Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-05-12 23:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 08-05-12 23:23

Heel even om mee te genieten.
Er is hier een nest jonge vossen uitgekomen ... 6 stuks.
Foto is door de buurman genomen. Ik zelf heb vanavond op 5 meter afstand van een jonge vos mogen staan die me nieuwsgierig aan keek toen ik tegen hem aan het praten was.
Wat een prachtige diertjes zijn het zeg.
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hp ... 8073_n.jpg

**Geplaatst**: 09-05-12 00:52

Geplaatst: 09-05-12 00:52

Ow Isapaardje, prachtig om in het echt te zien lijkt me!

En nee, popcorn = mais en dat kan ik met de mijne niet riskeren merrieveulen. Mijn paard heeft problemen in de spijsvertering. Voor zover medisch onderzoek is wat hij heeft merendeels te verklaren door een opgekomen intolerantie voor mais of gluten. D.m.v. holistische arts is de focus op gluten bevestigd, maar in welke vorm ook riskeer ik me weinig afwijkends.

Maar gelukkig kan ik van één van de brok die hij wel mag slobber maken, ook dat bevalt hem prima! Alleen geeft zo'n zooitje in de bioscoop vrees ik

http://www.facebook.com/ajax/flash/expa ... lineSingle

**Geplaatst**: 09-05-12 07:21

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 09-05-12 07:21

wow geweldig die vosjes, wat een mooie beestjes.

**Geplaatst**: 09-05-12 08:04

Geplaatst: 09-05-12 08:04

oh wauw isapaardje, die vosjes! wat zijn ze LEUK!!!

snap je toch niet dat mensen dat afknallen vanwege een paar kippen. wij hebben ook kippen op het erf maar het hok is zo dat roofdieren er gewoon écht niet in kunnen. véél betere oplossing!

@ nemurin, vind ik ook, gewoon aan een lang lijntje. maar, als het paard het gewoon goed doet, houdt dat ook in dat hij niet vreet, en áls ie al vreet, dat dan een klein geluidje van mijn kant genoeg moet zijn om hem zonder getouwtrek te doen meelopen. dus, zolang een paard de impuls heeft om te gaan staan vreten en mij bijv. te negeren, hou ik het touwtje dusdanig dat hij bij vreetpogingen geblokt wordt. als je dan op een stuk wandelt waar niet zoveel te snaaien staat, kan het lijntje alsnog wel langer. mijns inziens gewoon consequent gedrag, elke keer dat het 't paard lukt om te vreten terwijl jij dat eigenlijk niet wil, is A: een dikke opgestoken middelvinger, en B: één nul voor het paard.
paarden onthouden dit soort dingen. als ze over je heen kunnen lopen, hoe kan jij hen dan goed beschermen? want dat is wat een paard van zijn leider wil, uiteindelijk. nu is het ene paard het andere niet, maar je zult wel merken, dat áls je leiderschapsverhouding eenmaal goed is, er niet of nauwelijks meer impuls is bij het paard om je te negeren en te gaan eten. je bent dan immers veel te waardevol voor ze. een paard houdt ervan om je te testen, dat hoort hij instinctmatig ook te doen want jij wilt hem immers beheersen, sturen, zijn lijf vormen. wij willen de controle over ons paard krijgen, zelfs over zijn emoties. het liefste willen we dat ons paard alles met ons doet, en daarbij plezier heeft. dat kan ook, maar dan moet het wel kloppen. en daarvoor MOET het paard zijn leider testen. ben je nog wel in staat mij te beschermen en te leiden? wat doe jij als ik dit doe, herken je dit gedrag van mij en hoe reageer je dan? een paard leest je voortdurend, en gaat er oprecht vanuit dat je zijn lichaamstaal snapt. daarnaast word je dus getest, en als je niet slaagt voor de testjes kan het met sommige paarden heel vervelend worden. als je wél slaagt, tjaaa... dat weten we allemaal wel.
maar goed, elk dingetje van het paard heeft een reden. gras is lekker, dús hij wil grazen. veel paarden doen dat ondanks dat de eigenaar al een miljoen keer heeft aangegeven dat dat niet mag. je zult zien, dat als je het wel echt fikst, je paard veel blijer en relaxter is dan wanneer hij af en toe een plukje gras te pakken krijgt. bij te begrijpen gedrag over het geheel zal het paard überhaupt meer waarde hechten aan wat zijn leider wil en doet dan aan een graspol.

