Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-10-04 17:24

Geplaatst: 02-10-04 17:24

toen ik met met me toenmalige huurpaard en mijn zusje op der pony aan het buitenrijden waren. ze wilde allebei voorop en toen die pony erlangs schoot eindigde het op een rengallop op een fietspad en over kruispunten heen..Wat was ik toen bang!!gelukkig is het allemaal goed afgelopen, maar ze waren echt niet voor redevatbaar

en andere keer was met randeux die heel de tijd op zn achterbenen ging staan en bijna zn evenwicht verloor Scheve mond

nee op steigeren ben ik niet zo dol

**Geplaatst**: 02-10-04 17:26

Geplaatst: 02-10-04 17:26

Nog nooit eigenlijk Verward

**Geplaatst**: 02-10-04 18:18

Geplaatst: 02-10-04 18:18

Toen mijn eerste rit op groot paard uitliep in hangpartij met armen en benen om de nek van het paard in een volle galop, toen valse merrie me bokkend en wel tegen de muur drukte waarbij ik ook nog eens op de grond viel, toen het paard op het werk het grappig vond bovenop een stagaire te springen, de eerste keer dat Ascot niet meer wilde remmen na gallop over het ruiterpad...
Ik ben dus geregeld bang, maar vindt dat zelf wel gezond. Het houdt mij bewust dat paarden NIET 100 % betrouwbaar zijn.

**Geplaatst**: 02-10-04 18:52

Geplaatst: 02-10-04 18:52

was van mijn vorrige pony Amigo...
hij wilde nooit echt lopen in de wei...
en plots ging hij heel hard galloperen!! en ik viel er af..maar bleef met mijn voet in de beugels hangen...dus werd half over de grond getrokken..
hij ging steeds harder en harder rennen..
ik dacht echt dat ik dood ging hoor Bloos

ik heb me voet los gekregen en ben op de grond gevallen..had gelukkig niks..wel heel veel last van mn schouder..'
nadat ik er af was gevallen was hij nog wild aan het bokken en rennen..
heel veel lol had hij...
was niet zo leuk

**Geplaatst**: 02-10-04 22:12

Geplaatst: 02-10-04 22:12

Nog nooit voor regiel gelukkig. Ik denk ook dat ik nergens meer ben als hij merkt dat ik enige vorm van angst voor hem voel.
Met smurf ben ik wleeens bang geweest. Toen hij na 5 jaar een keer zo erg schrok dat hij in blinde bpaniek over het asfalt wegrende, met mij erop.. Het was maar een klein stukkie, maar toch..

**Geplaatst**: 02-10-04 22:49

Geplaatst: 02-10-04 22:49

Toen ik de bladeren van de bomen kon plukken terwijl ik op mn paard zat,...

En toen ik samen met mn paard onderuit ging op de weg. Dat was ook iets om nooit meer te vergeten Scheve mond

.

**Geplaatst**: 02-10-04 22:58

Geplaatst: 02-10-04 22:58

Tja, wat bijna niemand geloofd als je haar nu ziet en kent....

Ik heb Jamaica toen ik haar een half jaartje ofzo had bijna verkocht, omdat er geen land met haar te bezeilen was. We zaten in een machtstrijd, die zij dreigde te winnen. Continu steigerend tegenover me staan, háár zin doordrijven, me overal heen sleuren, ik had niks in te brengen.
Ik weet niet wat het geweest is, maar sinds ik destijds van stal verandert ben is het over....

**Geplaatst**: 02-10-04 23:35

Geplaatst: 02-10-04 23:35

toen ik het (grote) wedstrijdpaard van m'n zus in de wei moest doen. dat beest ging al 2 meter voor de wei als een gek proberen weg te rennen. dus ik geef en ruk aan het touw om hem terug te krijgen, touw blijft achter het ijzeren hek van de wei steken,ik val op de grond, Paard rent keihard (over mij heen) de wei in, en omdat het touw nog aan het paard+hek vast zat, kreeg ik het volledige zware ijzeren hek over mij heen. (heeel erg pijnlijk) toen was ik echt doodsbang!

**Geplaatst**: 03-10-04 09:53

Geplaatst: 03-10-04 09:53

Toen Matador mij er af keilde en ik met gebroken heup op de grond lag te kreperen en hij op mij af kwam met kwaad gezicht en tandjes bloot.....
Toen pieste ik wel bijna in mn broek ja.....

