Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-04-12 18:44

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-04-12 18:44

he bah Lonniejj wat een verdriet, Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 28-04-12 18:52

Geplaatst: 28-04-12 18:52

wat erg lonniejj,heel veel sterkte! :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-12 20:41

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-12 20:41

lonniejj gecondoleerd vrouw :(:)

Heel veel sterkte nu en in de toekomst Y;(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-12 20:42

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-12 20:42

Marisa gefeliciteerd een fjord, ben benieuwd naar foto´s!!
Sorry ben weer een beetje afwezig morgen lees ik weer helemaal bij

**Geplaatst**: 28-04-12 22:49

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-04-12 22:49

Lonniej gecondoleerd! :(:)

**Geplaatst**: 29-04-12 07:38

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-04-12 07:38

Lonniej, gecondoleerd! heel veel sterkte!

@ Maris, gefeliciteerd met de nieuwe aanwinst, ben heel erg benieuwd!

**Geplaatst**: 29-04-12 13:54

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-04-12 13:54

Lonniejj, wat schrikken zeker. Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-12 18:03

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-12 18:03

lonniejj wat een prachtige foto´s staan er op de vorige pagina van de fjordenveulens

.

Hihi Es kan me voorstellen dat je ook graag weer een fjordenveulen wilt als je deze gave fotos ziet

.

Bienotje ik hoop dat je nu resultaten gaat zien bij je paard.

merrieveulen weer thuis had je nog foto´s gemaakt en waar blijft je uitgebreidde verslag

.
Heerlijk dat iedereen weg was van Zned dat is altijd leuk natuurlijk.
Zo te horen hebben jullie genoten en veel geleerd.

Ellie wat erg dat er bij jou paard ook geen verbetering lijkt te komen en weer naar utrecht moet. :(:)

Veel sterkte het zit allemaal even niet mee vrouw.
Dikke knuff.

sweetjennio dat topic bestaat niet.

lonniejj vrouwtje ik hoop dat het een beetje met je gaat, een hele dikke knuffel vanuit spanje

**Geplaatst**: 30-04-12 17:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-04-12 17:23

Iedereen bedankt voor het medeleven.

Het is echt moeilijk. Iedereen op stal heeft er moeite mee. Toch is het héél fijn om op stal te komen. De sfeer is zo prettig. We hebben gehuild, maar ook gelachen om 'onze' Jos. Onze grappenmaker. Herinneringen opgehaald en de rouwkaart was werkelijk prachtig.

Op de voorkant stond de grá fjord, Celine. Zijn meest dierbare bezit. Celine was echt zijn fjordje en hij was er helemaal gek van. Ze hebben een prachtige foto van Celine in hele hoge bloemen, tot aan haar buik toe. De foto is licht vervaagd en dan staat zijn naam er mooi onder. Prachtig, echt waar.

Donderdag is de crematie, dat zal wel echt zwaar zijn. Dan is het zo definitief he..

Verder gaat het met Romy trouwens weer wat beter. Ze loopt stukken beter en draaft de eerste meters alweer helemaal rad! Als ze het zo volhoudt gaat het vast wel weer goedkomen. Wat blijft het toch een wonderbeestje he. Al 3 keer opnieuw teruggevallen, maar gewoon weer terugkrabbelen en doorgaan. Ik hou zo van dat diertje :+:

**Geplaatst**: 30-04-12 18:34

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-04-12 18:34

Hou vast aan de mooie gedachten en de goede dingen in het leven Lonniejj, dat helpt in deze moeilijke tijd.

**Geplaatst**: 30-04-12 19:08

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-04-12 19:08

Klinkt toch als een fijne stal Lonniej, dat jullie fijn met elkaar kunnen huilen en lachen. :(:)

**Geplaatst**: 30-04-12 19:39

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-04-12 19:39

gecondoleerd lonnie.volgensmij is het nog best snel gegaan of niet?

gister voor het eerst gelongeerd met zadel,maar ik vondt het niet bepaald lekker liggen.of liever gezegd stilliggen.vandaag even naar laten kijken door stalgenoot en het klopt wel degelijk.ze is veel spieren kwijt en daardoor schuift t van meerdere kanten.het schuift naar vooren en ook klappert het op haar rug.
spieren kweken dus voor er gewicht op komt.

