, daar helemaal los van.

San4nie, je bedoeld een opgefokt paard?? Ik heb heel sterk het idee dat sommige mensen dat wel erg interessant vinden.

Laten we eerlijk zijn; je hoort veel vaker mensen klagen of de slechte eigenschappen van hun o zo moeilijke paarden benoemen, dan; ik heb zo een brave....

Braaf lijkt bij sommige mensen te vallen onder sloom, kan niet presteren etc.

Nu moet ik wel zeggen dat ik zelf 40+ jaar rij en vroeger men standaard zei; de brave redden het niet in de topsport. Springpony's moesten heet zijn, want die waren beter.....

Ow nee hoor, ik weet dat er ook prima brave paarden zijn die niet dressuurmatig gereden worden. Of ze goed en in balans lopen laat ik even in het midden.

Ik wel alleen even aangeven dat je in verdere dressuurtraining ook zaken tegen kan komen als schrikgedrag maar dat dat een andere oorzaak heeft dan alleen een "angstig" paard. En dat leer je denk ik pas als je veel verschillende paarden getraind/ naar niveau gereden hebt.
Als je het skala volgt..dan staan tact, ontspanning, balans en ritme ook voor nageeflijkheid genoemd dus ik ben het ermee eens dat dat je startpunt moet zijn.

**Geplaatst**: 04-02-19 08:03

Geplaatst: 04-02-19 08:03

superpony schreef:
san4nie schreef:
Hoorde laatst iets wat me aan het denken zette nadat ik dit topic had gelezen.
Paard krijgt behoorlijk wat brok en muesli, want heeft energie nodig voor het rijden. Maar rijden durft ze niet zo goed, want paard is zo heet...

Sluit wel aan op de discussie hier.

Dat zit er vaak zo in vastgebakken. En stalbazen en stalgenoten helpen daar niet bij, want die vinden ook dat ze biks en muesli moeten.....

Onze paarden krijgen niet echt hardvoer en hebben een prima basis conditie om normaal werk aan te kunnen. Een goede basis conditie door 24/7 lopen en hooi met vitamine, liksteen. Ik zou echt elke dag uren moeten gaan rijden voor dat dat te weinig is.

Hier gelukkig een stal waar iedereen overtuigd is van 'niet te veel krachtvoer'. Eén stalgenootje vond dat haar paard 'onvoldoende conditie' had en dacht dat op te lossen met haver (ja, conditie, niet energie, interessant he

). Paard is van nature stikbraaf. Maar op ruim een kg haver per dag, plus appels, plus wortels, plus brood, plus basisbrok en basismuesli... tjah, TOEN niet meer... En toen was ie ineens 'zo heet!'. Geloof dat stalbaas, en zeker 5 eigenaren van andere paarden haar er fijntjes op gewezen hebben dat ze dit helemaal zelf veroorzaakt had...

Alle andere (30!) eigenaren van paarden voeren hier een gevitamineerde ruwvoermix of een balancer, alleen een stuk of 3 paarden die echt flinke arbeid voor de wagen doen krijgen meer, de oudjes vaak wel iets meer in de vorm van seniores priores of een seniorenmuesli met gehakseld ruwvoer. Gelukkig maar, want 2/3 van de paarden bij ons doet bar weinig. Zou levensgevaarlijk worden als ze daar kilo's krachtvoer in zouden duwen :Y)

**Geplaatst**: 04-02-19 08:48

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 04-02-19 08:48

Ik heb enkel de openingspost gelezen en de paar laatste reacties, maar ik heb dus zo'n paard.
IJslander merrie die volgens mij bij een bomontploffing gewoon rustig verder doet waar ze mee bezig is :')

Eerlijk? Ik erger mij er soms dood aan dat ze van niets onder de indruk is ... Want ja je kan heerlijk wandelen aan een lang teugeltje (boskabouters bestaan bij haar niet), vreemd terrein doet haar niets dus op cursus kan je hetzelfde als thuis, ... maar een stevige rengalop moet je er ook niet van verwachten.
Na mijn zwangerschap dacht ik haar te verkopen door tijdgebrek, maar ik vind echt nergens nog een paard dat ik zo makkelijk een paar maanden kan wegzetten en vervolgens gewoon opstappen en op buitenrit gaan. En dat is dan toch weer heel makkelijk en veilig als later mijn dochtertje mee zou willen gaan ...
Dus staat ze 24/7 in de kudde met enkel wat vitaminebrok en hoop ik op snel wat meer tijd om haar wat regelmatiger mee op stap te nemen (niet dat zij daarvan wakker ligt _O-

).

