Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-06-11 16:02

Geplaatst: 06-06-11 16:02

jeetje,het lijsje word langer en langer hier.
wat is er toch een hoop ellende voor een hoop menesen en hun paarden.
niet dat ik het een ander gun maar ergens ben ik blij deze verhalen te lezen,het geeft je het gevoel echt niet de enigste pechvogel te zijn.

ik heb de bloeduitslagen van mijn hond binnen.
en het was heel goed nieuws. $*\o/*$
het bloed is op 25 punten getest en het is super goed!
in haar geval betekend het dus dat we eindelijk het goede voer te pakken hebben [voedselintolerantie] waardoor nu haar vacht als een gek uitvalt en gaat vernieuwen.
het is dus geen slecht teken maar juist een heel goed teken.

bob kan ik nog weinig over melden behalve dat ik per dag steeds meer overtuigd begin te raken dat we op de goede weg zijn.
ik zie zoveel gebeuren bij hem op dit moment waardoor het voor mij wel duidelijk is dat dit middel zijn werk doet.
ik kan me nu al niet meer voorstellen dat ik vorige week heb overwogen om hem in te laten slapen.
ik ga weer rustig aan adem durven te halen.

**Geplaatst**: 06-06-11 16:56

Geplaatst: 06-06-11 16:56

Wat heerlijk Mariska dat de hond het beter begint te doen. Komt er een mooi vachtje te voorschijn nu

En met Bob gaat het ook wat beter gelukkig!!

**Geplaatst**: 06-06-11 17:10

Geplaatst: 06-06-11 17:10

mijn paard staat nu weer 3 dagen op de wei $*\o/*$
vrijdag in de kliniek zag zijn gewricht er goed uit op de echo
klinisch was hij niet zuiver , maar het is ook nog maar 6 weken geleden
hij kan last hebben van stijfheid,of van de nu best gladde ijzers
hij gaat nu iig tot eind aug de wei op en dan kijk ik wel hoe hij loopt
laat het eerst maar herstellen
hij is wel ingespoten en krijgt nog een suppl
hij was lekker gek toen hij los mocht,en goed dat ik snel achteruit stapte

voor wie filmpjes kijken leuk vind

http://smg.photobucket.com/albums/v409/ ... V08239.mp4
http://smg.photobucket.com/albums/v409/ ... V08240.mp4
http://smg.photobucket.com/albums/v409/ ... V08242.mp4

**Geplaatst**: 06-06-11 17:43

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 06-06-11 17:43

Zo die is blij Mirgino! Op de weide kunnen ze het beste herstellen, beterschap met je paard!

**Geplaatst**: 06-06-11 18:05

Geplaatst: 06-06-11 18:05

Heerlijk Mirgino, hij kan nu lekker op de weide staan

**Geplaatst**: 06-06-11 18:55

Geplaatst: 06-06-11 18:55

het doet hem echt goed na 6 weken op stal

ik ben heel blij dat het gewricht iig goed is en aan de rest gaan we straks werken, eerst voordat ik hem oppak de osteo laten komen,dan is hij weer lekker los.

**Geplaatst**: 06-06-11 21:07

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 06-06-11 21:07

Ziet er goed uit zo, lekker aan het ravotten in de wei!

Blensink, Romy krijgt geen medicatie. Er zit geen ontsteking verder dus AB is niet nodig. Pijnstilling mag absoluut niet, want dan voelt ze niks meer en gaat ze gewoon lekker haar gang. Dan loopt ze haar been helemaal aan gort en is het praktisch einde verhaal. Nu voelt ze aan wat ze kan en niet kan en dat is zo belangrijk voor haar!

Nou, vandaag (mail)contact gehad met de dierenarts, ze wilt toch weer een echo maken. Gelukkig kan het gewoon op stal deze keer! Dus nu nog een datum, ik gok aankomende vrijdag. Ben benieuwd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-11 23:39

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-11 23:39

intel_1x heerlijke wandeling gemaakt met je lieverd vandaag hoop ik

.