**Geplaatst**: 30-04-12 22:54

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-04-12 22:54

Lonniej .. veel sterkte de komende dagen.

Hier gaat het allemaal zo zijn gangetje ... Isa blijft kwakkelen, maar met schoentjes aan doet ze het niet slecht (en krijgt Yoob weer op zijn donder).
Ze is een heel eind met haar verharing.
Heb me lange tijd zorgen om haar dikke vacht gemaakt, maar nu is het Yoob waar ik me wat zorgen over maak, want hij heeft eigenlijk nog een enorm dikke vacht. Komt wel los, maar nog geen stukje zomervacht te zien. Hmmmm ... zo blijven we bezig

**Geplaatst**: 30-04-12 22:56

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-04-12 22:56

Nogmaals... shetten... :')

Als je echt van de zorgen af wil zijn test je ze lekker allebei op Cushing maar dat kost natuurlijk ook geld.

Lange beharing is echt niet per se een voorteken van Cushing.
Ik denk zelfs meer van het rare weer... _O-

Geef ze lijnzaadolie over hun eten. Wordt op de kliniek ook gedaan voor paarden die lastig verharen.

**Geplaatst**: 01-05-12 07:29

Geplaatst: 01-05-12 07:29

@ Isa, Flicka heeft ook over het hele lijf nog echt vacht hoor, die is tot dusver altijd aan de late kant geweest. Zneddie komt er op zijn schouders redelijk doorheen maar heeft ook nog geen echt gladde stukken zomervacht. Faram wel, op de schouders, achter de billen en stukjes op de hals. ik zou me er dus niet teveel zorgen over maken vooralsnog, ik zie bij ons op stal ook mega verschillen tussen de één en de ander in het uit de vacht komen...

@ blensink, uitgebreid verslag, OK haha!! ik heb maar een paar foto's, mijn zusje heeft nl alles gefilmd. daar wil ik dus nog even wat mee gaan doen, beetje knippen en plakken enzo, zodat ik leuke stukjes heb voor Bokt. anders moet je namelijk steeds de hele lessen uit kijken, wordt een beetje lang haha!