Ik heb toen wel de angst gehad om bang te zijn, vooral omdat ik na mijn val er niet direct weer op kon kruipen (nee, méén je dat nou? Haha!

) en het ruim twee maanden duurde voordat ik weer kon rijden.

Gelukkig is dat niet gebeurd en heb ik Matador zelfs gekocht Knipoog

**Geplaatst**: 03-10-04 20:23

Geplaatst: 03-10-04 20:23

ik ben een keer bijna achterovergeslagen met mijn paard. Hij was toen nog vrij jong en steigerde erg graag. gelukkig is alles goed afgelopen.

**Geplaatst**: 07-10-04 13:12

Geplaatst: 07-10-04 13:12

gisteren was ik even bang voor mijn paard! Of nou ja bang, dat ben ik niet snel, maar wel zo bang dat ik een stalgenoot mijn cap heb laten pakken. Eigelijk moet je dat ding altijd op hebben, maar goed! Mijn paard heeft een week op weide en stal-rust gestaan omdat ze stijf was, waarom is me nog steeds niet duidelijk! Gister weer voor het eerste gereden. Ze was iets te blij, vooral toen er een vrachtwagen combinatie langs reed met veel kabaal. Toen heb ik alle hoeken van de bak gezien. Ik was blij dat ik een cap op had, voelde op dat moment erg vertrouwd, hoewel mijn merrie nog nooit gebokt/gesteigerd heeft. Maar ja, zeg nooit nooit!

**Geplaatst**: 07-10-04 13:39

Geplaatst: 07-10-04 13:39

Ik heb net een periode achter de rug waarin ik heel bang ben geweest voor Lame. En waarom..?? Geen idee want ik ben nog niet van haar afgevallen terwijl ze vervelend was.

Maar ze heeft een tijdje heel erg gebokt en getrapt. Uit het niets begon ze dan ineens.. Ik bleef wel zitten, maar was erg bang om te vallen. Maar dat bedacht ik me s'avonds in bed dan pas "o, dit had kunnen gebeuren, dat had kunnen gebeuren etc" En dat was natuurlijk niet goed voor mijn zelfvertrouwen..

Nu gaat het goed, ik moet haar gewoon regelmatig beweging geven en haar vrijheid. Mijn vertrouwen is weer terug en het gaat super!

**Geplaatst**: 07-10-04 13:42

Geplaatst: 07-10-04 13:42

TOen we de ruin pas hadden was hij nog maar net onder het zadel, en hij gedroeg zich als een kleutertje. Op een gegeven moment had mijn vriend les met hem in een buitenbak met wat anderen. Opeens (ik heb nog steeds geen idee waarom) ging hij als een idioot door de bak, bokkend als een rodeo paard. Dat heeft een paar minuten geduurd en mijn vriend is erop blijven zitten. Dat vond ik toen echt ontzettend knap van hem. Ik dacht alleen maar: Jezus, wat ben blij dat IK er niet op zit.
Dit is inmiddels wel 4 jaar geleden.

**Geplaatst**: 07-10-04 18:00

Geplaatst: 07-10-04 18:00

Toen ik op het paard van een vriendin stapte. Zij was met haar paard gevallen tijdens een wedstrijd en zij had haar kuit gekneusd. Dat was net in de periode dat de paarden weer op stal stonden. Na een week na het ongeluk, had ik aangeboden om haar paard te rijden.
Omdat dat beest een week had stilgestaan vond hij dat hij na 5 minuten stappen, maar eens moest gaan bokken, steigeren en racen om zijn energie kwijt te raken. Ik wist niet wat me overkwam. Hij racede van bakrand naar bakrand, waarbij hij er zo hard tegen aan kwam, dat ik de omheining hoorde kraken.
Nadat ik dat beest eindelijk stil kon houden, was ik er als een gek afgestapt. Toen was iemand anders er op gestapt.

Na een jaar wil ik toch weer proberen om er op te gaan, aangezien ik mijn angst wil overwinnen.

**Geplaatst**: 07-10-04 19:54

Geplaatst: 07-10-04 19:54

ik ben één keer ontzettend bang geweest, niet van mijn paard, maar om wat ie deed. Ik heb een haflinger die nogal sterk is en altijd heel braaf. Toen dacht ik, ik ga eens de ander kant op met een buitenrit. Helaas had Brasko na een paar kilometer geen zin meer, draaide om en is als een gek terug gegaloppeerd, kon niets meer doen, hij reageerde nergens meer op. En dan zijn er ook nog mensen die gaan toeteren. Toen ik eraf kwam stond ik echt te trillen en ben een tijd niet meer die kant op gegaan. Hij heeft het nog een paar keer geprobeerd bij stal, als ie geen zin had ging ie rennen.
Maar nu kan ik overal met hem heen en alles met hem doen. Waarschijnlijk was ie me aan het uitproberen. Maar ik hoop dat ie het nooit meer doet.