MiesEnRijk wat een verhaal ook, jullie hebben ook niets anders dan pech

.
Hopelijk blijft het nu een tijd goed gaan en beterschap met je knie :(:)

.
Heb je een foto van je draver? Ben gek op dravers, mijn vorige paard was er ook één deze had overigens ook regelmatig problemen door een oude peesblessure.

mariska32 inderdaad er zijn gelukkig meer mensen vandaar dat ik dit topic geopent heb zodat we ons niet alleen hoeven te voelen in de moeilijke tijden.
Super dat de bloedtest van je hond goed is en super dat Bob steeds beter lijkt te gaan $*\o/*$ $*\o/*$ .
Fijn een beetje goed nieuws hier!!

mirgino ook jij hebt goed nieuws, geweldig $*\o/*$ .
Kan je filmpjes niet bekijken op het moment, maar blijf het zeker proberen.

lonniejj ik hoop dat je as vrijdag terecht kunt :(:)

.
Fijn dat je ook geen medicatie hoeft te geven denk inderdaad dat je zo beter kunt zien hoe het gaat.
Heel veel succes en sterkte deze dagen!

Ik ging vanmorgen naar de groenteboer voor appels en worteltjes.
Toen ik de worteltjes in het zakje deed schoot ik ineens helemaal vol bij de gedachten dat Flash ze zo lekker vind en het misschien wel eens de laatste keer kan zijn dat ik worteltjes koop

.
Flash stond er geweldig bij vandaag, ze keek weer wat alerter en was lekker wakker.
We zijn twee uur door de bergen gaan wandelen, heb haar lekker los (wel met hoofdstel om) achter me aan mee laten lopen.
Whahhahh af en toe hoorde ze iets en kwam ze hard naar me toelopen want bij mij is het natuurlijk net even een stuk veiliger voor de evt enge dingn in het bos.
Ondanks dat het begon te regen hebben we heerlijk genoten van elkaar en het bos en de groene hap natuurlijk

.
Wat ruikt dat toch altijd lekker.
Heb uiteraard weer foto´s en filmpjes gemaakt.
Tevens heb ik foto´s van haar been gemaakt voor degene die het willen zien.
Als ze geupload zijn zal ik ze plaatsen.

**Geplaatst**: 07-06-11 00:43

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 07-06-11 00:43

Tjee, wat mooi dat ze zo opleeft! Lijkt me nu wel dubbel zo moeilijk. Ik blijf altijd maar hopen dat het beter wordt. Maar je besluit staat vast hè? Wel fijn dat jullie nu wat meer op het gemak op de verzekering kunnen wachten en dergelijke. Mooi dat jullie deze dagen nog is gegund!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-11 03:01

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-11 03:01

Mijn besluit staat inderdaad vast Anouk.
Niet voor mij maar voor Flash.
Heb een beetje ruzie met mijn lappie vanavond en dus kan ik geen filmpjes bekijken en foto´s uploaden.
Maar als je foto´s ziet van hoe het been er nu uitziet na 10 dagen ab en 4 poeders vochtafdrijvers per dag zul je het begrijpen dat we dit niet nog erger kunnen laten worden.
Want elke keer word het erger.
Wel ben ik blij dat ze een beetje opgeknapt is zodat we op de verzekering kunnen wachten en nog wat mooie dagen samen hebben.
Maar mocht ze morgen weer slecht zijn, want vandaag heeft ze geen ab meer bel ik direct mijn da.
Dan wacht ik ook niet meer op de verzekering.
Als ik eerlijk ben laat ik haar liever goed inslapen dan mager en met pijn.
Hoop is er niet meer helaas, het is echt een aflopende zaak nu ik ben me er goed op aan het voorbereiden.
Zo vroeg een vriend of hij bij het moment mocht zijn.
In eerste instantie zei ik ja, handig iemand erbij omdat Ernesto er absoluut niet bij wil zijn.
Maar ben erover na gaan denken en heb besloten om alleen met mijn da te zijn.
Mijn da kent me en ik bereid hem voor dat ik ontzettend ga huilen.
Ik wil niet dat een vriend tegen me zegt, Bren kom nu het is genoeg.
Ik moet de tijd hebben om dit verdriet en dit laatste afscheid goed te doen zonder andere personen (behalve Ernesto en mijn da) om mij heen.
Alleen mijn meisje en ik..................................

**Geplaatst**: 07-06-11 09:53

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 07-06-11 09:53

Ja, dat is dus het moeilijke met internet! Als ik dan lees dat je toch nog lekker hebt kunnen wandelen, dan vormt zich een beeld voor mijn oog in de prachtige natuur daar. Ik vorm dan duidelijk een veel positiever beeld over haar toestand nog, dan jij ziet. Zoo moeilijk. Ik respecteer je beslissing hoor! Jij ziet haar en kent haar en jij bent de enige die dit besluit kan nemen. Ik wil het ook zeker niet uit je hoofd praten. Ik weet wat je er allemaal aan energie in hebt zitten. Toch vind ik het wel super dat ze nog zo'n opleving heeft en dat je nog een paar mooie dagen met haar hebt. En huilen mag hè!