nou goed, zaterdag ochtend vroeg gaan rijden. mijn eerste les was om 9 uur, we moesten een uur rijden en ik wilde er een uur van tevoren zijn, dus reken maar uit!! Zneddie heeft heerlijk kalm op de trailer gestaan, was pas de tweede keer dat hij er in zijn eentje op ging namelijk. mijn trainster reed ons en heeft een camerasysteem dus ik kon de hele rit zien wat hij deed, hihi!
eenmaal daar hebben we eerst zijn stal opgezocht, die hem gelukkig direct goed beviel. even koffie en een kleine boodschap, en gaan met die banaan. de eerste les zijn we 'gewoon begonnen', Chris wilde weten wat ik wilde doen, dus ik had aangegeven eerst naar de allerbasicste basics te willen kijken, hoe goed is dat nu eigenlijk voor elkaar?
de eerste les heb ik 'in hand' gedaan, dat wil zeggen dat je in het lopen naast het paard hem ontspannen en geconcentreerd 'in je hand' hebt, soort van nageeflijk in het halster. bij alles stuur je je paard met je lichaam, als hij afgeleid wordt oid. los je dat op. voor het lopen van de wendingen dien je te timen op het buitenvoorbeen voor die wending, dus op het linkervoorbeen voor wendingen naar rechts, en vice versa. als je het allemaal correct doet hou je het paard automatisch alert bij je, jij ondersteunt zijn balans en geeft hem een gevoel van veiligheid. passend reageren en proactief denken is dan van belang, min of meer voorspellen wat je paard ergens mee gaat doen en daarin al ondersteuning geven vóór er 'iets' gebeurt zeg maar.
het In Hand ging goed, dus zijn we naar ons longeerwerk gaan kijken. gewoon simpel aan het stalhalster. daarin hou je dus rekening met je lichaamslijnen, je energie, je houding, de 'knoppen' van je paard en dus je zweephulpen. hierin gingen we ook wat meer spelen, bijvoorbeeld als ie met de schouder naar binnen komt, hoe stuur je hem correct naar buiten, en wat zegt hij daar nu eigenlijk mee, én hoe dien ik dus te reageren om op een passende manier 'terug te praten'. ook het longeren hadden we samen keurig voor elkaar in basis, mijn trainster kreeg dat ook extra te horen dus dat is wel superleuk ook! wel een heleboel mooie tips daarin meegekregen, m.n. voor het goed houden van het contact op de lijn zodat de lengtebuiging goed blijft, ook in het maken van grotere en kleinere cirkels en bij het verschuiven van de cirkel.
Ook over het longeren was Chris dus best tevreden, dus hij wilde ook nog wat lange teugel werk zien. ook dat heb ik aan het halster gedaan omdat we dus nog wat moeite hadden met het hoofdstel met bit.
ook in het langeteugel wandelden we voor mijn gevoel vrij makkelijk weg. ik had de eerste dag nogal stress omdat ik eigenlijk niet wist wat te verwachten, en hoe zou Znedje het allemaal vinden? ik was dus superblij met hoe hij het allemaal deed, deed echt onwijs zijn best met alles. bij het werken met de langeteugel kreeg ik onder andere fijne tips om mijn energie meer en correcter te gebruiken, zodat hij bijv. ook in het halthouden goed in de hand wilde blijven, ipv. een stapje achteruit doen waarbij het contact op de lijnen verslapt. ook het maken van correcte wendingen in de juiste balans hebben we geoefend, ook daarvoor heb ik een heleboel handige techniekjes opgestoken, zodat ik Zneddie fijn in de stelling kan sturen, en zijn lichaam in ontspanning kan helpen buigen.

hoe langer de les duurde hoe meer ik op mijn gemak werd, voor mijn gevoel waren we heerlijk bezig en zoals ik al zei viel Zneddie goed in de smaak, haha! het werk van Chris berust op communicatie en rust. met een paard dat stress ervaart kan je niet werken, dus je uitgangspunt is altijd de ontspanning. is het paard écht ontspannen, dan kan je 'm dingen vragen. dan kan hij leren. de ontspanning creëer je door je aan te passen aan het paard, wat heeft hij NU nodig om zich prettig te voelen bij je? en dát ga je hem geven. je leert respect hebben voor de prooidieren-natuur van het paard, die bijvoorbeeld inhoudt dat je niet zomaar op zijn hoofd/ hals afloopt. pas als je aan de voorwaarden van het paard voldoet, zal hij zijn hoofd zélf geven en dan kan je dat dus ook aanraken, of bijv. het hoofdstel aandoen.

Chris zijn slogan is dan ook: 'Ask not what your horse van do for you, ask what you can do for your horse!'.
een andere bekende van hem is 'play horse games by horse rules', en 'be the better horse'.

de rest van de eerste dag waren er nog meer lessen, nog twee in de ochtend en ik dácht vier in de middag. héél veel gezien en zoveel mogelijk in me opgenomen. mijn trainster heeft alles gefilmd dus we gaan het ook allemaal nog terugkijken.
Zneddie was goed op zijn gemak daaro, dus het kostte me verbazingwekkend weinig moeite om hem achter te laten 's avonds. we zijn gezellig met het grootste deel van de groep aanwezigen gaan eten, allemaal enorm leuke mensen waarmee je direct verbinding krijgt eigenlijk, juist omdat je allemaal zo met hetzelfde bezig bent. en ook van hen heb ik nog meer informatie en uitleg gekregen.