**Geplaatst**: 07-10-04 20:40

Geplaatst: 07-10-04 20:40

een paar meisjes uit het dorp hebben een probleem: er waren twee meisjes en die verzorgden de pony's altijd. maar nu zijn er nog twee meisjes bij gekomen en dat gaat niet zo goed: degenen die er het eerst waren(ik noem geen namen), rijden er heel erg veel op, maar op een verkeerde manier. dus als de andere twee meisjes komen, krijgen zij daar de problemen van: ze kunnen niet meer in het land komen of ze worden gebeten.en ga zo maar door. ik vind dat niet kunnen, maar de baas zegt er niets over. ik kan me dan wel voorstellen dat die meisjes niet meer bij hun verzorgpony's durven komen. wat kunnen ze er aan doen?

**Geplaatst**: 07-10-04 20:45

Geplaatst: 07-10-04 20:45

ik was bang toen er honden aan kwamen rennen toen ik met de les in galop zat..!!
De honden bleven 8er mijn paard aan rennen en ook 8er een paar andere paarden..vet eng Scheve mond

**Geplaatst**: 08-10-04 11:47

Geplaatst: 08-10-04 11:47

Ik ben wat huiverig geweest nadat Shamal me eens getrapt had.... Ik durfde een poosje niet echt meer achter hem te komen. Niet echt bang, maar gewoon wat huiverig ervoor... Ben nooit echt bang geweest. Gebrek aan vertrouwen wel eens, maar dan vooral het vertrouwen in mezelf... Wel heb ik Shamal uit handen geven tijdens het lopen omdat hij steeds recht omhoog ging en ik kon hem niet houden met mijn RSI schouders... Ik heb hem 1 keer aan een man op de manege gegeven, met de vraag of hij tijd had hem even aan de longeerlijn te zetten (voor dominantie zoals emiel voest me had aangeraden). Shamal ging recht omhoog natuurlijk, kreeg als antwoord daarop een tik tegen zijn borst met het uiteinde van het touw. Daar kon ik niet bij, ben een stuk kleiner, maar sindsdien deed hij het eigenlijk niet meer... Toen die man hem longeerde vroeg ik aan hem hoe oud hij dacht dat Shamal was... Een jaar of 4 á 5 dacht ie Haha!

Hij was pas 1,5 jaar oud.... 1.50 hoog al toen ofzo....

**Geplaatst**: 08-10-04 11:55

Geplaatst: 08-10-04 11:55

Ik ben nog nooit bang geweest voor mijn paard. Het was wel erg spannend met inrijden maar ik heb zo'n goede band met hem, dat ik echt niet bang voor hem ben. Ik weet heel goed hoe hij in elkaar zit en hoe hij op dingen regaeert. Natuurlijk heb ik het niet altijd goed, maar ik bedoel daar gewoon mee dat ik niet bang voor m ben.

**Geplaatst**: 08-10-04 12:35

Geplaatst: 08-10-04 12:35

Euh.... Ben ik in al die zeventien ruiterjaren (excuus -1 van de kapotte rug = 16 jaren)..???

O ja, toch. Mijn lieve pony was net dood en toen werd ik door m`n zus op haar lieve, maar eenkennige hete welsh gehesen. Tijdens een buitenritje schrok hij van een combinatie tractor/bus/vrachtwagen en speerde in een noodgang richting ons dorp, op de brug af. Toen was ik als elfjarige bang, want hij liep echt snoeihard. Ik kon hem toen omtrekken op een kruising, vlak voor die drukke brug. Gevolg: hij in het grint en ik er onder (autsj). Maar ja, als er niets anders te rijden voorradig is, dan stap je er toch maar weer op.