**Geplaatst**: 04-02-19 10:58

Geplaatst: 04-02-19 10:58

superpony schreef:
San4nie, je bedoeld een opgefokt paard?? Ik heb heel sterk het idee dat sommige mensen dat wel erg interessant vinden.

Laten we eerlijk zijn; je hoort veel vaker mensen klagen of de slechte eigenschappen van hun o zo moeilijke paarden benoemen, dan; ik heb zo een brave....

Braaf lijkt bij sommige mensen te vallen onder sloom, kan niet presteren etc.

Nu moet ik wel zeggen dat ik zelf 40+ jaar rij en vroeger men standaard zei; de brave redden het niet in de topsport. Springpony's moesten heet zijn, want die waren beter.....

Ja dat bedoel ik inderdaad! “Oeiii, hij is zo heet vandaag!! Staat echt op ontploffen!”. Als ik dat hoor geef ik mijn brave goedzak nog even een extra knuffel. Die van mij kan wel een beeeetje traag zijn. Maar dat past wel bij mij.

Ik denk dat mensen ook eerlijk moeten zijn tegenover zichzelf. Wat kan je en wat zijn je ambities? En sluit dit op elkaar aan. Ben je geen fanatieke consequente ruiter, dan kan je misschien beter geen heet jong sportpaard kopen. En misschien moet je dan ook je grand prix doelen een beetje bijstellen.

Mijn paard is braaf en een beetje traag. Ik doe hem geen plezier met elke dag hard dressuurmatig trainen. En dat wil ik zelf ook helemaal niet. Ik ben een voor de lol ruiter, heb geen hoge sport ambities, en m’n paard past daar bij.

En dat kilo’s sportbrok voeren blijf ik niet snappen. Maar als het er zo ingebakken zit, zal het vast niet snel veranderen.

**Geplaatst**: 04-02-19 16:28

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 04-02-19 16:28

Nou, mijn EV kun je gruwelijk heet maken als je wilt. En ze reageert nogal op jou, als jij gespannen bent wordt zij dat ook.
Maar ze is stikbraaf met verkeer. Echt ook nergens bang voor. Soms vindt ze het wel spannend, maar schrikken en rennen doet ze nooit. Op ontploffen..... zo kun je ze maken. Maar normaal gezien is zij zeer relaxed.
En een volbloed is best heet. Maar dat wil helemaal niet zeggen dat ze niet braaf zijn.

**Geplaatst**: 04-02-19 17:40

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 04-02-19 17:40

Mijn brave zijn ook bepaald geen dooien nee. Kijk je kunt met een beginner er bij een saai rondje doen, maar je kunt het ook wat pittiger maken. In de bak kun je ze ook prima heet maken, het is maar net wat je wil.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-19 10:45

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-19 10:45

Ik denk wel dat er echt , voor de gewone ruiter een moeilijk fok beleid is de afgelopen tijd.
ik heb nog gedacht meer springbloed in de dressuur lijnen zodat ze in elk geval niet zo spooky zijn van alles.

nu ben ik verwend met mijn moedige , dappere frederiksborger. hij is tot nu toe nergens écht bang voor. Als hij het spannend vind stapt hij er op af, drukt zijn neus er in. Ik ben vanaf 2,5 jaar met hem bezig geweest, beetje wandelen, een keertje mee op de trailer, een paar keer "lol met je knol"

tegen de tijd dat hij echt ruim 3 jaar was ben ik gewoon een keer opgestapt.
hij gaf er niks om, behalve dat hij zijn balans moeilijk had. Hij is nu ruim 3 jaar, hij word straks 4.
ik heb er 10x opgezeten, al op buitenrit geweest, een menparcour rondgestapt, over bruggen , langs opblaas sneeuwpop en onder een grote boog door. hij bouwt spanning op, maar blijft echt wel netjes bij mij.