nou goed, de tweede dag heb ik dus ook privéles gehad. Zneddie was nu in de ochtend ietsje schrikkeriger dan op de eerste dag, toen álles nieuw was. we zijn begonnen met het longeren, deze keer ook met de Weense teugel eraan. dit houdt dus in dat je de longe door de bitring (in mijn geval het halster) doet en dan naar de longeersingel. dit teneinde meer buiging en stelling te creëren. Ook hebben we tijdens die les nog aan de lange teugel gewerkt, wat dusdanig ging dat Chris voorstelde met de zijgangen te beginnen. we hadden daar thuis wel ook mee geoefend maar hoe Zneddie erop reageerde was heel willekeurig, de ene keer floepte hij er zo in, maar soms lukte het ook niet. thuis kreeg ik mijn hulpen ook niet constant genoeg zeg maar. daarmee zijn we dus aan de gang gegaan, in eerste instantie lukte het niet om er wat van te laten zien. het 'probleem' kwam onder andere neer op het goed gebruiken van mijn lichaamsenergie, het verschil met daar en thuis kon ik zó goed voelen! mijn hulpen waren ook niet duidelijk genoeg voor Zneddie, daar zijn we dus mee bezig gegaan. Chris heeft me laten zien en voelen waar ik naartoe moest, éérst stelling, terugnemen van je voorwaartse energie en het Znedje dan zijwaarts 'meenemen', door zelf zijwaarts weg te stappen. Chris noemde Zneddie een Rocket Scientist, zo snel had hij het door! in de rechterbuiging eigenlijk in één of twee keer, in de linker duurde het ietsje langer, en heeft Chris hem even overgenomen, gevoeld en de hulpen iets aangepast. in de linkerbuiging had Znedje wat meer sturing nodig dan in de rechter.
Ook kreeg Zneddie nu een 'check rein' aan, je kent dat wel van de draverij, een extra teugeltje dat langs het kopstuk loopt naar de bovenkant van het schofttuig, en die voorkomt dat het hoofd te ver naar beneden kan. niet zo strak als in de drafsport hoor, Zneddie was alleen zó relaxed en ontspannen dat hij véél te laag bleef. het teugeltje is er zo op gemaakt dat hij met zijn neus tot ongeveer kniehoogte kon. dat hadden we ook nog niet eerder gedaan, dus weer iets nieuws erbij voor ons allebei.