leuk om te observeren, als je gewoon in de wei staat (zonder eten, en ook zonder dat het paard eventueel eten van je verwacht), houdt hij je dan met één oog in de gaten? kijkt het paard naar je, wat je doet? of doet hij gewoon zijn ding en word je min of meer genegeerd? daartussen is natuurlijk een groot grijs gebied, meer of minder aandacht of negeren, maar toch, welke indruk krijg je (ook de manier waarop je paard wel of niet kijkt, hoe staat hij met zijn lijf tov jou, en wat doet zijn staart?). wel leuk om voor jezelf eens te kijken, en eens te proberen erachter te komen hoe waardevol je paard jou eigenlijk vindt.

@ mariska, Flicka vindt sneeuwwitje leuk. de dwergen lijken op kleine kinderen en Flicka is een kinderfan. ze houdt ook van appels idd.

@ Ellie, nee dat begrijp ik, maar ik vind de vermoeide reactie gewoon best wel heftig zeg maar. wel super dat ze het werk zo mooi oppakt, ik ben erg beniewd hoe dat bij haar gaat ontwikkelen verder.

**Geplaatst**: 09-05-12 11:15

Geplaatst: 09-05-12 11:15

Isa wat leuk!

Zo jong kennen ze nog geen angst inderdaad.

Merrieveulen: Ik heb het nooit zo gezien. Heb ook een veulentje (nou ok ze was toen 2) opgevoed dat inderdaad graag in het gras liep, en toen dat eenmaal niet meer zo spannend was en het naast me lopen een beetje gesnapt werd ging ze proberen te grazen. Dan gaf ik een kort rukje aan het halstertouw (want ze liep vrij lang omdat ze braaf meeliep) en zei ik er "nee!" bij. Met zo'n kleintje is dat genoeg (was een Dartmoor). Het dier wordt dan onderbroken in het eten en dat is ook al genoeg om te zeggen van "Het mag niet van de baas". Dat lijkt mij het leiderschap veel meer bevestigen dan het paard zichzelf in de knoop te laten helpen (al werkt dat wel bij hele sterke). Maar ook bij een sterk paard is juist dat korte rukje prima. Je moet geen trekwedstrijd beginnen inderdaad.
Maar heb ook echt met een longeerlijn een Friese merrie uitgelaten en die wist het eigenlijk ook heel goed, alleen luisterde ze natuurlijk nog niet zo goed naar mij als naar haar baas. :')

Dan wordt het rukje wel even anders. Maar na een paar keer begreep ze het echt wel. En heus niet dat ze over me heen liep, dan had ik het wel geweten want wat dat betreft stond die merrie dan weer als "naar" bekend op stal. (En daar heb ik dus niks van gemerkt.)

**Geplaatst**: 09-05-12 15:53

Geplaatst: 09-05-12 15:53

een hoop paarden doen het er ook wel mee, met een rukje. wel is dat een impuls naar het hoofd, die voor een paard onnatuurlijk is. impulsen naar het hoofd is roofdierengedrag en komt bij paarden alleen voor in een echt gevecht. en er zijn nu eenmaal paarden die daar wel heftig op reageren. de reden dat het vaak wel werkt is omdat impulsieve energie naar het hoofd veel agressiever overkomt dan blokkende energie. een hoop paarden hebben er dus wel degelijk ontzag voor.