**Geplaatst**: 07-06-11 10:10

Geplaatst: 07-06-11 10:10

@ blensink hier de foto's als het lukt.. ben er nooit zo handig in..

dat was 2 maanden voor hij kreupel liep.

Afbeelding

en dit was zijn eerste zomer bij mij (net geschoren hij is normaal zo donker als op foto 1 in de zomer..)
in de winter is het mijn teddybeertje.

Jeetje wat een moedig besluit heb je genomen Blensink..
ik hoop dat je nog van een paar mooie dagen kan genieten van je paardje.

**Geplaatst**: 07-06-11 10:40

Geplaatst: 07-06-11 10:40

Bren, ik hoop toch maar dat Flashje goed blijft deze dagen. als je zo over je wandeling praat, zie ik het echt letterlijk voor me. Moeilijk.
Blijf dapper hoor Bren :+:

Miesenrijk, wat een prachtig paardje heb je

**Geplaatst**: 07-06-11 10:56

Geplaatst: 07-06-11 10:56

@blensink

ik leef met je mee, ik heb het ook erg moeilijk gehad toen Cheyenne zo ziek was , zij stond in de kliniek
en elke dag was ik daar een hele tijd
je dier zo zien lijden was echt afschuwelijk ,maar toch bleef er een klein sprankje hoop dat de bloed uitslagen meevielen en dat ze te redden was
de woe voor het inslapen lag ze er zo zielig bij

dat ik haar in wilde laten slapen ......maar heb toch gewacht op de uitslag
achteraf had ze veel eerder verlost moeten zijn,ze is op maandagmiddag met spoed daar gekomen op dinsdag een zware terugslag 4 benen zwaar bevangen spierbevangen en de artsen gaven weinig hoop
maar omdat de bloed uitslag zo lang duurde heeft ze daar 11 dagen gestaan

ik kan nog de foto`s en filmpjes niet bekijken

heel heel veel sterkte ,het been van jouw paard is echt dik ,het zal voor haar ook een verlossing zijn als ze straks geen pijn meer heeft
het is heel zwaar en moeilijk maar de gedachte daaraan en dat ze een super leven heeft gehad verzacht de pijn vast :(:)

**Geplaatst**: 07-06-11 11:57

Geplaatst: 07-06-11 11:57

rocymax schreef:
Miesenrijk, wat een prachtig paardje heb je

dankjewel! het is echt mijn kindje! ben oook erg trots op hem! we hebben al veel overwonnen saampies!

**Geplaatst**: 07-06-11 19:07

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 07-06-11 19:07

Dat moest vast genieten geweest zijn, 2 uur heerlijk door de bossen wandelen met Flash! Geniet er nog zoveel van als je kan, vind het nog steeds echt een moedig besluit en heb er diep respect voor.

Aanstaande vrijdag komt de dierenarts op stal een echo maken, ben benieuwd wat eruit gaat komen. Het gaat de laatste dagen weer iets beter met Romy, ze is weer wat wakkerder aan het worden, gelukkig!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-11 00:18

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-11 00:18

Ben bang van wel Anouk dat jij positiever tegen Flash aan wil kijken dan dat ze is

.
Misschien is het ook het gewoon niet willen accepteren en alles klinkt zo leuk en mooi.
Ik heb ondertussen al één foto weten te uploaden, kijken of ze alledrie lukken.
Dan ga je wel schrikken want haar been is echt ontzettend dik ondanks 10 dagen ab en vochtafdrijvers.
En ook kun je je misschien indenken dat voor die tijd het been 2x zo dik was.
Ik blijf inderdaad momenten van huilaanvallen houden, gelukkig niet bij Flash op het moment

.

MiesEnRijk dank je wel, ik hoop het ook!
Van de verzekering hebben we nog geen bericht dus elke dag meer dat deze op zich laat wachten hebben we nog.
Wat een heerlijk paard heb jij, vind hem heel speciaal met ramsneus en gangen als een gelder

.
Mooi setje ook!!
Ik hoop dat het weer helemaal goed komt met hem.

