Maflinger_S schreef:O, wow, fascinerend (bij gebrek aan een ander passend woord). Dank je wel voor het beantwoorden van mijn vragen, ze hielden me al een poosje bezig maar ik durfde ze niet zo goed te stellen.
Wat gaaf dat er een prothese bestaat voor een weke schedel en dat het bot het dan in principe nodig vindt om daar wat mee te doen.
Die weke schedel zal trouwens wel schrikken zijn geweest: je leert volgens mij van jongs af aan dat bot hard hoort te zijn en als het dan een beetje beweegt als je het aanraakt is dat toch echt niet OK. Een chirurg zal dat vast ook niet vaak horen ...
Dat je met prothese voorzichtig bent en mensen op afstand wilt houden, kan ik ook begrijpen.
Ik kan me helemaal voorstellen dat de lengte van je haar en hoe je het draagt invloed heeft op hoe de prothese aanvoelt. Dat zal zo'n beetje voelen als een te strakke paardenstaart met elastiekje. Dan krijg je haarpijn en ben je blij als je je haar weer los kunt dragen. Jij bent hier dus altijd min of meer bewust mee bezig ook al probeer je je hersens met andere dingen aan het werk te zetten.
Je mag altijd vragen stellen als je daar mee zit hoor.
Ik denk niet dat je me nog kan verrassen met de vragen die me al gesteld zijn. Er zijn heel veel mensen die denken dat ik geen huid over die prothese heb terwijl ik me niet kan voorstellen hoe dat zou werken.
Maar ik heb denk ik het meeste al wel gehoord inmiddels dus je hoeft je echt niet in te houden.
Weke schedel was idd niet zo grappig en heb er vrij lang mee rond gelopen omdat ik rond die tijd colitis ulcerosa kreeg (enfin de 1e opstoot) waardoor ik niet geopereerd kon worden... En het werd echt voelbaar erger. Dat was vrij ehm, onrustwekkend. 
Strakke kapsels zijn geen optie meer. Daarom dat ik eigenlijk vrijwel altijd een vlecht heb. Kappers zijn ook een dingetje. Ze mogen mijn haar niet wassen. Ook kammen moeten ze enigszins voorzichtig mee zijn omdat er een klein "niveau verschil" is (dat zie je ook op de RX) en als ze met zo'n scherp pinnenkammetje daar achter blijven "haken" zitten ze recht in het litteken met dat ding.
Het litteken is helaas vrij gevoelig gebleven omdat het een paar keer na elkaar open geweest is op dezelfde plek dus dat kan ik niet waarderen zeg maar. 
Mijn man en ik hebben ook zo'n dingetje als we ergens heen gaan en ik heb mijn haren los. Als mijn krullen stom doen en het litteken open ligt dan duwt ie ze er altijd weer overheen. (mijn man mag wel aan mijn hoofd komen.) en ook zeker in het begin zei hij altijd uit zichzelf als ik twijfelachtig op keek dat het nog bedekt was. Inmiddels heb ik er iets meer schijt aan, maar in het begin wilde ik het heel graag verbergen.
Mer1980 schreef:Wauw wat een verhaal weer een super interessant. Ik ben wel benieuwd naar die foto.
Ik stuur hem via PB 
Muga schreef:Wauw wat heb jij toch een heftige geschiedenis en ik heb echt zoveel respect voor hoe jij in het leven staat!
Ik moet zeggen dat ik op heel veel gebieden veel "gelatener" geworden ben. Hoewel het helemaal niet bij mijn temperament en karakter past kan ik echt heel passief "toekijken" en afwachten wat er gebeurt.
Kreeg vandaag bij de kine (met mijn broer) ineens een paniek bericht van N of ik wilde komen als we klaar waren want Joy had zich erg misdragen bij de smid en ze durfde ze toch niet om te zetten met L (die haar gewoonlijk helpt die zeldzame keer dat ik niet kan of als ze gewoon vergeet mij iets te laten weten.
)
Tegen de tijd dat ik er heen kon (ligt op loop afstand van de kine maar ik laat mijn broer niet graag alleen.) kwamen L en Joy me echter al tegemoet en N had Vigo vast. Dus ik neem Joy over, niks aan het handje. Eenmaal op de weide vroeg ik wat er nu eigenlijk aan de hand was want in het Voice-bericht klonk ze vrij paniekerig en was ook een brul te horen van iemand.
Ze wist dat ik naar de kine moest met mijn broer en de smid was te laat waardoor alles een beetje mis liep en ik er niet kon zijn om Joy vast te houden. Ik dacht dat L hem zou nemen (die hem kent.) maar blijkbaar niet.
Joy vindt stil staan niet zo grappig (welk veulen wel?) maar degene die hem vast had is laag begaafd. (en dat is niet om l*llig te doen maar hij corrigeert niet, nooit. Vind het niet zo wijs om een hengstveulen aan zo iemand te geven maar oke.). Joy had dus een paar keer zitten kappen met het voorbeen. Toen heeft N hem over genomen en hem gecorrigeerd zoals ik ook zou doen waarop Joy gesteigerd heeft (ahja want hij had het al tien keer gemogen en ineens niet meer.
) maar daarna was het ook klaar. Hij schrok van de correctie maar begreep wel dat het niet mocht, daarna stond ie gewoon stil zonder kappen. )
Dus ik zeg "Jamaar N, ik weet dat hij schattig uit ziet maar hij is wél een jonge hengst... Zo moet je hem ook behandelen" en toen zei ze zelf van "ja ik weet het wel maar je mispakt je zo aan hem.."
Nee, hij is braaf maar hij is wel gewoon een jaarling die nog veel moet leren kwa grenzen... Tis geen my little pony. 
Daarna haar nog even geholpen met de shet die mee buiten moest met haar merrie

Ik kan de keren dat ik een sh*tlander vast gehad heb nog steeds op mijn twee handen tellen denk ik.