de derde en vierde dag hadden we Train the Trainer, voor mij het begin van de trainersopleiding. Zneddie en ik werden gekoppeld aan een andere deelneemster en haar paardje, en we hebben dus ook met elkaars paarden gewerkt en elkaar een beetje gecoacht. ook echt superleuk, Zneddie deed het onwijs, en zijn nieuwe begeleidster ook, terwijl ze elkaar helemaal niet kenden van tevoren. Zij heeft ook met Zneddie de zijgangen gedaan die hij dus eigenlijk pas de dag daarvoor geleerd had, echt zó'n kick geeft dat!
Ik mocht ook rijden met het paardje van mijn teamgenoot, voor mij was dat de eerste keer rijden volgens deze methode, thuis waren we daar nog niet mee begonnen. in eerste instantie schrok ik me wild, rijden?!! AAH niet op ingesteld!
uiteindelijk ging het rijden best wel goed geloof ik, ik heb dat nog niet teruggezien.
de vierde dag werd er geschoven met de teams, en nu werd ik gekoppeld aan een ander meisje, en werkten we onder andere met een paard van de manege met een hoofdprobleem. de bedoeling was met hem te rijden, maar omdat deze hele methode draait om het paard geven wat hij nodig heeft, zijn we eerst bezig gegaan met zijn hoofdprobleem. dit paard vond het vreselijk als mensen aan zijn linkerkant bij de schouder, hoofd of hals kwamen. mijn teamgenoot had de dag ervoor ook al met het paard gewerkt, en dat had hij duidelijk onthouden. met dat voorwerk konden we dus verder, en na enige tijd (ik geloof dat het een uur was ongeveer maar echt mijn besef van tijd was niet bepaald aanwezig, je bent zó geconcentreerd met zoiets bezig) gaf hij zich, en konden we in alle ontspanning met zijn hoofdje laag voor ons voorzichtig aan zijn oren zitten, zijn ogen, mond, alles. en dus het hoofdstel aandoen zonder stress bij het paard.
dat vond ik denk ik nog wel het gaafste, dat je dus door juist te handelen zo'n paard dat dit probleem/ trauma al járen had, kunt overtuigen dat je écht niet kwaad wordt, écht niet bedreigend bent en écht oprecht bent. ik heb van dit paard een heel apart gevoel gekregen, we hadden er eigenlijk een beetje medelijden mee maar alles bij elkaar maakte het zó bijzonder! eigenlijk moet je zoiets zien en voelen, maar goed ik zet het toch maar neer haha!
met dit paard hebben we ook nog gereden, dat vond ik ook best wel goed gaan, wel behoorlijk onwennig voor mij vond ik, maar ik geloof dat het best wel goed ging. paardje wilde in ieder geval wel ontspannen en liep ook lekker te stretchen en te proesten op een paar momenten.
met Zneddie hebben we op de laatste dag meer naar het mennen toegewerkt, we hadden zijn tuig opgehaald omdat Chris graag oefeningen voor in het lamoen wilde doen. de bedoeling had ik al gezien in de menlessen die mijn trainster heeft gevolgd op de derde en vierde dag. Zneddie ging dus in het tuig, met strengen waarop druk gegeven werd, en later met een dikke stok als een soort lamoenboom aan de buitenkant. in de wendingen gaf Chris druk op die stok, alsof Zneddie in het lamoen draaide, dat gevoel. in eerste instantie reageerde hij daar best heftig op, wat ik niet verwacht had omdat hij toch al voor de wagen heeft gelopen enzo. dat hebben we dus even geoefend, eerst vrij ruim en daarna ook wat krappere bochtjes. hoe kleiner het bochtje hoe meer hij moet overstappen, en ook hierbij moest de juiste stelling en buiging behouden blijven. je krijgt dan dus een wending om de achterhand in stap, maar ook een appuyement-achtige beweging als je meeloopt in de aangegeven richting.

al met al, was het een supergaaf weekend, zó veel geleerd, op alle vlakken en in alle facetten, hoe Zneddie en ik met elkaar omgaan, technieken en de juiste hulpen, bepaalde stukken gevoel die aangesproken worden, etc. etc.
iedereen is met hetzelfde bezig, ik had alle hulp waarop ik maar hopen kon, mijn trainster was er ook, en mijn zusje heeft me met alles geassisteerd, gefilmd, noem maar op. Ik zat echt in zo'n soort 'flow', alles liep gewoon, het ging goed, Znedje op zijn gemak, ik voelde me heerlijk. en nu wil ik hier dus mee door, het is echt niet normaal wat je ineens allemaal ziet aan de paarden, hoe kleine veranderingen zó groot kunnen worden, ik vind het echt heel bijzonder. in Juni ga ik weer maar dan alleen om te kijken, en in september wil ik opnieuw vier dagen meedraaien, en laten zien wat we ervan geleerd en mee gedaan hebben.

ik moet nu stoppen, ben op mijn werk namelijk, haha! maar goed het is ook wel lang genoeg voor nu denk ik, hihi!

**Geplaatst**: 01-05-12 07:37

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 01-05-12 07:37

Wow merrieveulen wat gaaf! jammer dat je zo ver weg woont, heb hier een beestje waar mijn dochter mee "speelt"en voorzichtig aan VD aan het proeven is.
en ik zou er gelijk zelf ook wat van op kunnen steken