As, Flash was vandaag bijzonder goed, ze kwam aandraven is fit en kijkt helder uit haar ogen.
Dacht oke als jij je zo voelt gaan we een stukje hobbelen .
Maar aan haar goede been zag ik nog steeds een bobbel zitten en toen ik daar op drukte deed het duidelijk pijn.
Ze liep niet kreupel en zonder aanraking lijkt ze er geen last van te hebben maar heb besloten om haar vandaag maar mee te nemen naar een groen veldje.
Ah ze deed weer zelf haar hoofstel aan, moet daar Ernesto echt nog even voor optrommelen om dat te filmen

.
Ze had wel zin in een rondje.
Want ze weet de verschillen tussen touwhalster, wandelen.
Halster met longeerlijn, grazen en hoofdstel is rijden

.
Alles vind ze leuk die tut, hoewel ik altijd naar haar geluisterd heb.
Als ik met het hoofdstel aan kwam lopen en liep weg dan had ze geen zin om met me op pad te gaan.
En dat respecteerde ik dan

.
Vandaag wilde ze wel maar ik heb tenslotte besloten dat het lekker bij grazen bleef.
Heb genoten van haar in de wei, ze is weer zo goed.
Toch is haar been nog steeds erg opgezet en weer viel het me op dat ze ontzettend is afgevallen deze twee weken.
Ik probeer dapper te blijven As.
Bij Flash lukt me dat aardig nu nu ik haar goed zie, onderweg of met Ernesto schiet ik soms ineens in huilen uit.
Hihih en dan zegt Ernesto, hier is het niet zo´n goed idee om te huilen en dan moet ik nog harder huilen.
Nu ik dit schrijf moet is stilletjes lachen omdat ik aan het moment terug denk en nu weer even goed in mijn vel zit.

mirgino dank je wel.
Wat erg dat je er achteraf hebt gewacht op de bloeduitslag en dat je paard 11 dagen op de kliniek voor niets heeft gestaan

.
Maar voel je niet schuldig ik denk dat iedereen dat gedaan zou hebben

.
Je hoop blijft er toch.
Hopelijk heb je eens de kracht om foto´s en filmpjes te bekijken.
Ik weet niet hoe het moment van afscheid nemen en dat Flash er niet meer is op mij afkomt.
Wel heb ik Tineke (KBK) gevraagt of ze een filmpje voor me wilde maken en daar is de schat nu alweer 3 dagen mee bezig

.
Ik denk dat ik het wel kan en er juist erg veel steun uithaal.
Het zal me tot huilen brengen maar dat wil ik juist.
Ik wil het juist op deze manier een plekje geven.
Mijn vader is 4 jaar geleden overleden en ik vond het heerlijk de cd van de begrafenis op te zetten

.
Juist omdat ik me daarbij lekker kon laten gaan, uiteraard zonder pijn te doen aan andere mensen om me heen.
Dit wanneer ik helemaal alleen ben.
Dit klinkt misschien heel raar, maar ik weet dat dit de beste manier is voor mij om het te verwerken en er snel goed mee om te gaan.
Ernesto zei toen ik vaak huilde om mijn vader dat elke traan die ik laat terecht komt in mijn hart en totdat het plekje wat bestemt is voor hem ik moet blijven huilen zodat hij zijn plekje heeft.
Met Flash wil ik hetzelfde doen.

Ik moet eerlijk zeggen dat Flash geen pijn heeft aan het been.
Het is chronish en geeft geen pijn.
Wel uiteraard op de momenten als het ontzettend op gaat zetten.
Maar normaal gesproken heeft ze een dik been, loopt niet kreupel en heeft geen pijn.
Zoals vandaag heeft ze ook echt geen pijn, dat is duidelijk te zien.
Hopelijk blijft ze nog even stabiel nu.

lonniejj fijn dat het beter gaat met Romy, ben benieuwd naar de uitslag van de echo.
Krijg je die meteen?
Wij hebben inderdaad genoten van onze wandeling en ook vandaag.
We genieten altijd samen, na het grazen heb ik haar gekriebelt op haar schoft en ze wilde me wel opeten.
Whahhahh ging helemaal met haar hoofd tussen mijn benen en kriebelen met haar lippen in mijn knieholte.
Mensen die ons gezien hebben zullen wel gedacht hebben, wat is zei nou weer aan het doen met haar paard

.
Maar het voelde fijn, zweefde helemaal weg wat een heerlijk gevoel zoveel wederzijdse liefde.

