Maflinger_S schreef:Super Sam en super Kat. Superteam!
Gaaf dat het zo goed ging, want dat ging het eigenlijk zo te lezen, ondanks wat foutjes. Als jullie weer wat meer in de wedstrijdroutine komen, gaat het vast nóg beter.

Nu die 1e voorbij is gaat dat normaal de volgende beter gaan.


Vandaag toonde Sam zich dus voldoende dat hij even vergat dat ie nog steeds pony is.



Het is echt heel cliché ik weet het. Maar zelfs aan het secreteriaat (die vrouw die je op het filmpje ziet staan aan de hoek van de C zat op het secreteriaat (hoe schrijf je dat in vredesnaam?) en was oorspronkelijk ook heel erg ‘kritisch’ op Sam omdat zijn aanleuning te los was. Dat was toen gewoon een fase, ik rijd om MIJN doelen te halen op lange termijn. Niet om jurys blij te maken op korte termijn. Dat komt vanzelf als ik mijn fases doorlopen heb.


Ik zou ook zweren dat hij vrolijk is... Sam kan echt wel genieten van de aandacht die hij op wedstrijd krijgt want iedereen kent Sam.


De sfeer heeft wel werk nodig.

Ik zei na het aanmelden toen ik voorbij iemand kwam die een beker had ‘proficiat’ en ik werd aan gekeken alsof ik een tweede hoofd had.

Vertelde het tegen één van de oude bekende en die zei heel spontaan: ‘fijn dat je terug bent. Jij kan die sfeer ombuigen.’
Bedankt voor het vertrouwen..,


Ik moet wel zeggen dat ik in het passeren zoals altijd ‘succes’ zei tegen de ruiter na mij en ze keek me hem even aan, glimlachte en zei bedankt. Ik hou gewoon vol.


culaccino schreef:Mooi is dat, dat ze zo meedenkenDat jasje liet je eerder hier zien, he? Staat mooi
Soms..,




Komende weken beetje sleutelen aan alles wat minder hectisch te krijgen zonder dat hij die frisheid verliest en dan komt het goed.



Dat is idd het jasje dat ik hier toonde. Zit ook heerlijk, heb er zelfs mee los gereden, het is zo luchtig... een hele goede vriendin was langs gekomen en ik showde heel trots dat mijn jasje een soort ‘netstof’ is. Manlief was ook ineens happy (hij heeft hem me immers cadeau gedaan want ik zou m nooit gekocht hebben voor mezelf



Heb een teleurgestelde conculega overtuigd om 12 juni ook te starten (ze wilde het selecteren op geven na vandaag. Ze heeft consequent rond de 70% gereden en nu ineens 64 terwijl de proef gewoon zoals normaal ging.).
Ze reageerde met ‘gij hebt echt goede hoop hè?’ Dus ik ‘als jij niet in je doel geloofd gaat ook niemand het voor je doen dus hup, en anders gaan we gewoon samen af in stijl.

Ben benieuwd of ze nieuwe moed vindt.
Een andere ruiter vroeg waar ik mijn jas gehaald heb via Facebook en ik heb heel dom gezegd ‘bij emmers.’ En pas een half uur geleden realiseerde ik me dat ze meer gehad had aan het merk en model....


Óh op een gegeven moment sprong Sam bijna uit zijn vel omwille van een bloembak. We stonden op 1 seconden bij mijn man die voor de uitgang was gaan staan. Dus hij: ‘wat kreeg die nu?’
Ik: ‘er staat daar een bloembak die hij net gezien heeft. Zo’n ronde betonnen... soort oude waterput die omgebouwd us ofzo.’
Man: *zoekt bak* ‘waar?’
Ik: ‘daar, achter die boom *wijs*
Man: ‘die staat vijf meter van de piste af en is amper te zien?’
Ik: ‘doe geen moeite om het te begrijpen. Krijgt ge alleen maar hoofdpijn van. Hij heeft m gezien en is geschrokken.’
Man: ‘ik snap echt niet hoe jij het uit houdt met dat paard...’




Ik ben moe en nog steeds mentaal te hyper om te slapen.