**Geplaatst**: 08-10-04 13:32

Geplaatst: 08-10-04 13:32

ik ben wel een paar keertjes bang geweest. 1x toen was ik er voor de 1ste keer afgevallen. Dan schrik je toch best wel. Ik reed toen nog maar een half jaar ofzo dus... Ook ben ik nog een keertje geschrokken toen een pony tijdens zijn poetsbeurt steeds omkeerde ... best irri maar telkens als ik in de hoek stond waar de deur niet zit werd ik wel een beetje bang...
Gelukkig word ik steeds minder bang als ik in de stal ben (als ik aan de kant sta waar de deur niet zit)

**Geplaatst**: 08-10-04 14:31

Geplaatst: 08-10-04 14:31

Toen ik er in het begin op reed, ik scheet wel 100 kleuren in mn broek. Wat hij natuurlijk voelde en nog eens even extra ging klieren Knipoog

Maar daar zijn we nu overheen. ( ik was trouwens altijd bangig met rijden en deze kon zo baldadig doen haha omdat ik sowieso helemaal niet kon rijden. )

**Geplaatst**: 08-10-04 19:10

Geplaatst: 08-10-04 19:10

bij nog maar mijn tiende paard rijles. ik moest op een paard waarvan werd gezegt dat zij heel vaak gaat flipen(zo noemen wij ik weet niet of jullie dat ook doen bokken en stijgeren achter elkaar) ik zenuwachtig maar probeerde het niet te laten blijken en ging op zadelen paard bijt me bijna 2 keer dus ze was niet in een goede bui. nou ik klaar en er op, ik spoor aan om te gaan stappen maar dat doet ze dus niet, ik nog een keer daarna zweepje er bij en ik voel de rug al aanspannen , nou ze gaat na 5 rondjes moeten we gaan draven in een volte en toen gebeurde het, 1 keiharde bok en daarna 3 keer achter elkaar flipen, ik had dus nog niet zo lang les en me zit was nog niet super stevig dus ik hing er half naast en liet me er af glijden, vraagt me instructriese waarom ik niet bleef zitten ik moest dus weer, gaat een tijdje goed met knikkende benen maar ze deed het toch weer. ik wou er toen niet meer op want me been en rug deed pijn, ik geruild en gewoon gereden.

nu moest ik dus na die keer elke week op dat paard maar ze weet dat ik dat niet wil maar dan zegt ze dat ze de lijst niet maakt. ik ben daar nu gestopt al een half jaar maar wil weer maar op een andere manege gaan rijden.

**Geplaatst**: 08-10-04 19:19

Geplaatst: 08-10-04 19:19

Ik ben vorig jaar in de zomervakantie ontzettend bang geweest toen ik in mijn eentje 4 paarden in mijn eentje binnen moets halen!! 1 merrie met veulen ging nog goed!! toen moest ik nog 2 paarden uit de wei halen!! en 6 maanden uit paardje en een 18 jaar oud paardje. Ik haalde dus eerst het jongste paardje van die 2 eruit!! zodra het hek open ging begon hij te steigeren en te bokken en we moesten tussen 2 stroom draden door!! ik was ontzettend bang en trilde helemaal toen ik het oude paard uit de wei haalde!! maar gelukkig was deze hieraan gewend en was ik weer helemaal rustig toen ik terug was in de herberg bij mijn groepje kinderen van de ruiterweek!! ik hoop dit nooit meer mee te hoeven maken!!!!!!

**Geplaatst**: 09-10-04 01:18

Geplaatst: 09-10-04 01:18

hmm jah tuurlijk....maar ook paar x voor het paard ( dat hem niks gebeurt snap je )

de eerste keer dat ik met beauty allEEN ging wandelen, langs een sloot, begin ging goed, tot we op de helt kwamen.
hij duwde me richting sloot, stond tegen me aan te steigeren , trok me mee, en bleef maar duwen...en daar lag die sloot.
wat was ik bang dat ik zou uit glijden en hem los zou laten en hem kwijt zou zijn, of dat hij in de sloot zou belanden..
wat heb ik hem uitgekaffert zeg Boos!

want ja ik was wel ff goed boos

nog een keer met beauty, ik ging samen met een weidegenoot rijden, en dat ging super, hij was al redelijk lang niet buiten geweest en ging perfect (meestal is hij van : ik zal ff laten zien dat ik rodeo kan,buiten) maar dit keer niet.
op de terugweg was dit anders, we gingen langs een sluis en die maakte behoorlijk wat herrie, en meneer schrikt zijn eigen kapot, galoppeert er als een gek vandoro, richting prikkeldraad...
vliegt er net langsaf...rent nog even een rondje wei ( met snuiven e.d) en staat patsboem stil..
nou toen zat ik ook wel ff zo van : Scheve mond

gelukkig beide hadden we niks!