Dit is oefening en opvoeding maar ook écht fokkerij.

wat zijn volgens jullie fijne rassen voor onzekere of angstige ruiters?

nou weet ik niet hoe een frederiksborger zou reageren op een angstige ruiter, hij vertrouwd mij echt 100% hij heeft écht een klik met je, of gewoon niet.

**Geplaatst**: 12-02-19 10:48

Geplaatst: 12-02-19 10:48

moonprayer schreef:
Ik denk wel dat er echt , voor de gewone ruiter een moeilijk fok beleid is de afgelopen tijd.
ik heb nog gedacht meer springbloed in de dressuur lijnen zodat ze in elk geval niet zo spooky zijn van alles.

nu ben ik verwend met mijn moedige , dappere frederiksborger. hij is tot nu toe nergens écht bang voor. Als hij het spannend vind stapt hij er op af, drukt zijn neus er in. Ik ben vanaf 2,5 jaar met hem bezig geweest, beetje wandelen, een keertje mee op de trailer, een paar keer "lol met je knol"

tegen de tijd dat hij echt ruim 3 jaar was ben ik gewoon een keer opgestapt.
hij gaf er niks om, behalve dat hij zijn balans moeilijk had. Hij is nu ruim 3 jaar, hij word straks 4.
ik heb er 10x opgezeten, al op buitenrit geweest, een menparcour rondgestapt, over bruggen , langs opblaas sneeuwpop en onder een grote boog door. hij bouwt spanning op, maar blijft echt wel netjes bij mij.

Dit is oefening en opvoeding maar ook écht fokkerij.

wat zijn volgens jullie fijne rassen voor onzekere of angstige ruiters?

nou weet ik niet hoe een frederiksborger zou reageren op een angstige ruiter, hij vertrouwd mij echt 100% hij heeft écht een klik met je, of gewoon niet.

Voor echt angstige ruiters... zijn alleen specifieke individuele paarden waarschijnlijk geschikt. Paarden spiegelen nou eenmaal enorm. Zou ik geen ras op durven plakken. Vaak zijn de paarden die daar geschikt voor blijken echt paarden die alles gezien hebben, alles gedaan hebben en jou nog wel laten meeliften.

**Geplaatst**: 12-02-19 12:50

Geplaatst: 12-02-19 12:50

Het ideale paard voor een onzekere ruiter is denk ik het paard waar die ruiter zekerder van wordt.
De combinatie van karakter (waar ras/fokbeleid zeker invloed op heeft), kennis en ervaring van zowel paard als ruiter en zeker ook de welbekende klik.
Een paard dat juist wel spiegelt, maar niet door schrikkerig of ril te worden, leert de ruiter de invloed van het eigen gedrag. De klik is denk ik iig deels het elkaar aanvoelen, waardoor je makkelijker het gedrag van je paard kan herkennen en plaatsen, dat geeft rust en zekerheid.

Ruim een jaar geleden reed ik als -toen nog- onzekere en bange ruiter een half jaar lang een Friese ruin die dankzij zijn ook niet al te zekere eigenaar en andere bijrijder hier goed mee om kon gaan. Een lief en rustig dier waar ik veel van geleerd heb en waar mijn onzekerheid flink minder werd, maar niet weg ging. We vonden elkaar prima, maar helemaal een klik hadden wij niet en er bleven dagen dat ik niet op durfde te stappen.

Bijna een jaar geleden kocht ik mijn merrie (Elite Sport KWPN van toen 14), wel braaf en betrouwbaar, maar ook echt een merrie, heeft over alles een mening etc. In theorie een minder goede voor een onzekere ruiter, in de praktijk voor mij veel beter. Ik begrijp haar, als ik aan kom lopen zie ik al in wat voor bui zij is, zij is erg gericht op mij en blijkt zelfs als ik het een keer spannend vind toch steun uit mij te halen. Bokken heeft ze onder zadel nog nooit gedaan en als ze zeldzaam al een keer weg springt zal zij haar best doen om ons samen te redden en snap ik wat de trigger was. Nieuwe dingen pakken we op in kleinere stapjes dan iemand anders misschien zou doen (waar ik echt niet mee kan zitten), maar verder heb ik met haar nergens last van.
Door dit topic realiseer ik mij wel des te meer dat zij voor mij goud waard is.