je moet het zo zien, het grazen is een testje, kijken wat jij ermee doet, en lukt het jou om het paard wél zo ver te krijgen dat ie weer met jou bezig is ipv met het gras. voor jou werkt daarin het rukje duidelijk prima. dan is het verder ook OK. het gaat erom dat je het zodanig oplost dat het voor zowel jezelf als voor het paard een duidelijke afspraak vormt: 'dat doen we dus niet', en dan zo dat het 'probleem' ook echt opgelost wordt. dat is het dus niet als het paard het keer op keer weer blijft proberen. verder vind ik het zelf ook van belang dat de afspraak min of meer van twee kanten komt, het moet dus zodanig gedaan worden dat het paard niets van zijn waardigheid wordt afgenomen.

persoonlijk kies ik dan liever voor een proactieve aanpak, voorkomen dat het lukt om gras te eten. als het paard gras gaat eten en ik moet dán nog reageren, is het eigenlijk al te laat. A is het dan gelukt om gras te eten en dat is zelfbelonend, en B heb ik al wat gemist van tevoren, ben dus niet snel genoeg geweest om te voorkomen dat ie het te pakken kreeg. en dat betekent inderdaad op bepaalde stukken dat ik het paard netjes naast me heb, met een touwtje dat niet lang genoeg is om te grazen.

maar goed, hapjes gras jatten vind ik persoonlijk één van de moeilijkste dingen om echt goed af te leren, om het zo maar te noemen. het is voor een paard zó verleidelijk, en houdt in dat je constant scherp moet zijn om op tijd in te grijpen. en áls het dan 'afgeleerd' is, en je bent een paar dagen niet op je best, proberen de meeste het alsnog.
maar goed ik heb sowieso twee paarden die een stevig leidersfiguur willen, dus die testen aan de lopende band.

maar goed, het is niet zo dat ik per definitie het rukje afkeur ofzo hoor. er zijn nu eenmaal meer wegen die naar Rome leiden. ik vind het zelf alleen wel boeiend om de theorie achter iets te weten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-05-12 22:04

Geplaatst door de TopicStarter : 09-05-12 22:04

Whhahah Mariska het is stil omdat jouw paarden niet direct aan huis staan, maar eer paar honderd meter verderop. Geweldig!!

Lonneke fijn dat jullie elkaar zo opvangen op stal en ik snap dat het moeilijk is. Sterkte op stage. :(:)

Oh wat erg dat Romy weer niet lekker loopt en weer een warme kogel had. Wel fijn dat ze opgewekt is dan heeft ze er weinig last van iig. Hopelijk is ze weer helemaal goed als je weer terug komt einde van de week.

Ahh Ellie je hebt echt te lang gewandeld arme Ruana. :(:)

Bienotje spannend over twee weken medicijnen vrij. Ik hoop ook dat het dan goed blijft gaan en dat hij dan ook wat aankomt.
Whahhah leuke foto zijn geliefde paarse emmer, prachtig!!

Whahahha Mar hoe kun je dat nou lezen met je paard naar de bios heb dubbel gelegen om jullie berichtjes. :')

Hahha James bond en een vampierfilm met 3d bril op whahaha zie ze al zitten allemaal prachtig.

Isa wat geweldig zeg die vossen, prachtige foto´s leuk zo dicht bij.

Super merrieveulen dat jullie een hok hebben waar ze niet inkomen inderdaad het is te erg dat ze afgeschoten worden.
Ik ben het met jouw grasverhaal helemaal eens.
Bij Flash was een nee al voldoende maar ik liet haar inderdaad vaak genoeg even grazen onderweg dus zo bleven we in evenwicht.

Poeh had het van de week even moeilijk was het begin van dit topic aan het lezen en het is bijna alweer een jaar geleden van Flash.

Was niet meer in staat te reageren en vandaar dat het zo lang geduurt heeft.
Begrijp niet waarom ik mezelf zo pijnig.

**Geplaatst**: 09-05-12 23:28

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 09-05-12 23:28

ruana vandaag wel gelongeerd,maar zonder alle poespas.maar ze had een beetje last van de warmte,dus echt lekker doorlopen.....nou nee.morgen beter (ehm 23 graden toch)

**Geplaatst**: 09-05-12 23:42

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 09-05-12 23:42

Ok dus het gaat jou erom dat als dat rukje NIET lukt (het paard reageert er niet goed op of wordt er zelfs bang van) je dan moet blokken Merrieveulen?