**Geplaatst**: 01-05-12 13:48

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 01-05-12 13:48

op de website van Chris vind je alle trainers, www.chrisirwin.com is dat. ik weet niet wie er in Brabant zit maar er zit vast wel iemand in jouw buurt. op youtube zijn ook filmpjes te vinden, maar ik vind zelf dat die eigenlijk niet te snappen zijn als je de theorie er niet bij hebt. sommige dingen zien er dan heel raar of niet kloppend uit. soms geef je bijv. behoorlijk heftige zweephulpen terwijl het wel de bedoeling is dat het paard blijft staan, bijvoorbeeld als je hem recht voor je wilt zetten en dus alleen zijn kont weg wilt draaien. als je de theorie niet kent ziet dat er dus uit als een paard dat 'ergens staat' aan de longe terwijl de longeur met de zweep richting achterhand zwiept zonder dat het paard in beweging komt... nee lastig uitleggen merk ik, haha! serieus je moet het zien, en vooral voelen.

ik mag zelf pas lesgeven in zijn naam als ik gecertificeerd ben, op zilver niveau. in September gaat Chris zien wat we aan vooruitgang hebben gemaakt over het geheel, en dan hoop ik dus ook een certificaat te krijgen. in September wil ik ook de sulky meenemen.

het verschil is sowieso enorm, bij het poetsen staan mijn beestjes te slapen, helemaal relaxed. ze zijn alert op wat ik doe, volgzaam en ik ben ook in staat om hun signalen veel beter te interpreteren. je gaat dingen zien die er anders gewoon niet lijken te zijn, letterlijk een wereld die voor je opengaat, gewoon TE gaaf!

overigens hebben we Zneddies moeite met het hoofdstel ook opgelost, bleek toch vooral te liggen aan het feit dat ik met mijn schouders teveel naar zijn hoofd 'duwde', als het ware. nu laat ik hem eerst zijn hoofd geven, door bij zijn schouder te staan, de vraag te stellen in mijn lijf en dat dus ook open te houden zodat zijn hoofd ongehinderd bij me kan komen. zijn bijterigheid is ook 95% minder geworden sinds we hiermee bezig zijn, het was een combinatie van een beetje brutaliteit en vooral mijn teveel focus op het hoofd, wat hij dus wilde aangeven 'you're in my face!'. nu ben ik niet meer in zijn face en kan hij écht ontspannen. in the face zijn is nl iets wat een roofdier zou doen, en daarmee spreek je dus onbewust en onbedoeld het vluchtgedrag van het prooidier aan, wat zich uit in allerlei onrustige/ gestresste reacties.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-12 19:51

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-12 19:51

Wauw Lonnie die kaart klinkt echt prachtig mooi.

Hoop dat het een beetje gegaan is vandaag. :(:)

Heel veel sterkte nu en in de toekomst.
Fijn dat Romy goed gaat op het moment. $*\o/*$
Tuurlijk gaat het allemaal goedkomen.

Ellie hoe gaat het met jou vrouw? :(:)

Wat vervelend dat Ruana het zadel niet meer past.

Isa wat een leuke foto, hoe gek dat Yoob nu nog dikker in zijn vacht zit dan Isa.
Misschien is het wat Nemurin zegt gewoon shetten hahhah.

Wauw merrieveulen wat een verhaal en verslag. $*\o/*$
Heerlijk zag het helemaal voor me wat schrijf jij toch altijd leuk.
Fijn dat het allemaal zo goed ging op de tweede dag na dat Znedje schrikachtig was en dus niet zo geconcentreerd. Maar wel ontzettend veel geleerd.
Vind het echt jammer dat ik niet in Nederland woon het lijkt me helemaal geweldig om deze dagen mee te maken met je paard.
Een hoop herken ik uit de training van mijn trainer (die me geholpen heeft om Flash in te rijden).
Maar helaas woon ik daar nu ook te ver vandaan.
Ik denk dat ik die filmpjes wel begrijp kan ze helaas hier niet kijken te langzaam internet.
Maar ik ga zeker zoeken op youtube als ik ergens ben met sneller internet.

Ga zo ook de site bekijken.
Wat leuk dat jij in de toekomst ook mag gaan lesgeven. Gaaf hoor!! Wat super dat je ook de moeite met het hoofdstel hebt opgelost. $*\o/*$
Heerlijk om je verhalen te lezen.

