Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
saskiaojan

Berichten: 7393
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: friesland

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 22:08

Pompidom, zou op bed, maar wacht nog even :D

Syrianda
Berichten: 2037
Geregistreerd: 28-12-02
Woonplaats: een mooi stadje in het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 22:18

saskiaojan schreef:
Pompidom, zou op bed, maar wacht nog even :D


Oh hier hetzelfde.....toch nog maar ff wachten.

Suelza

Berichten: 6474
Geregistreerd: 02-08-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-16 22:44

Afijn... na een innig samenzijn met 2 voetballen, werd het leven met Cookie al iets aangenamer. Door die ballen in zijn stal, die hij steeds weer tegen kwam, met liggen, eten etc en het feit dat we toch iedere dag de stal inkwamen om nieuw strooisel erbij te doen, werd hij langzaam maar zeker iets minder opgefokt. Daar waar hij normaliter in elkaar dook als ik alleen maar naar hem wees, dook hij enkel nog maar in elkaar als ik hem aanraakte. Man man, wat had dat beestje een stress.


Toch kon ik langzaam wat stappen in de goede richting zetten. Ik ging iedere dag het welbekende 'rondje om de kerk (stal)' en iedere dag voegde ik er een paar meter aan toe. Want ineens de andere kant op lopen stond garant voor waterskieen. Dus gewoon steeds het bekende, met een stukje nieuw erbij op. Ik ging hem ook vastzetten op de spuitplaats om hem te kunnen poetsen en om het hoge 'blijf van mijn lijf-gehalte' wat te minderen, begon ik ook met afspuiten. Beentjes, flanken, onderkant buik, feitelijk alle 'gevoelige' plekken. Ook dit had het nodige vuurwerk ten gevolge, maar de kracht van het herhalen (en het rustig blijven) maakte dat hij begon te accepteren dat er aan zijn lijf gezeten kon worden. Heel bewust koos ik er ook voor om dan verder ook even niets anders met hem te doen. Dat was op dat moment het leerpunt. Cookie was extreem prikkelgevoelig en gestressed, dus teveel doen (en dat kon voor hem al snel) maakte dat hij zich compleet afsloot.

Als je dit zo leest, denk je dat we maanden verder zijn, niets is minder waar. Als je de paarden aan huis hebt, heb je zo n paard snel meerdere malen per dag 'even' in handen. Het ene moment liep ik naar hem toe om hem simpelweg zijn voer uit een emmertje te geven, het volgende moment loop je een stukje, een ander moment haal je er een borsteltje over. Dan kunnen kleine stappen, toch best snel resultaten boeken, doordat je het dier niet zo snel over een mentale of fysieke grens duwt.

En zo kwam het dat ik er binnen een maand op zat. Zonder zadel, gewoon met een halstertje in stilstand. Ik dacht ineens 'nu kan het' en het kon. Ik zat er op (kon zo snel de foto niet vinden) en we hebben het zelfs vastgelegd. Gespannen, ja dat was hij, maar door veel te aaien (en niet omhoog te komen) ging het wel goed.

Het gekke was alleen, dat ik zijn spanning heel duidelijk voelde (sensoren in mijn kont :') )maar het was vanaf de grond dus niet te zien. Ogen veranderden niet, neusvleugels kwamen niet op spanning, echt heel apart. Hij liet zich niet lezen...

Jullie zullen denken... die is gek... dan zonder zadel erop. Ja, dat is misschien wel zo, ik raad het ook niemand! aan om dat zo te doen. Toch kies ik er heel vaak voor om in bepaalde gevallen (lang niet altijd) zonder zadel en zonder bit te beginnen, omdat de singel die tegendruk geeft of het bit wat toch vaak een pijnprikkel geeft, de reden van explosie kunnen zijn. Los van het feit dat ik zonder zadel binnen een luttele seconde naast het paard kan staan en met zadel gaat dit soms net even lastiger.

Ik koos er dus voor om Cookie eerst weer te wennen aan 'mens' op rug en ook dit heb ik weer in stukjes geknipt. Gewoon iedere dag 'even zitten' en meer ook niet. Tot het moment dat ik voelde dat hij niet meer zoveel spanning gaf.