Ga het in ieder geval onthouden, mocht het me een keer overkomen.

**Geplaatst**: 10-05-12 08:12

Geplaatst: 10-05-12 08:12

@ blensink, volgens mij is dat iets gevoelsmatigs, en volgens mij doen de meeste mensen dat. OK het doet zeer, maar je voelt dus wel iets. misschien bevestiging voor jezelf dat je Flash niet vergeten bent en ook niet zult vergeten? dat dat speciale plekje dat je voor haar hebt er altijd zal blijven? en dan doet het gemis inderdaad pijn, maar het is een mooi soort pijn, hoe ondraaglijk ook. maakt je toch juist menselijk, om het zo maar te zeggen?

ik heb het zelf ook nu, mijn hondje gaat niet erg goed en ik ben als de dood dat het afscheid nadert. en dan haal ik me dingen in mijn hoofd zoals dat ik weleens boos op haar ben geweest (hoe terecht misschien ook), en dat niet had moeten worden, maar altijd aardig had moeten zijn en elk moment met haar had moeten koesteren. ze is vandaag jarig, 16 jaar! en toch voel ik een soort twijfel, alsof ze niet oud zou worden als we bijv. beter voer gegeven hadden, of toch vaker naar het bos waren gegaan, noem maar op... het slaat nergens op, 16 is hartstikke oud en ze springt nog zelf op de bank en ze liep vorige week nog aan de fiets... maar toch...

@ Ellie, ik zou inderdaad gewoon even een stapje terug doen. persoonlijk ben ik ook geen fan van het pessoatuig overigens, op advies van fysio gebruik ik wel een zwaar elastiek met een bontje achter de knieholten langs, die zit dan gewoon aan de longeersingel. verder maak ik gebruik van een Weense teugel.

@ nemurin, haha nee niet precies eigenlijk. ik geef zelf altijd de voorkeur aan een blok ipv. een rukje. en anders het lijf besturen, kont van me af = hoofd naar me toe, aandacht er weer bij? dan kunnen we weer verder. maar goed, als voor jou het rukje werkt is dat toch prima?
nog een voordeel van een blok is dat het paard er niet van zal schrikken, juist omdat hij het zelf doet. als een paard gek doet en zijn neus stoot tegen de voerbak vindt hij daar ook niets van, hij wordt ook niet bang voor de voerbak daardoor. de voerbak is op dat moment een blok. hij is er, maar geeft geen impuls.
vaak zie je dat paarden hun hoofd omhoog gooien (en daarbij dus rug hol drukken) als er impuls naar het hoofd gegeven wordt. een paard dat het hoofd omhoog gooit maakt adrenaline aan, en zet het paard in vlucht/vechtstand, of een soort reserve-vlucht/vechtstand. daarbij voelt een paard zich emotioneel niet erg fijn, en bij sommige paarden kan dat het begin zijn van grotere problemen.
wat ik dus wil is dat hij niet graast, maar wel met hoofd laag (kruin op schofthoogte of daaronder, bij voorkeur wel met de neus boven kniehoogte) blijft. als het hoofd laag is maakt een paard nl endorfines aan, dan voelt hij zich dus fijn. en ik wil graag dat mijn paard zich fijn voelt, en dus niet de veroorzaker zijn van adrenalineshots, maar wél van de endorfineshots.