**Geplaatst**: 12-02-19 15:53

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 12-02-19 15:53

Er wordt echt te snel fok of bloed genoemd. Als een paard met een bepaald doel wordt gefokt, komt daar ook een bepaalde aanpak bij kijken, dat staat echt los van het bloed.

Bij bange ruiters ligt het er ook vaak aan waar ze bang voor zijn. Ik heb echt een mega snelle pony gehad, maar super betrouwbaar. Als je dan snelheid en pit wat eng vindt, is dat geen match, maar als iemand 100% op haar vertrouwde, zat je gewoon goed.

Het is ook maar net hoe je iemand combineert. Ik heb weleens iemand meegenomen door het bos op mn merrie. Die hield ik vast en zat zelf op mn ene ruin. Andere ruin achter. Ik heb gewoon gezegd dat zij super braaf is en de iets wat angstige ruiter ging prima met haar. Ze is ook wel echt braaf, maar pittig en bij verkeerde persoon niet zo leuk.
Had ik dat van tevoren gezegd, was de rit misschien anders voor de ruiter geweest.

Zelfde als dat ik op een stal werkte en we paarden naar binnen moesten halen. Ik ben lui, een vos stond vooraan, dus die pak ik. Ik loop ermee over het erf, vraag waar die hoort en krijg te horen dat je met die niet kan lopen en hij altijd los mag, want hij doet dit en dat, zus en zo........
Mensen hadden elkaar compleet gek gemaakt over dat ene paard en hij liep zo braaf mee. Ik wist van niks en dat was de key.

Mensen zijn meesters in smoesjes en zoeken overal een reden voor.

**Geplaatst**: 12-02-19 16:18

Geplaatst: 12-02-19 16:18

moonprayer schreef:
Ik denk wel dat er echt , voor de gewone ruiter een moeilijk fok beleid is de afgelopen tijd.
ik heb nog gedacht meer springbloed in de dressuur lijnen zodat ze in elk geval niet zo spooky zijn van alles.

nu ben ik verwend met mijn moedige , dappere frederiksborger. hij is tot nu toe nergens écht bang voor. Als hij het spannend vind stapt hij er op af, drukt zijn neus er in. Ik ben vanaf 2,5 jaar met hem bezig geweest, beetje wandelen, een keertje mee op de trailer, een paar keer "lol met je knol"

tegen de tijd dat hij echt ruim 3 jaar was ben ik gewoon een keer opgestapt.
hij gaf er niks om, behalve dat hij zijn balans moeilijk had. Hij is nu ruim 3 jaar, hij word straks 4.
ik heb er 10x opgezeten, al op buitenrit geweest, een menparcour rondgestapt, over bruggen , langs opblaas sneeuwpop en onder een grote boog door. hij bouwt spanning op, maar blijft echt wel netjes bij mij.

Dit is oefening en opvoeding maar ook écht fokkerij.

wat zijn volgens jullie fijne rassen voor onzekere of angstige ruiters?

nou weet ik niet hoe een frederiksborger zou reageren op een angstige ruiter, hij vertrouwd mij echt 100% hij heeft écht een klik met je, of gewoon niet.

Ik heb een Engelse Volbloed. Meer bloed dan dat krijg je niet.
Ze is broodnuchter, ze is echt nergens bang voor. Ze heeft van alles al gezien, maar 't heeft haar nooit echt geinteresseerd. Ze kijkt even, maar heb geen spanning gevoeld. Bij nieuwe dingen is ze eerder nieuwsgierig dan angstig.

Dus ik geloof niet zo in dat bloed verhaal, of heet fokken. Als er een ras heet is, is het een EV.