Doordat je met zo n paard heel intensief bezig bent en hem veel in handen hebt, kun je ook wel stappen zetten. Zo kon ik steeds redelijk 'lomp' erop klauteren. Ik heb in het verleden lang les gehad van een oud circus man toen ik op dat moment een moeilijk hanteerbare hengst moest trainen. Die man leerde mij dat fluwelen handschoentjes, zo n paard vaak alleen maar sensibeler maken. En dat is ook zo... Je gaat je vaak teveel aanpassen aan zo n paard en overdreven voorzichtig doen om hem maar niet te laten schrikken, met als gevolg dat als je een keer een scheet laat, het daaropvolgende moment iedereen Frans tegen je praat terwijl je ergens onderaan de Eiffeltoren tot stilstand bent gekomen.

Afijn, zodoende dat ik met Cookie dus niet grof was, maar wel 'makkelijk' niet te voorzichtig in de dingen die hem al 'bekend' waren.

Terwijl ik zo bezig was, we doen even een sprong vooruit, kwam het moment dat ik er maar eens op moest gaan zitten in de bak. Het was mij al opgevallen dat de bak voor hem 'wat beladen' was, dus zodende dat ik hem wel dagelijks in de bak liet spelen, maar al mijn werk met hem op het erf deed. Ik begon met het opnieuw introduceren van een zadel. Want ik durfde het met Cookie niet aan om zonder zadel te gaan rijden. Uiteindelijk eindigde zijn vorige rit, met een hoop stress en een ambulance en zijn de ritten daarvoor ook niet goed gegaan, dus ik wist, ondanks al mijn voorbereidingen, dat ik er een fikse kluif aan zou gaan krijgen...

Omdat Cookie in het begin al plofte bij de gedachte aan een zadel, ben ik eerst met hem over het erf gaan wandelen, want dit kende hij immers al, met zadel op. En dit uitgebouwd naar de bak. Ik ben dus gewoon gaan wandelen en tijdens mijn wandeling 'kwamen we toevallig de bak tegen' :') en dan wandelde ik er dus ook zo weer uit. Dit heb ik zo een paar keer herhaald, waarna ik begon met wat longe werk in de bak. In het begin ontplofte hij. Wat je bij hem zag, was dat hij zijn adem vast hield (door de spanning) en het moment dat hij in een keer uitblies om naar lucht te happen, kwam hij de singel tegen en ontplofte hij...

Ook dit werd beter... Wat Cookie kent, kent Cookie. Dus na een paar keer herhalen ging dit goed.

Dan er maar op...

Omdat ik Cookie niet vertrouwde vroeg ik Marnix hem vast te houden als ik ging hangen. De eerste keren met hangen vloog Cookie alle kanten op. Vooral omhoog... Meestal sprong ik er dan af, om de druk eraf te halen omdat Cookie echt bokte 'om zich van zijn bagage te ontdoen' en niet omdat hij gewoon schrok. En als je hem dan corrigeerde ging hij steeds weglopen, zodat je er niet meer op kwam. Man man, wat een klus... MAar goed, ook dit ging na wat oefenen al zoveel beter, dat ik op het punt kwam dat ik dacht, het is tijd om een stapje erbij te doen. Want zeker vanaf de grond, leek het al best ontspannen...

Leek...

Gewapend met vriend, longeerlijn en een goede dosis zelfvertrouwen ging ik erop... Heel rustig omhoog, even wachten... belonen, been erover... en zitten...

Ik zat *\o/* en hij stond stil _/-\o_

Vervolgens wilde mijn vriend hem in beweging zetten, dus ik zei: "Nee, laat staan... hij voelt niet goed, hij haalt geen adem".

Dus mijn vriend nog...

Rustig... het komt wel goed...

NEE!! Het komt niet goed! Blijf staan! Hij haalt geen adem!

Jawel, ik heb hem vast... komt wel goed...

Dus we stapten naar voren. En ja, dit ging eigenlijk best goed... 2 passen :')

Split second... ik voel Cookie zijn hart bonzen, ik voel hem uitblazen, ik had nog net genoeg tijd om te denken:

Oeps...