kijk, wat werkt dat werkt, zo simpel is het enerzijds. aan de andere kant ben ik dus bezig met het bestuderen van het paard als natuurlijk wezen, waarom doet een paard iets op een bepaalde manier, en wat vindt een paard van de dingen die ik doe en hoe ik ze doe? daarbij wil ik mijn paarden graag oprecht begrijpen, en me zo leren gedragen dat ze mij ook begrijpen. voor een paard is impuls naar het hoofd iets afwijkends, ten eerste is het roofdierengedrag, en de enige momenten dat paarden onderling dit doen is bijv. bij een gevecht, oefenen voor een gevecht etc.
Daarom gebruik ik eigenlijk nooit impuls naar het hoofd (hooguit per ongeluk, maar het wordt steeds minder, ik kijk goed naar mijn beessies en die vertellen het snel genoeg als ik het per ongeluk toch doe, bijv. aanstaren of teveel aan het hoofd zitten), niet met de teugels (trekken ipv. blokken), niet met wandelen, niet met longeren, niet met poetsen. vergt even wat tijd om jezelf aan te leren dat niet te doen, want roofdier als een mens is zijn wij instinctmatig gefocust op hoofden (we praten onder elkaar immers ook face to face, iets wat paarden ook niet doen). Maar als je het eenmaal een beetje eigen hebt gemaakt, merk je toch wel een heel verschil bij de paarden. de mijne zijn een stuk kalmer en meer ontspannen, ik krijg meer feedback en kan er ook meer mee.

maar goed dat is puur even ter informatie.

**Geplaatst**: 10-05-12 08:57

Geplaatst: 10-05-12 08:57

een paarhonderd meter is heeeeel erg ver hoor....

sterkte bren,maar vergeet niet dat zoiets tijd kost.
straks zijn het meer de mooie momenten die overblijven maar dat kost veel tijd.

hier ook iemand die zoveel mogelijk blokt.
lukt dat niet omdat ik bv een keer te laat ben volgt wel een klein rukje.
ik volg geen stroming om het zo maar te noemen maar volg enkel mijn eigen gevoel in combi met het type paard.
met bob ga ik heel anders om dan met mike terwijl het beide hele gevoelige paarden zijn.
james is...nou ja gewoon james.
[lees knettergek,vrolijk en een echte clown op een hele leuke gezellige manier]
james vind het ook al gauw goed mits je maar respect hebt.
je vind er geen 2e van.

**Geplaatst**: 10-05-12 11:32

Geplaatst: 10-05-12 11:32

Hihi Merrieveulen... :')

Ik weet precies waarom een paard zus en zo reageert vaak hoor. Ik heb het gedrag leren aflezen in mijn keuzevak en ook gewoon op de opleiding inmiddels. Erg leuk om te doen.

Hoe ermee om te gaan is voor iedereen anders, maar zolang het werkt en het paard niet angstig wordt (in tegendeel zelfs, vaak worden ze meer op je gericht als je er wat strenger tegen doet) hoef je je methode in principe niet aan te passen.
Een blok is bij sommige paarden zeker wel nodig. En kont naar me toe? NOT DONE.

Wat ik ook doe bij paarden die me met de schouder weg proberen te duwen is juist tegen hun schouder aan gaan lopen. Zijn ze nou helemaal betoeterd, beetje de baas proberen te spelen.

**Geplaatst**: 10-05-12 17:42

Geplaatst: 10-05-12 17:42

@ mariska, logisch ook. ik kan Flicka ook niet als Faram behandelen of Zneddie als Flicka... maar dat houdt het ook juist leuk. en het mooie is ook, dat de paarden ook zo naar mensen kijken. ook zij gaan met de ene persoon anders om dan met de andere.

@ nemurin, ik probeer je ook niet de les te lezen hoor!

was meer even om de uitleg zo compleet mogelijk te geven, ik hou er nl niet van om zomaar wat te roepen zonder onderbouwing. en volgens mij zit iedereen hier in het topic aardig op één lijn als het op de omgang aankomt, nl rekening houden met het paard ipv alleen maar dom je zin door te drijven terwijl je niet eens doorhebt dat je de dingetjes die fout gaan 9 van de 10 keer zelf veroorzaakt...
idd, paarden houden van streng. ze willen liever een politieagent, iemand met de kracht (ook geestes) die hen kan beschermen. dat hebben ze véél liever dan een verpleegster die weliswaar heel goed verzorgt en lief is, maar tekort komt op gebied van assertiviteit. zoals ik al zei, als het 't paard lukt om jou te pesten, hoe moet jij hem dan kunnen beschermen? juist voor vertrouwen is dominantie nodig.

heb jij de opleiding paardengedragsdeskundige gedaan? daar ben ik nl ook mee bezig geweest een paar jaar terug.

