Geplaatst: 18-04-20 22:31 Enfin, dan moet je hem gebruiken ook. Vandaag lukte dat zowaar, hoewel het wel wat onwennig is. Ik heb wat filmpjes en foto's gemaakt vandaag. In ons voorste stuk land groeit nauwelijks gras en kan ik daardoor vaak een soort bak of picadero afzetten met lint, dat deel ligt wat hoger en er ligt een laag zand waardoor het fijn werken is. Op het filmpje zie je iets waar ik vaak graag "het echte werk" mee afwissel, een spelletje dat ik bevestigen noem. Dingen waar we aan werken of aan gewerkt hebben kunnen we zo nog even "bevestigd zien" (of dus juist onbevestigd, zodat ik weet dat we daar nog verder aan moeten werken). Vandaag ging het om zowel lichaamstaal als stemhulpen. Waarbij ik tijdens het filmen meteen ook iets nieuws over mezelf leerde; als ik film wordt ik ineens heel stil.
Hierbij twee linkjes, van filmpjes die ik wel durf te tonen in dit topic, mede ook door de altijd fijne sfeer hier. Kwaliteit is niet best en ik vond het nog best moeilijk om een beetje goed beeld te houden en tegelijkertijd mn aandacht te houden op wat ik aan het doen ben. Ik kwam bij het terugkijken ook een filmpje tegen van een heleboel zand bijvoorbeeld.
Maar ook had de kerel het meteen door als ik mn aandacht bij de camera had, en niet meer volledig bij hem, en dan verlies ik zijn aandacht ook meteen. Was dus nog best een opgave, en de bloopers bespaar ik jullie. Soms (heel soms dus) hoor je mij iets zeggen, andere keren zijn het signalen met mn lichaam en/of hand. Die zien jullie dan niet, maar ik vermoed dat je het wel aan hem af kunt lezen. Leuk detail ook, wat me extra opviel bij het terugkijken, is dat hij nog steeds erg de neiging heeft om bij een "goedzo" te stoppen, zovan 'mooi, kan ik nu weer naar mn eten toe
'. Vroeger was dat echt een puntje, nu kan ik hem corrigeren met een handgebaar. Oh, en de oplettende kijker ziet ook mijn andere vriendjes een rol spelen. Tinus de kat, die op de oprit achter een muis aan zat en daarmee aan het voetballen ging. En aan de andere zijde zie je in het tweede filmpje onze kleine kerel, die doet wat hij meestal doet als hij het zat is en ook mee wil doen; de afzetting slopen. Om die reden gooi ik hem ook vaak in de graasweide achter ons huis, maar vandaag vond ik dat hij eigenlijk al te lang op het gras had gestaan.
Genoeg gepraat, hier dan de filmpjes.
Een kleine 700 kilo die ‘hell no’ zegt omdat ze geen zin heeft is een uitdaging 