En ik hoor mijn vriend zeggen...

Ik hou hem niet :+

Dat bleek... Cookie zette zijn hals erop... accelereerde van 0 naar 100 in een halve seconde en ging zo gruwelijk af. Vier benen de lucht in, kop tussen de voorbenen, als een kat de lucht in. Blinde paniek!

HEt enige wat ik dacht was: "Ik moet er nu af! Anders rent hij straks blind tegen een hek op", want het was mij al duidelijk dat hij niet zou stoppen met bokken en rennen en combinaties van beiden, totdat ik, hij of wij beiden onderuit zouden gaan. Dus ik sprong eraf en heb mij laten vallen...

Ik kon nog net toekijken hoe Cookie in blinde paniek was gaan rennen, over de omheining sprong, vol onderuit klapte aan de andere kant en in blinde paniek door de wei rende...

Arme, arme Cookie...

_Elke

Berichten: 1740
Geregistreerd: 03-01-14

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 22:54

Aachh wat een arm dier!! Jeetje wat een ellende voor z'n beestje..

Gelukkig kijk ik een paar series die maar één keer per week erop zijn dus ik kan dit aan.. Deze cliffhanger kan ik ook aan.. Ik kan het aan. Ik kan het.. Ik kan....
Aaahhggrr tell me more!!

GDG

Berichten: 5401
Geregistreerd: 11-04-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 22:55

Wat een spannende update weer. Fijne stappen vooruit, maar wat enorm balen dat je vriend niet naar je luisterde (en daardoor eigenlijk met jullie levens speelde)...

fleurtjeuh

Berichten: 11968
Geregistreerd: 24-05-11
Woonplaats: Tussen het noorden en zuiden in nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 22:57

Je snapt nu natuurlijk wel dat je morgen verder moet schrijven? :?
Je kan hier natuurlijk niet stoppen he...

Lotus83

Berichten: 5918
Geregistreerd: 02-10-09
Woonplaats: Naarden

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 23:01

:wow: Dit is het eerste topic wat ik helemaal volg en het leest weg als een boek...

Ben jij nog heel na dit gebeuren? #)

Suelza

Berichten: 6474
Geregistreerd: 02-08-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-16 23:09

GDG schreef:
Wat een spannende update weer. Fijne stappen vooruit, maar wat enorm balen dat je vriend niet naar je luisterde (en daardoor eigenlijk met jullie levens speelde)...


Was wel goed bedoeld. Ik denk dat meerdere mensen deze inschattingsfout zouden hebben gemaakt. En dat is gebleken, want hij is hiervoor zeker niet bij amateurs geweest. Integendeel zelfs, hij is zeer zeker niet bij de minste africhtingsstal/ruiter vandaan gekomen. Maar daarover verder geen uitspraken, dat doet niet terzake, ze hebben hun best gedaan, maar hij was daar gewoon staatsgevaarlijk. dit is mij overigens door de eigenaar ook echt als zodanig gemeld, iets wat lang niet altijd zo vanzelfsprekend is. Ik maak vaak genoeg mee dat mensen dit niet vertellen. Ik ben gelukkig niet helemaal op mijn achterhoofd gevallen, dus doorzie het vaak wel, maar deze eigenaar is er echt oprecht over geweest.

Cookie is gewoon geen paard wat je er 'even' doorheen zet of, zoals in de gedragstherapie bekend, overrompeld door een flooding methode (overprikkelen/overstromen tot dat het dier het opgeeft). Dit is dan ook letterlijk zo geprobeerd. Echter... deze methode werkt bij heel veel paarden, maar lang niet bij allemaal. En wat je dan creeert is een paard wat heeft leren vechten op leven of dood en weet dat een 'eenvoudig' bokje hem zijn bagage niet doet verliezen, dus die zetten meteen heel hoog in. En dat is dus exact wat er gebeurde.

Cookie is zo n type paard wat blijft vechten tot een van beiden gewond raakt of sneuvelt en dat bleek...

Maar ja...