**Geplaatst**: 10-05-12 18:09

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-05-12 18:09

Wat dacht je van een verplegende politieagent? Ideaal!

En nee ik doe diergeneeskunde en ik heb als keuzevak gedrag gehad afgelopen paar maand.

**Geplaatst**: 10-05-12 18:11

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-05-12 18:11

ahaa...

check even mijn nieuwe topic:

[BB] 16 jarige hond eet slecht en is futloos...:(

**Geplaatst**: 10-05-12 18:13

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-05-12 18:13

Nee, sorry. Ik ben nog in opleiding en waag mij dus niet aan speculaties.

**Geplaatst**: 10-05-12 18:16

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-05-12 18:16

het gaat mij meer om het uitwisselen van tips enzo, wat we nog qua voer kunnen proberen, dat soort dingen. en ervaringen van anderen. de feiten laten we toch aan de DA over, maar ik merk dat ik het graag ergens wil ventileren, dus zet ik het op Bokt. het houdt me gewoon heel erg bezig.

**Geplaatst**: 10-05-12 18:17

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-05-12 18:17

Dan alsnog zou ik het niet weten. Wat de DA zegt zullen betere of dezelfde suggesties zijn als de mijne.

**Geplaatst**: 10-05-12 22:52

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-05-12 22:52

@merrieveulen:lust je hond misschien groenten?onze hond is knettergek op groenten die wij eten en geven dat bij het hondevoer dat ze al krijgt.gezond!maar ook water bij de brokjes of soep zorgt voor een echte veelvraat(wat je overigens bij onze hond niet ziet)

vandaag is er bij ons op stal een paard met spoed ingeslapen.paardje kon niet goed meer lopen en lag vaak in de weide.vandaag had ze verschrikkelijk veel pijn want ze lag te spartelen en ook haar ogen draaiden af en toe weg.vervangende veearts is geweest.merrie bloedde ook uit haar vulva.aan straat is ze ingeslapen.vermoedelijk is er iets in de darmen stuk gegaan of was er iets met de baarmoeder.ze werd 21

**Geplaatst**: 11-05-12 00:10

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 11-05-12 00:10

Wat ik wel weet: alleen groenten niet doen! Maar groenten in combi met hondenvoer of vlees kan wel.
Honden zijn carnivoren dus je mag ze niet op een puur vegetarisch dieet zetten.

Bloed uit vulva is alleen baarmoeder. Was ze drachtig (geweest)?

**Geplaatst**: 11-05-12 07:47

Geplaatst: 11-05-12 07:47

@ Ellie, normaal wel maar de groenten hebben we bewust even gelaten voor wat ze waren ivm verteerbaarheid, woensdag heeft ze wel wat voorgekookte bloemkool gehad met kip en gehakt en dat ging goed. sowieso bewerken we de groenten altijd voor, dan wel wat gekookt, of gemalen. beetje de darminhoud van een prooidier nabootsen. welke soorten groenten geef jij de honden? wij geven die van ons normaal bloemkool, broccoli, boontjes... als we het toch al op tafel hebben staan idd, en dan als aanvulling op het voer.

water erbij doe ik inderdaad ook, maak er dan een beetje een prutje van en zij maakt daar weer een enorme bende van

maar goed... als ze het maar lust he! hondenvoer (brokken e.d.) laten we nu even voor wat het is op een heel klein beetje na, ze laat dat heel bewust ook staan en ik heb het idee dat dat zwaarder verteert dan de andere dingen. blikvoer doe ik nog wel. gooi er ook meestal een beetje zonnebloemolie door, evt. een beetje melk (hoewel ik weet dat ze dat niet goed verteren op zich, maar het maakt het geheel wel tot een lekker prutje), beschuit.