Ook kwam ik vandaag het vrouwtje van de make up van vorige keer tegen.
Ze omhelsde me en vroeg of ik al iets wist.
Ook zei ze dat ze vanmorgen Flash een kilo wortelen :oo

had gebracht en dat ze haar er zo ontzettend goed uit vind zien en het niet begrijpt.
Bij haar was een vriend een specialist (mensendokter) en ik vertelde hem wat Flash heeft.
Hij zei dat dit langzaam erger word en er niets aan te doen valt.
Dit overtuigde het vrouwtje want net als meerdere hier die zien en denken dat Flash goed is het word steeds erger.
Ook vertelde hij dat het ook bij mensen voorkomt en zelfs zo erg kan zijn dat het hele lichaam op gaat zetten op het laatst.
Nu met die rare bobbel aan haar goede been ben ik bang dat het inderdaad nu we bij de tepel zijn aanbeland dat het doorgaat naar het volgende been.
Ik weet dat ik niet te laat en niet te vroeg ben met deze beslissing.
Flash heeft tot drie maanden terug laten zien dat het goed met haar ging, geen pijn gehad en plezier gemaakt en vooral kracht had om te willen vechten.
Deze tweede aanval moesten we afwachten om te weten hoeveel tijd er tussen de aanvallen zit en mijn beslissing is gevallen omdat (terug denkend aan de afgelopen maanden) ze niet helemaal topfit is geweest en haar kracht om te vechten is op.

Hier drie foto´s van het been hoe het gisteren was, na tien dagen antibiotica, 4 pijnstillers en 4 zakjes vochtafdrijvers per dag.
Twee keer per dag het been ingesmeerd met een crame die de huid elastischer maakt.
Tien dagen terug was het been twee keer zo dik.
Ik plaats de foto´s is een linkje want misschien wil niet iedereen het zien.
Voor mij is het niet meer schokkend, maar om ze zo bloot neer te zetten lijkt me geen goed idee.

hoef, http://www.mijnalbum.nl/Foto-4CQEAVEZ.jpg

been, http://www.mijnalbum.nl/Foto-6ERRWYBS.jpg

tepel, http://www.mijnalbum.nl/Foto-FM63WJTN.jpg

En een foto van gisteren en vandaag.

Afbeelding

**Geplaatst**: 08-06-11 00:27

Geplaatst: 08-06-11 00:27

Ik denk dat je de juiste keuze maakt hoor :(:)

Morgenvroeg wordt het paard van mijn vriendin ingeslapen, die heeft al jaren artrose en er nu ook straalkanker bijgekregen en iedere keer vreselijke wonden ervan. Ik ga dus naar m'n mandje en hoop dat ik haar morgenochtend moreel kan ondersteunen.

Vandaag hebben de kinderen afscheid van het paard genomen, die hebben er talloze keren opgezeten zonder zadel en met een halstertje om. Beestje is zo lief ook voor kinderen en geniet van de aandacht. De kinderen zijn wekelijks op de stal waar deze dame staat en ik vond het zo cru om ze geen kans te geven afscheid te nemen. Is zo vreemd als ze er niet meer staat opeens. Ze hadden appeltjes meegenomen en m'n jongste had een appel in een kadopapiertje ingepakt, versierd met een kleine tekening met haar naam erop. Ze wilde hem in eerste instantie aan m'n vriendin geven zodat ze hem morgenochtend aan het paard kon geven, maar paardlief is nogal een snoeperd dus ze heeft 'm al op :')

Die rook die appel door het papiertje heen natuurlijk

Ik heb hier al zo'n moeite mee, laat staan als in het najaar mijn eigenste aan de beurt is... Ik hoop dat ze in vrede mag gaan

**Geplaatst**: 08-06-11 00:32

Geplaatst: 08-06-11 00:32

Och Brenda, van de foto's schrik ik toch wel helemaal als je je bedenkt dat het nog dikker is geweest.
Vandaag een heerlijke dag gehad met speciale momenten en speciale herinneringen.
Sterkte meid !!!

Ik wil de rest ook sterkte wensen, wat een verschrikkelijke verhalen allemaal.

**Geplaatst**: 08-06-11 00:34

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 08-06-11 00:34

Sterkte morgen Maikeltje.. lief van de kids !!

**Geplaatst**: 08-06-11 00:36

Geplaatst: 08-06-11 00:36

jeetje bren ik schrik van de foto's!
Ik heb in spanje natuurlijk haar been gezien toen ze een beetje een mindere dag had....
Maar dit... had ik echt niet zien aankomen. Ze is idd afgevallen, dat is te zien..