**Geplaatst**: 12-02-19 16:44

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 12-02-19 16:44

Ja, wat dat betreft kan ik nog wel een lijstje geven van fjorden, tinkers, shetlanders etc etc die niet meer onder braaf vallen.
Gekocht om alleen wat rond te hobbelen en niet altijd even correct behandeld en gereden, hele lastige paardjes geworden. Puur door de mens en niks anders.
Ken sport/rijpaarden die door kinderen gereden kunnen worden.

**Geplaatst**: 12-02-19 17:05

Geplaatst: 12-02-19 17:05

Het voordeel van een bloedpaard is natuurlijk ook dat ze sneller/gevoeliger reageren op je hulpen. Een koudbloediger type kan wat sterk en minder scherp zijn. Dan krijg je zonder opvoeding al snel een soort pantsertank.

Eigenlijk maakt het niet uit welk type paard je voor je hebt. Ze moeten allemaal uit je persoonlijke ruimte blijven, stil kunnen staan, mee kunnen lopen, voeten geven, een stap opzij doen etc. Meteen als je het vraagt, zonder discussie.

**Geplaatst**: 12-02-19 17:17

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 12-02-19 17:17

Ik heb een BWP'er die is zo ontzettend nuchter, maar zeker geen dooie diender. Ik heb haar gekocht omdat ik na mijn vorige paard wat angstig/onzeker was geworden. Heb dit paard gekocht terwijl ze inmiddels bijna 6jr stilstond en 2 veulens had gehad. (oftewel ik heb haar echt gekocht op mijn gevoel zeg maar). Het is echt de beste beslissing ooit geweest, ik heb zelden een paard meegemaakt wat gewoon alles doet zonder ergens een hoop heisa van te maken. We rijden crossen samen, gaan alleen op pad (met de trailer, naar het bos, naar de binnenbak etc). Ze loopt een prima dressuurproef en is werkelijk bloedmooi (en nee dat zeg ik niet omdat ik bevooroordeeld ben). Laatst hadden we een schriktraining en dan merk je dat ze gewoon heel veel vertrouwen heeft en nergens van schrikt, echt mooi om te zien. Ik heb door haar in ieder geval mijn zekerheid weer terug gevonden en doe eigenlijk alles weer wat ik anderhalf jaar geleden heb afgezworen. Oftewel ze bestaan zeker nog en om heel eerlijk te zijn heb ik er niet eens heel lang naar gezocht.

**Geplaatst**: 12-02-19 18:30

Geplaatst: 12-02-19 18:30

Kelly_ann schreef:
Het voordeel van een bloedpaard is natuurlijk ook dat ze sneller/gevoeliger reageren op je hulpen. Een koudbloediger type kan wat sterk en minder scherp zijn. Dan krijg je zonder opvoeding al snel een soort pantsertank.

Eigenlijk maakt het niet uit welk type paard je voor je hebt. Ze moeten allemaal uit je persoonlijke ruimte blijven, stil kunnen staan, mee kunnen lopen, voeten geven, een stap opzij doen etc. Meteen als je het vraagt, zonder discussie.

Wat een onzin. Elk paard kan snel reageren op minimale hulpen. Het verschil is alleen dat er vaak ( dus niet altijd!! ) meer geinvesteerd wordt in de zgn paarden met bloed en men verwacht daar ook meer van. Ik zie weinig mensen met tinkers, fjorden etc investeren in een goede basis training en opvoeding. Juist omdat ze er snel vanuit gaan dat ze koelbloedig en braaf zijn. Wat vaak dus drammerige paarden geeft vanwege de onkunde van eigenaren.

Ze moeten inderdaad braaf zijn, maar hoe je daar komt verschilt nogal. Mensen hebben haast, pakken snel hardere maatregelen etc. Is ook niet nodig.
En zoals eerder al gezegd; Hou je de veulens lang genoeg bij de moeder in een kudde merries met veulens en mag het daarna in een goede gemengde opfok lopen, heb je al veel minder werk aan de basis.