de vis ging supergoed gisteren, dus we hebben in ieder geval iets wat ze goed eet nu. sowieso gisteren, hoe langer de dag duurde hoe fijner ze werd eigenlijk, toen ik thuiskwam was ze actief en zoals normaal, geobsedeerd door mijn moeder. als wij naar buiten gingen ging ze ook weer mee, de oortjes stonden er weer op zoals het hoort. 's avonds later heeft ze ook het blikvoer goed gegeten. ik hoop zó dat dat gewoon doorzet, heb ook weer gewoon goed (lees: als een blok) geslapen vannacht, haha!

wat sneu voor dat paardje, en lijkt me ook dat je je rot schrikt als ze dan zo in de wei ligt.

**Geplaatst**: 11-05-12 16:40

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 11-05-12 16:40

@nemurin:nee t paardje was niet drachtig.oma mocht lekker genieten van haar oude dag op de weide.je zag goed aan haar dat ze oud was,uitstekende heupbotjes e.d

@merrieveulen:wij geven kena bijna alles.idd geven wij het bij haar droogvoer.ze lust ook bijna alles.boontjes,gourgette,bloemkool,brocolie,wortels.enkel sla en witlof,dat soort dingen lust ze niet.aardappels geven wij niet,die bakken we wel op.
die van ons houdt zelf af en toe een lijndag.dan eet ze een dag niet,en de volgende dag weer wel.daar maken wij ons inmiddels geen zorgen meer om.kena is nu een slanke 7 jarige!
kijk maar in mijn profiel,ben erg trots op haar!

**Geplaatst**: 11-05-12 17:06

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 11-05-12 17:06

ze is inderdaad een erg mooie hond! die van ons krijgt nu een tijdje geen aardappelen, ook ivm te dik worden. rauw kreeg ze ze sowieso niet, maar wel bijv. haar voer in een pannetje met een restje puree er nog in. een dag niet eten is idd wel normaal voor een hond, ook volkomen natuurlijk. voedingsdeskundigen adviseren dan ook meestal om niet drie kleine porties te voeren, maar één of twee grotere en met een bepaalde onregelmatigheid, om het natuurlijke zoveel mogelijk te benaderen.

ik heb vandaag de DA nog gebeld om even te evalueren, en we zijn aardig tevreden zoals het nu gaat. overgeven heeft ze niet meer gedaan, ze is nog steeds even actief weer als gisteren. vanmorgen heeft ze een klein beetje blikvoer, rauwe rundergehakt en gekookte witte vis gegeten. vanmiddag een kleine portie warme gegaarde kip. dat gaat nu allemaal goed. ik heb met de DA afgesproken dat ze voorlopig helemaal geen brokken en dergelijke krijgt, maar alleen licht verteerbaar spul. wss is dat ook de reden dat ze de brokken niet wil, die zijn gewoon te zwaar nu. en we voeren nu in meerdere kleine porties, dus meer zoals een paard zijn krachtvoer krijgt eigenlijk, haha!

**Geplaatst**: 11-05-12 17:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 11-05-12 17:23

Vreemd Ellie! :(:)

Merrieveulen fijn dat het beter gaat met de hond.

**Geplaatst**: 11-05-12 17:48

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 11-05-12 17:48

jaaa echt wel! heb dan zelf ook gelijk weer een berg energie, gisterochtend had ik het echt te kwaad ermee.
vanavond weer een lekker hapje voor d'r maken, hihi! ik maak een bord met drie tartaartjes erop, ééntje van pangafilet, ééntje van rauw rundergehakt, en één van kippenvlees. en dan gooi ik er een lepeltje saus van het blikvoer overheen, foto maken ervan, en dan dat online zetten terwijl zij er een bende van maakt (en daarvan uiteraard ook een foto). ik kan nu zó genieten van als ze lekker staat te smullen, haha! we doen ook erg ons best om het eten naar d'r zin te maken. mijn zusje werkt als bijbaantje in een slagerij, dus ze kan wel aan mooi vlees komen!