... als je dat doet als paard, dan heb je mijn hart gestolen <3 :')

Licor

Berichten: 3039
Geregistreerd: 10-04-06
Woonplaats: Weert

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 23:34

Ik vraag me af wat er dan zou gebeuren bij een Gert van de hof ofzo.. zou hij dan net zolang doorgaan tot hij omvalt? Dat is namelijk toch iemand met echt lijm aan zijn kont.. en even los van het feit of je wel of niet voor zijn manier bent.. ben ik benieuwd of het hem zou lukken en hoe het zou lukken.. wat denk jij dat er dan gebeurt?

Suelza

Berichten: 6474
Geregistreerd: 02-08-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-16 23:35

horsies5 schreef:
Ik vraag me af wat er dan zou gebeuren bij een Gert van de hof ofzo.. zou hij dan net zolang doorgaan tot hij omvalt? Dat is namelijk toch iemand met echt lijm aan zijn kont.. en even los van het feit of je wel of niet voor zijn manier bent.. ben ik benieuwd of het hem zou lukken en hoe het zou lukken.. wat denk jij dat er dan gebeurt?


Precies wat er nu is gebeurd... Hij draait door. Die aanpak werkt absoluut averechts bij dit paard. Hij gaat letterlijk rennen, totdat hij valt.

fleur_yen

Berichten: 1547
Geregistreerd: 30-09-08
Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 23:38

Jemig... Ben ik na 3 dagen en nachten 16u aan serie te zitten bingewatchen, net 10 min klaar en door m'n seizoen heen (redelijk beeld over hoe ik tegen cliffhangers kan dus), lees ik je update, nieuwe cliffhanger -O- :D

Arme cookie, en wat een enorm respect naar jou toe, hoe ver je in zo'n korte tijd al gekomen bent. Ik vind het onwijs interessant om te lezen, heel gaaf dat je het met ons deelt, en je schrijfstijl blijft zo goed _O_

lailapri

Berichten: 22225
Geregistreerd: 09-05-03
Woonplaats: Heerhugowaard

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 23:41

Mooie tips lees ik.

Ik ben zelf ook van het lomp en mijn pony's zijn dit al zo gewent dat je bij wijze van op de jaarlingen zo weg rijdt. Tegen de tijd dat ze dan de leeftijd om te rijden hebben hoeft het al bijna niet meer saaaaaaiiiii smek zucht. Vorig najaar besloot een nadat we paar keer hadden gezeten om maar even naar buiten te gaan, voorop leiding nemend over paar andere.
Ik begrijp dat lomp doen dus erg goed. Mijn motto, een beginner is ook niet voorzichtig en handig dus dat gemuts met rustig en zachtjes en vooral snel gaan zitten terwijl paard zijn gedachten bij een hand brok heeft gebruik ik ook niet.

Morgen weer naar mijn inrijproject, ga de tip van krukje proberen, voor mij thuis zo gewoon maar daar hebben we enkel met laag boomstammetje geoefend ik vind een hoger krukje dus een geniale oplossing.
Laatst bijgewerkt door lailapri op 27-04-16 23:42, in het totaal 1 keer bewerkt

Licor

Berichten: 3039
Geregistreerd: 10-04-06
Woonplaats: Weert

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-04-16 23:41

Ow oke.. Dus het enige verschil is dat hij al eerder besloot eraf te springen.. en iemand anders die kan blijven zitten zou gewoon mee naar de grond gaan met paard en al..

Arm paard.. zoveel stress.. ik ben benieuwd naar het vervolg! Wel onwijs interessant om te lezen.. en dat van die fluwelen handschoenen kan ik echt helemaal volgen! Hier ook n sensibele en gewoon rustig, nuchter en normaal doen werkt dan het beste.. er in mee gaan zorgt vaak alleen voor bevestiging van spanning en dat maakt het er niet beter op :')

Suelza

Berichten: 6474
Geregistreerd: 02-08-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-16 23:47

horsies5 schreef:
Ow oke.. Dus het enige verschil is dat hij al eerder besloot eraf te springen.. en iemand anders die kan blijven zitten zou gewoon mee naar de grond gaan met paard en al..