Mijn hemel wat moet dit moeilijk zijn voor je....

Ik wens je echt het allerbeste..
Hou je tranen niet in je... gooi het eruit wanneer het nodig is..
Geniet van flash... geniet met volle teugen zoals je al die jaren hebt gedaan...

Liefde is loslaten..
Als het nodig is, moet het...

Sterkte vrouwtje... :+:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-11 01:04

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-11 01:04

maikeltje wat verschrikkelijk voor je vriendin :(:)

.
En wat ontzettend lief dat je haar gaat steunen!!
Hopelijk kun je een beetje slapen vannacht en als je het kunt opbrengen zal ik het fijn vinden een verslagje te lezen.
Wat lief ook van je dat je gedacht hebt aan de kinderen, dat is erg belangrijk voor ze als ze bereid zijn met het verlies om te gaan.
Dit laaste zeg ik omdat we tegen het nichtje van Ernesto gaan zeggen dat Flash ergens op een boerderij gaat staan.
Zijn nichtje word zo panish van het woord dood dat willen we haar niet aan doen.
Maar jouw kinderen zijn wel al goed voorbereid zo te horen, het klinkt zo lief van je jongste een tekening gemaakt voor de eigenaresse en een appel die ze morgen kan geven

Word het paard op stal ingeslapen?
Heel veel sterkte zal aan je denken morgen :(:)

Lonan ja het is bijna niet voor te stellen dat het nog dikker kan maar het is echt zo helaas.
Tot vorig jaar was de verdikking bij de kogel nihil en al helemaal geen verdikking bij de tepel.
Het is duidelijk dat het zich uitbreid.
Vandaag was ik blij haar goed te zien evenals gisteren.
Nu hopen dat ze zo blijft, mocht het toch weer op gaan zetten bel ik uiteraard direct mijn da zonder te wachten op de verzekering.

Ja Jo, toen jij hier was is niet vergeleken met nu en de laatste 10 dagen is ze echt afgevallen hoewel ik het idee heb dat ze wel alweer wat voller word.
Ik bedenk me ineens dat ze eigenlijk met afvallen begonnen is sinds maart.
Mijn singel kon ineens een gaatje strakker.
Het is heel gek mijn dikkie dik ineens zo slank te zien.
Het is ontzettend moeilijk

Ook naar het moment toe leven maar aan de andere kant ben ik blij we genieten nog in volle teugen van elkaar en alles en dat pikken we toch nog mooi mee.

**Geplaatst**: 08-06-11 01:06

Geplaatst: 08-06-11 01:06

sjonge sterkte!
ik schrok echt erg van flash.. *knuffel*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-11 01:14

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-11 01:14

Dank je wel sMieke.

**Geplaatst**: 08-06-11 01:36

Geplaatst: 08-06-11 01:36

Och Blensink wat een lieve reactie

Mijn kinderen zijn 8 en 10 en ik hou er niet van om sprookjes te vertellen. Dus ik heb ze verteld wat er staat te gebeuren en ze hebben er wel verdriet van en er komen veel vragen van (bv bestaan er mummies en waar gaat ze nu naartoe?) maar ik wil gewoon eerlijk zijn. Ook dit hoort bij het leven, afscheid nemen. Hoe moeilijk het ook is....

Ik zal morgen even een verslagje schrijven. Is voor jou ook fijn. Deze geweldige merrie wordt in haar eigen omgeving op haar eigen stalling ingeslapen. In eerste instantie was het gepland op 1 juni, maar de dame was 2 juni jarig. Dus vriendin heeft het dan maar een weekje uitgesteld want een dag voor de verjaardag is gevoelsmatig ook zo verschrikkelijk.

Ik ga nu echt slapen, heb een paar wijntjes op want heb er zelf ook moeite mee. Het is zo'n geweldig beest.

2,5 week geleden heeft miijn buuf, die fotografe is, nog een fotoshoot gedaan met deze twee kanjers. Ik was daar bij en stelde voor om nog 1x voor de foto erop te gaan zitten. Was geweldig, dier bruiste opeens weer van de energie. Zijn fantastische foto's geworden en het karakter van weleer kwam weer even naar boven borrelen oen de eigenaresse erop ging zitten

Ik hoop echt dat ze rustig en vredig gaat. Je leest het morgen....

En nu ga ik echt naar mijn mandje