Ik kon helaas niet eerder reageren wat had ik het druk zeg.

Maar nu ben ik er weer een aantal dagen.
Ernesto is naar baskenland krijgt de uitslag van het onderzoek morgen en ik heb 5 dagen vrij.

**Geplaatst**: 03-05-12 20:11

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 03-05-12 20:11

Tja ik vind de shetten die hier overal staan ook nog behoorlijk wollig dus, maar ik heb geen enkele maatstaf behalve dat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-12 21:37

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-12 21:37

Inderdaad shetjes zijn altijd wat wolliger vind ik trouwens ook van ijslanders

**Geplaatst**: 04-05-12 06:22

Geplaatst: 04-05-12 06:22

klopt hoor, Flicka is de buitenlaag van haar vacht wel kwijt nu, maar de rest is er nog en gaat maar langzaam. tot nu toe is zij altijd pas ergens in Juni echt klaar met verharen.
Mone (haflinger) is wat verder dan Flicka maar ook nog wel echt wollig/ donzig.

@ blensink pfff spannend weer vandaag, ik duim voor jullie!

mijn volgende Irwin weekend staat alweer gepland, haha! vanaf 21 juni komt hij weer naar NL, en ik ga er uiteraard weer bij zijn. geen Train the Trainer nu, maar ik wil wel kijken of ik wat lessen kan plannen, al dan niet met één van mijn eigen dieren ivm vervoer.

qua zorgenkindjes mag ik nu eigenlijk niet meedoen, de mijne gaan zó goed! Zneddie heeft gisteren prachtig gegaloppeerd aan de longe, dit heeft hij altijd erg moeilijk gevonden maar nu pakte hij twee keer achter elkaar met het grootste gemak de linkergalop.
ik heb er wel een soort oppaszorgenkindje bij, een stalgenootje van me heeft een paard met pensioen staan bij Faram in de wei, deze heeft momenteel een tamelijk groot (lees: formaat flinke tennisbal) abces onder zijn borst. DA is erbij geweest en het moet rijpen en moet dan zelf kapotgaan. tot die tijd dus in de gaten houden... denk ik vertel dat maar, voor de rest gaat het gewoon té goed!

**Geplaatst**: 04-05-12 09:21

Geplaatst: 04-05-12 09:21

wees blij merrieveulen! raar maar waar,bob gaat ook nog steeds erg goed. $*\o/*$
vanavond ga ik alles even goed bijlezen en reageren.

brenda,ik hoop op goed nieuws voor je ventje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-05-12 09:31

Geplaatst door de TopicStarter : 04-05-12 09:31

Echt helemaal te gek dat jullie kinderen goed gaan $*\o/*$ $*\o/*$
Daar zijn we blij om

.
Dank jullie wel voor het medeleven vandaag, nogmaals denk dat het niets ernstigs is want dan hadden ze wel gebeld.
En dat hij nog een keer moet terugkomen om de rest weg te halen weten we natuurlijk.
Maar het is en blijft toch spannend inderdaad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-05-12 14:08

Geplaatst door de TopicStarter : 04-05-12 14:08

Joehoe Ernesto is zoeven bij de dokter geweest hij had 5 poliepen.
Twee waren goed, en drie zouden binnen 10 jaar een kanker ontwikkelen maar op het moment zijn ze nog geen gevaar.
De andere die ze nog hebben laten zitten moeten in december weggehaald worden zo kijken ze meteen of er meer zijn bijgekomen en de ontwikkeling.
Goed nieuws dus, de tranen stonden in mijn ogen van blijdschap toen hij het vertelde.
Ik heb echt in zorgen gezeten maar gelukkig is dat voor niets geweest .
Ook voelde ik me enorm schuldig dat ik er vandaag niet bij kon zijn.

**Geplaatst**: 04-05-12 15:00

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-05-12 15:00

wauw dat is super nieuws!