Arm paard.. zoveel stress.. ik ben benieuwd naar het vervolg! Wel onwijs interessant om te lezen.. en dat van die fluwelen handschoenen kan ik echt helemaal volgen! Hier ook n sensibele en gewoon rustig, nuchter en normaal doen werkt dan het beste.. er in mee gaan zorgt vaak alleen voor bevestiging van spanning en dat maakt het er niet beter op :')


Dat is dus inderdaad al wat meerdere malen was gebeurd en wat eindigde in een OK-bezoekje... En normaliter heb ik ook lijm aan mijn kont, kan best een knap staaltje rodeo rijden, maar ik weet dondersgoed wanneer ik afscheid moet nemen :')

Paarden die vanuit totale paniek acteren, zijn de gevaarlijkste die je kunt treffen. Een woeste bokker, kun je vaak wel bedaren door domweg te blijven zitten en naar voren te rijden, maar paarden die vanuit blinde paniek reageren, slaan achterover, vallen of rennen soms blind door of tegen een omheining aan. Die zijn niet zuinig op zichzelf.

Wat overigens niet wilt zeggen dat ik er altijd afspring, maar als het dusdanig extreem is en ik heb de voorkennis dat er al een cowboy met lijm aan de kont opgezeten heeft, ga ik dat avontuur niet meer aan. Dat paard zet dan zo hoog in en is zo verschrikkelijk gestressed, dat blijven zitten niet alleen gevaarlijk kan zijn, maar ook nagenoeg nutteloos omdat een dier in die staat van paraatheid, enkel zuurstof stuurt naar datgene wat van levensbelang is om te overleven (hart, longen, spieren etc) en het leervermogen wordt grotendeels uitgeschakeld. Dus je zult dat grapje lang vol moeten houden, waarbij het niet fout mag gaan, wil het dier er daadwerkelijk iets van op gaan steken.

En ja... soms kan dat lukken...

... en soms eindig je in een rolstoel...

Suelza

Berichten: 6474
Geregistreerd: 02-08-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-16 00:10

Even ter informatie, gepikt van Wikipedia, uit een stukje over menselijke therapie, maar bij dieren werk je met soortgelijke methodieken:

Systematische desensitisatie heet de techniek waarmee de gedragstherapeut de patiënt stapsgewijs afleert bang te zijn voor beangstigende situaties. Eerst moet de patiënt lichamelijk ontspannen door middel van ontspanningsoefeningen. Angst en spanning versterken elkaar namelijk. Hij of zij moet zo lang mogelijk ontspannen en dus angstvrij blijven, wanneer hem angstprikkels worden toegediend. ('Blijf ontspannen terwijl ik je van grote afstand een foto van een muis laat zien.') Daarna krijgt de patiënt stap voor stap steeds iets meer beangstigends voorgesteld, terwijl hij zo goed mogelijk blijft ontspannen, met hulp van de therapeut. Ten derde wordt de angstwekkende toestand in de praktijk geoefend. Iemand die niet de straat op durft gaat bijvoorbeeld eerst een klein blokje om met de therapeut samen en dan alleen. Daarna samen een winkel in, en dan alleen. Stap voor stap tot een grotere wandeling alleen mogelijk is.

Flooding betekent letterlijk overstroming. Het idee erachter is dat niemand aan één stuk door bang kan zijn. Op een zeker moment is de angst als het ware op. Zo worden mensen met een enorme angst voor het een of ander net zo lang in die beangstigende situatie gehouden tot de angst voorbij is. Bij hoogtevrees wordt bijvoorbeeld een grote hoogte opgezocht waarbij blijkt dat de angst na enige tijd 'uitdooft'. De prikkel (hoogte) raakt op deze manier verbonden met de ervaring van het afnemen van de angst, en met de gevoelens van overwinning die hiermee gepaard gaan en eventueel de positieve reacties van de therapeut of anderen.

Exposure in vivo betekent letterlijk live blootstelling. Bij exposure in vivo wordt een cliënt gevraagd om stapsgewijs zichzelf bloot te stellen aan datgene waar hij het meest bang voor is. Als een cliënt bijvoorbeeld lijdt aan angstaanvallen, dan wordt hij geleidelijk blootgesteld aan de lichamelijke gewaarwordingen van zo'n aanval. Hierdoor went de cliënt aan het angstgevoel, waardoor de angst (voor een paniekaanval) uitdooft. Dit is een van de krachtigste technieken binnen gedragstherapie tot nu toe.