**Geplaatst**: 12-02-19 18:45

Geplaatst: 12-02-19 18:45

Ik heb er een!
Een 13 jarige merrie van Champion Z
Ik heb haar deze zomer gekocht!
Zo braaf, springen,zonder zadel,bitloos je kunt er alles mee haha!

**Geplaatst**: 12-02-19 23:52

Geplaatst: 12-02-19 23:52

Interessant topic! Even helemaal bijgelezen.
Ik herken wel vele zaken die hier gezegd worden,
van het slecht lesgeven op maneges, wat ik trouwens inderdaad rampzalig vind, we lachen er nu onder vrienden nog wel eens om van:" een gevorderde manegeruiter is nog steeds een complete beginneling." Was ik trouwens zelf ook, dacht dat ik geweldig was in die tijd, ondertussen toch flink met 2 voetjes op de grond gekomen.
Bloed en fok, ja heeft er uiteraard mee te maken, ik heb een aantal jaren op een fokkerij van springpaarden
gewerkt en de ene was met exact dezelfde methode makkelijker dan de anderen, maar dat lijkt mij een groot
probleem op fok- en handelsstallen, dat er te veel tempo en winst gemaakt moet worden en te weinig tijd wordt genomen om basis er netjes op te zetten en te kijken naar het paard waar je eigenlijk mee bezig bent.
Die waar we in het begin het meeste werk aan hadden, werden na een paar maanden soms de fijnste om mee te rijden. En de makkelijkste bij het zadelmak maken, gooide je er na 2 maanden binnen de 5min. af.
Maar voor mij blijft het belangrijkste die opleiding en training van een paard, en daar heb je als trainer/ruiter zooo'n extreme invloed op. Ik heb dit het beste beseft toen ik begon met mijn laatste verzorgpaardje, een dressuurgefokte ruin van 3,5j, de eigenaresse was al in alle hoeken van de piste geland bij het zadelmak maken (ter info: zij was zelf een eerder onzekere ruiter) De eerste keer dat ik op hem stapte was in een tent als binnenpiste, waar hij zelf nog nooit geweest was en het stormde als gek buiten. Ik denk dat ik totaal 2 passen voorwaarts met hem zal gedaan hebben, zo'n angsthaas! Ik ben zelf een hele kalme, zelfzekere ruiter en lach eigenlijk altijd als mijn paard gekke dingen uithaalt of schrikt, heb zelden of nooit stress of spanning in mijn lijf. 2 jaar later kon je met datzelfde paard gaan wandelen en het ergste dat hij deed als hij iets eng vond, was stilstaan en kijken, er is toen een jonger meisje met hem ook komen rijden en dat was opstappen en weg, zo goed als bomproof was hij geworden.

Zoals zo veel gezegd al, ze bestaan, die gewonen brave paarden, maar daar steek je werk en tijd in, véél werk en véél tijd, met de juist trainer en ruiter.

**Geplaatst**: 13-02-19 00:02

Geplaatst: 13-02-19 00:02

Ik zie een link naar het fototopic van Murosch over krachtpatsers

Echte brave paarden in allelei soorten en en maten aan het werk in het bos. Zeker geen saaie paarden, maar nuchtere werkers.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-19 10:43

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-19 10:43

ik heb dan een frederiksborger

en alhoewel de klik bij deze paarden echt misschien wel het belangrijkst is, als die er is, volgens mij doen ze dan alles voor je

ik kreeg gisteren nog een opmerking van iemand, zo hé, als ik ooit een nieuw paard moet, ga ik voor zo'n
paard als deze, zo nuchter, zo fijn, zo nergens van onder de indruk.
andere frederiksbroger is ook nét zadelmak, opstappen en wegwezen.
Dat zit er wel echt ingefokt. van oudsher koningspaarden voor oorlogen en shows!

**Geplaatst**: 06-03-19 10:50

Re: bestaan ze nog? "gewone brave paarden"

Geplaatst: 06-03-19 10:50

Oja hoor, ken er wel een paar zoals Harrie die het maar niet kan laten om gemoedelijk zijn hoofd(!!!) op mij tere schouder te laten rusten en dan zijn volle gewicht erop te zetten. Maar ik vergeef het hem!

Echt zo'n knúfbak!