Ik werk voornamelijk met de eerste en laatste methode. De middelste methode is in de gedragstherapie voor dieren een wat omstreden methode om in te zetten. Ik zal niet zeggen dat ik deze methode nooit inzet, want in sommige gevallen kan overprikkelen (met mate) wel degelijk een uitkomst bieden, daar waar alle andere wegen al doodlopend waren.

Echter, mijn ervaring is gewoonweg, dat je gedag beter kunt ombuigen (afleren doe je het niet meer) , als je het probleem bij kop en staart beetpakt en dus niet enkel aan symptoombestrijding doet (dus blijven zitten met secondelijm aan je kont). Eerst maar eens bekijken 'wat het probleem daadwerkelijk veroorzaakt heeft', dan weet je ook welke weg je moet behandelen om het te verbeteren. In geval Cookie, miste hij alle basis die hij nodig had om überhaupt op terug te vallen en zijn karakter en onzekerheid van dat moment, heeft gemaakt dat dit escaleerde. Dus ik kies er liever voor om een groot probleem in heel veel kleine stukjes te knippen en al die stukjes los van elkaar te trainen en daarna het geheel aan te pakken. Dat is een keuze... Er is geen goed of fout, wat werkt is goed, wat niet werkt is fout... Voor Cookie werkt het.

Als ik een jong paard beleer, probeer ik altijd koste wat het kost te voorkomen dat het begint te bokken. Als een dier eenmaal heeft geleerd dat hij bij bepaalde spanning die reactie gevoelsmatig zijn leven heeft gered, zal dit in zijn achterhoofd altijd aanwezig blijven en is de kans aanwezig dat je in een situatie die soortgelijke spanning/stress geeft, een soortgelijke reactie krijgt. Dus ik leer ze liever vanaf dag 1 het gewenste gedrag. En zeker in geval van trauma-paarden zoals Cookie, dan is deze situatie, zoals deze mij nu overkwam, natuurlijk zeer ongewenst. Mijn aanpak tot dusver, was een klassiek voorbeeld van Exposure, maar kennelijk was mijn stap voor dat moment, dus te groot... Een keiharde misser van mijzelf. Kun je het paard feitelijk niet eens op aankijken, want die weet niet beter. Bang is hij al en genadeloos afstraffen, zal hem niet minder bang maken, maakt enkel dat hij een volgende keer nog heftiger reageert, uit angst voor datgene wat volgen gaat.

Want dat onthouden ze wel...
Laatst bijgewerkt door Suelza op 28-04-16 00:14, in het totaal 2 keer bewerkt

jasmijn16

Berichten: 967
Geregistreerd: 19-11-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 00:10

Oehh wat spannend, ik volg ook een ander topic van je en dacht laat ik hier eens gaan kijken. Jouw manier van werken staat me heel erg aan. Rustig en met geduld en begrip, maar toch duidelijk en doorpakken.

Suelza

Berichten: 6474
Geregistreerd: 02-08-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-16 00:16

jasmijn16 schreef:
Oehh wat spannend, ik volg ook een ander topic van je en dacht laat ik hier eens gaan kijken. Jouw manier van werken staat me heel erg aan. Rustig en met geduld en begrip, maar toch duidelijk en doorpakken.


*** loopt stal in om maar weer eens even naar een drachtige merrie te kijken ***

lailapri

Berichten: 22225
Geregistreerd: 09-05-03
Woonplaats: Heerhugowaard

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 00:51

** komt net terug van de drachtige, veulens knuffelen, oudjes voeren, rondje mesten, gewonden vermaken oja en hooi voeren, het belangrijkste **

Wat ik heb gemekt bij mijn nerveuze merrie (al is zij misschien redelijk uniek). Is dat de druk eraf halen en haar de kans geven het zelf te doen goed heeft uitgepakt. Zij heeft oa een trailerongeluk gehad dus wonden verzorgen en nog altijd pijn plus totaal groen hebben haar gemaakt wie ze nu is, kom met een halster en ze gaat stressen. Vraag of ze halster om wilt en mee gaat en ze doet het bijna als vanzelf. Deze manier heeft haar trots gemaakt. Zodra er stress is gewoon wachten en vragen of ze het zelf wilt doen.neuurt wel eens tien minuten maar goed ze stopt vanzelf wel met heen en weer rennen. Moet wel zeggen dat ik haar hu al 10 jaar ken en het ook beetje bij beetje beter gaat. Maar goed ze is alleen fokmerrie en nu ze oud is maatje van laila dus allemaal ook geen haast.

Ik ben vaak ook wel van de stapjes, maar komt ook omdat ik geen held ben. Wat ik daarin merk is dat het allemaal net anders doen al zorgt voor heel andere reacties. Bijvoorbeeld angst op zadel omdoen, door het helemaal anders te doen is dit vaak goed om te buigen. Bijvoorbeeld zadel op schraag wordt plek van ontspanning. Dat ineens wordt zadel leuk. En staan ze veel meer open voor de dingen die dat zadel doet. Maar goed ik werk niet met die extreme gevallen als jij hebt, tenzij ze op mijn pad komen en ik ze in mijn tempo thuis mag opleiden, maar ik red dat niet in een maand. Knap van jou.

franka75

Berichten: 11203
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 00:58

Hilary schreef:
*kwispel*

hahahahahaha ts wat schrijf jij ontzettend geestig heb al meerdere keren hard moeten lachen en zie het ook voor me met dat biksspoor

avaluna

Berichten: 4429
Geregistreerd: 02-07-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 01:03

Super dat ze eerlijk geweest zijn.
Je kent mijn verhaal, dit heeft de eigenaar voor de huidige geweten en merrie verkocht...
Die laat zich gewoon vallen, boeit haar niet, doet geen moeite zich te herstellen... Verdorie je zit er nog op? Ok; gaan we samen... En helaas je hebt weer gelijk; is voor mij in rolstoel geëindigd.
Zal er wss nooit meer op kunnen zitten, maar als zal ik ook nooit meer kost-wat-kost blijven zitten.
*had dit ook gewoon nooit gedacht/verwacht*

Vind het super spannend om te lezen, ken jou natuurlijk ook wel persoonlijk en zo jammer dat je zo ver weg zit, weer zeker dat jij dochterlief wel weer in het zadel zou krijgen! We hopen nu maar dat we haar nog op de bok krijgen, hahaha.
Goed werk doe je voor paardjes en eigenaren!!!!

franka75

Berichten: 11203
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 01:11

Suelza schreef:
horsies5 schreef:
Ik vraag me af wat er dan zou gebeuren bij een Gert van de hof ofzo.. zou hij dan net zolang doorgaan tot hij omvalt? Dat is namelijk toch iemand met echt lijm aan zijn kont.. en even los van het feit of je wel of niet voor zijn manier bent.. ben ik benieuwd of het hem zou lukken en hoe het zou lukken.. wat denk jij dat er dan gebeurt?


Precies wat er nu is gebeurd... Hij draait door. Die aanpak werkt absoluut averechts bij dit paard. Hij gaat letterlijk rennen, totdat hij valt.

ja of hij springt de tribune in

gerlindie

Berichten: 4825
Geregistreerd: 10-08-10

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 06:44

Echt, jouw Casussen horen bij de beste van heel bokt _/-\o_

cam
Berichten: 3022
Geregistreerd: 09-09-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 06:51

Pfffff heftig allemaal. Vind het reuze interessant, maar wat triest voor het arme paard.
hoop dat cookie ook een beetje ongeschonden is gebleven.

*kruipt weer onder haar steen terug*

Elisa2

Berichten: 47094
Geregistreerd: 31-08-04

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 07:39

Heftig inderdaad, maar wel heel erg leerzaam om te lezen.

Selka
Berichten: 8460
Geregistreerd: 15-10-09

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-16 08:04

Heftige update. Jouw manier van werken vind ik erg fijn. :)

Maar wat ik mij nu afvraag. Doe je dit paard wel plezier met mensen op zijn rug? Kun je niet beter gewoon dit dier de wei opgooien als je hem zo graag wilt houden? Oftewel, is het dit allemaal wel waard?